Κολπικές εκκρίσεις και αλλαγή στο χρώμα, τη μυρωδιά ή τη συνοχή = πρόβλημα;

Ωστόσο, οι ανωμαλίες των εκκρίσεων μπορεί να υποδηλώνουν διάφορες ασθένειες των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, οι ασθένειες αυτές οδηγούν σε μόνιμες συνέπειες, όπως στειρότητα - υπογονιμότητα.

Ανατομία του κόλπου, ευάλωτη θέση του

Ο κόλπος (αιδοίο) είναι ένα μυώδες όργανο του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος.

Η βλεννογόνος μεμβράνη του αποτελείται από πολυστρωματικό πλακώδες επιθήλιο και καλύπτεται από ένα στρώμα βλέννας που παράγεται από τους αδένες του τραχήλου της μήτρας. Αποτελεί ένα είδος συνδέσμου μεταξύ της μήτρας και του εξωτερικού γυναικείου γεννητικού συστήματος.

Στην κορυφή, όπου η μήτρα περνάει στον κόλπο, βρίσκεται ο τράχηλος της μήτρας.

Μπροστά από τον κόλπο βρίσκεται η ουρήθρα και πίσω της ο πρωκτός.

Αυτή η θέση των διαφόρων εξόδων καθιστά τον κόλπο πολύ ευάλωτο σε διάφορες φλεγμονώδεις διεργασίες.

Αυτό τον καθιστά μια πιθανή πύλη εισόδου για λοιμώξεις. Ο κίνδυνος αυξάνεται από την κακή υγιεινή και δεν σταματά εκεί.

Το επόμενο κεφάλαιο είναι τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα από τη σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλάξεις ή την αλλαγή σεξουαλικών συντρόφων.

Διαβάστε επίσης τα άρθρα:
Καρκίνος του τραχήλου της μήτρας
Πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας

Γιατί σχηματίζονται εκκρίσεις στον κόλπο;

Ο κολπικός βλεννογόνος ενυδατώνεται καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής μιας γυναίκας.

Αυτό το τραχηλοκολπικό έκκριμα ή το υπόλειμμά του περιέχει λευκά αιμοσφαίρια (λεμφοκύτταρα) και αποτελεί μέρος του αντιμικροβιακού φθορίου του κόλπου. Αυτό, μαζί με τα οιστρογόνα, ένα όξινο pH κάτω από 4,5 και τους φυσικούς μικροοργανισμούς του κόλπου (Lactobacilus vaginalis), σχηματίζει ένα είδος προστατευτικού φραγμού κατά των λοιμώξεων.

Το έκκριμα εξέρχεται από τον κόλπο. Αυτό παρατηρείται εξωτερικά ως λευκό γλοιώδες έκκριμα που εμφανίζεται στο εσώρουχο.

Πρόκειται για ένα φυσιολογικό φαινόμενο.

Οι αλλαγές στο χρώμα, τη σύσταση ή την οσμή υποδεικνύουν μια παθολογική (νοσολογική) διαδικασία στον κόλπο.

Το έκκριμα έχει λευκό ή ημιδιαφανές χρώμα, λεπτότερης βλεννώδους σύστασης. Σε μια υγιή γυναίκα δεν μυρίζει ή μπορεί να έχει μια ελαφρώς δυσάρεστη οσμή.

Ωστόσο, η αξιολόγηση της οσμής είναι πολύ ατομική.
Εξαρτάται κυρίως από την υποκειμενική αντίληψη του ατόμου.

Το κολπικό έκκριμα κρίνεται με βάση τρεις πτυχές:

1. το χρώμα
2. συνοχή
3. οσμή

Αιτίες αποδυνάμωσης του κολπικού φραγμού

Ο κόλπος διαθέτει έναν φυσικό προστατευτικό φραγμό που τον προστατεύει από τις λοιμώξεις. Ωστόσο, ο φραγμός αυτός μπορεί να διαταραχθεί και να αποδυναμωθεί για διάφορους λόγους.

Ένας εξασθενημένος κολπικός φραγμός αδυνατεί έτσι να εκπληρώσει τη λειτουργία του και υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος μόλυνσης.

