Εντερική ίωση: Πόσο διαρκεί; Εμφανίζεται γρήγορα, αλλά διαρκεί λίγο

Οι αιτιολογικοί παράγοντες της εντερικής ίωση είναι διάφοροι τύποι ιών. Οι ροταϊοί είναι οι πρώτοι. Προσβάλλει άτομα όλων των ηλικιών, αλλά συχνότερα μικρά παιδιά. Η συχνότητά της αυξάνεται με την έναρξη του χειμώνα.

Οι εντερικές ιώσεις είναι μια πολύ δυσάρεστη και ενοχλητική υπόθεση. Συνήθως δεν πρέπει να λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπόψη. Μια χειρότερη πορεία μπορεί να αναμένεται στους ενήλικες, αλλά στα μικρά παιδιά πάλι η αφυδάτωση εμφανίζεται γρήγορα. Αυτό ισχύει επίσης για τους ηλικιωμένους και τους άρρωστους ασθενείς.

Εντερική γρίπη - τι σημαίνει;

Η εντερική γρίπη ή η εντερική ιαιμία είναι στην πραγματικότητα οξεία ιογενής εντερίτιδα (οξεία φλεγμονή του εντέρου που προκαλείται από ιούς). Μερικές φορές εμφανίζεται μεμονωμένα και μερικές φορές μαζί με φλεγμονή του στομάχου. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται οξεία ιογενής γαστρεντερίτιδα.

Η νόσος εμφανίζεται σποραδικά, αλλά εμφανίζονται μεγαλύτερες επιδημίες, ιδίως σε συλλογικά περιβάλλοντα. Κυρίως κινδυνεύουν μικρά παιδιά, δηλαδή νεογέννητα και παιδιά ηλικίας 1 έως 5 ετών.

Η ηλικιακή επίπτωση είναι περίπου 90 % στα παιδιά και το υπόλοιπο 10 % στους ενήλικες.

Από την επαφή στη μόλυνση

Η ιογενής εντερίτιδα είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική ασθένεια. Η μόλυνση γίνεται με σχετικά απλό τρόπο, ανάλογα, μεταξύ άλλων, με τον τύπο του ιού. Τις περισσότερες φορές γίνεται μέσω της άμεσης επαφής με το άρρωστο άτομο, είτε με επαφή με τα κόπρανα και το στόμα (χειραψία βρώμικων χεριών) είτε με μολυσμένα αντικείμενα και νερό.

Ωστόσο, η απόσταση από το άρρωστο άτομο μπορεί να μην είναι αρκετή. Ο ιός μπορεί επίσης να μεταδοθεί μέσω του αέρα, συγκεκριμένα μέσω μολυσμένης σκόνης (π.χ. ροταϊός). Ορισμένοι τύποι ιών μπορούν επίσης να μολυνθούν σποραδικά μέσω κακού μαγειρέματος των τροφίμων (π.χ. caliciviruses).

Η περίοδος επώασης από τη μόλυνση έως την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων είναι συγκεκριμένη για κάθε είδος ιού. Στην εντερική γρίπη, ανεξάρτητα από τον αιτιολογικό παράγοντα, η περίοδος επώασης κυμαίνεται από μερικές ώρες έως μερικές ημέρες.

Συμβουλή.

Τι συμβαίνει στο έντερο;

Μόλις οι ιοί εισέλθουν στον οργανισμό, εγκαθίστανται στον βλεννογόνο του λεπτού εντέρου (intestinum tenue). Πολλαπλασιάζονται, προσβάλλουν τα επιθηλιακά κύτταρα και προκαλούν την καταστροφή τους. Έτσι, στο έντερο κυριαρχούν ανώριμα κύτταρα που αδυνατούν να απορροφήσουν σάκχαρα και ορισμένα άλλα θρεπτικά συστατικά. Εξωτερικά, η διαδικασία αυτή εκδηλώνεται με διάρροια.

