Άγχος, φόβος, κατάθλιψη ή άλλα συμπτώματα; Οι αιτίες ανάγονται στο παρελθόν.

Η ψυχική υγεία ενός ατόμου είναι εξίσου σημαντική με τη σωματική του υγεία. Ωστόσο, ο ανθρώπινος ψυχισμός είναι πολύ πιο εύθραυστος από το φυσικό σώμα και συνεπώς πιο ευάλωτος. Επηρεάζεται καθημερινά από πολλούς παράγοντες που μπορούν να διαταράξουν τη φυσιολογική του λειτουργία.

Διάφορες στρεσογόνες και τραυματικές καταστάσεις, είτε τρέχουσες είτε παλαιότερες, μπορούν να προκαλέσουν προσωρινή κατάθλιψη αλλά και να αφήσουν μόνιμο σημάδι και να αλλοιώσουν μόνιμα ολόκληρη την προσωπικότητα ενός ατόμου.

Πώς μπορεί το παρελθόν να επηρεάσει το παρόν;

Η εμπειρία ενός ατόμου είναι ένα αφηρημένο φαινόμενο. Ωστόσο, αποτελεί την κολώνα στήριξης και την αντανάκλαση του ψυχισμού και της συμπεριφοράς του. Η εμπειρία είναι ένα σύνολο αντιλήψεων, ιδεών, σκέψεων και συναισθημάτων, η βάση των οποίων καθορίζεται από τις ιδιαίτερες εμπειρίες του ατόμου. Μπορεί να αλλάξει.

Ανάλογα με τη συγκεκριμένη κατάσταση στην οποία βρίσκεστε αυτή τη στιγμή και τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε τον εαυτό σας να βγαίνει από αυτήν, έτσι είναι και το βίωμά σας. Αλλά ο λόγος για ένα κακό βίωμα δεν είναι απαραίτητο να είναι η τρέχουσα κατάσταση.

Εμπειρίες από πολύ παλιά που είναι τραυματικές για κάποιο λόγο μπορούν επίσης να αφήσουν ένα μακροχρόνιο ή μόνιμο σημάδι στην τρέχουσα σκέψη και τις μελλοντικές ενέργειες ενός ατόμου. Για παράδειγμα, μια απογοήτευση από το παρελθόν μπορεί να επηρεάσει την τρέχουσα σκέψη μας (περιμένουμε η κατάσταση να εξελιχθεί όπως και πριν).

Ο φόβος και το άγχος στην ανθρώπινη εμπειρία

Ο φόβος και το άγχος είναι σημαντικοί παράγοντες στην εμπειρία όλων μας. Η διαφορά αυτών των δύο εννοιών έγκειται στη συγκεκριμενοποίησή τους.

Μπορούν να λάβουν χώρα ξεχωριστά στο μυαλό ενός ανθρώπου, μπορούν να συνδυαστούν μεταξύ τους. Μπορούν να υπάρξουν ως δύο ταυτόχρονες συγκινήσεις οι οποίες, με το συνδυασμό τους, επιδεινώνουν την ίδια την εμπειρία.

Ο φόβος είναι ένα υποκειμενικό αρνητικό συναίσθημα ή συναίσθημα που προκύπτει εξαιτίας ενός επικείμενου συγκεκριμένου, δυνητικού (υποτιθέμενου) ή πραγματικού κακού (κινδύνου).

Εκδηλώνεται με μια αρνητική εμπειρία και μια ολόκληρη συνοδεία αυτόνομων εκδηλώσεων, όπως ωχρότητα, εφίδρωση, γρήγορη αναπνοή, γρήγορη καρδιακή λειτουργία, ταχυπαλμία, τρέμουλο, ναυτία, εμετό ή διάρροια.

Το άγχος είναι επίσης ένα υποκειμενικό αρνητικό συναίσθημα ή συναίσθημα που δεν έχει τόσο συγκεκριμένη βάση όσο ο φόβος.

