Βροχή στα παιδιά; Είναι βάρος για το παιδί, αλλά και για την οικογένειά του.

Η διαταραχή της ικανότητας συγκράτησης των ούρων ονομάζεται τεχνικά ενούρηση. Η ονομασία προέρχεται από την ελληνική λέξη enourein, που σημαίνει αποβάλλω ούρα.

Στα παιδιά, η κατάκλιση είναι αρκετά συχνή. Το πρόβλημα αυτό προκαλεί μεγάλο αντίκτυπο στον κοινωνικό τομέα και στον ψυχισμό του παιδιού.

Τα παιδιά με προβλήματα κατάκλισης μπορεί να αισθάνονται μεγάλη πίεση και συχνά έχουν μειωμένη αυτοεκτίμηση.

Γιατί εμφανίζεται η κατάκλιση του κρεβατιού στα παιδιά;

Η εμφάνιση της ενούρησης και η αιτία που την προκαλεί δεν είναι ακόμη απόλυτα ξεκάθαρα. Στην εμφάνισή της εμπλέκονται γενετικοί παράγοντες, η κατάσταση του αγγειακού και νευρικού συστήματος και το βάθος του ύπνου. Στατιστικά, είναι κυρίως τα αγόρια που υποφέρουν από αυτήν.

Στο πρόσφατο παρελθόν, η κατάκλιση στα παιδιά θεωρούνταν ένα είδος ταμπού. Αυτό ασκούσε μεγάλη πίεση στο πάσχον άτομο και στο στενό οικογενειακό του περιβάλλον. Επίσης, δυσκόλευε τη διάγνωση και τη θεραπεία.

Έχετε παιδιά προσχολικής ηλικίας στο σπίτι;

• Είναι το παιδί σας προσχολικής ηλικίας συχνά άρρωστο;
• Ψείρες και άλλα παράσιτα ή ασθένειες στα σχολεία και τους παιδικούς σταθμούς μας

Πότε πρέπει να αντιμετωπίσετε την κατάκλιση στα παιδιά;

Η κατάκλιση μετά την ηλικία των 5 ετών θεωρείται ήδη μια κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Με την κατάκλιση κατά τη διάρκεια της ημέρας, είναι μεταξύ του 3ου και του 4ου έτους του παιδιού.

Η ενεργητική θεραπεία συνιστάται για την κατάκλιση που εμφανίζεται σε ένα παιδί άνω των 7 ετών. Σε αυτή την ηλικία, η διόρθωση δεν είναι πλέον πιθανό να συμβεί αυθόρμητα.

Παρόλο που η εξαφάνιση της κατάκλισης στα παιδιά συνήθως συμβαίνει χωρίς καμία παρέμβαση, εάν είναι απαραίτητο, είναι προτιμότερο να ξεκινήσει η θεραπεία νωρίτερα παρά αργότερα. Επομένως, τυχόν αμφιβολίες θα πρέπει να συζητηθούν εγκαίρως με το γιατρό σας.

Είδη κατάκλισης και παράγοντες που επηρεάζουν την κατάκλιση

Κατά την αντιμετώπιση της κατάκλισης, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ο τύπος της κατάκλισης, οι παράγοντες που επηρεάζουν το παιδί και η ηλικία του. Η ηλικία αποκοπής κατά την οποία η κατάκλιση θεωρείται ενούρηση είναι το 5ο έτος της ζωής.

Δευτερογενής ενούρηση

Δευτεροπαθής ενούρηση είναι ο όρος για την κατάκλιση που εμφανίζεται μετά από μια ξηρή περίοδο τουλάχιστον έξι μηνών κατά την οποία το παιδί δεν είχε κανένα πρόβλημα συγκράτησης ούρων.

Συνήθως εμφανίζεται σε ψυχολογική βάση. Μπορεί να οφείλεται σε διαζύγιο των γονέων, θάνατο στην οικογένεια, εκφοβισμό κ.λπ.

Πρωτογενής ενούρηση

Πρωτογενής ενούρηση σημαίνει επίμονη κατάκλιση από τη γέννηση. Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, πλήττει έως και το 10% των παιδιών στην ηλικία των 7 ετών.

Βουτιά στο κρεβάτι

Η κατάκλιση (τεχνικά enuresis nocturna) είναι τις περισσότερες φορές πρωτοπαθής. Πρόκειται επομένως κυρίως για κατάκλιση που επιμένει από τη γέννηση και συνήθως δεν αποτελεί εκδήλωση κάποιας οργανικής ή ψυχολογικής διαταραχής.

Υπερδραστήρια κύστη

Στα παιδιά, αυτός ο τύπος κατάκλισης χαρακτηρίζεται από συχνές παρορμήσεις για ούρηση ακόμη και μικρών ποσοτήτων ούρων, βιαστική και γρήγορη ούρηση και την εμφάνισή της κυρίως κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τη νύχτα, το παιδί είναι συνήθως σε θέση να συγκρατήσει τα ούρα.