Σε ποιον ή σε τι το οφείλουμε;

Οι ιοί είναι οι αιτιολογικοί παράγοντες της νόσου, συχνότερα οι ροταϊοί, από τους οποίους γνωρίζουμε αρκετές ομάδες, αλλά και άλλες.

Οι λοιμώξεις από ροταϊούς είναι επίσης η αιτία περίπου του 10% όλων των λοιμώξεων που σχετίζονται με τα ταξίδια.

Ιοί που προκαλούν διάρροια, οδοί μετάδοσης και ομάδα ατόμων που κινδυνεύουν περισσότερο

Λοιμώξεις από ροταϊό

Οι ροταϊοί είναι η πιο συχνή αιτία εντερίτιδας, αλλά κυρίως γαστρεντερίτιδας σε μικρά παιδιά και βρέφη.

Υπάρχουν συνολικά 5 υποομάδες A-E. Μόνο οι υποομάδες A, B και C προκαλούν νόσο στον άνθρωπο. Εμφανίζονται παγκοσμίως. Η επίπτωση στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές είναι σποραδική όλο το χρόνο, ενώ στις εύκρατες συνθήκες είναι εποχική με κορύφωση το χειμώνα.

Η περίοδος επώασης της γαστρεντερίτιδας από ροταϊό είναι 12 ώρες έως 3 ημέρες.

Η νόσος αρχίζει γρήγορα με ναυτία, έμετο, στομαχόπονο, κράμπες στην κοιλιά, έλλειψη όρεξης, φούσκωμα και υδαρή διάρροια. Η διάρροια εμφανίζεται 10 φορές ή περισσότερες την ημέρα. Το χρώμα των κοπράνων τείνει να είναι πράσινο.

Λόγω της συχνής διάρροιας τα παιδιά κινδυνεύουν από αφυδάτωση.

Κατά κανόνα, υπάρχει επίσης πυρετός και συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη. Οι λοιμώξεις από ροταϊό έχουν επίσης προκαλέσει αρκετούς θανάτους.

Λοιμώξεις από νοροϊό (calcivirus)

Σε αντίθεση με τους ροταϊούς, ο ιός Norwalk (μέλος της ομάδας Caliciviridae) τείνει να προκαλεί γαστρεντερίτιδα σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες.

Χαρακτηρίζεται επίσης από ελαφρώς ηπιότερη πορεία της νόσου. Είναι τυπικά εποχικός, με τα περισσότερα κρούσματα να εμφανίζονται το χειμώνα. Μπορεί να τον συναντήσει κανείς παντού στον κόσμο.

Η περίοδος επώασης κυμαίνεται από 24 έως 48 ώρες μετά την επαφή με τον ασθενή.

Η νόσος αρχίζει ξαφνικά, αλλά είναι πιο πιθανή μια πιο αργή και σταδιακή πορεία. Αρχικά υπάρχει κόπωση, κακουχία, υπνηλία, πονοκέφαλος, μυϊκοί και σωματικοί πόνοι. Σταδιακά εμφανίζονται ναυτία, έμετος, κράμπες στην κοιλιά και υδαρής διάρροια.

Ηαφυδάτωση είναι πιθανή αλλά λιγότερο πιθανή από ό,τι στον ροταϊό, καθώς η ασθένεια υποχωρεί εντός δύο έως τριών ημερών.

Ενδιαφέρον: Η ονομασία Norwalk virus προέρχεται από την πόλη Norwalk, που βρίσκεται στην κομητεία Fairfield στην πολιτεία Connecticut των ΗΠΑ. Εκεί ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά ο ιός το 1972 μετά από ένα ξέσπασμα διάρροιας. Ο ιός εξαπλώθηκε σε ένα τοπικό λύκειο.

