Η μέθοδος της Ludmila Mojžíšová: ασκήσεις για την προώθηση της εγκυμοσύνης; Τι βοηθάει;

Πώς λειτουργεί η μέθοδος Ludmila Mojžíšová; Πότε είναι κατάλληλη και πότε όχι;

Ποια είναι η Ludmila Mojžíšová;

Η Ludmila Mojžíšová (1932-1992) ήταν Τσέχα θεραπεύτρια και γιατρός που εργάστηκε κυρίως στην Πράγα κατά τη διάρκεια της ζωής της. Ασχολήθηκε με τη φυσιοθεραπεία και την αποκατάσταση στη γυναικολογία.

Κατά τη διάρκεια της πρακτικής της επέκτεινε τη μέθοδο της άσκησης και εξάλειψε με επιτυχία τις λειτουργικές γυναικολογικές μυοσκελετικές διαταραχές (επώδυνη έμμηνος ρύση, ακράτεια, υπογονιμότητα, επώδυνη σεξουαλική επαφή και άλλες).

Συνεργάστηκε στενά με τον διάσημο γυναικολόγο καθηγητή Eugene Cech. Μαζί δοκίμασαν και τελειοποίησαν τη μέθοδο. Ωστόσο πολλοί γιατροί ακόμη και σήμερα δεν πιστεύουν στην αποτελεσματικότητά της.

Η Ludmila Mojžíšová συνόδευσε αθλητές σε κορυφαίους αγώνες, συμπεριλαμβανομένων των Ολυμπιακών Αγώνων. Δούλεψε ιδιαίτερα με γυμναστές, αθλητές, τενίστες και καλαθοσφαιριστές.

Έχουν εκδοθεί αρκετά επαγγελματικά και δημόσια διαθέσιμα βιβλία σχετικά με τη μέθοδο. Σήμερα, η μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί υπό την επίβλεψη και την καθοδήγηση ενός εκπαιδευμένου θεραπευτή - απόφοιτου πανεπιστημιακής ιατρικής εκπαίδευσης και αναγνωρισμένου επαγγελματικού κύκλου σπουδών.

Τι σημαίνει λειτουργική γυναικολογική διαταραχή;

Πρόκειται για διαταραχή της λειτουργίας των γεννητικών οργάνων χωρίς προφανή δομική οργανική αιτία (ενδομητρίωση, καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, κύστεις και πολύποδες, PCOS, αφιλόξενο περιβάλλον της μήτρας και άλλα).

Έτσι, η αιτία είναι λειτουργικής φύσης - ανισορροπίες και αποκλίσεις στη μυοσκελετική συσκευή του ανθρώπου.

Πρωταρχικό ρόλο στη γυναικολογική φυσιοθεραπεία διαδραματίζουν η περιοχή της πυέλου και οι μύες του πυελικού εδάφους.

Φυσικοθεραπεία στη γυναικολογία

Η φυσιοθεραπεία ως ιατρικός κλάδος που ασχολείται με τη διάγνωση και τη θεραπεία του μυοσκελετικού συστήματος περιλαμβάνει και τον τομέα της γυναικολογίας.

Εφαρμόζεται σε ένα ευρύ φάσμα τομέων υγείας και διαγνώσεων:

• Εγκυμοσύνη και μαιευτική
• Διαταραχές του εμμηνορροϊκού κύκλου
• Δυσλειτουργία του πυελικού εδάφους
• Ουρογυναικολογικές χειρουργικές επεμβάσεις
• Λειτουργική στειρότητα
• Διαταραχές της σεξουαλικότητας
• Ακράτεια

Η σημασία του πυελικού εδάφους

Το πυελικό έδαφος είναι μια ανατομικά πολύπλοκη δομή που αποτελείται από μύες και περιτονίες που μαζί σχηματίζουν ένα κέλυφος σε σχήμα λεκάνης της πυελικής κοιλότητας.

