Υψηλή αρτηριακή πίεση: Τι είναι η αρτηριακή υπέρταση, γιατί εμφανίζεται;

Η αρτηριακή υπέρταση (υψηλή αρτηριακή πίεση) είναι η πιο συχνή νόσος του καρδιαγγειακού συστήματος. Αναφέρεται ότι επηρεάζει έως και το 25% του ενήλικου πληθυσμού παγκοσμίως.

Έχει συγκριθεί με μια μη μολυσματική επιδημία.

Ακούγεται επίσης στα αυτιά των ανθρώπων ως σιωπηλός δολοφόνος. Ένα άτομο μπορεί να μην γνωρίζει καν για μεγάλο χρονικό διάστημα ότι έχει πρόβλημα με την υψηλή αρτηριακή πίεση.

Είναι στην περίπτωση της χρόνιας επιμονής ή της μη θεραπείας που σταδιακά επηρεάζει αρνητικά ολόκληρο τον ανθρώπινο οργανισμό. Είναι η αιτία διαφόρων σωματικών παθήσεων, προβλημάτων και νέων ασθενειών.

Η υψηλή αρτηριακή πίεση δεν πονάει, δεν χρειάζεται να έχει συμπτώματα.

Συμβαίνει η επιπλοκή της (όπως το εγκεφαλικό επεισόδιο) να είναι η πρώτη εκδήλωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Επομένως, η έγκαιρη ανίχνευση και η έγκαιρη θεραπεία της υπέρτασης είναι σημαντική για τη μείωση των παραγόντων κινδύνου και των επιπλοκών της.

Ένα ανησυχητικό στοιχείο υποστηρίζει ότι έως και το 28% των θανάτων άνω των 40 ετών οφείλεται στην υψηλή αρτηριακή πίεση.

Η υψηλή αρτηριακή πίεση ορίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας από το 1993 ως

Υπέρταση στην ενήλικη ζωή είναι η διαρκής αύξηση της αρτηριακής πίεσης σε 140/90 mmHg ή υψηλότερη. Η τιμή αυτή πρέπει να μετράται επανειλημμένα σε τουλάχιστον δύο από τις τρεις περιπτώσεις.

Προσοχή όμως, η υψηλή αρτηριακή πίεση δεν επηρεάζει μόνο τον ενήλικο πληθυσμό. Τα αρνητικά στοιχεία της καθιστικής ζωής και του υπερβολικού σωματικού βάρους αποτελούν κίνδυνο για την ανάπτυξη υψηλής αρτηριακής πίεσης ακόμη και στην παιδική ηλικία.

Εκτός από τη διαίρεση στον πίνακα, γνωρίζουμε την ταξινόμηση της υπέρτασης σε πρωτογενή και δευτερογενή.

Τι σημαίνει αυτό;

Η πρωτοπαθής υπέρταση δεν έχει γνωστή αιτία ή στην ανάπτυξή της εμπλέκονται διάφοροι παράγοντες κινδύνου. Αναφέρεται επίσης ως πολυπαραγοντική. Μπορεί να έχει ή να μην έχει επιρροή.

Είναι επίσης γνωστή επαγγελματικά ως ουσιώδης υπέρταση.

Το 95% των ασθενών έχουν την πρωτοπαθή μορφή υπέρτασης.

Η δευτεροπαθής υπέρταση, από την άλλη πλευρά, είναι η υπέρταση της οποίας η αιτία είναι γνωστή. Και μπορεί να κρύβεται σε κάποια άλλη ασθένεια. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τη νεφρική νόσο, την ορμονική επίδραση, την εγκυμοσύνη και την προεκλαμψία ή την εκλαμψία.

Είναι επίσης γνωστή επαγγελματικά ως συμπτωματική.

