Μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, του σφυγμού ή της αναπνοής στο σπίτι. Πώς να γνωρίζετε τις τιμές;

Η κατ' οίκον μέτρηση των ζωτικών σημείων είναι σημαντική ιδίως για τα άτομα που πάσχουν από μακροχρόνιες καρδιαγγειακές παθήσεις, αλλά όχι μόνο γι' αυτά.

Ένα καλό παράδειγμα είναι η υψηλή αρτηριακή πίεση

Υψηλή αρτηριακή πίεση = υπέρταση.

Η υπέρταση περνά απαρατήρητη στα αρχικά στάδια. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτό το στάδιο μπορεί να προκαλέσει βλάβες σε όλο το σώμα. Δεν ωφελεί την ίδια την καρδιά, τα αιμοφόρα αγγεία, τα μάτια ή τους νεφρούς.

Ομοίως και με την καρδιακή αρρυθμία.

Ειδικά στους ηλικιωμένους, η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να εμφανιστεί απροσδόκητα. Πρόκειται για μια διαταραχή κατά την οποία οι κολπικοί μύες της καρδιάς συστέλλονται με χαοτικό και ακανόνιστο τρόπο.

Και είναι αυτή η χαοτική συμπεριφορά των κόλπων της καρδιάς που αποτελεί τη βάση για το σχηματισμό θρόμβων αίματος. Αυτοί μπορούν κυριολεκτικά να εκτοξευθούν από την καρδιά σε ολόκληρη τη μεγάλη κυκλοφορία του αίματος ανά πάσα στιγμή.

Στο σημείο αυτό, μία από τις πιθανότητες είναι η εισαγωγή ενός ελεύθερα κινούμενου θρόμβου ή εμβόλου σε μια εγκεφαλική αρτηρία.

Μετά την απόφραξη της εγκεφαλικής αρτηρίας, εμφανίζεται ένα μη αιματηρό τμήμα του εγκεφάλου. Η εμβολή με αυτόν τον μηχανισμό αναφέρεται ως καρδιοεμβολικό εγκεφαλικό έμφραγμα.

Θα πρέπει να έχετε ακούσει για το εγκεφαλικό επεισόδιο, πώς να το αναγνωρίσετε έγκαιρα;

Γνωρίζατε; Εγκεφαλικό έμφραγμα = εγκεφαλικό επεισόδιο = ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Καρδιοεμβολικό έμφραγμα = περίπου 15-30%. Αθηροσκληρωτικό έμφραγμα = περίπου 25%. Κρυπτογενές έμφραγμα = με άγνωστη αιτία = περίπου 20-40%. Άλλες αιτίες εμφράγματος = περίπου 5%.

Σήμερα, διατίθενται διάφορες συσκευές και όργανα που σας επιτρέπουν να μετράτε ορισμένα ζωτικά σημεία εύκολα και στην άνεση του σπιτιού σας.

Αλλά και στο χώρο εργασίας ή σε δημόσιο χώρο.

Αυτοελέγχου, αυτοελέγχου ή κοινώς μέτρησης στο σπίτι.

Οι αθλητικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν διάφορα βραχιόλια, ρολόγια και εφαρμογές για να παρακολουθούν τον καρδιακό τους ρυθμό. Τα χρησιμοποιούν για να ελέγχουν τη δραστηριότητά τους και την κατά προσέγγιση ενεργειακή τους δαπάνη.

Αυτή η μορφή μέτρησης είναι επίσης κατάλληλη για άτομα που έχουν καρδιαγγειακά προβλήματα.

Ο σφυγμός μπορεί επίσης να μετρηθεί με την αφή, ωστόσο, ένα άπειρο άτομο μπορεί να αισθανθεί τον δικό του σφυγμό αντί για τον σφυγμό του άλλου ατόμου κατά τη μέτρηση. Η μέτρηση είναι λανθασμένη σε μια τέτοια περίπτωση.

Εκτός από την πίεση και τον σφυγμό, υπάρχουν και άλλα ζωτικά σημεία που είναι καλό να μετράτε κατά διαστήματα και να γνωρίζετε τη σωστή τιμή τους.

Μπορεί κανείς να βρεθεί σε διάφορες περιστάσεις στη ζωή του όταν δεν θυμάται τις σωστές τιμές των βασικών ζωτικών σημείων. Γι' αυτό το λόγο παρέχουμε έναν συνοπτικό πίνακα.

Οι σωστές τιμές για την αρτηριακή πίεση, τον σφυγμό, την αναπνοή, τη θερμοκρασία του σώματος ή το σάκχαρο σε ένα μέρος. Θέλετε να μάθετε περισσότερα; Διαβάστε μαζί μας.

