Καρκίνος των ωοθηκών: πώς να τον αναγνωρίσετε έγκαιρα; Αιτίες και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι μια κακοήθης ασθένεια που πλήττει τις γυναίκες. Ο πόνος ή η υπογονιμότητα είναι αμελητέος. Οι συνέπειες μπορεί να είναι πολύ πιο τρομακτικές. Περισσότερες από μία νέες γυναίκες έχουν χάσει τη μάχη για τη ζωή.

Αρχικά, μπορεί να έχει ασυμπτωματική πορεία. Τα αρχικά συμπτώματα μπορεί να είναι κοινά σε πολλές ασθένειες. Αν κάποια από αυτά υποτιμηθούν και χωρίς τακτικές γυναικολογικές εξετάσεις, οι συνέπειες μπορεί να είναι μοιραίες.

Πότε να σκεφτείτε ότι μπορεί να πρόκειται για καρκίνο των ωοθηκών, διαβάστε το άρθρο.

Τι κάνει τους όγκους των ωοθηκών τυπικούς;

Οι κακοήθεις όγκοι στις ωοθήκες είναι πολύ συνηθισμένοι. Χαρακτηρίζονται από την επιθετική τους ανάπτυξη και τις μεταστάσεις. Μπορούν να αναπτυχθούν σε μεγάλα μεγέθη και να προκαλέσουν προβλήματα από την πίεσή τους σε μια μικρή περιοχή της πυέλου.

Η επέκταση (επέκταση, ανάπτυξη) του όγκου στην κοιλιακή κοιλότητα είναι επίσης συχνή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την καταπίεση των ιστών και των οργάνων στην κοιλιακή χώρα και τις σχετικές περαιτέρω επιπλοκές.

Βασική ταξινόμηση των όγκων

Οι όγκοι μπορεί να προκύψουν από όλα τα συστατικά της ωοθήκης. Η ίδια η πολυπλοκότητα της ανατομίας της ωοθήκης προκαλεί μια ποικιλία τύπων καρκίνου. Η ταξινόμησή τους έχει αλλάξει με την επιστημονική πρόοδο στον τομέα της ιατρικής.

Ταξινόμηση ανάλογα με την κακοήθεια

1. καλοήθης - καλοήθης (μη κακοήθης) όγκος - στην πραγματικότητα ένας εντελώς διαφορετικός σχηματισμός (κύστη, απόστημα, υποδόριο λίπος, μυώμα κ.λπ.)
2. ημι κακοήθης - με οριακή κακοήθεια, η λεγόμενη οριακή γραμμή
3. κακοήθης - κακοήθης (πραγματικός όγκος - καρκίνος)

Διαχωρισμός ανάλογα με την περιοχή προέλευσης του όγκου

1. πρωτοπαθής - ο όγκος προέρχεται απευθείας από την ωοθήκη
2. δευτεροπαθής - ο όγκος έχει κάνει μετάσταση στην ωοθήκη (ο πρωτοπαθής όγκος εντοπίζεται σε άλλο όργανο, κυρίως από το πεπτικό σύστημα - στομάχι, έντερο, πάγκρεας)

Διαίρεση ανάλογα με τον τύπο του ιστού από τον οποίο προήλθε ο όγκος

1. Επιθηλιακοί όγκοι - σχηματίζονται από το επιφανειακό επιθήλιο, δηλ. τον ιστό που επενδύει την εξωτερική και εσωτερική επιφάνεια του δέρματος, των βλεννογόνων, των οργάνων (κυσταδένωμα, κυστικό αδενοϊνώμα, κυσταδενοκαρκίνωμα) - χαμηλής κακοήθειας
2. όγκοι των γεννητικών κυττάρων - προέρχονται από κύτταρα που συμμετέχουν στο σχηματισμό του εμβρύου
3. γοναδοστοματικοί όγκοι - προέρχονται από ένα εξειδικευμένο μεσαίο στρώμα των κυττάρων του φύλου (τεράτωμα, δυσγερμίνωμα). Πρόκειται για ενεργούς όγκους που συχνά παράγουν ορμόνες (οιστρογόνα, σπάνια ορμόνες από τα επινεφρίδια)

Γιατί εμφανίζεται ο καρκίνος των ωοθηκών;

Μεγάλο ρόλο παίζει η γενετική προδιάθεση, ο ακατάλληλος τρόπος ζωής όπως και σε πολλές άλλες ασθένειες. Τα αντισυλληπτικά χάπια καθαυτά αποτελούν κίνδυνο, αλλά κυρίως η ακατάλληλη χρήση τους.