Σημαντική λειτουργία του μυϊκού συστήματος του πυελικού εδάφους είναι η διατήρηση της σωστής θέσης, της σταθερότητας, της κινητικότητας και της λειτουργίας των πυελικών οργάνων. Το μυϊκό σύστημα του πυελικού εδάφους σταθεροποιεί επίσης το πυελικό πλέγμα σε ηρεμία, ορθοστασία και κατά τη διάρκεια της κίνησης.

Οι μύες του πυελικού εδάφους συνεργάζονται στενά με τους εν τω βάθει κοιλιακούς μύες, τους μύες της πλάτης και το διάφραγμα. Μαζί σχηματίζουν τη λειτουργική έννοια του HSS - το βαθύ σύστημα σταθεροποίησης του σώματος.

Η κύρια λειτουργία του είναι η σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης, των κοιλιακών οργάνων, η διατήρηση του σωστού προτύπου αναπνοής και η ρύθμιση της ενδοκοιλιακής πίεσης.

Μια άλλη λειτουργία είναι η σύγκλειση. Το πυελικό έδαφος εξισορροπεί αντανακλαστικά την πίεση στην κοιλιακή κοιλότητα σε καταστάσεις όπως ο βήχας, το φτέρνισμα ή η ανύψωση φορτίων.

Εάν η ουροδόχος κύστη ή το έντερο είναι γεμάτα εκείνη τη στιγμή, το πυελικό έδαφος αντιδρά αντανακλαστικά και κλείνει τον αντίστοιχο μυϊκό σφιγκτήρα.

Η επακόλουθη λειτουργία είναι ακριβώς η αντίθετη, δηλαδή να ξεφουσκώνουν και να χαλαρώνουν οι μύες και οι σφιγκτήρες κατά την ούρηση, την αφόδευση ή τον τοκετό.

Η τελευταία αλλά σημαντική λειτουργία είναι να χαλαρώσει το πυελικό έδαφος και να επιτρέψει στο σεξουαλικό όργανο να εισέλθει στην κολπική είσοδο της γυναίκας. Το πυελικό έδαφος παίζει σημαντικό ρόλο στη λειτουργία των σεξουαλικών οργάνων και στη συνολική εμπειρία της σεξουαλικότητας και της πιθανής εγκυμοσύνης.

Η αρχή της μεθόδου Ludmila Mojžíšová

Η βασική αρχή της μεθόδου είναι ένα σύνολο συγκεκριμένων ασκήσεων και θέσεων. Η ασθενής αρχικά εκπαιδεύεται διεξοδικά και εκπαιδεύεται από τη θεραπεύτρια για καθημερινές ασκήσεις στο σπίτι.

Στα αρχικά στάδια, η ασθενής ασκείται υπό την επίβλεψη ενός εκπαιδευτή και επισκέπτεται τακτικά μια κλινική αποκατάστασης. Οι ατομικές συνεδρίες γίνονται σταδιακά λιγότερο συχνές.

Για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα της θεραπείας, είναι απαραίτητη η ανεξάρτητη άσκηση για μεγάλο χρονικό διάστημα αρκετές φορές την ημέρα.

Εκτός από την ενεργητική άσκηση, η μέθοδος της Ludmila Mojžíšová περιλαμβάνει μια σειρά συνεδριών παθητικής διόρθωσης με φυσιοθεραπευτή.

Ο φυσιοθεραπευτής εφαρμόζει:

• Κινητοποίηση των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης και των πλευρών
• Κινητοποίηση του σκελετού
• Κινητοποίηση της ιερολαγόνιας άρθρωσης
• Μυοπεριτονιακές τεχνικές
• αντανακλαστικές χειροκίνητες τεχνικές
• Μαλακές τεχνικές και τεχνικές μασάζ
• Άρση των μυϊκών σπασμών
• Παθητική διάταση και θέσεις απαγωγής
• Απελευθέρωση/ενδυνάμωση του πυελικού εδάφους

Θεραπευτικό αποτέλεσμα της θεραπείας

Στόχος της άσκησης είναι η αύξηση της ροής του αίματος και της κυκλοφορίας στο πυελικό έδαφος και την περιοχή των γεννητικών οργάνων.

