Οι πιο συχνές φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου. Γνωρίζουμε τα συμπτώματά τους;

Οι φλεγμονώδεις παθήσεις του εντερικού συστήματος αποτελούν μια πολύ διαφορετική ομάδα ασθενειών. Ως εκ τούτου, η πρόληψη και η θεραπεία βασίζονται στον αιτιολογικό παράγοντα.

Η φλεγμονή είναι η φυσική άμυνα του οργανισμού. Ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Ωστόσο, εάν αυτή η φλεγμονώδης αντίδραση υπερβεί ένα ορισμένο όριο, παύει να λειτουργεί.

Πιθανοί εκλυτικοί παράγοντες της εντερικής φλεγμονής

• βακτηριακή δράση
• ιογενής δράση
• παρουσία παρασίτων
• η δράση των αντιβιοτικών
• ακατάλληλη τροφή ή συνδυασμός τροφών
• διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος
• ιδιοπαθείς - μη ειδικές φλεγμονώδεις νόσοι

Μολυσματική φλεγμονώδης νόσος του εντέρου

Οι λοιμώδεις φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου συγκαταλέγονται στις πιο συχνές νόσους του εντέρου. Μπορεί να προκληθούν από διάφορους ιούς, βακτήρια, χλαμύδια ή παράσιτα.

Οι ασθένειες αυτές εκδηλώνονται συχνότερα με διάρροια και αυξημένη θερμοκρασία, ναυτία και έμετο. Προσβάλλουν άτομα όλων των ηλικιών, ανεξαρτήτως φύλου.

Η διάρροια μπορεί να είναι αρκετά συχνή και να έχει υδαρή χαρακτήρα.

Ιδιαίτερα στα παιδιά και τους ηλικιωμένους, η διάρροια μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε αφυδάτωση, η οποία μπορεί να είναι επικίνδυνη.

Διαβάστε τα άρθρα μας:

• Πώς να διαχειριστείτε τη διάρροια στα παιδιά με ηρεμία
• Ποια είναι η σωστή διατροφή για τη διάρροια, τη δυσκοιλιότητα ή τον εμετό;
• Ποιος είναι ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης της διάρροιας και της διάρροιας στα παιδιά;

Γαστρεντερίτιδα

Αυτή η φλεγμονώδης νόσος του πεπτικού συστήματος ονομάζεται επίσης γρίπη του στομάχου ή εντερική ιλαρότητα. Πρόκειται για ερεθισμό που συνδέεται με φλεγμονή του στομάχου και του εντέρου.

Η αιτία μπορεί να είναι βακτήρια, ιοί, μύκητες ή παρασιτικές λοιμώξεις.

Μεταδίδεται με τη λεγόμενη κοπρανο-στοματική οδό ή με μόλυνση μέσω σταγονιδίων. Επομένως, μεταδίδεται μέσω των βρώμικων χεριών, της κακής υγιεινής, του μολυσμένου νερού, των τροφίμων, καθώς και του φτερνίσματος και του βήχα.

Τα δυσάρεστα εντερικά προβλήματα παραμονεύουν και σε ορισμένους δημοφιλείς προορισμούς διακοπών. Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο του περιοδικού μας.

Η έναρξη της γαστρεντερίτιδας είναι σχετικά γρήγορη. Είναι συνήθως πιο σοβαρή, αλλά βραχύβια. Τα πρώτα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν μετά την πρώτη ημέρα της μόλυνσης.

Ακολουθούν αδυναμία, ναυτία, πυρετός και συχνά πόνοι στο σώμα, ακολουθούμενοι από κράμπες στην κοιλιά, εμετό και διάρροια. Τα συμπτώματα διαρκούν συνήθως 5 έως 7 ημέρες.

Είναι σημαντικό να αποφεύγεται η αφυδάτωση, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους όταν εμφανίζεται διάρροια και εμετός.

Κανονικά, ένας ενήλικας πρέπει να πίνει περίπου 2 έως 3 λίτρα νερό την ημέρα. Με τη διάρροια και τον εμετό, αυτό είναι ακόμη περισσότερο. Η απώλεια υγρών σε μια τέτοια κατάσταση πρέπει επομένως να αναπληρώνεται επαρκώς.

Εάν το παιδί σας αρνείται να πάρει υγρά κατά τη διάρκεια της ασθένειας, είναι ληθαργικό ή νυσταγμένο, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας. Εάν είναι απαραίτητο, θα διατάξει νοσηλεία και έγχυση αναπλήρωσης υγρών.