Λοιμώξεις από αδενοϊό

Οι αδενοϊοί προκαλούν ποικίλες ασθένειες, ορισμένους ορότυπους και γαστρεντερίτιδα. Είναι ευρέως διαδεδομένοι όλο το χρόνο σε όλο τον κόσμο. Προσβάλλουν κυρίως μικρά παιδιά κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους και η πορεία τους μοιάζει με μια ηπιότερη μορφή διάρροιας από ροταϊό με μεγαλύτερη διάρκεια έως και δύο εβδομάδες.

Η νόσος εκδηλώνεται με αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, αδυναμία, αδιαθεσία, γενική κακουχία, εμετό, κοιλιακό άλγος μέτριας και χαμηλότερης έντασης και υδαρή διάρροια.

Αστροϊικές λοιμώξεις

Οι αστροϊοί είναι ευρέως διαδεδομένοι σε όλο τον κόσμο. Προκαλούν οξεία γαστρεντερίτιδα κυρίως σε παιδιά κάτω των δύο ετών, αλλά δεν αποφεύγουν τα μεγαλύτερα παιδιά και τους ενήλικες. Συνηθέστερα συναντώνται ως μικρές επιδημίες σε συλλογικά περιβάλλοντα όπου ο ιός εξαπλώνεται γρήγορα.

Η πορεία είναι συνήθως χωρίς σοβαρές επιπλοκές ή ανάγκη νοσηλείας.

Η περίοδος επώασης είναι συνήθως 3 έως 4 ημέρες.

Οι αστροϊοί είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν μεμονωμένη εντερίτιδα. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί γαστρεντερίτιδα. Η νόσος αρχίζει με κόπωση, αδυναμία, αδιαθεσία, ναυτία, σπάνια εμετό και η θερμοκρασία είναι μόνο ελαφρώς αυξημένη. Η κλινική εικόνα κυριαρχείται από υδαρή διάρροια με κράμπες στην κοιλιά.

Λοιμώξεις από κοροναϊό

Οι κορονοϊοί είναι ένας από τους πιθανούς αιτιολογικούς παράγοντες της λοιμώδους διάρροιας. Προσβάλλουν κυρίως τα νεογέννητα και τα παιδιά ηλικίας κάτω του ενός έτους, στα οποία η νεκρωτική εντεροκολίτιδα είναι η πιθανή αιτία. Σε αυτά τα παιδιά έχουν απομονωθεί κορονοϊοί.

Χαρακτηρίζονται από εμφάνιση καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.

Η νεκρωτική εντεροκολίτιδα εκδηλώνεται με υψηλές θερμοκρασίες, έντονο κράμπικο κοιλιακό άλγος, ναυτία, έμετο, υδαρή διάρροια με αίμα και βλέννα, γενική αδυναμία, κόπωση και υπερβολική υπνηλία.

Πώς εκδηλώνονται οι εντερικοί ιοί;

Η γρίπη του εντέρου, ανεξάρτητα από τον αιτιολογικό παράγοντα, έχει σχεδόν τα ίδια συμπτώματα. Οι διαφορές όσον αφορά τον αιτιολογικό παράγοντα είναι ελάχιστες και αφορούν κυρίως την περίοδο επώασης με διαφορετική διάρκεια, τη συνολική διάρκεια της νόσου και την ένταση των επιμέρους συμπτωμάτων.

Βασικά κοινά συμπτώματα της ιογενούς γαστρεντερίτιδας

• Πυρετός ή υποθερμιδική νόσος
• γενική αδυναμία, κακουχία
• εφίδρωση ή ρίγος
• έλλειψη όρεξης
• ναυτία, εμετός
• κράμπες στην κοιλιακή χώρα ποικίλης έντασης
• υδαρείς, πολυάριθμες κενώσεις
• αφυδάτωση
• ζάλη

Διάγνωση των εντερικών ιών

Η διάγνωση βασίζεται εν μέρει στο ιστορικό και την κλινική εικόνα. Ωστόσο, αυτό δεν επαρκεί για την οριστική διάγνωση. Ακόμη και βακτηριακές νόσοι του πεπτικού συστήματος μπορεί να παρουσιάζουν παρόμοια εικόνα. Γι' αυτό είναι απαραίτητη η εργαστηριακή επιβεβαίωση της ιογενούς λοίμωξης με απομόνωση του ιού.

