Υπερτασική κρίση: πώς εκδηλώνεται και αντιμετωπίζεται; Υψηλή πίεση, τι απειλεί την υγεία;

Η υπερτασική κρίση είναι μια οξεία κατάσταση υγείας και απειλητική για τη ζωή. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μια ξαφνική και απότομη αύξηση της αρτηριακής πίεσης που απαιτεί άμεση θεραπεία.

Το ποσό της μέτρησης της αρτηριακής πίεσης δεν είναι τόσο καθοριστικό. Στην περίπτωση αυτή, σημασία έχουν οι ακόλουθοι παράγοντες: Ο ρυθμός αύξησης της αρτηριακής πίεσης. Σημαντικά είναι επίσης τα συνοδά συμπτώματα.

Συνοδευτικά συμπτώματα = προβλήματα υγείας που εμφανίζονται στο πλαίσιο μιας υπερτασικής κρίσης.

1.

Καταρχάς, η υπερτασική κρίση σχετίζεται με το νευρικό σύστημα, ακριβέστερα με το κεντρικό νευρικό σύστημα. Μια αλλαγή στην εγκεφαλική λειτουργία εμφανίζεται συνήθως μαζί με οπτικά συμπτώματα.

2.

Στη συνέχεια, εμφανίζονται επίσης συμπτώματα βλάβης ή ανεπάρκειας του καρδιαγγειακού συστήματος και των νεφρών.

1 + 2 = απειλή για τη λειτουργία των ζωτικών οργάνων.

Τι είναι η υπέρταση;

Η υπέρταση (υπερτασική νόσος) είναι ο τεχνικός όρος για την υψηλή αρτηριακή πίεση. Η νόσος αυτή συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο συχνών καρδιαγγειακών παθήσεων.

Προσβάλλει έως και το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Η υψηλή αρτηριακή πίεση αποτελεί παράγοντα κινδύνου για ποικίλες επιπλοκές και ασθένειες της υγείας, ιδίως εάν η θεραπεία παραμεληθεί.

Ονομάζεται επίσης σιωπηλός δολοφόνος, επειδή μπορεί να εξελίσσεται ασυμπτωματικά για πολλά χρόνια. Τα προβλήματα υγείας εμφανίζονται μόνο αφού έχει διαταραχθεί η λειτουργία ενός συγκεκριμένου οργάνου ή οργανικού συστήματος.

Η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί επίσης να εμφανιστεί μετά από υπερβολική σωματική δραστηριότητα, ψυχολογική υπερφόρτωση.

Ωστόσο, η υπέρταση ως ασθένεια σημαίνει ότι η αρτηριακή πίεση αυξάνεται μόνιμα πάνω από την τιμή των 140/90 mmHg.

Συν.

Η μέτρηση της τιμής της πίεσης πάνω από αυτό το όριο πρέπει να γίνεται σε τουλάχιστον δύο ανεξάρτητες μετρήσεις.

Η υψηλή αρτηριακή πίεση δεν είναι ένα πρόβλημα που επηρεάζει μόνο τον ενήλικο πληθυσμό. Επηρεάζει και τα παιδιά. Ως κύριες αιτίες αναφέρονται ο ακατάλληλος τρόπος ζωής που συνδέεται με το υπερβολικό βάρος έως την παχυσαρκία ή άλλες ασθένειες.

Η υπέρταση διακρίνεται ανάλογα με την αιτία σε πρωτογενή και δευτερογενή.

Πρωτογενής = ουσιαστική, η οποία δεν έχει γνωστή αιτία.

Δευτεροπαθής = προκύπτει από άλλη ασθένεια. Παραδείγματα περιλαμβάνουν νεφροπάθεια, ορμονικές αλλαγές, προεκλαμψία έως εκλαμψία σε έγκυες γυναίκες και άλλα.

Έως και 95% των περιπτώσεων = ουσιώδης/πρωτογενής υπέρταση.

Υπάρχουν οι λεγόμενοι ανεξέλεγκτοι και ελεγχόμενοι παράγοντες κινδύνου στην εμφάνιση υψηλής αρτηριακής πίεσης. Η πρώτη ομάδα δεν μπορεί να αλλάξει με τις ενέργειες του ατόμου. Οι παράγοντες της δεύτερης ομάδας σχετίζονται άμεσα με την ανάπτυξη της υπέρτασης.