Αυτή η συναισθηματική κατάσταση προκύπτει από την αβεβαιότητα, τα κακά προαισθήματα ή τους χειρότερους φόβους. Αυτά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί τελικά να μην είναι τόσο πραγματικά όσο υποθέτει την πραγματικότητά τους ο βιώνων. Παρόμοια με τον φόβο, εμφανίζονται φυτικές εκδηλώσεις του σώματος.

Εκδηλώσεις του φόβου και του άγχους:

• αρνητική βίωση
• ανασφάλεια, φόβοι, ψυχοκινητική ανησυχία
• αϋπνία, συχνές αφυπνίσεις, εφιάλτες
• αυξημένος καρδιακός ρυθμός, αίσθημα χτυπήματος ή πίεσης στο στήθος
• αυξημένος αναπνευστικός ρυθμός, δύσπνοια (υπεραερισμός)
• ωχρότητα στο πρόσωπο
• υπερβολική εφίδρωση (συχνά παλάμες και πόδια)
• εσωτερικό τρέμουλο (αίσθηση)
• τρέμουλο των χεριών, ολόκληρου του σώματος
• ναυτία, εμετός, διάρροια

Η κατάθλιψη προηγείται αλλά και εντείνει το φόβο και το άγχος

Ο φόβος και το άγχος είναι τρομακτικά και στενάχωρα συναισθήματα που συχνά συνδέονται με την κατάθλιψη. Η κατάθλιψη είναι η κατάσταση που προκύπτει από παρατεταμένους αρνητικούς παράγοντες.

Η διαφορά μεταξύ της κατάθλιψης και μιας παροδικής καταθλιπτικής κατάστασης είναι το χρονικό διάστημα που διαρκεί και η ένταση των συμπτωμάτων. Η τελική διάγνωση γίνεται μόνο από ψυχίατρο.

Η κατάθλιψη ως τελική διάγνωση είναι πάντα μια σοβαρή κατάσταση. Κατατάσσεται στις συναισθηματικές διαταραχές.

Σοβαρότερα καταθλιπτικά επεισόδια μπορεί να προκαλέσουν την ανάπτυξη ψυχωτικών συμπτωμάτων, όπως παραληρητικές ιδέες και ψευδαισθήσεις. Ο ασθενής μπορεί να είναι εντελώς κλινήρης λόγω παράλυσης του φυσικού κινητικού συστήματος.

Εκδηλώσεις της κατάθλιψης:

• Αρνητική εμπειρία
• θλίψη, κλάμα, κρίσεις κλάματος
• ανασφάλεια, φόβοι, ψυχοκινητική ανησυχία
• εσωτερικό τρέμουλο (αίσθημα)
• Κλειστότητα
• αϋπνία, συχνή αφύπνιση, εφιάλτες
• αποστροφή προς το φαγητό
• ναυτία, εμετός, διάρροια
• διαταραχές της συγκέντρωσης
• Διαταραχές μνήμης
• επιθετικότητα

Απάθεια έναντι μανίας

Οι καταστάσεις άγχους, φόβου και κατάθλιψης μπορεί να προκαλέσουν στο άτομο να παραμείνει απαθές απέναντι στον έξω κόσμο.

Ηαπάθεια εκδηλώνεται με ελάχιστες έως καθόλου αντιδράσεις στα εξωτερικά ερεθίσματα. Ο ασθενής αδιαφορεί για το περιβάλλον λόγω έλλειψης συναισθημάτων και κινήτρων.

Η απάθεια εμφανίζεται πολύ συχνά σε καταθλιπτικούς ασθενείς που βιώνουν μεγάλη εσωτερική θλίψη. Τα άτομα αυτά αισθάνονται ότι η κατάστασή τους δεν έχει λύση και ότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει αυτό που βιώνουν.

Κλείνονται στον εαυτό τους, επικοινωνώντας ελάχιστα ή αργότερα καθόλου με τους άλλους ανθρώπους. Σταδιακά χάνουν εντελώς την επαφή με τον κόσμο.

Το αντίθετο της απάθειας είναι η μανία. Εμφανίζεται παροδικά στην κατάθλιψη ή ως μέρος μιας καλά ανεπτυγμένης μανιοκαταθλιπτικής διαταραχής.