Οι ασκήσεις εξαλείφουν τις μυϊκές ανισορροπίες στο μυοσκελετικό σύστημα - οι υπερφορτωμένοι και βραχυκυκλωμένοι μύες χαλαρώνουν. Αντίθετα, οι εξασθενημένοι και υποτονικοί μύες ενισχύονται.

Στόχος της θεραπείας είναι η ανεύρεση και στη συνέχεια η εξάλειψη του λειτουργικού προβλήματος.

The therapy focuses on:

• Στη βελτίωση της κατάστασης της λεκάνης και της σπονδυλικής στήλης.
• Ρύθμιση της θέσης των γεννητικών οργάνων
• Ενίσχυση των γλουτιαίων μυών
• Χαλάρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης και του σκελετού
• Διδασκαλία σωστών στερεοτύπων κίνησης
• Εξάλειψη των σπασμών του πυελικού εδάφους
• Αυτοματοποίηση των αρθρώσεων
• Βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στη μικρή πυελική περιοχή
• Ενίσχυση των αποδυναμωμένων μυϊκών ομάδων

Πριν από την πραγματική θεραπεία, πραγματοποιείται ενδελεχής κινησιολογική ανάλυση, λήψη ιστορικού και καθορισμός στόχων.

Ο θεραπευτής θα εξετάσει τη θέση της λεκάνης, τα πυελικά μπλοκαρίσματα, τον μυϊκό τόνο, τις αντανακλαστικές αντιδράσεις των μαλακών δομών και θα αξιολογήσει τα κινητικά πρότυπα του ασθενούς τόσο πραγματολογικά όσο και ψηλαφητικά.

Ένα σημαντικό διερευνητικό και θεραπευτικό στοιχείο είναι η εξέταση ανά ορθό ή ανά κόλπο. Αυτή περιλαμβάνει την εισαγωγή του δακτύλου του θεραπευτή μέσα από το ορθό ή τον κόλπο του ασθενούς.

Αξιολογούνται οι συσπάσεις, η χαλάρωση, ο τόνος και τυχόν μυϊκοί σπασμοί του πυελικού εδάφους και των σφιγκτηριακών μυών.

Ενδείξεις για θεραπεία:

• Λειτουργική στειρότητα
• υπογονιμότητα (αδυναμία διατήρησης εμβρύου)
• δυσμηνόρροια (επώδυνη έμμηνος ρύση)
• Αμηνόρροια (παράλειψη εμμήνου ρύσεως)
• δυσπαρευνία (επώδυνη επαφή)
• πυελικός και σκελετικός πόνος
• πόνος στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης
• σπονδυλογενές αλγικό σύνδρομο
• Απόφραξη
• σκολίωση
• ακράτεια ούρων
• δυσλειτουργία του πυελικού εδάφους
• ανδρική στειρότητα

Αντενδείξεις για τις τεχνικές κινητοποίησης και αυτοκινητοποίησης είναι η αυξημένη οστική ευθραυστότητα, η ενεργός φλεγμονή, η μετατραυματική κατάσταση και το ανεπούλωτο κάταγμα.

Θεραπεία της λειτουργικής στειρότητας (υπογονιμότητα)

Η στειρότητα είναι μια κατάσταση κατά την οποία μια γυναίκα αδυνατεί να συλλάβει με τακτική σεξουαλική επαφή (δύο φορές την εβδομάδα) για ένα έτος.

Η οργανική στειρότητα προκαλείται από παθολογικό εύρημα που διαγιγνώσκεται από γιατρό. Ανεξάρτητα από την αιτία και την αιτιολογία, είναι απαραίτητη η διερεύνηση της γονιμότητας του συντρόφου.

