Υπερμετρωπία, υπερμετρωπία: Γιατί επιδεινώνεται η κοντινή όραση;

Η μυωπία είναι ένα συγγενές και κληρονομικό διαθλαστικό σφάλμα του οφθαλμού που χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοντινή όραση.

Η όραση μακρινών αντικειμένων δεν αποτελεί πρόβλημα.

Το άτομο γεννιέται με αυτό το ελάττωμα. Σταδιακά, καθώς το μάτι αναπτύσσεται και μεγαλώνει, το ελάττωμα διορθώνεται. Σε περίπου 6% των περιπτώσεων, επιμένει σε υψηλότερο βαθμό. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να προκαλέσει στραβισμό και θάμβωση.

Η υπερμετρωπία αναφέρεται επίσης ως υπερμετρωπία ή υπερμετρωπία.

Το ανθρώπινο μάτι αναπτύσσεται και μεγαλώνει μόλις στο 5ο με 6ο έτος της ζωής του. Μετά τη γέννηση, ένα νεογέννητο έχει ατελή όραση που δεν του επιτρέπει να βλέπει καθαρά. Τα πάντα σε απόσταση μεγαλύτερη των 25 εκατοστών φαίνονται θολά.

Κατά τον 2ο μήνα, αρχίζει να παρακολουθεί τα αντικείμενα μπροστά του και στρέφει την όρασή του, σταθεροποιώντας την. Σε αυτή την περίοδο, ακόμη και ένα περιστασιακό στραβοκοίταγμα δεν είναι κάτι το εξαιρετικό. Η συνεργασία των δύο ματιών τελειοποιείται μόνο γύρω στον 6ο μήνα. Τότε αρχίζει να αντιλαμβάνεται χωρικά.

Η διόφθαλμη όραση και η ένωση των δύο εικόνων σε ένα ενιαίο σύνολο αναπτύσσεται πιο σημαντικά τον πρώτο χρόνο. Στη συνέχεια, οι οπτικές λειτουργίες βελτιώνονται. Αυτό συνεχίζεται μέχρι το 5ο-6ο έτος της ζωής.

Η ανάπτυξη του οφθαλμού είναι σημαντική μέχρι την εφηβεία, δηλαδή μέχρι την ηλικία των 14 ετών περίπου. Στη συνέχεια, επιβραδύνεται και ο οφθαλμός μεγαλώνει κατά περίπου 0,1 mm ανά έτος.

Ο οφθαλμός ενός νεογέννητου έχει προσθιοπίσθιο μήκος περίπου 18 mm και 23 mm κατά μέσο όρο στην ηλικία των τριών ετών.

Τι είναι το διαθλαστικό σφάλμα;

Δεν πρόκειται για ασθένεια.

Η διάθλαση του οφθαλμού δηλώνει τον λόγο μεταξύ της οπτικής διάθλασης του οφθαλμού και του προσθιοπίσθιου μήκους του οφθαλμού. Ένα εμετικό μάτι είναι ένα μάτι που βλέπει καλά. Αυτό εξασφαλίζει ότι το φως συγκλίνει στο μάτι και σχηματίζει ευκρινή εικόνα στον αμφιβληστροειδή.

Η αμητροπία, από την άλλη πλευρά, είναι μια κατάσταση κατά την οποία η εικόνα συγκλίνει μπροστά ή πίσω από τον αμφιβληστροειδή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην σχηματίζεται ευκρινής εικόνα στον αμφιβληστροειδή.

Τα διαθλαστικά σφάλματα διακρίνονται στη συνέχεια σε σφαιρικά(μυωπία και υπερμετρωπία) και ασφαιρικά(αστιγματισμός).

Η μυωπία χαρακτηρίζεται από τις ακτίνες φωτός που συγκλίνουν μπροστά από τον αμφιβληστροειδή. Στην περίπτωση αυτή, το σφάλμα διορθώνεται με σκεδαστές ή κοίλους φακούς.

Στην μυωπία, η σύγκλιση των φωτεινών ακτίνων είναι πίσω από τον αμφιβληστροειδή και διορθώνεται με συγκλίνοντες (κυρτούς φακούς).

Ο αστιγματισμός χαρακτηρίζεται από ανομοιόμορφη καμπυλότητα των οπτικών στοιχείων. Για τη διόρθωση χρησιμοποιούνται κυλινδρικά γυαλιά.

Πώς υποδιαιρείται η μυωπία;

Η υπερμετρωπία διακρίνεται σε λανθάνουσα και έκδηλη. Λανθάνουσα είναι η υπερμετρωπία που δεν εκδηλώνεται στην παιδική ηλικία. Το εύρος προσαρμογής του φακού του ματιού είναι επαρκές για τη διόρθωση και δεν επιβαρύνει το μάτι τόσο πολύ.

Η έκδηλη εκδηλώνεται με αυξημένη προσπάθεια προσαρμογής, η οποία επιβαρύνει τους ακτινωτούς μύες.