Ο κίνδυνος αυξάνεται κατά 20% με την επαναλαμβανόμενη χρήση. Σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, πρόκειται για καρκινογόνο ουσία. Η σύνθεση των αντισυλληπτικών είναι ίδια με αυτή της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης, αλλά σε υψηλότερες δόσεις.

Η διαφορά είναι ότι η αντισύλληψη δεν είναι φάρμακο και επομένως δεν χρειάζεται να λαμβάνεται. Ως πρόληψη του καρκίνου, επομένως, αποτελεί επίσης μια αλλαγή στην προστασία από την εγκυμοσύνη. Ωστόσο, το κοινό δεν έχει ακόμη συνειδητοποιήσει επαρκώς αυτό το σημαντικό γεγονός.

Ενδιαφέρον:
Τον Ιούνιο του 2015, 21 εμπειρογνώμονες του Διεθνούς Οργανισμού Έρευνας για τον Καρκίνο συναντήθηκαν στο Παρίσι. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ορμονοθεραπεία προκαλεί καρκίνο.

Πότε πρέπει να σκεφτούμε αυτή τη σοβαρή ασθένεια; Πώς εκδηλώνεται εξωτερικά;

Τα αρχικά στάδια πολλών ασθενειών είναι αρχικά ασυμπτωματικά, κάτι που ισχύει και για τον καρκίνο των ωοθηκών. Συχνά μπορεί να εντοπιστεί τυχαία κατά τη διάρκεια μιας προληπτικής γυναικολογικής εξέτασης.

Ωστόσο, το λυπηρότερο γεγονός είναι ότι έως και το 80% αυτών των διαγνώσεων εντοπίζονται σε προχωρημένο στάδιο.

Η συχνότητα των συμπτωμάτων αυξάνεται με την ανάπτυξη του ίδιου του όγκου. Τα πρώτα προειδοποιητικά σημάδια περιλαμβάνουν ήπιο πόνο στην κάτω κοιλιακή χώρα στην προσβεβλημένη πλευρά (οι όγκοι και στις δύο ωοθήκες είναι σπάνιοι), ήπια ένταση που εντείνεται με τη σωματική δραστηριότητα λόγω της ροής του αίματος και της αυξημένης πίεσης.

Ο πόνος είναι παρόμοιος με τον πόνο της περιόδου ή τον πόνο στο προεμμηνορροϊκό σύνδρομο.

Πόνος και αιμορραγία

Ο αφόρητος πόνος εμφανίζεται σε μεταγενέστερο στάδιο, όταν συνήθως έχει ήδη επιβεβαιωθεί η διάγνωση αυτής της ύπουλης νόσου. Ο πόνος μπορεί να μην εντοπίζεται πλέον στο κάτω μέρος της κοιλιάς, αλλά να ακτινοβολεί προς τα πάνω στο στομάχι. Μερικές φορές ο πόνος είναι εκτεταμένος ή ακτινοβολεί στην πλάτη.

Εκφυλιστικές αλλαγές όπως αιμορραγία από τον όγκο, στραγγαλισμός του μίσχου του όγκου ή ρήξη του όγκου είναι επώδυνες καταστάσεις που σε πολλές περιπτώσεις δικαιολογούν την επίσκεψη στον γιατρό. Το αιμοφόρο αγγείο δίπλα στον όγκο που έχει φρακάρει από τον όγκο αιμορραγεί επίσης.

Εάν ο όγκος είναι μεγάλος ή έχει αναπτυχθεί, η κοιλιά μπορεί να είναι πιο δύσκολη στην ψηλάφηση. Μπορεί να είναι δυνατόν να ψηλαφηθεί μια σκληρή μάζα ή μια κρυμμένη μάζα στην κοιλιά.