Οι πιο γνωστοί παράγοντες κινδύνου που προκαλούν υπέρταση περιλαμβάνουν:

• μεγαλύτερη ηλικία
• το φύλο, συχνότερα στις γυναίκες στην εμμηνόπαυση (μετάβαση)
• γενετική προδιάθεση και οικογενειακό ιστορικό
• διαταραχή της ισορροπίας της αγγειοκινητικής ρύθμισης

Παράγοντες κινδύνου που προκαλούνται από τη συμπεριφορά ενός ατόμου:

• Υπερβάλλον βάρος και παχυσαρκία
• Υπερβολική πρόσληψη αλατιού NaCl
• Έλλειψη μαγνησίου, καλίου και ασβεστίου στη διατροφή
• κάπνισμα
• Αλκοολισμός
• έλλειψη άσκησης και καθιστική ζωή
• Γενικά κακός τρόπος ζωής
• αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, ρύπανση

Η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Υπέρτασης και η Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία παρέχουν τιμές αρτηριακής πίεσης:

Συστολή και διαστολή;

Η καρδιά, σαν αντλία, αντλεί αποξυγονωμένο αίμα από το ανθρώπινο σώμα. Το μεταφέρει μέσω των πνευμόνων, όπου οξυγονώνεται ξανά. Στη συνέχεια το αντλεί πίσω στο σώμα.

Με λίγα λόγια...

Όταν το μυοκάρδιο (καρδιακός μυς) συστέλλεται (συσπάται), το αίμα αποβάλλεται στην αορτή. Τότε είναι που η αρτηριακή πίεση βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο της. Δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 140 mmHg (χιλιοστά υδραργύρου - η μέθοδος μέτρησης της αρτηριακής πίεσης).

Μιλάμε για τη συστολή - τη φάση της συστολής του καρδιακού μυός και της αποβολής του αίματος στην κυκλοφορία του αίματος.

Η διαστολή, από την άλλη πλευρά, είναι η φάση χαλάρωσης. Συμβαίνει μετά τη συστολή των κοιλιών. Το αίμα εισέρχεται στην καρδιά. Η τιμή της διαστολής δεν πρέπει να είναι υψηλότερη από 90 mmHg.

Σήμερα, μετράμε την αρτηριακή μας πίεση στο σπίτι χρησιμοποιώντας ένα ψηφιακό πιεσόμετρο και όχι ένα πιεσόμετρο με στήλη υδραργύρου.

Στο άρθρο σχετικά με την υπερτασική κρίση, μπορείτε να διαβάσετε: Ορισμός της υπερτασικής κρίσης και της τιμής της αρτηριακής πίεσης. Αίτια. Εκδηλώσεις και ποια θεραπεία έχει.

Ορισμός της υπερτασικής κρίσης

Η υπερτασική κρίση είναι μια οξεία, απειλητική για τη ζωή κατάσταση που συνοδεύει βλάβη ή ανεπάρκεια ζωτικών οργάνων.

Κατά κύριο λόγο επηρεάζονται το κεντρικό νευρικό σύστημα, η καρδιά, τα μεγάλα αιμοφόρα αγγεία και οι νεφροί.

Στην περίπτωση αυτή δεν είναι τόσο σημαντική η μετρούμενη τιμή της αρτηριακής πίεσης, αλλά ο ρυθμός αύξησης και τα συναφή συμπτώματα.

Στην υπερτασική κρίση δίνονται κατά προσέγγιση τιμές της αρτηριακής πίεσης. Η αρτηριακή πίεση μπορεί να αυξηθεί ακόμη και πάνω από 210/130 mmHg.

Με την αρτηριακή πίεση και την αύξησή της, η αρχική τιμή είναι επίσης σημαντική.

Ένα άτομο με μακροχρόνια αυξημένη αρτηριακή πίεση ανέχεται την έξοδο των τιμών της αρτηριακής πίεσης διαφορετικά από ένα άτομο με μακροχρόνια φυσιολογική αρτηριακή πίεση.

Παράδειγμα: Μια βασική τιμή 120/80 ή 170/90 και μια αύξηση της αρτηριακής πίεσης πάνω από 200/100.

