Η κοξαρθροπάθεια βαθμού 4 καταλήγει σε αντικατάσταση ισχίου;

Ως κοξαρθροπάθεια νοείται μια αρθριτική, εκφυλιστική διαδικασία των ισχίων.

Οι αρθρώσεις του ισχίου, μαζί με τις αρθρώσεις του γόνατος, είναι αρθρώσεις που φέρουν βάρος. Αυτό σημαίνει ότι είναι οι αρθρώσεις που φέρουν περισσότερο βάρος και επομένως οι πιο συχνά προσβεβλημένες. Οι διαταραχές και ο εκφυλισμός αυτών των αρθρώσεων επηρεάζουν σοβαρά τον άξονα της σπονδυλικής στήλης, τη στάση του σώματος και τη βάδιση.

Από τι αποτελείται η άρθρωση του ισχίου;

Η άρθρωση του ισχίου (articulatio coxae) συνδέει το μηριαίο οστό με τη λεκάνη. Σχηματίζεται από την αρθρική κεφαλή στο άκρο του μηριαίου οστού (caput femoris), η οποία προσαρμόζεται στην αρθρική υποδοχή στο οστό της λεκάνης (acetabulum).

Το άκρο της ακεταβίδας σχηματίζεται από ένα χόνδρινο χείλος (labrum acetabuli).

Ολόκληρη η άρθρωση ενισχύεται από την κάψα. Αυτή εκτείνεται από τα άκρα του ακετυλίου και προσφύεται στο μηριαίο οστό. Ο σύνδεσμος (lig. iliofemorale), ο οποίος είναι επίσης ο ισχυρότερος σύνδεσμος σε ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα, ενισχύει ολόκληρη την άρθρωση από μπροστά.

Υπάρχουν δύο ακόμη σύνδεσμοι, ο lig. ischiofemorale και ο lig. pubofemorale, από πίσω και κάτω.

Κινητικότητα του ισχίου

Με βάση τις ανατομικές του αναλογίες, είναι ήδη σαφές ότι πρόκειται για μια πολύ άκαμπτη άρθρωση. Η κινητικότητα είναι κάπως περιορισμένη σε αυτήν.

Παρ' όλα αυτά, είναι κινητική άρθρωση και μπορεί να εκτελέσει 5 βασικές κινήσεις:

1. κάμψη - έκταση
2. έκταση - έκταση
3. απαγωγή - απαγωγή
4. προσαγωγή - προσαγωγή - προσαγωγή
5. περιστροφή - περιστροφή

Τι συμβαίνει σε μια άρθρωση του ισχίου που πάσχει από εκφυλιστική διαδικασία;

Η εκφυλιστική διαδικασία στον ίδιο τον αρθρικό χόνδρο μπορεί να προκληθεί από πολλούς μηχανισμούς που κυμαίνονται από γενετική προδιάθεση έως αναπτυξιακές ανωμαλίες, διάφορες ασθένειες και τραυματισμούς.

Η δράση αυτών των παραγόντων οδηγεί σε διαταραχή της σταθερότητας της δυναμικής ισορροπίας στην άρθρωση, στην καταστροφή της και τελικά στη δυσλειτουργία της.

Σε μια άρθρωση που προσβάλλεται από αρθριτική διαδικασία, ο αρθρικός χόνδρος καταστρέφεται και παύει να αναγεννάται. Οι αρχικές αλλαγές στην άρθρωση είναι μεταβολικές και ο ασθενής δεν αισθάνεται καμία ενόχληση.

Επικρατούν κυτταροκίνες που αναστέλλουν τις αναβολικές διεργασίες. Οι καταστροφικές καταβολικές διεργασίες πολλαπλασιάζονται. Το αποτέλεσμά τους είναι να καταστρέφουν την υποκείμενη οστική μάζα - την οστική μήτρα.

Ο χόνδρος του ισχίου καταστρέφεται, γίνεται λεπτότερος και ταυτόχρονα σχηματίζονται ρωγμές στην άρθρωση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ανομοιομορφία των αρθρικών επιφανειών και τη σταδιακή στένωση του αρθρικού χώρου.

Λόγω πιέσεων, όπως το σωματικό βάρος, αρχίζει η παραμόρφωση της άρθρωσης. Ως αποτέλεσμα των αντισταθμιστικών μηχανισμών σχηματίζονται οστεόφυτα (οστικές αναπτύξεις).