Οι συνηθέστερες αιτίες της διάσπασης του κολπικού φραγμού

1. Μεταβολές του pH στον κόλπο (κολπικά πλυσίματα, σπερματοκτόνα τζελ, νερό με χλώριο)
2. παθολογικές διεργασίες στον κόλπο (κακοήθεις και καλοήθεις όγκοι, φλεγμονή)
3. ξένα σώματα στον κόλπο (σπιράλ, ταμπόν, σεξουαλικά βοηθήματα)
4. ακατάλληλα ρούχα (στρινγκ, στενά, εφαρμοστά ή υγρά εσώρουχα, λάτεξ)
5. μηχανικός ερεθισμός (σκληρό και τακτικό σεξ, μηχανικός ερεθισμός με σεξουαλικά παιχνίδια)
6. στρεσογόνες καταστάσεις (μόνιμο στρες, οξύ σοβαρό τραύμα, ψυχολογική ασθένεια)
7. κακή υγιεινή και επαναλαμβανόμενες φλεγμονές
8. γενική εξασθένηση της ανοσίας (ογκολογικές ασθένειες, ασθενείς σε προγράμματα μεταμοσχεύσεων, χρόνιες ιώσεις)
9. ασθένειες ανοσοανεπάρκειας (AIDS)
10. ανοσοκατασταλτική αγωγή (κυτταροστατικά, κυκλοσπορίνη)
11. ορμονική θεραπεία (αντισυλληπτικά, αυξημένες ποσότητες οιστρογόνων)
12. ορμονικές διακυμάνσεις (εφηβεία, εγκυμοσύνη, εμμηνόπαυση)
13. αντιβιοτική αγωγή (αντιβιοτικά ευρέος φάσματος κυρίως από τη σειρά των τετρακυκλινών, αμπικιλλίνη)
14. αλλεργικές αντιδράσεις (ταμπόν, κολπικά χορηγούμενα φάρμακα, διεγερτικά τζελ)
15. άλλα νοσήματα (ογκολογικά νοσήματα, σακχαρώδης διαβήτης)

Πότε πρέπει να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια

Οι τακτικές γυναικολογικές εξετάσεις είναι πολύ σημαντικές. Επιτρέπουν στο γιατρό να εξετάζει τα γυναικεία όργανα σε τακτά χρονικά διαστήματα και να διαγιγνώσκει εγκαίρως διάφορες ασθένειες. Παρά τις συνεχείς υπενθυμίσεις από τους γυναικολόγους, ορισμένες γυναίκες μπορεί να αγνοούν αυτές τις εξετάσεις.

Πηγαίνουν στο γιατρό μόνο όταν προκύψει κάποιο πρόβλημα.

Κολπικές εκκρίσεις και η παθολογία τους

Ένας από τους πιο συνηθισμένους λόγους είναι το κολπικό έκκριμα που αναφέρθηκε παραπάνω. Η γυναίκα παρατηρεί μια αφύσικα αυξημένη έκκριση, μια μη φυσιολογική σύσταση, ένα διαφορετικό χρώμα από πριν και συχνά μια δυσάρεστη οσμή.

Η οσμή, η οποία γίνεται αισθητή όχι μόνο από την ίδια τη γυναίκα αλλά και από το περιβάλλον της, φέρνει τις περισσότερες γυναίκες στο γυναικολόγο.

• Το χρώμα του εκκρίματος είναι συνήθως ημιδιαφανές έως γαλακτώδες λευκό.
  Το έκκριμα είναι γλοιώδες και γυαλιστερό.
  Υπό παθολογικές συνθήκες, είναι έγχρωμο:
  • γκρι
  • είναι κιτρινωπό
  • κίτρινο
  • κίτρινο-πράσινο
  • ή πράσινο
• Η σύσταση είναι λεπτότερη, κυρίως βλεννώδης.
  Σε παθολογική διαδικασία, το έκκριμα τείνει να είναι παχύτερο έως πολύ παχύ με μικρά κομμάτια που μοιάζουν με τυρί cottage.
  Σε άλλες περιπτώσεις, είναι λεπτό έως αφρώδες.
• Η οσμή ποικίλλει σε κολπική φλεγμονή.
  Σπάνια είναι ήπια, αλλά συνήθως δυσάρεστη.
  Μπορεί να μυρίζει ξινό (μια ελαφρώς ξινή οσμή μπορεί να έχει και φυσιολογικό φθόριο), σάπιο ή ψαρωτικό. Αυτό είναι σύνηθες στη λακτοβακίλλωση ή στη σύφιλη.

Εκδηλώσεις που συμβαίνουν μαζί με το έκκριμα

Οι εκκρίσεις τείνουν να συνδέονται με άλλα προβλήματα υγείας.