Κάθε άτομο αντιλαμβάνεται την αύξηση της αρτηριακής πίεσης ξεχωριστά.

Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι υπερτασικών κρίσεων. ιακρίνονται σε επείγουσες και επείγουσες.

Επείγουσα κατάσταση

Περιγράφουμε ως πολύ επείγουσες καταστάσεις καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από οξεία ή ξαφνική και απότομη αύξηση της αρτηριακής πίεσης από φυσιολογικές ή αυξημένες τιμές.

Με την άνοδο της πίεσης συνδέονται συναφή σοβαρά προβλήματα υγείας. Αυτά προκύπτουν από την προσβολή των οργάνων-στόχων, όπως ο εγκέφαλος, το καρδιαγγειακό σύστημα ή οι νεφροί.

Επείγουσα κατάσταση = άμεση αντιμετώπιση.

Στην περίπτωση αυτή, αναφέρεται ότι απαιτείται θεραπεία εντός 1 ώρας.

Η μείωση της αρτηριακής πίεσης είναι απαραίτητη για την αποφυγή βλάβης των οργάνων. Ωστόσο, η αρτηριακή πίεση δεν μειώνεται στο φυσιολογικό εύρος των 120/80 mm Hg σε αυτό το σημείο.

Μια τόσο σημαντική μείωση θα προκαλούσε ανεπιθύμητη απώλεια αίματος σε αυτά τα ζωτικά όργανα.

Η θεραπεία είναι συνήθως ενδοφλέβια, δηλαδή παρεντερική (χορηγείται εκτός του πεπτικού συστήματος). Η κατάσταση απαιτεί παρακολούθηση στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Παρακολουθούνται τα βασικά ζωτικά σημεία και μετράται επανειλημμένα η αρτηριακή πίεση.

Επείγουσες καταστάσεις

Μια σημαντικά αυξημένη τιμή αρτηριακής πίεσης, αλλά χωρίς συνοδευτική σοβαρή συμπτωματολογία, περιγράφει μια επείγουσα κατάσταση.

Ακόμη και σε αυτή την κατάσταση, η θεραπεία είναι απαραίτητη για την πρόληψη της εξέλιξης της κατάστασης.

Ωστόσο, αυτή λαμβάνει χώρα μέσα σε λίγες ώρες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία που χορηγείται από το στόμα είναι επαρκής.

Επείγουσα και επείγουσα κατάσταση στον πίνακα

Προσοχή Εάν η υπερτασική κρίση δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, υπάρχει κίνδυνος θανάτου λόγω εγκεφαλικής, καρδιακής ή νεφρικής βλάβης.

Ποιες είναι οι αιτίες της υπερτασικής κρίσης;

Η ακριβής αιτία της υπερτασικής κρίσης δεν είναι ακόμη σαφής. Ωστόσο, ορισμένες καταστάσεις έχουν προταθεί ως παράγοντες που συμβάλλουν.

Η πιο συχνή αιτία αυτής της απειλητικής για τη ζωή κατάστασης είναι η μη θεραπευμένη ή ανεπαρκώς θεραπευμένη πρωτοπαθής υπέρταση, μια επιπλοκή της δευτεροπαθούς υπέρτασης.

Συμβαίνει να είναι η πρώτη εκδήλωση της υπέρτασης.

Συχνά προκαλείται από την παράλειψη της θεραπείας για την υψηλή αρτηριακή πίεση. Ξεχάσατε τη θεραπεία; Αλλά και σκόπιμα: Θα πάω σε ένα πάρτι απόψε, θα πιω αλκοόλ.

Η υπερτασική κρίση μπορεί να επηρεάσει κάθε υπερτασικό άτομο, με βάση ένα εξωτερικό ερέθισμα, ψυχολογικό στρες, αλλά και όταν επιδεινώνεται μια άλλη ασθένεια.