Η άρθρωση διευρύνεται, σχηματίζονται συμφύσεις, οι παραμορφώσεις πολλαπλασιάζονται και γίνεται δύσκαμπτη, ακίνητη και, στα μεταγενέστερα στάδια της νόσου, επώδυνη.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Βάλτε τέλος στην αρθροπάθεια

Στάδια της αρθρικής διαδικασίας

Υπάρχουν 5 στάδια της αρθριτικής διαδικασίας με βάση τις αλλαγές στην άρθρωση του ισχίου. Το πρώτο στάδιο της νόσου χαρακτηρίζεται από αλλαγές που δεν είναι ακόμη ορατές και δεν περιορίζουν εγγενώς τον ασθενή. Το δεύτερο και το τρίτο στάδιο χαρακτηρίζονται από ποικίλους βαθμούς παραμόρφωσης και περιορισμού.

Το τέταρτο στάδιο είναι το τελικό στάδιο, όταν η παραμόρφωση των αρθρώσεων έχει ήδη ολοκληρωθεί με την παθολογική τους θέση. Οδηγεί σε αναπηρία και συνταξιοδότηση λόγω αναπηρίας με την ανάγκη τεχνητής αντικατάστασης του ισχίου.

1. Στάδιο Ι - λαμβάνει χώρα στο επίπεδο του μεταβολισμού, σημαίνει την επικράτηση καταβολικών διεργασιών
2. Στάδιο ΙΙ - χαρακτηρίζεται από ανομοιομορφία των αρθρικών επιφανειών και στένωση της αρθρικής σχισμής
3. Στάδιο ΙΙΙ - σημαίνει την έναρξη της σκληροποίησης με σχηματισμό οστεοφύτων και ορατές παραμορφώσεις
4. Στάδιο IV - τελικό στάδιο, οι παραμορφώσεις προκαλούν παθολογική θέση του οστού με μεταβολή του μήκους

Πώς επηρεάζει η κοξαρθρίτιδα τη ζωή του ασθενούς;

Η ίδια η καταστροφική διαδικασία των ισχίων εκδηλώνεται αρχικά με πρωινή δυσκαμψία στην περιοχή του ισχίου και της λεκάνης. Ο ασθενής πρέπει να κινείται για να σταματήσει. Σταδιακά κλιμακώνεται και γίνεται τακτική.

Αυτό είναι ένα αρχικό σύμπτωμα στο οποίο οι άνθρωποι δεν δίνουν μεγάλη σημασία και δεν αναζητούν καν ιατρική βοήθεια.

Προηγούνται, βέβαια, αλλαγές στο επίπεδο του μεταβολισμού, τις οποίες ο ασθενής δεν γνωρίζει. Αυτή τη στιγμή, με λανθασμένο τρόπο ζωής και ανεπαρκή άσκηση, η παθολογική διαδικασία εξελίσσεται σιγά-σιγά. Με την πάροδο του χρόνου καταλήγει σε μια ασθένεια με τυπικές εκδηλώσεις.

Συνήθειες όπως το αλκοόλ, το κάπνισμα, η υπερκατανάλωση τροφής και η έλλειψη άσκησης επιταχύνουν τη διαδικασία.

TIP: Η αρθρίτιδα και η σημασία της διατροφής στην πρόληψη και τη θεραπεία

Συμπτώματα της αρθρίτιδας που επηρεάζουν τη ζωή του ασθενούς

Η οστεοαρθρίτιδα, είτε στο ισχίο είτε σε άλλη άρθρωση, χαρακτηρίζεται από πόνο.

Συχνά όμως αυτό δεν αποτελεί την τελική λύση, καθώς η αρθριτική διαδικασία μπορεί να προχωρήσει με ακατάλληλη θεραπεία ή μη συμμόρφωση με το θεραπευτικό σχήμα.

Οι πόνοι στην πληγείσα περιοχή στην αρχή της νόσου εμφανίζονται μόνο μετά από μεγαλύτερη σωματική άσκηση. Είναι συνδεδεμένοι με την κίνηση και είναι ακανόνιστοι.

Η κανονικότητά του και η εμφάνισή του κατά την ανάπαυση υποδηλώνουν περαιτέρω εξέλιξη της πάθησης. Σε υψηλότερο στάδιο, η κοξαρθρίτιδα προκαλεί επίσης πόνο στο ισχίο τη νύχτα.

Πόνος στο ισχίο από τη σπονδυλική στήλη;
Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο για το σπονδυλοαρθρικό σύνδρομο.