Οι ακτινωτοί μύες μεταβάλλουν τον όγκο του φακού, γεγονός που οδηγεί σε μεταβολή της ακτίνας καμπυλότητας. Ο φακός είναι ελαστικός και η μεταβολή του όγκου εξασφαλίζει την εστίαση της εικόνας στον αμφιβληστροειδή.

Ο πίνακας δείχνει την κατανομή της υπερμετρωπίας

Κατά την περίοδο της παιδικής ηλικίας, η μυωπία μπορεί να μην εκδηλώνεται. Ωστόσο, εξαρτάται από την έκταση. Επίσης, από αυτή την άποψη, υποδιαιρείται στη συνέχεια.

Διαίρεση της υπερμετρωπίας ανάλογα με τον βαθμό:

1. Ήπια υπερμετρωπία, όπου το εύρος των διοπτριών είναι +0,25 D έως 3,0 D.
2. Μέτρια υπερμετρωπία, όπου οι τιμές κυμαίνονται από +3,25 D έως +6,0 D
3. Υψηλή υπερμετρωπία για τιμές άνω των +6,25 D
   • Σοβαρό ελάττωμα πάνω από +9,25 D υποδηλώνει μειωμένη όραση τόσο κοντά όσο και μακριά

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αιτία της μυωπίας είναι μια αξονική ατέλεια. Αυτό σημαίνει ότι το μάτι είναι κοντύτερο στο προσθιοπίσθιο επίπεδο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ακτίνες του φωτός να συγκλίνουν πίσω από τον αμφιβληστροειδή.

Η εικόνα αποδίδεται αφηρημένη και θολή στον αμφιβληστροειδή χιτώνα.

Ο οφθαλμός είναι συνήθως κοντύτερος έως και 2 mm, προκαλώντας διαθλαστικό σφάλμα μικρότερο από +6 D.

Η βράχυνση του ματιού είναι συνήθως αποτέλεσμα καθυστερημένης ανάπτυξης. Άλλες φορές, η υπερμετρωπία οφείλεται σε αυξημένο πάχος του φακού. Σε αυτή την περίπτωση, αναφέρεται επίσης ως φυσιολογική υπερμετρωπία.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, άλλες ασθένειες μπορεί επίσης να είναι η αιτία, όπως π.χ:

• φλεγμονή του οφθαλμού
• αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς
• τραύμα
• όγκος στο πίσω μέρος του ματιού που πιέζει το μάτι
• αφασία ή απουσία του φακού του ματιού
• διαβήτης ως δευτερογενής αιτία

Η υπερμετρωπία είναι παρούσα στους ανθρώπους από τη γέννηση. Εξαφανίζεται με τον καιρό. Ωστόσο, εάν επιμένει, εκδηλώνεται με κακή όραση κοντινών αντικειμένων.

Δυσκολεύει την ανάγνωση, αλλά και την παρακολούθηση τηλεόρασης. Αντίθετα, όσο δεν υπάρχει ο σοβαρός βαθμός, τα μακρινά αντικείμενα φαίνονται καλά.

Το παιδικό μάτι και το μάτι της νεότητας είναι πολύ καλά προσαρμοσμένα. Μια μικρή διαφορά μερικών διοπτριών μπορεί να μην είναι καν εμφανής. Η λανθάνουσα μορφή διορθώνεται συνήθως καλά στην παιδική ηλικία, αλλά στην ενήλικη ζωή μπορεί να δημιουργήσει δυσκολίες μικρότερου μεγέθους.

Γύρω στην ηλικία των 45 ετών, όλοι αναπτύσσουν πρεσβυωπία (υπερμετρωπία).

Διαβάστε επίσης.

Η πρεσβυωπία είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί σε άτομα που έχουν υποφέρει από μυωπία ακόμη και πριν από την ηλικία των 40. Αντίθετα, όσοι έχουν μυωπία μπορούν να την περιμένουν αργότερα ή σε μικρότερο βαθμό.

Συμπτώματα και συναφείς δυσκολίες στην μυωπία:

• δυσκολία στην ανάγνωση, ζωγραφική
• δυσκολία στις λεπτές κινητικές δεξιότητες
• αυξημένη κόπωση
• πονοκέφαλος
• κόπωση των ματιών
• ερυθρότητα των ματιών
• δυσκολία εστίασης και εστίασης κατά την ανάγνωση
• συχνό ανοιγοκλείσιμο των ματιών
• αλληθωρισμός
• κάψιμο και κόψιμο των ματιών
• αλληθωρισμός στην παιδική ηλικία
• ναυτία

Αναγνωρίστε νωρίς την μυωπία στα παιδιά

Δεν είναι μόνο η υπερμετρωπία, αλλά και άλλες οπτικές δυσλειτουργίες που προκαλούν καθυστερημένη ψυχοκινητική ανάπτυξη. Υπερμετρωπία άνω των +3,50 D υποδηλώνει αυξημένο κίνδυνο γνωστικής και κινητικής δυσλειτουργίας στην παιδική ηλικία.

Οι γονείς με υπάρχουσα οπτική αναπηρία θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή.