Η μανία είναι μια φάση παράδοξου, παροδικού ενθουσιασμού. Ο ασθενής γίνεται ομιλητικός έως υπερβολικά θορυβώδης, κοινωνικός, ευφορικός και υπερδραστήριος για λίγο. Μπορεί να θεωρηθεί ως ένα είδος βραχυκυκλώματος, προσπαθώντας να ξεφύγει από την κατάσταση.

Η μανιοκαταθλιπτική διαταραχή, που τώρα ονομάζεται επίσης διπολική συναισθηματική διαταραχή, είναι μια ψυχιατρική διάγνωση και μια σοβαρή ιατρική κατάσταση. Χαρακτηρίζεται από εναλλασσόμενη μανία και κατάθλιψη. Δεν είναι, ωστόσο, μια παροδική κατάσταση που συνδέεται με μια συγκεκριμένη δύσκολη περίοδο, αν και μπορεί να δώσει το έναυσμα για την έναρξη της νόσου.

Οι επιμέρους κύκλοι των μεταβολών της διάθεσης διαρκούν από λίγες ημέρες έως εβδομάδες για κάθε ασθενή. Οι κύκλοι είναι συνεχείς και σποραδικά μπορεί να εμφανιστεί μια φάση χωρίς συμπτώματα μεταξύ τους. Ωστόσο, αυτό συμβαίνει σε ελάχιστο αριθμό ασθενών.

Εκδηλώσεις της διπολικής συναισθηματικής διαταραχής

• Διαταραχές της διάθεσης
• εναλλασσόμενη μανία και κατάθλιψη
• Τακτικοί κύκλοι
• οι διαθέσεις δεν αντιστοιχούν στην τρέχουσα κατάσταση

Επιθετικότητα ως εκδήλωση της θλίψης

Η λύπη και η θλίψη είναι ένα αρνητικό συναίσθημα που βασίζεται στην επικράτηση της αρνητικής αξιολόγησης μιας συγκεκριμένης κατάστασης από το ίδιο το άτομο.

Εκδηλώνεται με ψυχοκινητική έκπτωση. Οι άρρωστοι είναι αδρανείς, αδύναμοι, έχουν αίσθημα αδυναμίας.

Είναι υπερευαίσθητοι, κλαίνε συχνά και έχουν καταστάσεις υπερβολικής λύπης. Εσωτερικά, βιώνουν συναισθήματα αδυναμίας, μοναξιάς και κενού.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η λύση ή η προσπάθεια επίλυσης των τρεχόντων προβλημάτων εκδηλώνεται με υπερβολική επιθετικότητα. Όμως δεν υπάρχει διέξοδος από το πρόβλημα.

Η επιθετικότητα μπορεί να είναι λεκτική ή σωματική, να στρέφεται κατά αντικειμένων, ζώων, του εαυτού μας και άλλων ανθρώπων. Είναι επίσης μια εκδήλωση της αδυναμίας της στιγμής.

Εκδηλώσεις της επιθετικότητας:

• λεκτικές προσβολές, εκφοβισμός και ταπείνωση των άλλων
• υψωμένος τόνος φωνής, φωνές
• Σφίξιμο των γροθιών
• Σφίξιμο των σαγονιών
• επιθετικές χειρονομίες
• καταστροφή αντικειμένων
• Πληγώνει ζώα
• να βλάψει τον εαυτό του
• Πληγώνει και επιτίθεται σε άλλους ανθρώπους
• αυτοκτονία, δολοφονία

TIP: Επιθετικότητα. Τι λένε οι ψυχολόγοι για αυτό το πρόβλημα;

Μην αφήνετε το παρελθόν να καταστρέψει την ευτυχία της στιγμής

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένα πολύπλοκο όργανο και η ανθρώπινη σκέψη και εμπειρία είναι ένα ακόμη πιο πολύπλοκο φαινόμενο. Δεν βιώνουμε μόνο τη στιγμή, αλλά επίσης, κάπου βαθιά μέσα από τη συνείδησή μας, εμφανίζονται στο μυαλό μας εμπειρίες που έχουν ήδη ζήσει κάποτε. Αυτές μπορούν να επηρεάσουν την παρούσα εμπειρία μας, αν τους το επιτρέψουμε.