Δυσεντερία, ερυθρά, δυσεντερία

Πρόκειται για μια εξαιρετικά μεταδοτική, μολυσματική ασθένεια. Προκαλείται από ένα βακτήριο του γένους Shigella και είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη σε συνθήκες με χαμηλά επίπεδα υγιεινής. Γι' αυτό και ονομάζεται επίσης σιγκέλλωση ή ασθένεια των βρώμικων χεριών.

Περίπου τη δεύτερη ή τρίτη ημέρα μετά τη μόλυνση, εκδηλώνεται με κόπωση, κακουχία, απώλεια όρεξης, ναυτία ή και εμετό. Αργότερα, σχετίζεται επίσης με υψηλό πυρετό, ρίγη ή ρίγος.

Μετά από λίγες ώρες, εμφανίζονται κοιλιακό άλγος και διάρροια, η οποία μπορεί να είναι αρκετά συχνή με βλέννα και αίμα.

Μπορείτε να διαβάσετε για το πώς να αποφύγετε και να θεραπεύσετε αυτή τη νόσο στο άρθρο Δυσεντερία, ερυθρά, δυσεντερία ή απλά νόσος των βρώμικων χεριών

Εκκολπωματίτιδα - φλεγμονή της διόγκωσης του εντερικού τοιχώματος

Ένα εξόγκωμα στο παχύ έντερο αναφέρεται ως εκκολπωμάτωση. Ο σχηματισμός τέτοιων θήκων ή εξογκωμάτων εντοπίζεται συχνότερα στην τελική περιοχή του παχέος εντέρου. Εμφανίζεται κυρίως σε άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών.

Η αιτία μιας τέτοιας διόγκωσης του εντέρου δεν είναι απολύτως γνωστή. Ωστόσο, σχετίζεται με την αυξημένη πίεση που προκαλείται από τις συχνές και επίπονες κινήσεις του εντέρου ή τη δυσκοιλιότητα.

Στους παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνονται επίσης η αποδυνάμωση του εντερικού τοιχώματος, η ηλικία άνω των 40 ετών.

Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει το άρθρο.

Μια επιπλοκή αυτής της νόσου, όταν εμφανίζεται φλεγμονή, είναι η εκκολπωματίτιδα.

Η εκκολπωματίτιδα εκδηλώνεται με:

• πόνο και κράμπες στην κοιλιά
• δυσκολία στην αφόδευση
• αυξημένη θερμοκρασία
• ναυτία
• εμετό

Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, το φλεγμονώδες εκκολπωμα μπορεί να υποστεί ρήξη. Επομένως, εάν εμφανίζετε παρατεταμένα συμπτώματα εκκολπωματίτιδας, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας.

Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρουν τα ακόλουθα άρθρα:

• Η δυσκοιλιότητα στην εγκυμοσύνη συχνά κάνει την αναμονή για το πολυπόθητο μωρό δυσάρεστη
• Πόσο χρειαζόμαστε την ημέρα;

Πόσα κόπρανα πρέπει να παίρνουμε;

Η φλεγμονή αυτού του τμήματος του παχέος εντέρου είναι περισσότερο γνωστή ως σκωληκοειδίτιδα.

Τα αίτια της φλεγμονής ποικίλλουν. Τις περισσότερες φορές, οφείλεται σε απόφραξη της περιοχής κινδύνου από πολύ σκληρά κόπρανα ή ξένα σώματα. Διάφορα παράσιτα μπορεί επίσης να ευθύνονται για τη φλεγμονή.

Η θέση της σκουληκόμορφης απόφυσης ή η παρουσία συμφύσεων - δηλαδή ανώμαλων συνδέσεων μεταξύ ιστών και οργάνων - επηρεάζουν επίσης την εμφάνισή της.

Τα συμπτώματα της προσβολής από σκουλήκι μπορεί να είναι τυπικά, αλλά τα συμπτώματα είναι συχνά άτυπα. Η θέση της προσβολής από σκουλήκι στην κοιλιακή κοιλότητα είναι σε κάποιο βαθμό ατομική και, ως εκ τούτου, τα συμπτώματα είναι ποικίλα.

Τα τυπικά συμπτώματα της προσβολής από σκουλήκια περιλαμβάνουν:

• κοιλιακό άλγος
• έλλειψη όρεξης
• ναυτία
• εμετός
• Θερμοκρασία έως πυρετός

Διάφορα πεπτικά προβλήματα, όπως φούσκωμα, διάρροια, δυσκοιλιότητα, ωχρότητα, εφίδρωση, γρήγορη αναπνοή και σφυγμός μπορεί επίσης να σχετίζονται.