Τις περισσότερες φορές, πρόκειται για έναν δυσάρεστο κνησμό του κόλπου προς τα εξωτερικά γεννητικά όργανα.
Ένας φλεγμονώδης κόλπος τείνει να είναι κόκκινος, πρησμένος και διογκωμένος.

Η φλεγμονή εξαπλώνεται στα εξωτερικά γεννητικά όργανα.

Υπερβολική έκκριση, διάβρωση, πληγές, επώδυνες πληγές, οι οποίες επιδεινώνονται με το συνεχές ξύσιμο. Υπάρχει κάψιμο και πόνος στον κόλπο και στην κάτω κοιλιακή χώρα.

Καθώς η φλεγμονή εξαπλώνεται, εμφανίζονται επίσης λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος - οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος εκδηλώνονται με κάψιμο και κοπή κατά την ούρηση, συχνή ούρηση σε μικρές ποσότητες μερικές φορές με πρόσμιξη αίματος ή πύου στα ούρα και κοιλιακό άλγος.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Αίμα στα ούρα.

Ορισμένες γυναικείες παθήσεις εκδηλώνονται επίσης με γενικά συμπτώματα όπως αδυναμία, κακουχία, κόπωση, ναυτία, αυξημένη θερμοκρασία σώματος.

Τα τοπικά συμπτώματα περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, σκληρές και μαλακές πληγές στη σύφιλη ή φουσκάλες γεμάτες με διαυγές υγρό, σπυράκια, πληγές ή κονδυλώματα στα γεννητικά όργανα στον έρπητα των γεννητικών οργάνων.

Τα συμπτώματα εξαρτώνται από τον αιτιολογικό παράγοντα.

Ποιες ασθένειες μας σηματοδοτούν οι ανώμαλες κολπικές εκκρίσεις;

Οι ανώμαλες κολπικές εκκρίσεις είναι πάντα ένα σοβαρό σύμπτωμα. Μας υποδεικνύει μια ασθένεια του κόλπου ή άλλες ασθένειες των γυναικείων γεννητικών οργάνων.

Οποιαδήποτε μόλυνση αυτών των ευαίσθητων σημείων εγκυμονεί κινδύνους, λόγω των συνεπειών και της πιθανής στειρότητας, όταν η ασθένεια δεν αντιμετωπιστεί. Η υπογονιμότητα ή η στειρότητα είναι η αιτία ψυχολογικών προβλημάτων στις γυναίκες που πάσχουν, έναυσμα για κατάθλιψη και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και για αυτοκτονία.

Οι πιο συχνές ασθένειες που εκδηλώνονται με κολπικές εκκρίσεις

Οι ασθένειες που προκαλούν εκκρίσεις έχουν διαφορετικούς αιτιολογικούς παράγοντες.

Σε αυτούς περιλαμβάνονται βακτήρια, ιοί, μύκητες ή ακόμη και παράσιτα.

Η πιο συχνή ασθένεια στις γυναίκες, η οποία προκαλεί ανωμαλίες φθορισμού και είναι αρκετά διαδεδομένη για μια αρκετά ενεργή σεξουαλική ζωή των νεαρών γυναικών, είναι μια λοίμωξη που προκαλείται από χλαμύδια (ζυμομύκητες).

Εκκρίσεις που προκαλούνται από μύκητες (μαγιά, μυκητιάσεις)

Κολπικές μυκητιάσεις - ο αιτιολογικός παράγοντας αυτής της μυκητιασικής νόσου του κόλπου είναι ο ζυμομύκητας Candida albicans. Αυτός αποτελεί μέρος της κολπικής μικροχλωρίδας. Όταν η κολπική μικροχλωρίδα διαταράσσεται, προκαλεί προβλήματα.

Η διαταραχή συμβαίνει, για παράδειγμα, σε στρεσογόνες καταστάσεις, λόγω ορμονικών αλλαγών (εγκυμοσύνη, ορμονοθεραπεία ή απόσυρσή της), με μακροχρόνια χρήση αντιβιοτικών, ακατάλληλη υγιεινή ή αλλαγή σεξουαλικών συντρόφων.

Η μυκητίαση προκαλεί αποδυνάμωση και συνεπώς ευαισθησία σε άλλες λοιμώξεις, για παράδειγμα βακτηριακές λοιμώξεις.
Επομένως, συχνά συνδυάζεται. Η εμφάνιση του εκκρίματος εξαρτάται επίσης από αυτό.

Εκκρίσεις που προκαλούνται από βακτήρια

1. Τραχηλίτιδα από χλαμύδια (τραχηλίτιδα) - ο αιτιολογικός παράγοντας είναι το Chlamydia trachomatis.