Πρώτα απ' όλα, είναι απαραίτητο να συνειδητοποιήσουμε ότι τα γεγονότα του παρελθόντος δεν έχουν καμία σχέση με την παρούσα κατάσταση. Δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνονται σύμφωνα με το ίδιο σενάριο. Πρέπει να μάθουμε να αποχαιρετούμε το παρελθόν και να μην ξαναζούμε κάτι που δεν υπάρχει πια.

Η παρούσα κατάσταση στην οποία βρίσκεστε είναι καινούργια και δεν θα επαναληφθεί ποτέ. Γι' αυτό πρέπει να αφήσετε όλους τους παλιούς φόβους και να ασχοληθείτε με το εδώ και τώρα. Ίσως τα πράγματα να μην πάνε όπως θέλετε, ίσως να υποστείτε άλλο ένα χτύπημα από τη ζωή, αλλά όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Πρέπει να μαθαίνουμε από τα πάντα (ακόμα και από τα αρνητικά). Ίσως αυτό που βλέπετε ως πρόβλημα τώρα να είναι απλώς μια νέα αρχή.

Έχω πρόβλημα; Πώς να πιάσετε τα προειδοποιητικά σημάδια

Οι περισσότεροι άνθρωποι που πάσχουν από ψυχολογική διαταραχή γνωρίζουν ορισμένα συμπτώματα, αλλά δεν δίνουν αρκετή σημασία στην κατάσταση. Αποσύρονται, υποφέρουν και χάνουν σταδιακά την επαφή με το περιβάλλον τους. Η παρουσία της ασθένειας συχνά προειδοποιείται από τους γύρω τους.

Εάν το πρόβλημα δεν αντιμετωπιστεί, οι ασθενείς αποσύρονται εντελώς στον εαυτό τους. Επιδίδονται στο αλκοόλ ή σε άλλα ναρκωτικά πιστεύοντας ότι αυτό αποτελεί προσωρινή λύση στην κατάσταση, αλλά αυτό μπορεί γρήγορα να γυρίσει μπούμερανγκ.

Τι προηγείται της αλληλουχίας των γεγονότων;

Ένα από τα πρώτα προειδοποιητικά σημάδια, ακόμη και αν δεν αποτελεί σύμπτωμα, μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Πρόκειται για μια κατάσταση που μας απογοήτευσε, που δεν εξελίχθηκε όπως θέλαμε, που μας πλήγωσε ή μας στέρησε κάτι ή κάποιον.

Είναι οποιαδήποτε κατάσταση που έχει αρνητικό αντίκτυπο σε εμάς. Το άγχος που σχετίζεται με αυτήν είναι σαν ένα σκαλοπάτι σε έναν κύκλο επόμενων γεγονότων και καταστάσεων βίωσης.

Σε αυτά περιλαμβάνονται ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου, η διάλυση ενός γάμου, η απώλεια μιας θέσης εργασίας, η απώλεια μιας υπάρχουσας κοινωνικής θέσης, η διάγνωση μιας σοβαρής ή θανατηφόρας ασθένειας για εσάς ή για ένα αγαπημένο σας πρόσωπο, ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα με συνέπειες όπως παράλυση, ακρωτηριασμός ενός άκρου και άλλα.

Τι ακολουθεί μετά από ένα δύσκολο γεγονός;

Ο φόβος, οι διαταραχές του ύπνου, ιδίως η αϋπνία και οι συχνές νυχτερινές αφυπνίσεις, μπορεί να είναι η αιτία καταναγκαστικών σκέψεων σε σχέση με την εξεύρεση μιας λύσης ή ακόμη και τη διαμόρφωση κάθε είδους πιθανών συμπερασμάτων και ιδεών. Μερικές φορές των διαταραχών του ύπνου προηγείται η αβεβαιότητα και τα ερωτηματικά που συνδέονται με αυτήν.