Στην περίπτωση διαρροϊκής νόσου, λαμβάνονται συνήθως επιχρίσματα κοπράνων για καλλιέργεια, ώστε να διαπιστωθεί η παρουσία βακτηριακού παράγοντα. Εάν η καλλιέργεια είναι αρνητική και η νόσος εκδηλώθηκε κατά τη χειμερινή περίοδο, είναι απαραίτητο να σκεφτούμε έναν ιογενή παράγοντα.

Η ανίχνευση του ιικού παράγοντα είναι δυνατή με ELISA με βάση την παρουσία ιικών αντιγόνων ή πρωτεϊνών.

Θεραπεία των εντερικών ιών

Η θεραπεία όλων των εντερικών γαστρεντερίτιδων είναι μόνο συμπτωματική, χωρίς να υπάρχουν διαφορές στα διάφορα ιικά αίτια.

Ενυδάτωση του οργανισμού και τροποποίηση του εσωτερικού περιβάλλοντος

Οι ασθενείς κινδυνεύουν από σοβαρή απώλεια υγρών και αφυδάτωση. Χάνουν υγρά όχι μόνο μέσω της σοβαρής διάρροιας αλλά και μέσω του εμετού και της υπερβολικής εφίδρωσης που σχετίζεται με τον πυρετό.

Η επανυδάτωση του οργανισμού (αναπλήρωση των χαμένων υγρών), η τροποποίηση του εσωτερικού περιβάλλοντος και η δίαιτα είναι επομένως απαραίτητες.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο ασθενής είναι σε θέση να λάβει υγρά από το στόμα. Μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, σε πιο σοβαρές πορείες της νόσου, είναι απαραίτητη η ενδοφλέβια, η θεραπεία έγχυσης. Στα νεογέννητα και τα μικρότερα παιδιά, τοποθετείται ρινογαστρικός σωλήνας (σωλήνας που εισάγεται από τη μύτη του μωρού στο στομάχι) μέσω του οποίου χορηγούνται υγρά.

Διαιτητική τροποποίηση - δίαιτα

Οιδιατροφικοί περιορισμοί στη διάρροια είναι σημαντικοί. Κατά τη διάρκεια των πρώτων 24 ωρών της ασθένειας, η νηστεία είναι η πλέον ενδεδειγμένη. Πρέπει να λαμβάνονται μόνο υγρά, κατά προτίμηση τσάι χωρίς ζάχαρη ή ελαφρώς ζαχαρούχο.

Ενδιαφέρον: Μερικοί άνθρωποι εξακολουθούν να πίνουν Coca Cola με διάρροια. Και τα καταφέρνουν καλά. Προάγει την παραγωγή στομαχικού οξέος.

Δεν είναι μόνο το τι πρέπει να τρώμε, αλλά και το πώς πρέπει να το τρώμε.

Η τροφή πρέπει να λαμβάνεται σε μικρές ποσότητες και αρκετές φορές την ημέρα. Η κατανάλωση τροφής ανά τρίωρο είναι κατάλληλη. Πρέπει να είναι είτε αναμεμειγμένη (για τα μικρότερα παιδιά) είτε καλά μασημένη (για τα μεγαλύτερα άτομα). Πρώτα πρέπει να απαλλαγούμε από τυχόν άπεπτα υπολείμματα, όπως φλούδες ή σπόρους.

Συμβουλή: Πώς να σταματήσετε τη διάρροια στα παιδιά

Οι διατροφικοί περιορισμοί ποικίλλουν ανάλογα με τις ηλικιακές διαφορές των ασθενών. Στους ενήλικες και τα μεγαλύτερα παιδιά, περιορίζονται κυρίως τα διαιτητικά λίπη.

Για τα νήπια συνιστώνται πουρές μπανάνας, μήλα, καροτόσουπα ή πουρές πατάτας.