Ο πίνακας δείχνει πώς ορίζεται η υπέρταση από την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Υπέρτασης και την Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία

Παράγοντες κινδύνου που δεν μπορούν να επηρεαστούν:

1. Ηλικία (υψηλότερη αρτηριακή πίεση στις μεγαλύτερες ηλικίες)
2. φύλο (οι γυναίκες σε μεταβατικό στάδιο έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν αυξημένη αρτηριακή πίεση)
3. γενετική προδιάθεση και οικογενειακό ιστορικό υπέρτασης, όπου οι απόγονοι είναι επίσης πιθανό να έχουν υπέρταση (υποτίθεται ότι το 30-60% των γενετικών πληροφοριών έχει υπέρταση)
4. διαταραχή της ισορροπίας της αγγειοκινητικής ρύθμισης

Παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με την αύξηση της αρτηριακής πίεσης και είναι ελεγχόμενοι:

• Υπερβάλλον βάρος και παχυσαρκία (ιδίως ΔΜΣ άνω του 30)
• αντίσταση στην ινσουλίνη
• Υπερβολική πρόσληψη NaCl (νατρίου) στη διατροφή και στα υγρά, όπως αλάτι και ποτά με υψηλή περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα
• ανεπάρκεια μαγνησίου (Mg), καλίου (K) και ασβεστίου (Ca)
• κάπνισμα
• υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
• άγχος, υπερβολική ψυχική καταπόνηση
• ακατάλληλος τρόπος ζωής, έλλειψη ξεκούρασης
• έλλειψη σωματικής δραστηριότητας
• ρύπανση του εξωτερικού περιβάλλοντος, του αέρα

Γνωρίζετε την έννοια της υπερτασικής κρίσης;

Ο όρος αυτός σημαίνει μια σοβαρή και οξεία μορφή αύξησης της αρτηριακής πίεσης. Στην περίπτωση αυτή, η αύξηση της πίεσης επηρεάζει ένα σύστημα του σώματος (νευρικό σύστημα, μάτια, καρδιά κ.λπ.).

Με αυτόν τον τύπο υψηλής αρτηριακής πίεσης, υπάρχει υψηλός κίνδυνος εμφάνισης επιπλοκών όπως εγκεφαλικό επεισόδιο ή οξεία καρδιακή ανεπάρκεια.

Η υπέρταση είναι η δεύτερη πιο συχνή αιτία καρδιακής ανεπάρκειας. Ηισχαιμική καρδιοπάθεια αναφέρεται πρώτη. Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στο άρθροΥπερτασική κρίση.

Στην υπερτασική κρίση, η αρτηριακή πίεση αυξάνεται πάνω από 210/130.

Μπορεί να εμφανιστεί ως αποτέλεσμα ανεπαρκούς ή ακατάλληλης θεραπείας της υπέρτασης. Εναλλακτικά, εμφανίζεται ως επιπλοκή της δευτερογενούς υπέρτασης.

Η σοβαρότητα επηρεάζεται από το ποια ήταν η αρχική αρτηριακή πίεση, ποια είναι σήμερα κατά την έναρξη της δυσκολίας και από τον ρυθμό ανόδου των τιμών της αρτηριακής πίεσης.

Ένα άτομο με μακροχρόνια υπέρταση ανταποκρίνεται διαφορετικά σε μια οξεία αύξηση της αρτηριακής πίεσης και ένα άτομο που είχε φυσιολογική αρτηριακή πίεση για μεγάλο χρονικό διάστημα ανταποκρίνεται διαφορετικά.

Η σοβαρότητα, η οποία είναι επίσης γνωστή επαγγελματικά ως επείγουσα ή επείγουσα, εξαρτάται από αυτό.

Η Tabuka παρέχει πληροφορίες σχετικά με τις επείγουσες και επείγουσες καταστάσεις

Τι είναι η αρτηριακή πίεση;

Η αρτηριακή πίεση είναι η υδροστατική πίεση που δημιουργείται από το αίμα στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων. Το αίμα εκτοξεύεται στην κυκλοφορία του αίματος από την αριστερή κοιλία της καρδιάς.

Η καρδιά είναι η αντλία που αντλεί οξυγονωμένο αίμα στο σώμα, τα όργανα και τους ιστούς.

Η πίεση του αίματος εξαρτάται από τη δύναμη της συστολής των καρδιακών κοιλοτήτων, την αντίσταση των αιμοφόρων αγγείων και τον όγκο του αίματος. Όταν το μυοκάρδιο της αριστερής κοιλίας του καρδιακού μυός συστέλλεται (συσπάται), το αίμα αποβάλλεται στην αορτή. Τότε σχηματίζεται η συστολική πίεση.