Τα βασικά ζωτικά σημεία είναι...

Οι βασικές ζωτικές λειτουργίες περιλαμβάνουν τη συνείδηση, την κυκλοφορία του αίματος, δηλαδή την αρτηριακή πίεση με τον σφυγμό, την αναπνοή, τη θερμοκρασία του σώματος.

Πίεση αίματος

Η καρδιά είναι μια μυϊκή αντλία που λειτουργεί συνεχώς, χωρίς διακοπή. Αντλεί αίμα από το σώμα. Το προωθεί μέσω των πνευμόνων, όπου οξυγονώνεται, και στη συνέχεια το ωθεί πίσω σε όλο το σώμα.

Η πίεση του αίματος είναι η υδροστατική πίεση που ασκεί το αίμα στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων. Η βάση της παρουσίας της είναι επομένως η δραστηριότητα της καρδιάς.

Η υψηλότερη πίεση βρίσκεται στην αορτή (καρδιακή κοιλότητα).

Από την πίεση στις αρτηρίες προκύπτει η συστολική αρτηριακή πίεση. Είναι επίσης γνωστή ως ανώτερη πίεση. Πίσω από τον σχηματισμό της βρίσκεται η συστολή της καρδιάς και η αποβολή του αίματος στην καρδιακή αρτηρία.

Η δεύτερη τιμή είναι η διαστολική αρτηριακή πίεση. Αυτή αντιστοιχεί στην πίεση στις αρτηρίες όταν η καρδιά εξασθενεί. Στην καθομιλουμένη αναφέρεται επίσης ως κατώτερη καρδιακή πίεση.

Η αρτηριακή πίεση επηρεάζεται, για παράδειγμα, από:

• τον όγκο του αίματος στην κυκλοφορία
• την ελαστικότητα των αιμοφόρων αγγείων
• το ιξώδες του αίματος, στην καθομιλουμένη η πυκνότητά του
• την ηλικία
• το σωματικό βάρος
• σωματικό και ψυχικό (συναισθηματικό) στρες
• φύλο
• ώρα της ημέρας
• τραυματισμός
• ασθένεια
• φαρμακευτική αγωγή
• εξωτερικό περιβάλλον

Με την απόκλιση από την πίεση προκύπτουν διαφορετικές καταστάσεις, οι οποίες είναι επικίνδυνες από την άποψη του τρέχοντος και οξέος ή και χρόνιου χρονικού ορίζοντα.

Ηυψηλή αρτηριακή πίεση αναπτύσσεται από νεαρή ηλικία. Η βάση της είναι συνήθως η αθηροσκλήρωση και άλλες πολυπαραγοντικές επιδράσεις, ο τρόπος ζωής, το κάπνισμα ή το περιβάλλον.

Αν και είναι προτιμότερο να έχουμε χαμηλότερη αρτηριακή πίεση, η υπόταση μπορεί επίσης να είναι ανησυχητική. Η αιφνίδια αναιμία του εγκεφάλου οδηγεί σε κατάρρευση (λιποθυμία).

Εάν το σώμα πέσει στο έδαφος, υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού στο κεφάλι.

Η μέτρηση της πίεσης έχει επίσης κατευθυντήριες γραμμές για να διασφαλιστεί ότι οι μετρήσεις είναι σωστές. Μπορεί να λαμβάνεται ξαπλωμένη ή καθιστή. Όχι όρθια και όχι αμέσως μετά από σωματική άσκηση.

Στις μέρες μας, τα ψηφιακά πιεσόμετρα είναι καλά διαδεδομένα.

Ωστόσο, οι σύγχρονες μέθοδοι υποδηλώνουν ότι θα είναι δυνατόν να λαμβάνεται μια κατευθυντήρια τιμή χωρίς πιεσόμετρο, χρησιμοποιώντας ένα κινητό smartphone ή ένα ρολόι. Οι εφαρμογές θα επιτρέπουν επίσης την καταγραφή της τιμής, η οποία μπορεί να βοηθήσει κατά την παρακολούθηση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Εν ολίγοις, θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η ιδανική τιμή της αρτηριακής πίεσης θα πρέπει να κυμαίνεται στο εύρος των:

Systola (ανώτερη αρτηριακή πίεση) 100 έως 139. Diastola (κατώτερη αρτηριακή πίεση) 60 έως 89.

Για μια λεπτομερή ματιά στις τιμές της αρτηριακής πίεσης, ανατρέξτε στο άρθρο:Πίνακαςεπισκόπησης των τιμών της αρτηριακής πίεσης.