Διαταραχές του εμμηνορροϊκού κύκλου, αρρενοποίηση

Η πίεση στην ωοθήκη από έναν διογκούμενο όγκο προκαλεί διάφορες διαταραχές του εμμηνορροϊκού κύκλου, από ασθενή έμμηνο ρύση έως πλήρη απουσία εμμήνου ρύσεως (αμηνόρροια). Οι ορμονικά ενεργοί όγκοι μπορεί επίσης να εκδηλωθούν (να φανούν εξωτερικά) με έντονη εμμηνορροϊκή αιμορραγία, δηλαδή μετρορραγία. Μπορεί να παρουσιάσουν τυπική αρρενοποίηση (ανδρικά χαρακτηριστικά όπως ανδρική ηβική τριχοφυΐα, πύκνωση της φωνής).

Η επέκταση του όγκου με καταπίεση στην κοιλιακή κοιλότητα προκαλεί ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, όπως δυσκοιλιότητα, φούσκωμα, διαταραχή της κινητικότητας του εντέρου, ναυτία, έμετο. Συνήθη συμπτώματα για τους περισσότερους καρκίνους είναι επίσης η γενική αδυναμία, η αυξημένη κόπωση, η μειωμένη σωματική ζωτικότητα, η αδιαθεσία, η απώλεια βάρους (συνήθως στα τελευταία, τελικά στάδια).

Διαγνωστικές μέθοδοι

Σε αντίθεση με τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, για τον καρκίνο των ωοθηκών δεν υπάρχει ακόμη διαγνωστικό τεστ. Ως αποτέλεσμα, μόνο το 25% περίπου των γυναικών διαγιγνώσκονται σε πρώιμο στάδιο. Το υπόλοιπο 75% διαγιγνώσκονται σε προχωρημένο στάδιο.

Η διαγνωστική προσέγγιση περιλαμβάνει τους ογκοδείκτες και τη θετικότητά τους στον ορό του αίματος που επιβεβαιώνουν τον όγκο χωρίς ακριβή εντοπισμό. Περιλαμβάνει επίσης την υπερηχογραφία, τη λαπαροσκόπηση, την υπολογιστική τομογραφία (CT), την πυρηνική μαγνητική τομογραφία (MRI) ή τη λήψη ιστού για ιστολογική εξέταση.

Μπορεί να θεραπευτεί ο καρκίνος των ωοθηκών;

Η χειρουργική επέμβαση από γυναικολόγο ογκολόγο με συλλογή ιστού για ιστολογική εξέταση είναι η προτιμώμενη θεραπεία. Στις νεαρές γυναίκες προτιμάται η μερική εκτομή (αποκοπή) του προσβεβλημένου τμήματος της ωοθήκης για τη διατήρηση της γονιμότητας (γονιμότητα), η οποία δεν είναι δυνατή σε κάθε περίπτωση.

Η άλλη ωοθήκη παραμένει πλήρως λειτουργική και η γυναίκα μπορεί να μείνει έγκυος.

Ορισμένες φορές είναι απαραίτητη η ολική ωοθηκεκτομή (αφαίρεση των ωοθηκών). Αυτό αποτελεί πρόβλημα για γυναίκες που δεν έχουν αποκτήσει ακόμη παιδιά. Εάν αφαιρεθούν και οι δύο ωοθήκες, δεν είναι δυνατή η γονιμοποίηση. Εάν ο όγκος αναπτύσσεται στη μήτρα, αφαιρείται ολόκληρη η μήτρα (υστερεκτομή).

Ποια είναι η πρόγνωση;

Η χημειοθεραπεία δεν συνιστάται για όλους τους τύπους όγκων των ωοθηκών. Δεν γίνεται για τον ΒΤΟ (borderline tumor of ovary). Δηλαδή, για οριακό όγκο των ωοθηκών ή οριακά αποτελέσματα. Τότε δεν είναι απολύτως σαφές αν πρόκειται για κακοήθη όγκο. Επομένως, η χημειοθεραπεία μπορεί να κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.

Η πρόγνωση παρά την παραπάνω θεραπεία είναι δυσμενής. Παρ' όλες τις προόδους που έχει σημειώσει η ιατρική τα τελευταία χρόνια, μόνο το 20% όλων των ασθενών με κακοήθη καρκίνο των ωοθηκών επιβιώνει 5 χρόνια παρά την επιθετική θεραπεία.