Η συστολική αρτηριακή πίεση είναι η υψηλότερη πίεση του αίματος.

Δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 140 mmHg. Η τιμή της γράφεται πριν από την κάθετο του ζεύγους των αριθμών που συνθέτουν την τιμή της αρτηριακής πίεσης.

Η συστολική αρτηριακή πίεση αυξάνεται σταδιακά καθώς το άτομο μεγαλώνει.

Αφού η καρδιά σταματήσει να αποβάλλει αίμα (ο καρδιακός μυς εξασθενεί), επέρχεται η διαστολή. Τότε το αίμα αναρροφάται ξανά στην καρδιά, πιο συγκεκριμένα στον δεξιό κόλπο.

Η διαστολική αρτηριακή πίεση είναι η χαμηλότερη αρτηριακή πίεση.

Η τιμή της δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 90 mmHg.

Στο οικιακό περιβάλλον, μετράμε την αρτηριακή πίεση τις περισσότερες φορές με ένα ψηφιακό πιεσόμετρο. Στην οθόνη του πιεσόμετρου μπορείτε να δείτε δύο ενδείξεις.

Για παράδειγμα, η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης μπορεί να δείχνει δύο ενδείξεις:

120/80 mmHg

Επιπλέον, το πιεσόμετρο μπορεί να μας δείξει και την τιμή του καρδιακού ρυθμού, δηλαδή τον σφυγμό και την κανονικότητά του.

Στο άρθρο του περιοδικού παρουσιάζουμε έναν συνοπτικό πίνακα της αρτηριακής πίεσης.

Η αρτηριακή πίεση ποικίλλει επίσης ανάλογα με αυτούς τους παράγοντες:

• κιρκάδιος ρυθμός - βιολογικός ρυθμός, δηλαδή αλλαγές στις φυσιολογικές λειτουργίες που επηρεάζονται από την περίοδο της ημέρας και την εναλλαγή ημέρας και νύχτας
• το φύλο (οι άνδρες τείνουν να έχουν υψηλότερη αρτηριακή πίεση)
• θέση του σώματος, ξαπλωμένη, καθιστή ή όρθια
• αυξάνεται με τη σωματική καταπόνηση ή την ψυχολογική καταπόνηση
• αυξάνεται με την ηλικία

Πώς μετράται σωστά η αρτηριακή πίεση;

Λόγω της σημερινής διαθεσιμότητας των οργάνων μέτρησης της αρτηριακής πίεσης, μπορούμε να μετράμε την αρτηριακή ομιλία ακόμη και στην άνεση του σπιτιού μας. Τα ψηφιακά όργανα μέτρησης της αρτηριακής πίεσης είναι αυτόματα. Το πλεονέκτημα είναι ότι μετρούν την αρτηριακή πίεση αυτόματα και οι μετρούμενες τιμές είναι ορατές σε μια οθόνη επισκόπησης.

Υπάρχουν διαθέσιμοι δύο τύποι ψηφιακών μετρητών αρτηριακής πίεσης:

• Ο πρώτος είναι με μανσέτα καρπού.
  • αλλά η μέτρηση με αυτήν είναι πιο ενδεικτική από ό,τι με μανσέτα βραχίονα.
  • η σωστή τοποθέτηση του πιεσόμετρου στο επίπεδο της καρδιάς είναι σημαντική κατά τη λήψη των μετρήσεων
  • ενδέχεται να υπάρχουν αποκλίσεις από τη σωστή μέτρηση
  • το πιεσόμετρο τοποθετείται σύμφωνα με τις οδηγίες
  • οι αρχές της σωστής μέτρησης είναι επίσης σημαντικές
• ο δεύτερος είναι ο τύπος της μανσέτας του βραχίονα
  • Ημιαυτόματη
  • Πλήρως αυτόματο

Ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό είναι ότι το πιεσόμετρο πρέπει να διαθέτει επαρκώς φορτισμένες μπαταρίες ή ακόμα καλύτερα να διαθέτει προσαρμογέα για απευθείας τροφοδοσία από πρίζα.

Στη συνέχεια, είναι σημαντικές οι αρχές της σωστής μέτρησης.