Σε περίπτωση απόκλισης για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ή μετά από επανειλημμένες μετρήσεις πίεσης, θα πρέπει να ζητείται επαγγελματική βοήθεια.

Διαβάστε σχετικά με συναφείς ασθένειες όπως:

• Ισχαιμική καρδιοπάθεια
• Στηθάγχη
• Στηθάγχη Καρδιακή προσβολή
• Καρδιακή ανεπάρκεια
• Καρδιομυοπάθεια
• Νόσος της αορτής
• Εγκεφαλοαγγειακή νόσος

Σφυγμός

Γνωρίζουμε τον σφυγμό και ως καρδιακό παλμό. Βασίζεται στην ταχύτητα της καρδιάς. Μπορούμε να δούμε πόσο γρήγορα δουλεύει η καρδιά κοιτάζοντας κάποιες από τις αρτηρίες.

Με σύντομους και απλούς όρους, ο σφυγμός είναι...

Ο σφυγμός είναι ο κυματισμός στα τοιχώματα των αρτηριών που συμβαίνει όταν το αίμα χτυπά στο τοίχωμα του αγγείου καθώς φεύγει από την καρδιά.

Σε κατάσταση ηρεμίας, περίπου το 70% του όγκου της καρδιάς αποβάλλεται με μία μόνο συστολή του καρδιακού μυός. Αναφέρεται επίσης ως κλάσμα εξώθησης της καρδιάς.

Ο καρδιακός παλμός μπορεί να είναι γρήγορος ή αργός. μπορεί όμως να είναι και ακανόνιστος.

Σε κατάσταση ηρεμίας, η καρδιά λειτουργεί πιο αργά. Αντλεί περίπου 4 έως 6 λίτρα αίματος ανά λεπτό.

Κατά τη διάρκεια της σωματικής άσκησης, όταν πρέπει να παρέχεται στους μυς περισσότερο οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά, ο καρδιακός ρυθμός αυξάνεται. Η αύξηση του καρδιακού ρυθμού ανταποκρίνεται στην αυξημένη ανάγκη του σώματος να εργαστεί.

Η μεταβολή του σφυγμού και του καρδιακού ρυθμού για σωματική άσκηση, υπερβολικό πνευματικό φορτίο, αλλά και κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης ή του ύπνου είναι φυσιολογική.

Φυσιολογική = φυσιολογική κατάσταση των εκδηλώσεων της ζωής.

Το αντίθετο είναι μια παθολογική κατάσταση όπου ο καρδιακός παλμός και οι σφυγμοί συμπεριφέρονται αφύσικα. Σε αυτή την περίπτωση, πρόκειται για καρδιακή αρρυθμία.

Όταν η καρδιά σταματά, ο σφυγμός δεν υπάρχει.

Ο ρυθμός της καρδιακής δραστηριότητας επηρεάζει, για παράδειγμα:

• Ηλικία
• το φύλο
• η σωματική και ψυχική άσκηση, το άγχος, ο φόβος ή το άγχος
• τραύμα και αιμορραγία
• πόνος
• αυξημένη θερμοκρασία σώματος
• φάρμακα
• διεγερτικά, καφές, ναρκωτικά, κάπνισμα

Η μέτρηση του σφυγμού είναι ευκολότερη. Απλώς τοποθετούμε τρία δάχτυλα (δείκτη, μέσο και δακτύλιο) του χεριού στον καρπό, στην περιοχή της αρτηρίας, και μπορούμε να αισθανθούμε τον σφυγμό.

Ωστόσο, αν πάρουμε τον σφυγμό κάποιου άλλου, μπορούμε να αισθανθούμε τον δικό μας σφυγμό στις κοιλιές των δακτύλων μας.

Υπάρχουν διάφορα σημεία στο σώμα όπου μπορεί να ληφθεί ο σφυγμός. Και αυτά είναι όπου οι αρτηρίες είναι πιο προσιτές στην αφή. Στον καρπό, στο χέρι, κατά μήκος του βραχιονίου, στο λαιμό, κάτω από το γόνατο, στον κρόταφο και αλλού.

Η μέτρηση των καρδιακών παλμών μπορεί να γίνει με σύγχρονα μέσα, ρολόγια, τηλέφωνα με εφαρμογές ή βραχιόλια γυμναστικής. Αυτές οι επιλογές είναι ιδιαίτερα οικείες στους αθλητές και στη σημερινή γενιά των παιδιών και των νέων.

Μετρούν τους καρδιακούς παλμούς τους κατά τη διάρκεια του τρεξίματος, της άσκησης, κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων.