Ο σχηματισμός των πιο τρομερών συμπερασμάτων οδηγεί συχνά σε φόβο, κατάθλιψη, άγχος. Αισθάνεται κανείς σαν να βρίσκεται σε έναν φαύλο κύκλο από τον οποίο δεν μπορεί να βγει. Όσο περισσότερο διαρκεί αυτή η κατάσταση, τόσο περισσότερο υποκύπτει στην ιδέα ότι δεν υπάρχει λύση. Εναλλακτικά, δεν ταυτίζεται με την υπάρχουσα λύση επειδή θα μπορούσε να σημαίνει ή σημαίνει μια μεγάλη αλλαγή (μια ανεπιθύμητη αλλαγή εκείνη τη στιγμή).

Τα κλάματα και τα επιθετικά ξεσπάσματα είναι συχνά και μερικές φορές δεν είναι επιβλαβή. Βοηθούν το άτομο να βγάλει τα αρνητικά συναισθήματα προς τα έξω και προσφέρουν στιγμιαία ανακούφιση.

Φυσικά, πρόκειται για επιθετικότητα που δεν στρέφεται προς τον εαυτό του ή προς άλλους ανθρώπους. Όταν ξεπερνιέται αυτό το όριο, συχνά πρόκειται για μια σοβαρή παθολογία που είναι απλώς μια εξέλιξη όλων αυτών.

• μια κακή, αρνητική, τραυματική και φαινομενικά απελπιστική κατάσταση
• ψυχαναγκαστικές σκέψεις, η ανάγκη να σκέφτεστε συνεχώς αυτό που έχει συμβεί
• απομόνωση, απάθεια, αναζήτηση της μοναξιάς
• αποστροφή προς τη ζωή και τις δραστηριότητες, μειωμένη επικοινωνία
• διαταραχές της προσοχής και της συγκέντρωσης
• διαταραχές του ύπνου (αϋπνία, εγρήγορση, εφιάλτες, κατάκλιση στα παιδιά)
• αίσθημα ανασφάλειας, μερικές φορές αβάσιμοι φόβοι
• καταστάσεις κατάθλιψης, άγχους και φόβου για το τι θα συμβεί ή έχει συμβεί
• κλάμα, κρίσεις κλάματος, οργή, λεκτική επιθετικότητα, που στρέφεται κατά αντικειμένων, του εαυτού ή του περιβάλλοντος
• κατάχρηση διαφόρων ουσιών ως προσωρινή λύση στην κατάσταση
• αυτοτραυματισμός, αυτοκτονικές τάσεις, αυτοκτονικότητα

Τι μπορεί να συμβεί αν δεν φροντίζουμε την ψυχική μας υγεία;

Εάν η πρωταρχική αιτία δεν αντιμετωπιστεί ή δεν μπορεί να ξεχαστεί, είναι απαραίτητη η βοήθεια της οικογένειας, του περιβάλλοντος, ενός ψυχολόγου ή ενός ψυχιάτρου. Η μη αντιμετώπιση της πάθησης σημαίνει μόνο ένα πράγμα, δηλαδή την εξέλιξή της. Η εξέλιξη της πάθησης έχει σοβαρές συνέπειες, επηρεάζοντας σημαντικά όχι μόνο τον ασθενή αλλά και τους γύρω του.

Το πρώτο πράγμα που μπορεί να συμβεί είναι η ψυχολογική κατάρρευση. Ο ασθενής αισθάνεται εγκαταλελειμμένος και μόνος, δεν μπορεί να πραγματοποιήσει τις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες, δεν του αρέσει να τρώει, δεν φροντίζει τον εαυτό του. Οι καταρρέοντες ή οι κατάκοιτοι ασθενείς δεν αποτελούν εξαίρεση.