Στα παιδιά σχολικής ηλικίας, αποτελεί αιτία προβληματικής μάθησης, μειωμένης απόδοσης. Το παιδί κάνει λάθη στην ανάγνωση και τη γραφή.

Σε μικρά παιδιά και παιδιά προσχολικής ηλικίας μπορούμε να παρατηρήσουμε:

• συχνότερο ανοιγοκλείσιμο των ματιών και καταπόνηση των ματιών
• αλληθωρισμός
• κλείσιμο του ενός ματιού
• αλληθωρισμός
• φέρνουν αντικείμενα, παιχνίδια, βιβλία πιο κοντά στα μάτια
  • αυτό μειώνει την απόσταση και μεγεθύνει το αντικείμενο
• όταν σχεδιάζετε και ζωγραφίζετε, σκύβοντας το κεφάλι πιο κοντά στο χαλάκι
• κλίση του κεφαλιού
• αυξημένη κόπωση κατά την εκτέλεση εργασιών σε κοντινή απόσταση
• ταχύτερη απώλεια ενδιαφέροντος για βιβλία ή βιβλία ζωγραφικής
• μειωμένη συγκέντρωση, έλλειψη εστίασης ή ανησυχία και αφηρημάδα
• προβλήματα με τις λεπτές κινητικές δεξιότητες
• Κάθισμα πιο κοντά στην τηλεόραση
• σκοντάφτοντας και προσκρούοντας σε αντικείμενα
• παράπονα για πονοκεφάλους

Στην παιδική ηλικία, η μυωπία συχνά παραβλέπεται. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι γονείς δεν αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει πρόβλημα μέχρι τη σχολική ηλικία. Για το λόγο αυτό, οι τακτικοί και ενδελεχείς έλεγχοι της όρασης είναι πολύ σημαντικοί κατά την προσχολική ηλικία.

Ένας βασικός έλεγχος οπτικής οξύτητας πραγματοποιείται από έναν ιατρό για παιδιά και εφήβους χρησιμοποιώντας οπτότυπα ως απλά τεστ. Σε περίπτωση ασυμφωνίας, είναι απαραίτητη η οφθαλμολογική εξέταση.

Ο έλεγχος της όρασης διενεργείται μετά τη γέννηση του παιδιού, στους 3, 6, 12 και 18 μήνες και στα 3 έτη και στη συνέχεια κάθε 2 χρόνια.

Ο οφθαλμίατρος μπορεί επίσης να παρατηρήσει έναν πιο ανεπτυγμένο ακτινωτό μυ, ο οποίος βοηθά στην προσαρμογή του φακού του ματιού. Συνήθως υπάρχει στενότερη κόρη ή ονοφθαλμός (βυθισμένο μάτι στον οφθαλμικό κόγχο) και αυξάνεται η ενδοφθάλμια πίεση. Εκδηλώσεις υπάρχουν επίσης στην ωχρά κηλίδα (κίτρινη κηλίδα) ή στην θηλή του οπτικού νεύρου (έξοδος οπτικού νεύρου), αγγειακές αλλαγές.

Η εξέταση πραγματοποιείται με τη βοήθεια οφθαλμοσκόπιου, οπτοτύπου, διαθλασίμετρου.

Κατά τη διάρκεια της εξέτασης εξουδετερώνεται η ικανότητα προσαρμογής του φακού (κυκλοπληγία). Τα κυκλοπληγικά εξουδετερώνουν την προσαρμογή και επίσης διαστέλλουν την κόρη. Χορηγούνται με τη μορφή οφθαλμικών σταγόνων.

Σε περίπτωση χαμηλότερου βαθμού, μπορεί να μην εντοπιστεί καν στην παιδική ηλικία. Η επιδείνωση της όρασης εμφανίζεται επομένως μόνο στην ενήλικη ζωή.

Εάν πρόκειται για μια πιο σοβαρή μορφή, το παιδί μπορεί να δείχνει μειωμένο ενδιαφέρον για τα βιβλία ή το σχέδιο και τη ζωγραφική. Κάθεται πιο κοντά στην τηλεόραση. Άλλες δραστηριότητες σε κοντινότερες αποστάσεις και οι λεπτές κινητικές δεξιότητες είναι επίσης προβληματικές.

Συστρέφει τα μάτια του, ανοιγοκλείνει συχνότερα τα μάτια του, κλείνει το ένα μάτι ή γέρνει το κεφάλι του. Εναλλακτικά, το παιδί παραπονιέται για πονοκεφάλους και αυξημένη κόπωση στα μάτια του, τα οποία είναι κατακόκκινα.

Στη σχολική ηλικία, συναντάμε προβληματική μάθηση, το παιδί κάνει λάθη στην ανάγνωση και τη γραφή.

Στην ηλικία των 45 ετών περίπου, ένας ενήλικας χάνει φυσιολογικά την οπτική οξύτητα. Αυτό αναφέρεται ως πρεσβυωπία (μυωπία). Σε αυτή την περίπτωση, η μυωπία αρχίζει νωρίτερα.