Ο σφυγμός μπορεί να είναι γρήγορος (αν είναι πάνω από 90 παλμούς ανά λεπτό) ή, αντίθετα, αργός (αν είναι κάτω από 60 παλμούς ανά λεπτό).

Ο κανόνας είναι 60-90 παλμοί ανά λεπτό. Λιγότερο από 60 = βραδυκαρδία, αργός ρυθμός. Περισσότερο από 90 = ταχυκαρδία, γρήγορος ρυθμός.

Προειδοποίηση.

Οι αθλητές συνήθιζαν να έχουν καρδιακό ρυθμό ηρεμίας μικρότερο από 60 ανά λεπτό. Το καρδιαγγειακό τους σύστημα έχει συνηθίσει στην τακτική δραστηριότητα και έχει προσαρμοστεί.

Φυσικά ένας καρδιακός ρυθμός 33 ανά λεπτό θα είναι χαμηλός ακόμη και για τους αθλητές. Ένας τόσο χαμηλός σφυγμός είναι επικίνδυνος.

Εκτός από την ταχύτητα, θα πρέπει να σημειωθεί και η κανονικότητα του σφυγμού. Εάν υπάρχει πηδηχτός ή ακανόνιστος σφυγμός, είναι απαραίτητο να πάτε για επαγγελματική εξέταση.

Συνήθως δεν αντιλαμβανόμαστε τη δραστηριότητα της καρδιάς σε κατάσταση ηρεμίας. Μπορεί να γίνει αισθητή όταν βρίσκεται υπό πίεση, είτε σωματική είτε ψυχική.

+

Στην αρρυθμία εμφανίζονται ταχυπαλμίες = ένα σύμπτωμα που πρέπει να διερευνηθεί.

Αναπνοή

Η αναπνοή είναι απαραίτητη για τη σταθερή παροχή οξυγόνου στο σώμα. Το οξυγόνο τροφοδοτεί τα κύτταρα που το χρειάζονται για να λειτουργήσουν.

Πιθανώς έχετε ακούσει ότι τα κύτταρα του εγκεφάλου ή της καρδιάς είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στην ύπαρξη αρκετού οξυγόνου στο αίμα. Ο εισπνεόμενος αέρας έχει 21% οξυγόνο και μικρή ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα. Ο εκπνεόμενος αέρας έχει 16% οξυγόνο και περίπου 4% διοξείδιο του άνθρακα.

Η εισπνοή και η εκπνοή εναλλάσσονται για τη διατήρηση της ζωής. Η διαδικασία αυτή είναι επίσης αυτόματη. Ο αριθμός των αναπνοών αυξάνεται με την άσκηση ή την πνευματική καταπόνηση.

Σε κατάσταση ηρεμίας, αναπνέουμε πιο αργά.

Μπορούμε να ελέγξουμε τον ρυθμό της αναπνοής.

Ούτε το να αναπνέουμε πολύ γρήγορα ούτε το να αναπνέουμε πολύ αργά είναι καλό.

Όταν αναπνέουμε αργά, αλλά και όταν υπάρχει έλλειψη οξυγόνου στον εισπνεόμενο αέρα, μειώνεται ο κορεσμός του αίματος και κατά συνέπεια η έλλειψη οξυγόνου στα κύτταρα. Η εκδήλωση θα είναι μια διαταραχή της δραστηριότητας του εγκεφάλου και της καρδιάς.

Ο κίνδυνος είναι ο θάνατος του οργανισμού.

Η ταχεία αναπνοή συναντάται στην καθημερινή ζωή, ιδίως όταν υπάρχει ψυχολογικό στρες. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, προστίθενται επίσης μυρμήγκιασμα του σώματος, των δακτύλων, του στόματος και γενική ναυτία ή αδυναμία.

Διαβάστε επίσης για:Τετανία τουυπεραερισμού και του υπεραερισμού

Η γρήγορη αναπνοή μπορεί να είναι σύμπτωμα άλλης νόσου.

