Κολοκυθάκια, ποια είναι τα οφέλη τους για την υγεία; (Βιταμίνες και χρήσεις)
Το κολοκυθάκι είναι ένα νόστιμο και γευστικό λαχανικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προσθέσει ποικιλία στη διατροφή σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για σαλάτες, σούπες, κυρίως πιάτα, επαλείψεις και ακόμη και πίτες. Μπορείτε επίσης να το καλλιεργήσετε εύκολα στο σπίτι.
Χαρακτηριστικά
Αυτό το λαχανικό είναι επίσης πολύ δημοφιλές λόγω της χαμηλής θερμιδικής του σύνθεσης και των πολλών θρεπτικών του συστατικών. Δεν περιέχει καθόλου λίπος.
Είναι επίσης πολύ δημοφιλές για δίαιτες αδυνατίσματος λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε νερό, η οποία φτάνει έως και το 90 %. Χάρη στο νερό, έχει καθαριστική και αντιβακτηριδιακή επίδραση στον οργανισμό.
Εκτός από νερό, περιέχει επίσης βιταμίνες Α, Β, C, Ε και Κ. Από τα μέταλλα, κάλιο, μαγνήσιο, φώσφορο, μαγγάνιο, σελήνιο, νάτριο, ασβέστιο, φυτικές ίνες, ψευδάργυρο και σίδηρο.
Περιέχει επίσης ευεργετικές ουσίες όπως καροτένια, ριβοφλαβίνη και φολικό οξύ.
Είναι ένα λαχανικό που μπορεί εύκολα να καλλιεργηθεί στο μπαλκόνι. Αναπτύσσεται σε χαμηλούς θάμνους με μεγάλα πράσινα φύλλα.
Έχει ένα όμορφο χρώμα την εποχή της ανθοφορίας και εκτός από τη χρησιμότητά του, θα αποτελέσει και διακοσμητικό στοιχείο στον κήπο σας. Το λουλούδι είναι μεγάλο και κίτρινο, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι ανοιχτό κίτρινο ή πορτοκαλί.
Ανάλογα με την ποικιλία, ο καρπός μπορεί να συγκομιστεί από τα μέσα Ιουνίου έως τον Οκτώβριο. Εξωτερικά μοιάζει με αγγούρι, με λεία, γυαλιστερή πράσινη επιφάνεια.
Εσωτερικά, μοιάζει με κολοκύθα, αλλά στη μέση υπάρχει ένας σπόρος που μπορεί να καταναλωθεί άφοβα.
Η καταγωγή του κολοκυθιού ανάγεται στην Ιταλία, όπως αποκαλύπτει το όνομά του, κολοκυθάκι, το οποίο προέρχεται από την ιταλική λέξη για την κολοκύθα, zucca.
Εσωτερική χρήση
Το κολοκυθάκι είναι ένα πολύ δημοφιλές συστατικό μεταξύ των δημιουργικών μαγείρων και των σεφ. Έχει λίγη χαρακτηριστική γεύση και άρωμα, οπότε συνδυάζεται εύκολα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια μεγάλη ποικιλία πιάτων.
Κάνει τα πιάτα πιο υγιεινά και πιο ενδιαφέροντα. Δεν συνιστάται να απορρίπτετε τη φλούδα κατά την προετοιμασία των πιάτων, καθώς περιέχει μεγάλη ποσότητα βιταμίνης C.
Τα κολοκυθάκια μπορούν να χρησιμοποιηθούν, για παράδειγμα, σε επαλείψεις, σούπες, είτε με κρέας είτε με λαχανικά, και κυρίως πιάτα. Μπορούν να παρασκευαστούν όπως το κρέας, δηλαδή να τηγανιστούν, να ψηθούν στη σχάρα ή να μαγειρευτούν με άλλα λαχανικά στους χυμούς τους.
Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν σε συνοδευτικά πιάτα, όπως σαλάτα ή πουρές κολοκυθιών.
Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για επιδόρπια, είτε πρόκειται για κέικ είτε ακόμη και για πίτες.
Εκτός από μεγάλος βοηθός στην κουζίνα, είναι επίσης πολύ ευεργετικό για τον οργανισμό μας.
Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για τα προβλήματα του πεπτικού συστήματος. Προάγει πολύ καλά τον περισταλτισμό, δηλαδή τη δραστηριότητα του εντέρου. Παράλληλα, καθαρίζει και δεν επιβαρύνει τα νεφρά, γεγονός που έχει επίσης ευεργετική επίδραση σε ολόκληρο το πεπτικό σύστημα.
Χάρη στη σύνθεσή του, μπορεί να απαλλάξει τον οργανισμό από την περίσσεια νερού και αλατιού.
Εκτός από την απαλλαγή από την περίσσεια νερού, ενισχύει επίσης τον μεταβολισμό, μειώνοντας έτσι την κόπωση και ενισχύοντας την ενέργεια.