Η μόλυνση γίνεται μέσω της σεξουαλικής επαφής.

Το βακτήριο εγκαθίσταται κυρίως στη βλεννογόνο μεμβράνη του τραχήλου της μήτρας, από όπου εξαπλώνεται στη γύρω περιοχή. Η πορεία της νόσου μπορεί να είναι ασυμπτωματική.

Οι πιο χαρακτηριστικές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν παρατεταμένες εκκρίσεις κρεμώδους σύστασης, κίτρινου έως καφέ χρώματος, μερικές φορές με μια υποψία πράσινου χρώματος. Υπάρχουν κηλίδες - ίχνη αιμορραγίας, στίγματα.

2. Χλαμυδιακή ενδομητρίτιδα (φλεγμονή του βλεννογόνου της μήτρας) - ο προκλητής της νόσου είναι το Chlamydia trachomatis.

Η νόσος εμφανίζεται μέσω της σεξουαλικής επαφής, όταν τα βακτήρια εξαπλώνονται από τον τράχηλο της μήτρας στον βλεννογόνο της.

Συχνά είναι ασυμπτωματική ή εκδηλώνεται μόνο με ήπιο πυελικό πόνο. Λιγότερο συχνά υπάρχει έκκριση σε μεγάλες ποσότητες, έντονα όξινη, μερικές φορές ακόμη και με σάπια οσμή.

Το φθόριο έχει χρώμα κιτρινωπό έως ελαφρώς καφετί.

3. Χλαμυδιακή αδενίτιδα (φλεγμονή των ωοθηκών) - ο προκλητής της νόσου είναι το Chlamydia trachomatis.

Η λοίμωξη είναι αποτέλεσμα της εξάπλωσης της πρωτογενούς λοίμωξης από τον τράχηλο της μήτρας και από τη μήτρα στις ωοθήκες. Χαρακτηρίζεται από πυώδες, δύσοσμο έκκριμα κίτρινου χρώματος.

Παρουσιάζονται επίσης κηλίδες. Ο πόνος στην περιοχή των ωοθηκών εντείνεται με την κίνηση ή τη συνουσία.

4. Λακτοβακίλλωση και κυτταρολυτική κολπίτιδα - ο αιτιολογικός παράγοντας αυτών των ασθενειών είναι ένα βακτήριο που απαντάται φυσιολογικά στον κόλπο, το είδος Lactobacillus.

Οι ασθένειες προκύπτουν όταν το βακτήριο αυτό υπερβάλλει στον κόλπο ως αποτέλεσμα διαφόρων παραγόντων.

Συχνά συγχέονται με τις χλαμυδιακές λοιμώξεις. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να τις διακρίνουμε και να τις αντιμετωπίζουμε σωστά. Και οι δύο ασθένειες εκδηλώνονται με λευκό παχύρρευστο έκκριμα με την παρουσία εξογκωμάτων. Η ποσότητά του είναι μεγαλύτερη από το συνηθισμένο. Είναι άοσμο ή με ελαφρώς ξινή οσμή.

5. Βακτηριακή κολπίτιδα - ο προκλητής της νόσου είναι συχνότερα η Gardnerella vaginalis ή, σε μικρότερο βαθμό, ο Bacteroides mobiluncus.

Εκδηλώνεται συνήθως με πόνο, κάψιμο ή κνησμό στον κόλπο.

Ο κόλπος παράγει άφθονη ποσότητα λεπτού λευκού έως γκρίζου εκκρίματος. Μυρίζει έντονα ψάρι, το οποίο θυμίζει το έκκριμα στη σύφιλη.

Το έκκριμα εντείνεται μετά τη σεξουαλική επαφή.

6. Βακτηριακή κολπίτιδα - οι αιτιολογικοί παράγοντες της νόσου είναι στρεπτόκοκκοι ή σταφυλόκοκκοι.

Τις περισσότερες φορές είναι ο Streptococcus agalactiae ή ο αιμολυτικός στρεπτόκοκκος. Σπανιότερα, η αιτία μπορεί να είναι ο Staphylococcus aureus.

Τα βακτήρια αυτά προκαλούν σοβαρή φλεγμονή, η οποία συνοδεύεται από έντονο πόνο στην κάτω κοιλιακή χώρα. Συχνά υπάρχει και φλεγμονή του ουροποιητικού συστήματος με πόνο κατά την ούρηση.