Η συχνότητα της αναπνοής είναι: ενήλικες 15-20 αναπνοές σε ένα παιδί 25-30 αναπνοές σε ένα νεογέννητο 40-45 αναπνοές ανά λεπτό

Αξιολόγηση της συχνότητας της αναπνοής:

• 15-20 αναπνοές ανά λεπτό
• ταχύπνοια = συχνότητα αναπνοής πάνω από 25 ανά λεπτό
• bradypnoe = αργή αναπνοή, κάτω από 12 ανά λεπτό
• άπνοια = απουσία - διακοπή της αναπνοής
• δύσπνοια - δύσπνοια, υποκειμενική ή αντικειμενική (ορθόπνοια) διαταραχή της αναπνοής
  • ορθόπνοια = σοβαρή δύσπνοια κατά την οποία το άτομο δεν μπορεί να ξαπλώσει
    • αναγκάζει το άτομο να κάθεται ή να στέκεται όρθιο
    • το άτομο φαίνεται να στηρίζει τα χέρια του στο χαλάκι για να αναπνέει καλύτερα

Τι μπορεί να επηρεάσει τον ρυθμό αναπνοής:

• Σωματική δραστηριότητα
• Διανοητική, συναισθηματική πίεση, φόβος, άγχος, στρες, νευρικότητα ή θυμός
• Ηλικία
• τρόπος ζωής
• φάρμακα
• υψόμετρο - χαμηλότερη συγκέντρωση οξυγόνου στον εισπνεόμενο αέρα = ταχύτερη αναπνοή

Σε κατάσταση ηρεμίας, εισπνέουμε περίπου 15 φορές. Αυτό σημαίνει 5 έως 8 λίτρα αέρα σε ένα λεπτό. Μια αναπνοή περιέχει περίπου 300-500 ml αέρα. Η ποσότητα αυτή αυξάνεται, πολλαπλάσια, με την άσκηση.

Ζωτική χωρητικότητα των πνευμόνων - μέγιστη εισπνοή + μέγιστη εκπνοή = για τις γυναίκες περίπου 2000 ml για τους άνδρες περίπου 2500 ml για τα προπονημένα άτομα και τους αθλητές μπορεί να είναι υψηλότερη

+

Εκτός από την ταχύτητα, μπορείτε επίσης να παρατηρήσετε το βάθος, τη ρηχότητα, τους αναπνευστικούς ήχους, τη μυρωδιά ή το ρυθμό (κανονικότητα) της αναπνοής.

Στα μωρά, η ξαφνική διακοπή της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου αποτελεί κίνδυνο. Ως εκ τούτου, η χρήση των μαξιλαριών παρακολούθησης της αναπνοής είναι ευρέως διαδεδομένη.

Ο κορεσμός οξυγόνου SpO2 (παλμική οξυμετρία) είναι μια μέθοδος γρήγορου προσδιορισμού του κορεσμού του αίματος σε οξυγόνο. Σήμερα διατίθενται συσκευές κορεσμού που μετρούν δοκιμαστικά αυτή την τιμή.

Ποιο είναι το φυσιολογικό επίπεδο οξυγόνου στο αίμα, ρωτάτε; Η τιμή/κανονική τιμή SpO2 είναι μεταξύ 92-100%. Βέλτιστος κορεσμός οξυγόνου στο αίμα = 92% ή περισσότερο. Εάν το οξύμετρο κορεσμού σας δείχνει πάνω από 92, αυτό είναι καλό. Φυσικά, ένας καπνιστής, για παράδειγμα, θα ανεχθεί μια χαμηλότερη τιμή.

Πρόκειται για μια μη επεμβατική μέθοδο μέτρησης, όπου η συσκευή μετρά τον κορεσμό οξυγόνου της αιμοσφαιρίνης με βάση την απορρόφηση του φωτός (φωτοαπορρόφηση). Ο αισθητήρας τοποθετείται στο δάχτυλο ή στο αυτί. Η παλμική οξυμετρία μετρά τόσο τον κορεσμό όσο και τον καρδιακό ρυθμό.

Συνείδηση

Η συνείδησή μας και η κατάστασή της είναι, φυσικά, μια εκδήλωση της ζωής.

Εάν ένα άτομο είναι αναίσθητο, δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε κανένα εξωτερικό ή εσωτερικό ερέθισμα. Κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του.

Ο κίνδυνος είναι αναπνευστική διαταραχή, απόφραξη των αεραγωγών, από ξένο σώμα ή περιεχόμενο που ρέει από το στομάχι.

Στην αναίσθητη κατάσταση, επομένως, είναι σημαντικό να βρίσκεται σε σωστή πλάγια θέση, γνωστή και ως σταθεροποιημένη θέση. Εάν υπάρχει αναπνοή, είναι σημαντικό να ελέγχεται η καθαρότητα της στοματικής κοιλότητας και η σωστή θέση του κεφαλιού σε ελαφρά κλίση για να καθαρίσει ο αεραγωγός.

Ο εμετός μπορεί να αποφράξει εντελώς τον αεραγωγό ή, αν εισέλθει στους πνεύμονες, να προκαλέσει επικίνδυνη πνευμονία. Αναφέρεται ότι περίπου το 85% των αναίσθητων ατόμων αναρροφούν περιεχόμενο από το στομάχι.