Σύνοψη των αιτιών της υπερτασικής κρίσης:

• Ανεπεξέργαστη ή ανεπαρκώς θεραπευμένη υπέρταση
  • η πρώτη εκδήλωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης
• παράλειψη της φαρμακευτικής αγωγής για την υψηλή αρτηριακή πίεση - φαινόμενο αναπήδησης
• υπερβολική ψυχολογική πίεση και συναισθηματικό στρες
• προεκλαμψία, εκλαμψία σε έγκυες γυναίκες
• νεφρική δυσλειτουργία
  • οξεία φλεγμονή των νεφρών, οξεία σπειραματονεφρίτιδα επίσης στα παιδιά
• Έμφραγμα του καρδιακού μυός
• εγκεφαλική αιμορραγία ή εγκεφαλική ισχαιμία
  • εγκεφαλικό επεισόδιο
• όγκος στον εγκέφαλο
• καρκίνος
• τραυματισμός στο κεφάλι
• μετεγχειρητικές καταστάσεις
• φαιοχρωμοκύττωμα
• διεγερτικά ναρκωτικά, κοκαΐνη, κρακ, μεθαμφεταμίνη, LSD

Συν.

Αναφέρεται ότι η κρίση επηρεάζει σε μεγαλύτερο βαθμό την ομάδα των ατόμων με δευτερογενή υπέρταση, κακή ανοχή της αντιυπερτασικής αγωγής, τους καπνιστές και τα άτομα με χαμηλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο (προσκόλληση στη θεραπεία, τρόπος ζωής).

Σε μια υπερτασική κρίση, αναφέρεται η κύρια διαταραχή του κεντρικού νευρικού συστήματος. Πρόκειται για μια κατάσταση που αναφέρεται επίσης ως εγκεφαλοπάθεια.

Σε αυτή την περίπτωση, είναι πιθανό να εμφανιστούν δυσκολίες όπως πονοκέφαλος, ζάλη, ναυτία (αίσθημα σαν εμετός) έως εμετός, ευερεθιστότητα, σύγχυση, διαταραχή της συνείδησης, ακόμη και κώμα. Μπορεί επίσης να σχετίζονται με κράμπες.

Λόγω των αλλαγών στο οφθαλμικό υπόβαθρο, μπορεί επίσης να εμφανιστούν οπτικές διαταραχές, όπως θολή, θολή ή διπλή όραση.

Σοβαρή συνέπεια μιας κρίσης είναι η αιμορραγία στον εγκέφαλο, όπως η ενδοεγκεφαλική ή η υπαραχνοειδής αιμορραγία.

Τα καρδιαγγειακά προβλήματα εκδηλώνονται ως ρινορραγία (επίσταξη), καρδιακή ανεπάρκεια και πνευμονικό οίδημα, έμφραγμα του καρδιακού μυός ή ανεύρυσμα της αορτής.

Τα νεφρικά συμπτώματα είναι μειωμένη νεφρική λειτουργία και μειωμένη έως και διακοπή της παραγωγής ούρων.

Στον πίνακα παρατίθενται τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα στην υπερτασική κρίση

Η διάγνωση βασίζεται κυρίως στο ιστορικό και την εξέταση των φυσιολογικών λειτουργιών.

Σημαντικά ερωτήματα σε αυτή την περίπτωση είναι:

1. Ο πάσχων υποβάλλεται σε θεραπεία για υπέρταση;
   • Εάν ναι - για πόσο χρονικό διάστημα
2. ελέγχει τις τιμές της αρτηριακής του πίεσης;
3. Ποια φαρμακευτική αγωγή λαμβάνει για την υψηλή αρτηριακή πίεση;
4. έχει χάσει κάποια θεραπεία;
5. έχει καταναλώσει αλκοόλ ή ναρκωτικά στο παρελθόν;
6. είχε παρόμοια κατάσταση ή υπερτασική κρίση στο παρελθόν;
7. έχει υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή προσβολή, χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια;
8. Έχει ή έχει αυτές τις δυσκολίες;
   • Πονοκέφαλος
   • πόνο στο στήθος
   • αίσθημα παλμών
   • δύσπνοια
   • διαταραχή της όρασης
   • ζάλη
   • ή άλλες διαταραχές...

Η σοβαρότητα αξιολογείται επίσης με:

1. την τρέχουσα αρτηριακή πίεση
2. αρχική αρτηριακή πίεση
3. τον ρυθμό αύξησης

Όπως και με την υπέρταση, είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί η συμμετοχή των οργάνων. Η κλινική εικόνα οδηγεί στην ανάγκη για έναν ειδικό. Αυτός μπορεί να είναι καρδιολόγος, παθολόγος, νευρολόγος.