Η λειτουργική στειρότητα αναφέρεται σε λειτουργική διαταραχή του μυοσκελετικού συστήματος και σε ψυχογενή επίδραση. Εμφανίζεται μυϊκή ανισορροπία.

Με βάση την αρχή των σωματοβλεννογόνων (μυς-όργανο) σχέσεων, υπάρχει δυσλειτουργία των μυών του πυελικού εδάφους, σύσπαση των λείων μυών των γεννητικών οργάνων και των αγγειακών τοιχωμάτων της μικρής πυελικής περιοχής.

Η στειρότητα είναι πολύ ψυχολογικά απαιτητική για τη γυναίκα και μπορεί να προκαλέσει υπερβολικό στρες. Τα ψυχολογικά προβλήματα και το στρες επηρεάζουν αντανακλαστικά και το μυοσκελετικό σύστημα, το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί στη θεραπεία. Επομένως, είναι απαραίτητο να συμπεριληφθεί ο ψυχοκοινωνικός παράγοντας στη θεραπεία της στειρότητας.

Τα κλινικά ευρήματα της λειτουργικής στειρότητας περιλαμβάνουν πόνο στο σκελετό, στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και στη σύμφυση.

Συχνά είναι τα επώδυνα σημεία ερεθισμού (τεντωμένες μυϊκές ίνες) στο πυελικό έδαφος, στο εσωτερικό των μηρών, στους γλουτιαίους μύες και στους επιμήκεις μύες της σπονδυλικής στήλης.

Ένα πιθανό συνοδό σύμπτωμα προβλήματος του πυελικού εδάφους είναι ένα λανθασμένο στερεότυπο αναπνοής. Αυτό περιλαμβάνει τράβηγμα στο κοιλιακό τοίχωμα και διάταση των ορθών κοιλιακών μυών.

Αντίθετα, οι εγκάρσιοι κοιλιακοί μύες αποδυναμώνονται. Μπορεί να υπάρχει ακατάλληλη αλληλεπίδραση μεταξύ του διαφράγματος και του πυελικού εδάφους.

Ποσοστό επιτυχίας της μεθόδου

Η επιτυχία της μεθόδου Ludmila Mojžíšová εξαρτάται από την πλήρη και ειλικρινή συνεργασία του ασθενούς και του θεραπευτή.

Σύμφωνα με τα ποσοστά στατιστικών στοιχείων που παρατίθενται στο βιβλίο The Ludmila Mojžíšová Method from A to Z, το 70-80% των γυναικών παρουσιάζει βελτίωση των σπονδυλωτών δομικών και λειτουργικών γυναικολογικών παθήσεων με τακτικές ασκήσεις και πλήρη θεραπεία.

Μετά την ολοκλήρωση της μεθόδου, το 30-33% των γυναικών είναι σε θέση να μείνουν έγκυες και να εξαλείψουν τη λειτουργική στειρότητα.

Το 1990 εκδόθηκε πιστοποιητικό για τη μέθοδο αυτή με τον τίτλο: Rehabilitation treatment of some types of functional female sterility (θεραπεία αποκατάστασης ορισμένων τύπων λειτουργικής γυναικείας στειρότητας).

Παραδείγματα ασκήσεων

Στο ενεργητικό μέρος της θεραπείας, 10 (ή 12) συγκεκριμένες ασκήσεις και θέσεις εξηγούνται διαδοχικά στην ασθενή. Δίνεται επίσης έμφαση στη σωστή αναπνοή.

Οι ασκήσεις εκτελούνται καθημερινά, για μεγάλο χρονικό διάστημα, με συγκεκριμένη σειρά και με συγκεκριμένο αριθμό επαναλήψεων.