Στην περίπτωση αυτή, βοηθά επίσης στον κορεσμό κατά τη διάρκεια της δίαιτας μέσω των φυτικών ινών και επίσης μειώνει τη χοληστερόλη χάρη στο κάλιο.
Ο συνδυασμός φυτικών ινών και καλίου λειτουργεί επίσης στην υγεία της κυκλοφορίας του αίματος, κάτι που είναι καλό για την αρτηριακή πίεση και την υγιή καρδιά.
Λόγω της ικανότητάς του να καθαρίζει το σώμα και να απαλλάσσει τον οργανισμό από τους ρύπους, θα προωθήσει την αναζωογόνηση του σώματος και θα μειώσει τις φλεγμονές στο σώμα.
Εξωτερική χρήση
Για εξωτερική χρήση, τα κολοκυθάκια είναι επίσης πολύ χρήσιμα. Είναι ευεργετικά για το δέρμα και ιδιαίτερα για την περιοχή των ματιών.
Ένα εξαιρετικό κόλπο μπορούν να χρησιμοποιήσουν όσοι ξεφλουδίζουν το κολοκυθάκι τελικά, αν τους ενοχλεί το δέρμα στο φαγητό. Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μάσκα ματιών. Χάρη στη σύνθεσή του, μετά από 30 λεπτά εφαρμογής, το πρήξιμο και οι κύκλοι κάτω από τα μάτια θα πρέπει να μειωθούν. Είναι καλύτερο να το επαναλαμβάνετε αρκετές φορές την ημέρα.
Μπορεί επίσης να γίνει μια μάσκα για όλο το σώμα. Απλά τρίψτε το κολοκυθάκι, ανακατέψτε το με ελαιόλαδο και ξινή κρέμα και η μάσκα είναι έτοιμη. Μια τέτοια μάσκα είναι καλύτερη για το ηλιοκαμένο δέρμα, αλλά και για την καταπολέμηση των ρυτίδων ή του ξηρού δέρματος.
Συγκομιδή και αποθήκευση
Η συγκομιδή των κολοκυθιών εξαρτάται από το εκάστοτε είδος, αλλά είναι σύνηθες να ωριμάζουν σταδιακά και έτσι να είναι διαθέσιμα στον κήπο από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο.
Μπορείτε να καταλάβετε πότε είναι ώριμα από το γεγονός ότι ο καρπός είναι ελαφρώς πιο μαλακός από τους άλλους. Μπορεί επίσης να υποδηλώνεται από έναν ήχο που χτυπάει, όπως στην περίπτωση του πεπονιού.
Η ωριμότητα του κολοκυθιού εξαρτάται επίσης από το μέγεθός του. Καλύτερα είναι τα νεαρά κολοκυθάκια των 25 cm περίπου.
Αν τα συγκομίζετε τακτικά, θα δημιουργήσετε γόνιμο έδαφος για να αναπτυχθούν περισσότερα.
Θα πρέπει επίσης να αφήνετε τουλάχιστον 3 εκατοστά μίσχους κατά τη συγκομιδή. Αυτό θα τα διατηρήσει φρέσκα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και θα αποτρέψει την αλλοίωσή τους.
Η αποθήκευση είναι εύκολη. Απλά αφήστε το σε ένα δροσερό, ξηρό και αεριζόμενο δωμάτιο. Μερικοί συνιστούν επίσης να κερώσετε το στέλεχος, θα διαρκέσει ακόμα περισσότερο.
Το κλειδί είναι να μην πλένετε τα κολοκυθάκια μετά τη συγκομιδή και να τα καθαρίζετε καλά από το χώμα.
Καλλιέργεια κολοκυθιών
Τα κολοκυθάκια χρειάζονται ζεστό και υγρό έδαφος στο οποίο ευδοκιμούν καλύτερα. Στις εύκρατες περιοχές συνιστάται η καλλιέργειά τους σε θερμοκήπια.
Ορισμένες ποικιλίες καρποφορούν σε καλές συνθήκες ήδη ενάμιση μήνα μετά τη σπορά.
Οι σπόροι πρέπει να φυτεύονται σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους, καθώς το φυτό χρειάζεται άφθονο χώρο. Οι αποστάσεις πρέπει να είναι τουλάχιστον 70 cm έως 1 m.
Συνιστάται το πότισμα του εδάφους, ιδίως για την αποφυγή του καψίματος των φύλλων ή της σήψης των στελεχών.
Τις βροχερές ημέρες, ο καρπός θα πρέπει επίσης να προστατεύεται από την άμεση επαφή με το υγρό έδαφος, για παράδειγμα με την τοποθέτησή του πάνω σε ξυλόμαλλο, άχυρο ή πριονίδι.
Οι καρποί μπορεί να αρχίσουν να σαπίζουν και να μουχλιάζουν.