Η ίδια η απώλεια συνείδησης μπορεί να έχει σοβαρή αιτία. Συχνά πρόκειται για μέθη, δηλητηρίαση με ναρκωτικά ή φάρμακα, ατύχημα, κατάσταση που ακολουθεί σπασμούς του σώματος, αλλά και έλλειψη σακχάρου ή οξυγόνου στο αίμα.

Είναι εξίσου επικίνδυνη σε ενήλικες και παιδιά.

Στα παιδιά, ωστόσο, συνήθως υποτίθεται ότι ο μηχανισμός είναι το τραύμα. Και στα μικρά παιδιά θα πρέπει επίσης να υποτεθεί η αναρρόφηση και η απόφραξη των αναπνευστικών οδών από ξένο σώμα. Αντίθετα, στους εφήβους, η κατάποση αλκοόλ, φαρμάκων ή ναρκωτικών.

Προσοχή όμως στο χειρισμό του θύματος μετά το ατύχημα.

Οι πρώτες βοήθειες για κάθε διαταραχή της συνείδησης και η αναζήτηση ή η κλήση επαγγελματικής βοήθειας είναι μεγάλης σημασίας.

Οι διαταραχές της συνείδησης χωρίζονται σε δύο βασικές ομάδες, με βάση και τις εκδηλώσεις:

1. Ποιοτικές - όταν ένα άτομο δεν ανταποκρίνεται κανονικά, αλλά είναι:
   • σε σύγχυση
   • αποπροσανατολισμένος
   • ανταποκρίνεται ακατάλληλα ή ακατάληπτα
   • σκέφτεται, η αντίληψη του ατόμου είναι διαταραγμένη
2. ποσοτική - διαταραχή της εγρήγορσης, της διαύγειας και της προσοχής
   • υπνηλία - κατάσταση υπερβολικής υπνηλίας
   • sopor - ο πάσχων ανταποκρίνεται μόνο σε επώδυνα ερεθίσματα
   • κώμα - σοβαρή απώλεια των αισθήσεων
   • λιποθυμία, κατάρρευση - βραχυπρόθεσμη απώλεια συνείδησης, η οποία μπορεί να προκληθεί από ξαφνική αφυδάτωση του εγκεφάλου, για παράδειγμα λόγω χαμηλής αρτηριακής πίεσης

Η Κλίμακα Κώματος της Γλασκώβης, συντομογραφία GCS, σχεδιάστηκε για τον προσδιορισμό του βάθους της εξασθένησης της συνείδησης. Καθιερώθηκε το 1974 από τους Teasdale και Jennett.

Περιέχει 15 στοιχεία για την αξιολόγηση της συνείδησης και του βάθους της εξασθένησης. Αξιολογεί την οφθαλμική, λεκτική και κινητική ανταπόκριση.

Ο πίνακας παραθέτει την κλίμακα διαταραχών της συνείδησης της Γλασκόβης

Άλλες σημαντικές παράμετροι

Είναι επίσης σημαντικό να παρακολουθείτε τη θερμοκρασία του σώματος ή το σάκχαρο στο αίμα. Όχι πάντα και σε όλες τις περιπτώσεις. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απαραίτητο να γνωρίζετε και αυτές τις παραμέτρους.

Θερμοκρασία σώματος

Η σωστή θερμοκρασία του σώματος εξασφαλίζει την ομαλή λειτουργία του οργανισμού. Ο άνθρωπος είναι θερμόαιμο πλάσμα και το ανθρώπινο σώμα διατηρεί την κατάλληλη θερμοκρασία σώματος μέσω της θερμορύθμισης.

Κανονικά, η τιμή της διατηρείται μεταξύ 35,8 °C και 37,3 °C.

Η θερμοκρασία του σώματος επηρεάζεται από παράγοντες όπως:

• Μεταβολισμός
• η δραστηριότητα και η μυϊκή εργασία
• η ώρα της ημέρας
• ηλικία
• διανοητική δραστηριότητα
• θυρεοειδείς και επινεφριδιακές ορμόνες

Η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος πάνω από τους 37 °C υποδηλώνει ότι κάτι δεν πάει καλά στο σώμα. Αυτό μπορεί να προκληθεί από υπερθέρμανση (θερμοπληξία ή θερμική εξάντληση) ή γρίπη. Αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος παρατηρείται επίσης, για παράδειγμα, μετά από ατύχημα ή εγκεφαλικό επεισόδιο και για άλλες ιατρικές καταστάσεις.