Είναι σημαντικό να δοθεί προσοχή στα ακόλουθα σημεία:

• Η θέση του καθίσματος
• ή ξαπλωμένη
  • η διαστολική πίεση είναι περίπου 5 mmHg χαμηλότερη στην ύπτια θέση από ό,τι στην καθιστή θέση
• τα κάτω άκρα χαλαρά στο πάτωμα, όχι σταυρωμένα
  • σε ορισμένες περιπτώσεις μετράται μετά την αλλαγή της όρθιας θέσης
• Σιωπή και ησυχία στο δωμάτιο
• λογική θερμοκρασία στο δωμάτιο όπου μετράται η αρτηριακή πίεση
• το άτομο δεν πρέπει να μιλάει κατά τη διάρκεια της μέτρησης της αρτηριακής πίεσης
• 30 λεπτά πριν από τη μέτρηση, όχι καφές ή άλλα διεγερτικά ποτά, όχι κάπνισμα
• ξεκούραση για δύο ώρες μετά από σκληρή εργασία
• να μην είναι αγχωμένος πριν από τη μέτρηση
• 5 λεπτά πριν από τη μέτρηση, καθίστε ή ξαπλώστε ακίνητοι
• μέτρηση με άδεια ουροδόχο κύστη
• η τελική τιμή είναι ο μέσος όρος 2 έως 3 μετρήσεων με παύσεις των 2 λεπτών
  • εάν το άτομο πάσχει από διαταραχή του καρδιακού ρυθμού, επαναλάβετε τη μέτρηση 5 φορές
  • και ο μέσος όρος αυτών θα είναι η τιμή που θα προκύψει
• μετρήσεις στο χέρι, στον ώμο, με τον αγκώνα να ακουμπά στο στρώμα
• η μανσέτα του πιεσόμετρου πρέπει να έχει το σωστό μέγεθος
• και θα πρέπει να βρίσκεται στο ύψος της καρδιάς = 1-3 cm πάνω από την υποδοχή του αγκώνα
• η μανσέτα δεν πρέπει να είναι πολύ σφιχτή ή πολύ χαλαρή
• το ένδυμα των άνω άκρων πρέπει να είναι χαλαρό
  • ώστε να μην περιορίζεται η ροή του αίματος στο άκρο
• οι μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης μπορούν να λαμβάνονται και στα δύο άνω άκρα
• είναι προτιμότερο να γίνεται μέτρηση στην πλευρά όπου οι τιμές της αρτηριακής πίεσης τείνουν να είναι υψηλότερες

Τι γίνεται αν η αρτηριακή πίεση είναι διαφορετική σε κάθε άνω άκρο;

Κάθε μέτρηση της αρτηριακής πίεσης θα δίνει διαφορετική ένδειξη. Σε ένα ψηφιακό πιεσόμετρο, οι ενδείξεις δεν θα είναι ποτέ ακριβώς ίδιες. Ομοίως, ακόμη και υπό φυσιολογικές συνθήκες, η αρτηριακή πίεση είναι ελαφρώς διαφορετική και στα δύο άκρα.

Αλλά προσέξτε.

Εάν η μέτρηση της αρτηριακής πίεσης είναι πάνω από 20 mmHg υψηλότερη, μπορεί να υποδηλώνει κάποιο πρόβλημα υγείας.

Παράδειγμα:

Η αρτηριακή πίεση στο δεξί άνω άκρο είναι 120/70 mmHg.

A...

Η αρτηριακή πίεση στο αριστερό άνω άκρο είναι 150/90 mmHg.

Αυτή η διαφορά αναφέρεται επίσης ως ασυμμετρία της αρτηριακής πίεσης στα άκρα. Και στην περίπτωσή της, είναι απαραίτητη η επαγγελματική εξέταση.

Torr ή mmHG;

Στα παλαιότερα όργανα μέτρησης της αρτηριακής πίεσης θα μπορούσαμε να βρούμε και την ονομασία torr. Πρόκειται για μια παλαιότερη μορφή έκφρασης της τιμής της πίεσης.

1 torr ισούται με την υδροστατική πίεση που παράγεται από 1 χιλιοστόμετρο στήλης υδραργύρου.