Δεν είναι μόνο ο πόνος που προκαλεί περιορισμό της κινητικότητας στην άρθρωση, αλλά και άλλες μεταβολές, όπως η σκληροποίηση, ο σχηματισμός οστεοφύτων και συμφύσεων. Αυτές οι μεταβολές καθιστούν την άρθρωση δύσκαμπτη και ακίνητη.

Το μυοσκελετικό σύστημα είναι μια ενιαία μονάδα. Οποιαδήποτε βλάβη σε ένα από τα μέρη του μυοσκελετικού συστήματος παρεμποδίζει τη σωστή λειτουργία του. Η μεγαλύτερη δυσκολία στην κίνηση στην αρθρίτιδα του ισχίου είναι κατά την αλλαγή θέσης από καθιστή σε όρθια και αντίστροφα.

Περιορισμοί μπορούν επίσης να παρατηρηθούν κατά το σκύψιμο, όταν είναι ευκολότερο να λυγίσουν οι αρθρώσεις των γονάτων.

Στα μεταγενέστερα στάδια της κοξαρθροπάθειας, όταν οι αρθρώσεις είναι παραμορφωμένες και τα κάτω άκρα είναι άνισα σε μέγεθος, ο ασθενής δυσκολεύεται να διατηρήσει μια όρθια στάση (στάση του σώματος). Η ανομοιομορφία στην περιοχή της λεκάνης προκαλεί μια άνιση στάση του σώματος. Αυτό σχετίζεται με την άνιση φόρτιση των ισχίων και επίσης με την άνιση στάση της σπονδυλικής στήλης.

Αυτό εκδηλώνεται με πόνο στην πλάτη και προοδευτική καμπυλότητα.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Η αρθρίτιδα του γόνατος καταστρέφει αργά αλλά σταθερά τις αρθρώσεις του γόνατός σας

Στάση της πυέλου και του άξονα στην κοξαρθροπάθεια

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, οι παραμορφώσεις στην άρθρωση του ισχίου προκαλούν αλλαγές στη στάση της λεκάνης και της σπονδυλικής στήλης, και επομένως στη στάση του σώματος συνολικά. Η λανθασμένη και ανομοιόμορφη στάση δυσκολεύει τους ασθενείς όχι μόνο να περπατήσουν και να ξεκινήσουν κινήσεις, αλλά και να σταθούν και να διατηρήσουν την ισορροπία τους.

Βασικές αλλαγές στη στάση της λεκάνης στον πίνακα

Ολική αρθροπλαστική ισχίου. Πότε επίκειται;

Η ολική αρθροπλαστική ισχίου ενδείκνυται όταν ο αρθρικός χόνδρος έχει καταστραφεί πλήρως, κυρίως σε ηλικιωμένους ασθενείς των οποίων η πάθηση προκαλεί έντονο πόνο που είναι δύσκολο να ελεγχθεί με φαρμακευτική αγωγή και περιορίζει σημαντικά τις φυσιολογικές κινήσεις.

Τι περιμένει ο ασθενής σε μια αρθροπλαστική ισχίου;

Η αντικατάσταση ισχίου είναι μια χειρουργική επέμβαση που πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία. Ο αρθριτικός χόνδρος στον αυχένα του μηριαίου οστού (η περιοχή κάτω από την κεφαλή του μηριαίου οστού) πρέπει να κοπεί πριν από την τοποθέτηση του αρθρικού υποκατάστατου τιτανίου.

Στην πράξη, η μηριαία κεφαλή αφαιρείται και αντικαθίσταται με κεφαλή τιτανίου, η οποία αποτελείται από ένα στέλεχος πάνω στο οποίο κάθεται η κεραμική κεφαλή.

Η μηριαία κεφαλή εισάγεται σε μια υποδοχή, επίσης από τιτάνιο, και ένα ένθετο πολυαιθυλενίου εισάγεται μεταξύ των δύο. Η αγκύλη πρέπει ακόμη να προετοιμαστεί πριν από την πλήρη τοποθέτηση της ενδοπρόθεσης και την εισαγωγή της υποδοχής τιτανίου. Αυτό γίνεται με τη χρήση κοπτικού εργαλείου.

Μετά την τοποθέτηση της ενδοπρόθεσης, ο γιατρός εξακολουθεί να ελέγχει την κινητικότητα. Μετά την τελική επανατοποθέτησή της, είναι έτοιμη να εξυπηρετήσει τον ασθενή εκεί όπου οι δικές του αρθρώσεις τον έχουν απογοητεύσει.