Το αντίθετο είναι η υποθερμία κάτω από 35,5 °C. Συναντάται κυρίως σε περίπτωση έκθεσης στο εξωτερικό περιβάλλον. Κρύο, ψύχος, κίνηση σε ψυχρό περιβάλλον, πτώση σε νερό, θάψιμο σε χιονοστιβάδα ή άλλοι μηχανισμοί τραυματισμού.

Η υποθερμία μπορεί επίσης να εμφανιστεί λόγω κατάστασης σοκ, όταν υπάρχει ανεπαρκής παροχή αίματος στο σώμα.

Υπάρχουν διάφορες μορφές μέτρησης της θερμοκρασίας του σώματος.

Το πιο συνηθισμένο σημείο για τη μέτρηση της θερμοκρασίας του σώματος σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες είναι:

• κάτω από το μπράτσο - μασχαλιαία θερμοκρασία
• στο ορθό - η θερμοκρασία του ορθού είναι κατά 0,5 °C μεγαλύτερη
• στο δέρμα του μετώπου ή των κροτάφων
• στο αυτί
• 0,3 °C περισσότερο στο στόμα και κάτω από τη γλώσσα - θερμοκρασία στόματος
• στον κόλπο - βασική θερμοκρασία, 1 °C υψηλότερη

Στα μικρά μωρά, είναι καλύτερο να μετράτε τη θερμοκρασία στο ορθό. Ένα μικρό μωρό δεν καταλαβαίνει να κρατάει το χέρι του κοντά στο σώμα και είναι σημαντικό να ακολουθείτε ορισμένες οδηγίες κατά τη λήψη των μετρήσεων.

Μην ξεχνάτε να αφαιρείτε 0,5 °C μετά τη μέτρηση της πρωκτικής θερμοκρασίας. Έτσι θα έχετε την τελική τιμή.

Χρησιμοποιούνται επίσης διαφορετικοί τύποι θερμομέτρων για διαφορετικές μετρήσεις. Αυτά μπορεί να είναι ψηφιακά, με εύκαμπτο άκρο, γρήγορα (express), χωρίς υδράργυρο και άλλα.

Στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν θερμόμετρα με υδράργυρο. Ωστόσο, η πώλησή τους απαγορεύτηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2009. Ο υδράργυρος είναι ένα εξαιρετικά τοξικό και δηλητηριώδες μέταλλο (νευροτοξίνη) που επηρεάζει τη λειτουργία του νευρικού συστήματος.

Τιμές θερμοκρασίας σώματος

Διαβάστε επίσης.

Γλυκαιμία - σάκχαρο στο αίμα

Το σάκχαρο είναι απαραίτητο για τη ζωή του ανθρώπου. Είναι απαραίτητο κυρίως για τον εγκέφαλο. Μαζί με το οξυγόνο αποτελεί το κύριο καύσιμό του.

Τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα διατηρούνται με διάφορους μηχανισμούς. Σε αυτό βοηθούν η ορμόνη ινσουλίνη, η γλυκαγόνη, οι κατεχολαμίνες, τα γλυκοκορτικοειδή και η αυξητική ορμόνη.

Το σάκχαρο λαμβάνεται από την τροφή. Από εκεί απορροφάται στη συνέχεια από το πεπτικό σύστημα. Οι αποθήκες γλυκόζης αποθηκεύονται στους μύες και το ήπαρ.

Αποθηκεύεται ως γλυκογόνο.

+ Η ζάχαρη μετατρέπεται από το σώμα σε αποθήκες λίπους.

Ή μετατρέπεται σε λιπαρά οξέα και άλλες μορφές λίπους. Αυτά στη συνέχεια αποθηκεύονται με τη μορφή που όλοι γνωρίζουμε. Στον υποδόριο ιστό, στην κοιλιά, στους γλουτούς τους μηρούς και αλλού.

Τα επίπεδα γλυκαιμίας διατηρούνται σε ένα ιδανικό εύρος: 3,3 έως 5,5 mmol/l νηστείας μετά από φαγητό λιγότερο από 10 mmol/l

Εάν τα επίπεδα γλυκαιμίας είναι πάνω από 10 mmol/l, παρατηρείται απέκκριση σακχάρου στα ούρα = γλυκοζουρία.

Καλό είναι να θυμάστε:

Η υπογλυκαιμία συνήθως επέρχεται γρήγορα. Ο εγκέφαλος είναι πολύ ευαίσθητος στην έλλειψη σακχάρου. Χωρίς αυτό, δεν είναι σε θέση να λειτουργήσει.

Η εκδήλωση του χαμηλού σακχάρου στο αίμα είναι προβλήματα όπως...