Στο παρελθόν, οι μετρήσεις της πίεσης γίνονταν με πιεσόμετρα που είχαν γυάλινες στήλες γεμάτες με υδράργυρο.

Ένα μανόμετρο υδραργύρου (σφυγμομανόμετρο) αποτελείται από ένα μανόμετρο που διαθέτει στήλη υδραργύρου και ένα σύστημα φουσκωτών μπαλονιών. Στη μέτρηση χρησιμοποιείται επίσης ένα φωνηεντοσκόπιο.

Με το φωνεντοσκόπιο ακούγονται οι δονήσεις της αρτηρίας που προκαλούνται από τον στροβιλισμό της ροής του αίματος κατά τη διάρκεια της μεταβολής της πίεσης που προκαλείται εξωτερικά από τη φουσκωμένη περιχειρίδα. Αυτές αναφέρονται ως φαινόμενα Korotkov - φύσημα.

Η αιτία της υψηλής αρτηριακής πίεσης μπορεί να μην είναι γνωστή. Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, στην περίπτωση της βασικής υπέρτασης. Στην περίπτωση της πρωτοπαθούς, δεν υπάρχει οργανική (φυσική) αιτία.

Οι πολυπαραγοντικοί παράγοντες κινδύνου αναφέρονται παραπάνω. Ο συνδυασμός γενετικών παραγόντων και άλλων εξωτερικών παραγόντων αυξάνει στη συνέχεια την προδιάθεση για υψηλή αρτηριακή πίεση.

Στάδιο Ι:

Περιγράφεται όταν δεν υπάρχουν οργανικές μεταβολές.

Στάδιο ΙΙ:

Εμφανίζεται όταν η παρατεταμένη έκθεση σε υψηλότερη αρτηριακή πίεση προκαλεί αλλαγές σε οργανικά συστήματα ή όργανα.

Παραδείγματα περιλαμβάνουν αλλαγές στα αιμοφόρα αγγεία στο βάθος του ματιού, καθώς και διεύρυνση της αριστερής κοιλίας της καρδιάς.

Στάδιο ΙΙΙ:

Αυτή τη στιγμή, οι οργανικές μεταβολές εκδηλώνονται ήδη με μειωμένη λειτουργία. Για παράδειγμα, αριστερόστροφη καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρική βλάβη, εγκεφαλικό επεισόδιο ή υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια που περιγράφεται στο άρθρο για τις παθήσεις του αμφιβληστροειδούς και του υαλοειδούς.

Το αντίθετο της βασικής υπέρτασης είναι η δευτεροπαθής υπέρταση. Αυτός ο τύπος υψηλής αρτηριακής πίεσης προκύπτει από οργανική αιτία (που βασίζεται σε άλλη νόσο).

Τα πιο συνηθισμένα αίτια της δευτερογενούς υπέρτασης:

• Νεφρική νόσος - οι νεφροί εμπλέκονται άμεσα στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης
  • φλεγμονή των νεφρών
  • όγκος
  • τραύμα
• παθολογική στένωση των νεφρικών αγγείων
• ενδοκρινικές παθήσεις
  • πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός
  • υπερθυρεοειδισμός - δυσλειτουργία του θυρεοειδούς
  • φαιοχρωμοκύττωμα

Είναι πολύ σημαντικό να θυμάστε ότι η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να μην έχει κανένα σύμπτωμα. Ειδικά αν αυξάνεται σταδιακά, για χρόνια. Το παραβλέπει κανείς και δεν πηγαίνει για προληπτικό έλεγχο.

Το αντίθετο είναι η ξαφνική αύξηση της αρτηριακής πίεσης (επιταχυνόμενη υπέρταση έως υπερτασική κρίση). Σε αυτή την περίπτωση προκύπτει επείγουσα ή επείγουσα κατάσταση.

Στις χειρότερες περιπτώσεις, μια ξαφνική επιδείνωση της υγείας είναι το πρώτο σημάδι της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Παραδείγματα τέτοιας σοβαρότητας είναι το εγκεφαλικό επεισόδιο ή η καρδιακή προσβολή.