Εάν μέχρι τώρα δεν έχει διαγνωστεί η υπέρταση, αργότερα εμπλέκεται επίσης ένας οφθαλμίατρος και ένας νεφρολόγος.

Οι βασικές εξετάσεις περιλαμβάνουν μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, ΗΚΓ ή αξονική τομογραφία σε περίπτωση νευρολογικού ελλείμματος. Προστίθενται επίσης εργαστηριακές εξετάσεις αίματος.

Οι βασικές...

Μετράται η αρτηριακή πίεση και ο σφυγμός και στα δύο άκρα. Αυτό μπορεί να αποκαλύψει ένα διαχωριστικό ανεύρυσμα αορτής. Πραγματοποιείται μια νευρολογική εξέταση προσανατολισμού. Ολοκληρώνεται ένα ΗΚΓ.

Προτεραιότητα είναι προφανώς η μείωση της αρτηριακής πίεσης σε ένα αποδεκτό επίπεδο.

Σε μια υπερτασική κρίση, η έγκαιρη ανίχνευση είναι σημαντική, ακολουθούμενη από έγκαιρη θεραπεία. Στη συνέχεια, σε μεταγενέστερο στάδιο, διενεργείται διερεύνηση και διαφορική διάγνωση.

Σε μια υπερτασική κρίση με σαφή πορεία δεν μπορεί να περιγραφεί. Τα συμπτώματα της υπέρτασης είναι ατομικά. Εξαρτάται επίσης από τον βαθμό και την ταχύτητα της αύξησης της αρτηριακής πίεσης και την αρχική τιμή κατά τη στιγμή της αύξησης.

Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν υψηλή αρτηριακή πίεση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Γι' αυτούς, μια αύξηση από μια τιμή 150/90 σε μια τιμή 210/120 μπορεί να μην προκαλέσει τόσο σοβαρά προβλήματα. Γι' αυτούς, μπορεί στη συνέχεια να προχωρήσει ως επείγον περιστατικό.

Μπορεί να αυξηθεί μόνο η συστολική ή η διαστολική αρτηριακή πίεση.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν άνθρωποι που συνήθως έχουν φυσιολογικές τιμές. Σε αυτή την περίπτωση, μια υπερτασική κρίση μπορεί να προκαλέσει μια επείγουσα κατάσταση με την ανάγκη άμεσης θεραπείας.

Στην υπερτασική ανάδυση, συνήθως αναφέρεται αύξηση της διαστολικής αρτηριακής πίεσης πάνω από 120 mm Hg.

Διαφορετικά, υπάρχει κίνδυνος σοβαρών επιπλοκών με τη μορφή εγκεφαλικού επεισοδίου, εγκεφαλικής αιμορραγίας, εμφράγματος του μυοκαρδίου, καρδιακής ανεπάρκειας και άλλων ιατρικών καταστάσεων.

Ωστόσο, η υπερτασική κρίση εμφανίζεται συνήθως ως τριάδα που επηρεάζει το νευρικό σύστημα, το καρδιακό σύστημα και τους νεφρούς.

Σε πρώτη φάση, υπάρχουν συμπτώματα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας. Παραδείγματα περιλαμβάνουν έντονο πονοκέφαλο, ζάλη έως σύγχυση και διαταραχές της συνείδησης. Μπορεί να σχετίζεται αίσθημα ναυτίας έως εμετού, καθώς και οπτικές διαταραχές.

Τελικά, αναπτύσσονται καρδιακά προβλήματα, όπως καρδιακή ανεπάρκεια της αριστερής πλευράς με δυσκολία στην αναπνοή ή πόνος στο στήθος με κίνδυνο ανάπτυξης εμφράγματος του μυοκαρδίου.

Οι νεφροί επηρεάζονται από τη μειωμένη λειτουργία, η οποία αντανακλάται στη μειωμένη ή σταματημένη παραγωγή ούρων. Εναλλακτικά, στα ούρα εισάγεται αίμα και περίσσεια πρωτεΐνης.

Προσοχή. Η υπερτασική κρίση - επείγουσα μορφή απαιτεί άμεση αντιμετώπιση. Επικείμενες είναι οι επιπλοκές της εγκεφαλικής αιμορραγίας, της καρδιακής ανεπάρκειας ή του εμφράγματος, ακόμη και ο θάνατος.