TIP: Σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης, το έχετε;

Διάφοροι εθισμοί, όπως η κατάχρηση αλκοόλ, είναι πολύ συνηθισμένοι. Το αλκοόλ μπορεί να βοηθήσει στην αρχή, αλλά αργότερα, όταν καταναλώνεται τακτικά, βαθαίνει την κατάθλιψη και προκαλεί άλλα προβλήματα υγείας (έλκος στομάχου, κίρρωση του ήπατος, νεφρική και καρδιακή ανεπάρκεια). Οι καπνιστές καπνίζουν περισσότερο από το συνηθισμένο, οι μη καπνιστές συχνά αρχίζουν. Σε ορισμένες πιο σοβαρές περιπτώσεις, οι άνθρωποι φτάνουν σε ψυχοτρόπες ουσίες (με τη μορφή φαρμάκων, ναρκωτικών).

Η κακή ψυχολογική προσαρμογή σε συνδυασμό με τη γενετική προδιάθεση, τη χρήση αλκοόλ και ψυχοτρόπων ουσιών, μαζί με άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες, προκαλούν την ανάπτυξη ή το ξέσπασμα σοβαρότερων ασθενειών, όπως η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή, η μανιοκαταθλιπτική διαταραχή, η σχιζοφρένεια και διάφορες άλλες.

Η τελική και σοβαρότερη συνέπεια είναι η ολοκληρωμένη αυτοκτονία. Προηγείται η αυτοκτονία των πραγματικά αυτοκτονικών με στέρηση.

Ενδιαφέρον:
Αν κάποιος απειλεί επανειλημμένα με αυτοκτονία και κόβει επιδεικτικά τις φλέβες του "ελαφρά τη καρδία" ή πίνει ναρκωτικά και τραβάει την προσοχή σε αυτό, αυτό δεν είναι πραγματική αυτοκτονία. Στις πραγματικές αυτοκτονίες, οι ασθενείς δεν ενδιαφέρονται για "κοινό". Θέλουν πραγματικά να κάνουν την πράξη, γι' αυτό και δεν "ενημερώνουν" τους γύρω τους γι' αυτό. Όσοι μιλούν πολύ γι' αυτό, συνήθως θέλουν απλώς να τραβήξουν την προσοχή στον εαυτό τους ή να εκβιάσουν κάποιον έτσι.

Πώς να αποκαταστήσετε την ηρεμία του μυαλού σας;

Στο παρελθόν, η θεραπεία των ψυχολογικών καταστάσεων και των ψυχιατρικών ασθενειών ήταν κυρίως η φαρμακευτική αγωγή. Όποιος δεν έπιανε η φαρμακευτική αγωγή κατέληγε σε ψυχιατρική κλινική, συχνά σε απομόνωση και ζουρλομανδύα.

Ενδιαφέρον:
Στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα, η trepanation του κρανίου (διάνοιξη οπών) χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία ψυχιατρικών διαταραχών. Ένα όργανο εισήχθη στην τρύπα που προέκυπτε και χρησιμοποιήθηκε για τη λοβοτομή του μετωπιαίου λοβού. Οι γιατροί της εποχής πίστευαν ότι με τη διακοπή ορισμένων συνδέσεων του εγκεφάλου, ο ασθενής θα θεραπευόταν. Σήμερα γνωρίζουμε ότι αυτό δεν ισχύει. Ωστόσο, σε ορισμένες χώρες, όπως η Κένυα, η trepanation του κρανίου χρησιμοποιείται για την απομάκρυνση της κατοχής από κακά πνεύματα.

Στις μέρες μας, τα φάρμακα εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται, αλλά είναι πιο αποτελεσματικά χάρη στη συνεχή επιστημονική ανάπτυξη της φαρμακοβιομηχανίας. Παρ' όλα αυτά, προτιμώνται οι μη φαρμακευτικές θεραπείες (αν η κατάσταση το επιτρέπει).

Βρείτε τη ρίζα του προβλήματός σας στο παρελθόν

Οι διαλογισμοί είναι χρήσιμοι για την εύρεση της πηγής του προβλήματος. Αυτοί καθαρίζουν το μυαλό από τα αρνητικά ψυχολογικά συναισθήματα και βοηθούν τους ασθενείς να σκέφτονται χωρίς αυτά.