Τα άτομα που υποβάλλονται σε θεραπεία για υψηλή αρτηριακή πίεση έχουν μερικές φορές το πρόβλημα της αύξησης της αρτηριακής τους πίεσης. Η αιτία μπορεί να είναι η διέγερση, το ψυχικό ή σωματικό στρες, η αλλαγή του καιρού, η έλλειψη ξεκούρασης ή ύπνου.

Μπορούν να το καταλάβουν από τα σχετικά προβλήματα.

Όσοι δεν το έχουν ακόμη βιώσει θα πρέπει να σκεφτούν την υπέρταση, ειδικά αν εμφανιστούν αυτές οι δυσκολίες:

• κόπωση και αδυναμία
• πονοκέφαλος
  • δυσάρεστη αίσθηση στο κεφάλι, πίεση στο κεφάλι
• ζαλάδα, αίσθημα ζάλης, όταν αλλάζετε ή γίνεστε
• Διαταραχές ισορροπίας, τράβηγμα στο πλάι
• εμβοές, σφύριγμα ή άλλοι θόρυβοι
• Διαταραχή της όρασης
  • θολή όραση
  • θολή όραση
  • Διπλή όραση
• ερυθρότητα ή ωχρότητα των μάγουλων
• εξάψεις
  • στο πρόσωπο
  • σε όλο το σώμα
  • στο στήθος
• εφίδρωση
• αίσθημα εμετού
• εμετός
• τρέμουλο στο σώμα
• Διαταραχή του ύπνου
• Διαταραχές στη συγκέντρωση
• ρινορραγία (επίσταξη), συνήθως υποχωρεί μετά τη μείωση της πίεσης
• πόνος στο στήθος
  • πίεση στο στήθος
  • Άλλη ασαφής αίσθηση στο στήθος
• αίσθημα παλμών της καρδιάς
• δύσπνοια, υποκειμενική αίσθηση μειωμένης αναπνοής (δύσπνοια)
  • στην καρδιακή ανεπάρκεια, η συνολική εικόνα αλλάζει
  • Ορατή διαταραχή της αναπνοής
  • αίσθημα βραχνάδας, γουργουρητό - πνευμονικό οίδημα
• πρήξιμο των κάτω άκρων, επίσης ως ένδειξη μειωμένης καρδιακής λειτουργίας

Επιπλοκές της υψηλής αρτηριακής πίεσης εν συντομία

Η παρατεταμένη υψηλή αρτηριακή πίεση προκαλεί προβλήματα σε όλο το σώμα. Επηρεάζει τα αιμοφόρα αγγεία, την καρδιά, τον εγκέφαλο, τα αιμοφόρα αγγεία του ματιού, τους νεφρούς, ακόμη και τους ίδιους τους νεφρούς.

Η επίδραση της υπέρτασης μπορεί να φανεί στα αιμοφόρα αγγεία και στην καρδιά. Η αθηροσκλήρωση επιταχύνεται και επιδεινώνεται. Αυτό με τη σειρά του επιδεινώνει την υπέρταση. Η μειωμένη ροή του αίματος προς την καρδιά έχει ως αποτέλεσμα τη στεφανιαία νόσο. Η οξεία υπέρταση μπορεί να προκαλέσει έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Η χρόνια επιπλοκή είναι η καρδιακή ανεπάρκεια. Και εδώ η υπέρταση αναφέρεται ως μία από τις συχνότερες αιτίες χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας.

Ακολουθεί το νευρικό σύστημα (εγκέφαλος). Και εδώ η αθηροσκλήρωση αποτελεί αρνητικό παράγοντα. Αυξάνεται ο κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου, το οποίο μπορεί να συμβεί λόγω εγκεφαλικής αιμορραγίας (ισχαιμίας), αλλά και ως συνέπεια αιμορραγίας στον εγκέφαλο.

Η υπέρταση επιβαρύνει επίσης τα νεφρά, τα οφθαλμικά αγγεία και άλλα μέρη του σώματος.

Ο κίνδυνος αυξάνεται επίσης όταν άλλες ασθένειες, όπως ο διαβήτης, συνυπάρχουν με υψηλή αρτηριακή πίεση.