Το κολπικό έκκριμα είναι πυώδες και μυρίζει σάπιο ή έντονα ξινό. Έχει κίτρινο έως κιτρινοπράσινο χρώμα και είναι παχύτερο.

7. Η σύφιλη είναι μια σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια που προκαλείται από το βακτήριο Treponema pallidum.

Είναι μια ασθένεια που μπορεί να παραμείνει ασυμπτωματικά στον οργανισμό για δεκαετίες.

Χαρακτηρίζεται από λαστιχένια εξογκώματα που σχηματίζονται στον κόλπο και το ορθό και αργότερα ελκωτικούς σχηματισμούς στο σώμα. Είναι η αδυναμία του ανοσοποιητικού συστήματος να αντιμετωπίσει τη λοίμωξη.

Επιπλέον, εκδηλώνεται με ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων και ένα από αυτά μπορεί να είναι μια γκριζωπή έκκριση που συνήθως μυρίζει ψάρι.

8. Βλεννόρροια - ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι η Neisseria gonorrhoeae.

Η νόσος μεταδίδεται μέσω της σεξουαλικής επαφής.

Προκαλεί σοβαρή φλεγμονή των γυναικείων γεννητικών οργάνων, η οποία εκδηλώνεται με πόνο αλλά και επώδυνη ούρηση. Τα βακτήρια και οι τοξίνες τους προκαλούν πυκνό πυώδες και κιτρινοπράσινο έκκριμα. Βγαίνει από τον κόλπο σε μεγάλες ποσότητες και είναι παχύρρευστο.

Εκκρίσεις που προκαλούνται από ιούς

• Έρπης των γεννητικών οργάνων
  • Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι ο ιός του απλού έρπητα HSV 2, σποραδικά HSV 1.
  • Ο ιός μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή και προκαλεί ερπητική σπορά με ωχρά-παπουλο-φυσαλιδώδη κυστίδια γεμάτα με διαυγές υγρό.
  • Η εξωτερική περιοχή των γεννητικών οργάνων είναι πολύ επώδυνη, ευαίσθητη, υγρή και αιμορραγεί.
  • Ο έρπης των γεννητικών οργάνων δεν είναι μια τυπική έκκριση, αλλά μάλλον μια διαβροχή και αιμορραγία από σπασμένα κυστίδια, η οποία αφήνει σημάδια στο εσώρουχο.

Εκκρίσεις που προκαλούνται από παράσιτα

• Τριχομονάδες
  • Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι το πρωτόζωο Trichomonas vaginalis.
  • Εισέρχεται στον οργανισμό του ξενιστή μέσω της σεξουαλικής επαφής και επομένως πρόκειται για σεξουαλικώς μεταδιδόμενη ασθένεια.
  • Αυτό το μαστιγωτό είναι ο αιτιολογικός παράγοντας τόσο των νοσημάτων των γεννητικών οργάνων όσο και του ουροποιητικού συστήματος.
  • Όταν κατοικεί στον κόλπο, προκαλεί κνησμό, πόνο στην κάτω κοιλιακή χώρα, επώδυνη ούρηση.
  • Το έκκριμα είναι κιτρινοπράσινο και ο αφρισμός είναι χαρακτηριστικός της νόσου.

Θεραπεία του κολπικού εκκρίματος

Η θεραπεία εξαρτάται από τον αιτιολογικό παράγοντα (μικροοργανισμός, αιτιολογικός παράγοντας). Σε ορισμένες περιπτώσεις αρκεί η κολπική πλύση και η υγιεινή.

Οι βακτηριακές φλεγμονές απαιτούν θεραπεία με αντιβιοτικά, αντιιικά, άλλα αντισηπτικά ή γαληνικά σκευάσματα. Τα φαρμακολογικά σκευάσματα είναι αμέτρητα με τη μορφή δισκίων, υπόθετων, αλοιφών, βάμματος ή σπρέι.

Το πιο σημαντικό από όλα, ωστόσο, είναι η επίσκεψη στον γυναικολόγο, η εργαστηριακά επιβεβαιωμένη διάγνωση και η σωστή θεραπεία της κάθε ασθενούς. Η θεραπεία περιλαμβάνει ένα καθεστώς ξεκούρασης χωρίς κίνηση, υγιεινή και εξετάσεις.

Προειδοποίηση:
Η σεξουαλική αποχή είναι απαραίτητη κατά τη διάρκεια της νόσου και της θεραπείας = ημέρες και νύχτες χωρίς σεξουαλική επαφή.