Λόγω των συχνών άτυπων συμπτωμάτων της σκωληκοειδίτιδας, είναι σημαντικό να τη σκέφτεστε με οποιοδήποτε κοιλιακό άλγος.

Στο πλαίσιο του κοιλιακού πόνου, μπορείτε επίσης να διαβάσετε το άρθρο μας.

Φλεγμονή άγνωστης αιτιολογίας

Τέτοιες φλεγμονές αναφέρονται ως ιδιοπαθείς φλεγμονές. Η αιτία τους είναι άγνωστη και μια τέτοια νόσος τείνει να είναι χρόνια, δηλαδή μακροχρόνια ή και ανίατη.

Οι πιο γνωστές ιδιοπαθείς νόσοι είναι η νόσος του Crohn και η ελκώδης κολίτιδα.

Αυτές οι φλεγμονώδεις ασθένειες του εντερικού συστήματος μπορούν να εκδηλωθούν:

• κοιλιακό άλγος - γενικό, περιγεγραμμένο, συνεχές, κράμπες
• ακανόνιστες κινήσεις του εντέρου
• πρόσμιξη αίματος ή βλέννας στα κόπρανα
• διάρροια
• ναυτία ή εμετός
• γενική κόπωση και αδυναμία
• αναιμία
• απώλεια βάρους

Τόσο στην ελκώδη κολίτιδα όσο και στη νόσο του Crohn, περίοδοι έξαρσης μπορεί να εναλλάσσονται με περιόδους ηρεμίας, όταν ο ασθενής δεν αισθάνεται καμία ενόχληση.

Τα πρώτα συμπτώματα της ιδιοπαθούς φλεγμονώδους νόσου του εντέρου είναι συχνά δύσκολο να διακριθούν από άλλες λοιμώδεις φλεγμονές.

Νόσος του Crohn

Στη νόσο του Crohn, η φλεγμονή επηρεάζει όλα τα στρώματα του εντερικού τοιχώματος και μπορεί να προσβληθεί οποιοδήποτε τμήμα του πεπτικού σωλήνα.

Τα συμπτώματα εξαρτώνται από τη θέση της φλεγμονής. Η νόσος συχνά δεν ανιχνεύεται παρά μόνο σε μεταγενέστερο στάδιο.

Η νόσος του Crohn μπορεί να εκδηλωθεί ως:

• πόνο στη δεξιά πλευρά της κοιλιάς κάτω από το στομάχι
• διαρροϊκές κενώσεις
• αίμα στα κόπρανα στο 40% περίπου των ασθενών

Αργότερα, προστίθενται γενικά συμπτώματα όπως αδυναμία, κόπωση, έλλειψη όρεξης ή απώλεια βάρους.

Είναι πιο συχνή σε άτομα ηλικίας 20-40 ετών.

Ελκώδης κολίτιδα

Η ελκώδης κολίτιδα προσβάλλει κυρίως τον βλεννογόνο του παχέος εντέρου. Η φλεγμονή εμφανίζεται στο βλεννογόνο και στο υποβλεννογόνιο στρώμα.

Αρκετά συχνά παρατηρείται επίσης η παρουσία αίματος στα κόπρανα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και βλέννα.

Η διέλευση των κοπράνων συνοδεύεται συχνά από κράμπες στην κοιλιά. Η διάρροια εμφανίζεται επίσης τη νύχτα. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, υπάρχει επίσης αυξημένη θερμοκρασία, ο ασθενής είναι χλωμός και έχει κακουχία. Παρατηρούνται επίσης εύκολα απώλεια βάρους και αφυδάτωση.

Η τυπική ηλικία είναι τα 30-40 έτη.

Εάν αυτές οι ασθένειες εντοπιστούν νωρίς, τα συμπτώματα μπορούν να διατηρηθούν υπό κάποιο έλεγχο.

Οι ασθενείς πρέπει να ενημερώνονται, μεταξύ άλλων, για τους πιθανούς παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά αυτές τις ασθένειες.

Σε αυτούς περιλαμβάνονται, για παράδειγμα, το κάπνισμα, η διατροφή πλούσια σε σάκχαρα, τα ορμονικά αντισυλληπτικά ή το αυξημένο ψυχολογικό στρες.

Τα μέτρα που ελαχιστοποιούν τους παράγοντες που προκαλούν, σε συνδυασμό με τα διαιτητικά μέτρα, συμβάλλουν σημαντικά στη διαχείριση των εκδηλώσεων αυτών των ασθενειών.