Συχνά ο τύπος αυτός συνοδεύεται από σταύρωμα των ποδιών, κάθισμα ή στραβοπάτημα. Ο τύπος αυτός σχετίζεται με τη σταδιακή ανάπτυξη της λειτουργίας του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος.

Μετά την ηλικία των 4 ετών, το παιδί θα πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίζει εγκαίρως την ανάγκη για ούρηση και να την καθυστερεί ή να τη διακόπτει συνειδητά.

Ένα παιδί με δυσκολίες ούρησης θα πρέπει να εξετάζεται και να αντιμετωπίζεται το αργότερο μέχρι το 5ο έτος της ζωής του.

Ορισμοί ορισμένων όρων σύμφωνα με τη Διεθνή Εταιρεία Παιδιατρικής Κοντινότητας

Υπάρχει ένα ερωτηματολόγιο που βοηθά τον γιατρό να διακρίνει τον τύπο της κατάκλισης και έτσι να καθορίσει τη θεραπεία. Περιλαμβάνει ερωτήσεις σχετικά με τη συχνότητα της νυχτερινής ή της ημερήσιας διαβροχής, καθώς και την ασθένεια που έχει υποστεί κ.ο.κ.

Διαχείριση και θεραπεία της ενούρησης

Ο γενικός ιατρός είναι αυτός που γνωρίζει την ψυχοκινητική ανάπτυξη του παιδιού καθώς και τις κοινωνικές συνθήκες στην οικογένεια. Συνεπώς, μπορεί να δρομολογήσει αποτελεσματικότερα τη διάγνωση και τη θεραπεία.

Εάν ο γενικός ιατρός διαπιστώσει πρόβλημα στο γεννητικό ή ουροποιητικό σύστημα κατά την εξέταση, είναι απαραίτητη η συνεργασία με παιδοουρολόγο ή νευρολόγο.

Για τον γιατρό, οι πληροφορίες σχετικά με τη φύση της διαρροής ούρων είναι σημαντικές. Είναι σημαντικό να γνωρίζει, για παράδειγμα, αν πρόκειται για ημερήσια ή νυχτερινή ούρηση. Εξαρτάται επίσης από το αν πρόκειται μόνο για τη λεγόμενη στάγδην ούρηση ή αν το παιδί αισθάνεται κάποια δυσφορία κατά την ούρηση.

Ο γιατρός θα πρέπει να είναι ένα είδος υποστήριξης και βοήθειας στην αντιμετώπιση του προβλήματος της ούρησης. Ωστόσο, η κύρια δραστηριότητα θα πρέπει να είναι από την πλευρά των γονέων, οι οποίοι συχνά μεταθέτουν την ευθύνη στον γιατρό.

Τα αίτια της κατάκλισης ποικίλλουν και έτσι και η θεραπεία μπορεί να είναι ατομική. Είναι επομένως αδύνατο να προσδιοριστεί μια ενιαία θεραπεία για όλες τις περιπτώσεις διαρροής ούρων.

Εμπλέξτε το παιδί στη λύση

Παρακινήστε το ίδιο το παιδί δίνοντάς του ένα σημειωματάριο. Εκεί θα καταγράφει το ίδιο τις επιτυχίες και τις στεγνές νύχτες.

Είναι σημαντικό να δημιουργήσετε μια ήρεμη ατμόσφαιρα στο σπίτι και να επιβραβεύετε κάθε επιτυχία με έπαινο ή ακόμα και με μια μικρή αμοιβή. Ποτέ μην τιμωρείτε το παιδί για την αποτυχία.

Συναγερμός ενούρησης

Στο πλαίσιο της συμπληρωματικής θεραπείας, υπάρχουν και οι λεγόμενοι ενουρητικοί συναγερμοί που χρησιμοποιούνται για την κατάκλιση. Πρόκειται για μια συσκευή που περιέχει έναν αισθητήρα για να συλλαμβάνει τα ούρα που διαρρέουν και έναν συναγερμό για να ειδοποιεί το παιδί για την κατάκλιση.

Αυτός ο συναγερμός συνήθως περιλαμβάνει ένα φως που, μαζί με ένα εφέ δόνησης και ήχου, θα ανάψει με την πρώτη σταγόνα διαρρεύσαντων ούρων. Αυτά τα ερεθίσματα θα ξυπνήσουν το μωρό.

Στη συνέχεια, είναι σημαντικό το παιδί να ολοκληρώσει την ανάγκη χρήσης της τουαλέτας. Απαιτείται η συνεργασία του γονέα για την επίβλεψη αυτού.

Η θεραπεία με τη βοήθεια μιας συσκευής διέγερσης πιθανώς συνίσταται στην προώθηση της ωρίμανσης της αντίδρασης διέγερσης, η οποία είναι μειωμένη στα παιδιά με κατάκλιση.

Η φαρμακευτική αγωγή ως λύση;

Η φαρμακοθεραπεία, δηλαδή η λύση της κατάκλισης με τη βοήθεια φαρμάκων, αποφασίζεται από τον γιατρό. Για παράδειγμα, φάρμακα όπως τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, τα αντιχολινεργικά ή η δεσμοπρεσίνη.