Στόχος είναι η χαλάρωση και η διάταση των μαλακών δομών της κατώτερης σπονδυλικής στήλης, η ενδυνάμωση των κοιλιακών μυών, η κινητοποίηση των ισχίων, της λεκάνης, των πλευρών, η ενεργοποίηση και η χαλάρωση των μυών του πυελικού εδάφους.

Συνιστάται η συμβουλευτική και η εκπαίδευση από εκπαιδευμένο θεραπευτή για την επίτευξη αποτελεσματικότητας και την αποφυγή λαθών.

Παρακάτω παρατίθενται παραδείγματα από τις πιο διάσημες ασκήσεις της Ludmila Mojžíšová.

Άσκηση χαλάρωσης "γάτα"

Δάχτυλα τεντωμένα, τα δάχτυλα των ποδιών δείχνουν προς τα εμπρός. Χέρια και κορμός και μηροί και κορμός μαζί σε ορθή γωνία. Το κεφάλι κρέμεται πάντα προς τα κάτω.

Με μια εισπνοή, ο κορμός ανυψώνεται όσο το δυνατόν ψηλότερα, η κοιλιά συσπάται, οι γλουτοί συσπώνται και στη συνέχεια υπάρχει μια στιγμή παραμονής. Η ασθενής εκπνέει, χαλαρώνει και πέφτει χαλαρά ανάμεσα στους δικούς της ώμους και τους γοφούς.

Σκοπός της άσκησης είναι η αυτοματοποίηση του θωρακικού τμήματος και του ισχίου. Όλο το μήκος της σπονδυλικής στήλης χαλαρώνει και χαλαρώνει.

Οι γλουτιαίοι μύες ενισχύονται και η στάση της λεκάνης αλλάζει με διάταση των αντίστοιχων συνδεσμικών δομών.

Άσκηση χαλάρωσης "μωρό"

Η θέση ξεκινά από την ύπτια θέση. Η ασθενής αγκαλιάζει τα γόνατά της με τα δύο χέρια και πλέκει τα δάχτυλά της έτσι ώστε οι αγκώνες της να είναι τεντωμένοι.

Από αυτή τη βασική θέση, τραβάει τα γόνατά της προς την κοιλιά της, έτσι ώστε η οσφύς της ουράς να ανασηκώνεται από το στρώμα και οι γλουτιαίοι να "ξεκολλάνε".

Οι αγκώνες μπορεί να είναι τεντωμένοι προς τα πλάγια. Δουλεύουν οι μυς των χεριών και όχι οι μύες των ώμων και του αυχένα. Υπάρχει μια στιγμή αντοχής στη θέση του παιδιού. Η αναπνοή είναι φυσική και σταδιακή.

Σκοπός της άσκησης είναι η κινητοποίηση του τέταρτου και πέμπτου σπονδύλου και του ιερού οστού. Οι θωρακικοί μύες ενισχύονται και ολόκληρη η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης τεντώνεται.

Άσκηση χαλάρωσης "περιστροφή του κορμού"

Η βασική θέση ξεκινά και στα τέσσερα άκρα. Το κεφάλι δεν πέφτει ανάμεσα στους ώμους. Τα γόνατα είναι στο ίδιο επίπεδο με το πλάτος των γοφών.

Μετά την εισπνοή, το ένα χέρι σηκώνεται και γίνεται περιστροφή στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, ενώ τα μάτια ακολουθούν τα δάχτυλα του χεριού. Το χέρι του άνω άκρου στο οποίο στηρίζεται ο ασθενής παραμένει πάνω από το χέρι και τα ισχία πάνω από τα γόνατα καθ' όλη τη διάρκεια της άσκησης.

Μετά την εκπνοή, το χέρι επιστρέφει αργά στη βασική θέση. Εκτελέστε την άσκηση εναλλάξ με το δεξί και το αριστερό χέρι.

Σκοπός της άσκησης είναι η κινητοποίηση της αυχενικής και θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, η μετάβαση της θωρακικής και οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης και η διάταση των θωρακικών και αυχενικών μυών.