Από την κόπωση, την υπνηλία, την ωχρότητα και την υπερβολική εφίδρωση, μέχρι τον αποπροσανατολισμό και την απώλεια των αισθήσεων, η οποία αναφέρεται ως υπογλυκαιμικό κώμα.

Προσοχή: Ένα φαινομενικά μεθυσμένο άτομο μπορεί να μην έχει καταναλώσει αλκοόλ, μπορεί να είναι υπογλυκαιμικό.

Αντίθετα, το...

Η υπεργλυκαιμία συνήθως εξελίσσεται σε παρατεταμένο χρονικό διάστημα. Μια τιμή 30 mmol/l αποτελεί κίνδυνο έναρξης λιποθυμίας. Αυτό αναφέρεται ως υπεργλυκαιμικό κώμα.

Μειωμένη τιμή σακχάρου (υπογλυκαιμία) κάτω από 3,2 mmol/l.Αυξημένη τιμή σακχάρου (υπεργλυκαιμία) πάνω από 5,6 mmol/l νηστείας.

Η αυξημένη τιμή σακχάρου αποτελεί σύμπτωμα του σακχαρώδη διαβήτη.

Και οι δύο καταστάσεις είναι επικίνδυνες για ένα άτομο. Εμφανίζονται συχνότερα σε άτομα που υποβάλλονται σε θεραπεία για διαβήτη. Ο διαβήτης έχει πολλές άλλες επιπλοκές.

Λιγότερο συχνά, πρόκειται για μείωση του σακχάρου στο αίμα με υπερβολική και παρατεταμένη έντονη σωματική δραστηριότητα ή για ασιτία.

Ένα παροδικά αυξημένο επίπεδο σακχάρου στο αίμα παρατηρείται σε έναν μη διαβητικό (ένα άτομο που δεν αντιμετωπίζεται για διαβήτη) μετά το φαγητό. Στη συνέχεια διορθώνεται σε λίγο, χάρη στην ινσουλίνη και άλλους μηχανισμούς που ελέγχουν τη γλυκαιμία.

Η εγκυμοσύνη χαρακτηρίζεται από ορισμένες αλλαγές. Μερικές φορές αναπτύσσεται διαβήτης κύησης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Είναι επαγγελματικά γνωστός ως σακχαρώδης διαβήτης κύησης. Είναι παροδικός και συνήθως υποχωρεί μετά την εγκυμοσύνη.

Εμφανίζεται σε ποσοστό έως και 15% των εγκύων γυναικών. Είναι επικίνδυνος για τη μητέρα αλλά περισσότερο για το έμβρυο.

Γι' αυτό ο έλεγχος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι σημαντικός. Πραγματοποιείται από εξειδικευμένο γιατρό, δεν χρειάζεται μέτρηση σακχάρου στο σπίτι.

Για τη μέτρηση της γλυκαιμίας χρησιμοποιείται μια συσκευή που ονομάζεται γλυκόμετρο. Μια σταγόνα αίματος τοποθετείται σε μια στενή δοκιμαστική ταινία και μετά από λίγο λαμβάνεται μια μέτρηση.

Οι πιο σύγχρονες μέθοδοι μέτρησης του σακχάρου υπόσχονται μια μέτρηση χωρίς βελόνα και χωρίς πόνο με τη μορφή ρολογιού.

Ο τακτικός έλεγχος της τιμής του σακχάρου είναι απαραίτητος ειδικά για τα άτομα με διαβήτη που λαμβάνουν θεραπεία με ινσουλίνη. Μπορεί να υπάρξει τυχαία αύξηση της δόσης, επαναλαμβανόμενη χορήγηση ή το άτομο να ξεχάσει να φάει μετά την ένεση ή να μην μπορεί να πάρει τροφή.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η συνήθης δόση σακχάρου ή ινσουλίνης μπορεί να είναι ανεπαρκής. Αυτό εξαρτάται από την τρέχουσα μεταβολική κατάσταση, τη σωματική ή πνευματική δραστηριότητα και άλλα.

Ενδιαφέρουσες πληροφορίες.

Ο πίνακας δείχνει τα ζωτικά σημεία, την αρτηριακή πίεση, τους σφυγμούς και τον αναπνευστικό ρυθμό, τη θερμοκρασία του σώματος και τη γλυκαιμία

Να θυμάστε:

Ένα παιδί δεν είναι μικρογραφία ενός ενήλικα.

Ως εκ τούτου, ακόμη και κατά τη μέτρηση των ζωτικών σημείων, οι ίδιες τιμές δεν ισχύουν πάντα για παιδιά διαφορετικών ηλικιών όπως για τους ενήλικες.