Η απόφαση για τη συνταγογράφηση φαρμακευτικής αγωγής λαμβάνεται αποκλειστικά από τον γιατρό.

Εάν η κατάκλιση επιμένει για περισσότερο από 12-18 μήνες παρά τη συνδυασμένη και ειλικρινά ακολουθούμενη θεραπεία, το παιδί πρέπει να αντιμετωπιστεί σε εξειδικευμένο κέντρο.

Κανονικά μέτρα και άλλες λύσεις

Η θεραπεία αρχίζει με την ενδελεχή εκπαίδευση των γονέων και του παιδιού. Η θεραπεία επικεντρώνεται στην προετοιμασία του παιδιού να αντιλαμβάνεται την πλήρωση της ουροδόχου κύστης. Ακολουθούν διάφορες ασκήσεις για την ουροδόχο κύστη. Αυτές πρέπει να εκτελούνται με παιγνιώδη τρόπο.

Οι ασκήσεις για την ουροδόχο κύστη περιλαμβάνουν:

• την παράταση των διαστημάτων μεταξύ της ούρησης
• προσπάθεια καταστολής της ανάγκης για ούρηση
• προσπάθεια καθυστέρησης της ούρησης

Είναι σημαντικό να μην τιμωρείται το παιδί για τυχόν αποτυχία, αλλά να ενθαρρύνεται.

Η τροποποίηση του ύπνου αποτελεί σημαντικό μέρος του θεραπευτικού σχήματος κατάκλισης. Το παιδί πρέπει να συνηθίσει σε σταθερή ώρα. Το δωμάτιο στο οποίο κοιμάται πρέπει να έχει χαμηλότερη θερμοκρασία και να αερίζεται καλά.

Μην αναγκάζετε το παιδί να ουρεί σε κατάσταση ημι-ύπνου. Είναι εύκολο για το παιδί να προσηλωθεί σε παρόμοια δραστηριότητα στον ύπνο, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε κατάκλιση.

Είναι σημαντικό το παιδί να λαμβάνει τα περισσότερα υγρά το πρωί. Είναι καλή ιδέα να μειώσετε σταδιακά την πρόσληψη υγρών το απόγευμα και το βράδυ. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αφήνετε το παιδί εντελώς διψασμένο.

Καλό είναι η τελευταία πρόσληψη υγρών να γίνεται μία ώρα πριν από τον ύπνο. Αν το παιδί χρειάζεται να πιει κάτι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δώστε μόνο 3-4 γουλιές σκέτο νερό.

Περιορίστε την πρόσληψη ζαχαρούχων ποτών και ποτών με καφεΐνη.

Μια σύντομη επισκόπηση των κατάλληλων και ακατάλληλων ποτών για το παιδί

Διαβάστε περισσότερα σχετικά με το ποια υγρά είναι κατάλληλα για ένα παιδί και σε ποιες ποσότητες στο άρθρο Η αφυδάτωση στα παιδιά μπορεί να είναι επικίνδυνη

Το βράδυ, είναι επίσης σημαντικό να μην παίρνετε φρούτα με υψηλή περιεκτικότητα σε νερό, όπως το καρπούζι.

Οδηγίες για τον βραδινό ύπνο:

• Το παιδί πρέπει να πηγαίνει για ύπνο σε κανονική ώρα
• να αερίζει το δωμάτιο πριν από τον ύπνο
• μην χρησιμοποιείτε πάνες τη νύχτα, αντικαταστήστε τις με ένα ελαστικό μαξιλάρι κρεβατιού αντ' αυτού
• το παιδί πρέπει να έχει ουρήσει σωστά πριν πάει για ύπνο
• Αποφύγετε το βραδινό άγχος, όπως η εργασία στο σπίτι ή η παρακολούθηση τηλεόρασης
• η διαδρομή προς την τουαλέτα πρέπει να είναι ανεμπόδιστη με ήπιο φωτισμό

Ασκήσεις ελέγχου της ουροδόχου κύστης και του ουροποιητικού συστήματος

Οι ασκήσεις που βελτιώνουν τη λειτουργία και τον έλεγχο της ουροδόχου κύστης και του ουροποιητικού συστήματος περιλαμβάνουν ασκήσεις που αποσκοπούν στην παράταση του διαστήματος μεταξύ της ούρησης και στη διακοπή της ούρησης.

Παράταση της ούρησης

Στην πρώτη ανάγκη για ούρηση, το παιδί συγκρατεί τους μύες πριν ουρήσει.

Διακοπτόμενη ούρηση

Κατά τη διάρκεια της ούρησης, ζητήστε από το παιδί να διακόψει την ούρηση για μικρό χρονικό διάστημα. Στη συνέχεια μπορεί να συνεχίσει και να διακόψει ξανά. Μπορεί να το επαναλάβει αυτό 2-3 φορές ανά ούρηση.