Βοηθούν στην απάντηση των ερωτημάτων:

1. Πώς προέκυψε το πρόβλημα;
2. Πώς βρέθηκα εδώ;
3. Γιατί αντέδρασα με αυτόν τον τρόπο;
4. Ήταν το σωστό πράγμα που έκανα;
5. Τι με έκανε να το κάνω;

Στην τελευταία ερώτηση θα διαπιστώσετε συχνά ότι οι φόβοι έχουν οδηγήσει στην επιδείνωση της κατάστασής σας. Οι φόβοι είναι συχνά αβάσιμοι και ανεπαρκείς και οι αιτίες των φόβων ανάγονται στο παρελθόν και σε εμπειρίες που έχουν ήδη ζήσει.

Αυτές οι εμπειρίες μπορεί να επηρέασαν τη λήψη αποφάσεων στο παρόν. Ήταν όμως η απόφασή σας η σωστή; Δεν ήταν μόνο ο φόβος και το άγχος που σας οδήγησαν σε αυτήν;

Να θυμάστε ότι δεν είναι σωστό να επιτρέπουμε στο φόβο, το άγχος και την ανησυχία να παίρνουν αποφάσεις για εμάς.

Μάθετε να εργάζεστε με τον εαυτό σας και την ασθένειά σας

Πριν αρχίσετε να πιστεύετε στο ακατάλυτο της κατάστασης και της τρέχουσας κατάστασής σας, μάθετε να δουλεύετε μαζί της. Το πιο σημαντικό είναι να συνειδητοποιήσετε ότι υποφέρετε και ότι αυτό δεν θα σταματήσει από μόνο του.

Το μυαλό πρέπει να εκπαιδεύεται σε περιόδους κατά τις οποίες βρίσκεται σε ηρεμία. Αυτό σημαίνει ότι όταν έχετε κρίση άγχους, φόβο, πανικό ή καταθλιπτικό επεισόδιο, αυτό δεν ενδείκνυται.

Ο διαλογισμός ή η αυτοΰπνωση και η χαλάρωση είναι κατάλληλες σε ήρεμες περιόδους. Πώς να το κάνετε βήμα προς βήμα;

Η αυτοΰπνωση και οι ασκήσεις διαλογισμού αποτελούν μέρος των ψυχολογικών θεραπειών και γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς τελευταία. Βοηθούν στην εδραίωση της ειρήνης στο μυαλό, η οποία είναι σημαντική και ζωτικής σημασίας.

Αν δεν έχετε δοκιμάσει ποτέ τέτοιες ασκήσεις, είναι καιρός να ξεκινήσετε. Έχουν βοηθήσει πολλούς ασθενείς και ανθρώπους που είχαν κάποιο πρόβλημα. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που έχουν καταγραφεί όπου οι ασκήσεις αυτές έχουν βοηθήσει τους ανθρώπους να βρουν ακόμη και λύση σε κάποιο πρόβλημα.

Ενδιαφέρον:
Τη δεκαετία του 1920, ο Αμερικανός ερευνητής Edmund Jacobs διερεύνησε τη σχέση νου-σώματος. Διαπίστωσε ότι η αρνητική σκέψη επηρεάζει τις σωματικές εκδηλώσεις στο σώμα. Αν υποθέτουμε συνεχώς ότι μια κατάσταση θα εξελιχθεί αρνητικά, θα εξελιχθεί. Αυτό ισχύει και για τις ασθένειες που μας επηρεάζουν.

Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό;

Όταν φαντάζεστε ότι η τρέχουσα κατάστασή σας έχει εξελιχθεί καλά, οι λύσεις που οδήγησαν σε αυτήν ξεπροβάλλουν στο μυαλό σας. Μόνο με καθαρό μυαλό μπορείτε να βρείτε λύση στο πρόβλημα! Οι απαντήσεις στις ερωτήσεις σας ξεπροβάλλουν από το πουθενά.