Η διάγνωση βασίζεται κυρίως στο ιατρικό ιστορικό. Λαμβάνονται πληροφορίες από τον ενδιαφερόμενο. Ακολουθεί εξειδικευμένη εξέταση. Στη διάγνωση συμμετέχει ένας γενικός ιατρός, ένας παθολόγος (εσωτερικός ιατρός) ή ένας καρδιολόγος.

Είναι σημαντικό ο γιατρός και ο ασθενής του να συνεργάζονται. Το άτομο μετρά και καταγράφει τις μετρήσεις της αρτηριακής του πίεσης σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Στη συνέχεια ενημερώνει τον γιατρό του.

Η διάγνωση τίθεται εάν η υψηλή αρτηριακή πίεση μετρηθεί σε τουλάχιστον δύο από τις τρεις μετρήσεις. Το άτομο πρέπει να είναι σωματικά και ψυχικά ήρεμο.

Είναι απαραίτητο να διακρίνεται η αύξηση της πίεσης κατά τη διάρκεια της εξέτασης λόγω του συνδρόμου του λευκού χιτώνα.

Εάν είναι απαραίτητο, προστίθεται η πίεση Holter. Πρόκειται για μια 24ωρη εξέταση όπου η πίεση μετράται με μανσέτα και πιεσόμετρο καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας. Το άτομο εκτελεί κανονικές καθημερινές δραστηριότητες και καταγράφει σημαντικές δραστηριότητες. Το αποτέλεσμα αξιολογείται στη συνέχεια από ειδικό.

Όταν η αρτηριακή πίεση είναι υψηλή, η εξέταση άλλων οργάνων και οργανικών συστημάτων είναι επίσης σημαντική. Είναι σημαντικό να ανιχνεύονται οι επιπλοκές που μπορεί να προκαλέσει η υπέρταση.

Πραγματοποιούνται φυσική εξέταση, εργαστηριακές εξετάσεις αίματος, ούρων (νεφρική λειτουργία). Συμπληρώνονται ηλεκτροκαρδιογράφημα (καθώς και ηλεκτροκαρδιογράφημα καταπόνησης ή ακόμη και ηλεκτροκαρδιογράφημα Holter - 24ωρη μορφή), ΗΧΟ, ακτινογραφία θώρακος, USG (υπερηχογράφημα). Σημαντική είναι και η οφθαλμολογική εξέταση (εξέταση του οφθαλμικού υποβάθρου).

Η ασθένεια μπορεί αρχικά να εξελίσσεται ασυμπτωματικά, γεγονός που την καθιστά πολύ επικίνδυνο εχθρό της υγείας. Συμβαίνει η διάγνωση της υπέρτασης να ανακαλύπτεται τυχαία κατά τη διάρκεια μιας προληπτικής εξέτασης.

Ο λόγος είναι η σταδιακή και μακροχρόνια αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Ο οργανισμός συνηθίζει σε αυτήν. Όμως η υψηλή αρτηριακή πίεση, παρά την ασυμπτωματική της πορεία, δημιουργεί δυσκολίες.

Τότε έρχεται το στάδιο όπου υπάρχουν ήδη οργανικές μεταβολές. Αυτές παρεμβαίνουν στη λειτουργία των επιμέρους οργάνων.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι η ξαφνική αύξηση της αρτηριακής πίεσης από την πλήρη υγεία. Εναλλακτικά, μπορεί να είναι το πρώτο σύμπτωμα της μέχρι τώρα μη ανιχνευμένης υπέρτασης.

Τέτοιες σοβαρές καταστάσεις περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, το εγκεφαλικό επεισόδιο ή την καρδιακή προσβολή.

Εάν η υψηλή αρτηριακή πίεση παραμεληθεί, δεν αντιμετωπιστεί ή δεν αντιμετωπιστεί επαρκώς, βρίσκεται πίσω από την ανάπτυξη σοβαρών επιπλοκών. Σε εκείνο το σημείο, οι δυσκολίες που σχετίζονται με ένα συγκεκριμένο πρόβλημα (εγκέφαλος, καρδιά, νεφρά, όραση) είναι ήδη συνδεδεμένες.

Επομένως, η έγκαιρη διάγνωση και η έγκαιρη θεραπεία είναι απαραίτητες. Και πάλι, φαίνεται ο σημαντικός ρόλος των προληπτικών εξετάσεων.