Τι μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή της μήτρας;

Η φλεγμονή της μήτρας εμφανίζεται στις γυναίκες αρκετά συχνά. Στη γυναικολογική εξέταση, αναγκάζονται να πάνε στον πόνο και τις δυσάρεστες εκκρίσεις, που είναι συνοδευτικά συμπτώματα αυτής της νόσου.

Η φλεγμονή προσβάλλει τις νεαρές γυναίκες, συχνά μετά τον τοκετό ή την αποβολή, αλλά και τις γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας.

Οι πιο συχνές αιτίες της φλεγμονής της μήτρας

Η φλεγμονώδης διαδικασία στη μήτρα ή η μεταφορά της στη μήτρα από τη γύρω περιοχή προκαλείται συχνότερα από βακτηριακή αερόβια ή αναερόβια χλωρίδα. Ωστόσο, όλο και συχνότερα συναντάμε ως αιτιολογικούς παράγοντες τις χλαμυδιακές λοιμώξεις και το μυκόπλασμα.

Αυτό οφείλεται στην πρώιμη έναρξη της σεξουαλικής ζωής, τη συχνή αλλαγή συντρόφων, την ασυδοσία και τις κακές συνήθειες υγιεινής.

TIP: Άρθρο στο περιοδικό Ποιος είναι ο κίνδυνος να αλλάζουμε σεξουαλικούς συντρόφους ή ποια σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα γνωρίζουμε

Οι πιο συνηθισμένοι αιτιολογικοί παράγοντες

• Αερόβια βακτήρια - είναι βακτήρια που χρειάζονται τουλάχιστον 10% οξυγόνο για να ζήσουν, να αναπτυχθούν και να αναπαραχθούν.
• Αναερόβια που δεν αναπτύσσονται - πρόκειται για βακτήρια που χρειάζονται μειωμένη τάση οξυγόνου για να αναπτυχθούν. Αποικίζουν συνήθως τους επιφανειακούς βλεννογόνους του ανθρώπινου σώματος. Ο μέγιστος αριθμός αναερόβιων βρίσκεται φυσιολογικά στο έντερο, ενώ ένα μικρό ποσοστό βρίσκεται και στη μήτρα. Η παρουσία τους προκαλεί προβλήματα μόνο αν με κάποιο τρόπο εισέλθουν στα βαθύτερα στρώματα των βλεννογόνων, τα οποία είναι συνήθως αποστειρωμένα (χειρουργική επέμβαση, τραύμα).
• Τα σπορογόνα αναερόβια - βρίσκονται επίσης κατά κύριο λόγο στο έντερο. Οι τοξίνες που παράγονται από αυτά τα βακτήρια παίζουν σημαντικό ρόλο στις φλεγμονώδεις διεργασίες.

Πρόσφατα, αυξάνεται ο αριθμός των λοιμώξεων από χλαμύδια και μυκόπλασμα. Οι χλαμυδιακές λοιμώξεις είναι βακτηριακές λοιμώξεις, που ονομάζονται επίσης ενδοκυτταρικά παράσιτα. Οι χλαμυδιακές λοιμώξεις είναι συχνά ασυμπτωματικές, αλλά μπορεί να έχουν πολύ πλούσια κλινική εικόνα.

Τα μυκοπλάσματα είναι τα μικρότερα και απλούστερα κύτταρα που υπήρξαν ποτέ. Πρόκειται για βακτήρια που στο παρελθόν θεωρούνταν ότι αποτελούσαν τη μετάβαση μεταξύ ιού και βακτηρίου λόγω της απλότητάς τους.

TIP: Άρθρο στο ΣΜΝ το καλοκαίρι, οι κίνδυνοι του σεξουαλικού τουρισμού

Τι συμβαίνει στη μήτρα κατά τη διάρκεια της λοίμωξης;

Κατά τη διάρκεια της φλεγμονώδους διαδικασίας, η μήτρα υπόκειται στην επίδραση μικροοργανισμών. Αυτό μπορεί να έχει αντίκτυπο στην υγεία και αργότερα στη γονιμότητα της γυναίκας.

Η ανατομική βάση της μήτρας

Η μήτρα (λατινικά uterus) είναι ένα μη ζευγαρωτό γυναικείο σεξουαλικό όργανο σε σχήμα ανεστραμμένου αχλαδιού που βρίσκεται στη μικρή πύελο μεταξύ της ουροδόχου κύστης και του εντέρου με το ορθό.

Ανατομικά, έχει δύο μέρη. Το στενότερο μέρος ονομάζεται τράχηλος της μήτρας και το μεγαλύτερο μέρος ονομάζεται σώμα της μήτρας (ισθμός της μήτρας).

Αποτελείται από τρία στρώματα. Το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας ονομάζεται ενδομήτριο, το μεσαίο στρώμα μυών είναι το μυομήτριο και περιβάλλεται από συνδετικό ιστό - το περιμήτριο.

Στη φλεγμονή, τα στρώματα αυτά παίζουν σημαντικό ρόλο, επειδή η φλεγμονώδης διαδικασία μπορεί να επηρεάσει μόνο τον βλεννογόνο ή να περάσει στα βαθύτερα στρώματα του μυομητρίου στην περίμετρο. Η περίμετρος αποτελείται από το περιτόναιο. Επομένως, όταν φλεγμαίνει, υπάρχει κίνδυνος περιτονίτιδας και μετάδοσης της λοίμωξης στα όργανα της πυέλου, που είναι μια πολύ σοβαρή, απειλητική για τη ζωή κατάσταση.

Η φλεγμονώδης διαδικασία, ο σχηματισμός και η εξάπλωση του

Η φλεγμονή της μήτρας είναι μια φλεγμονώδης διεργασία που προκαλείται από τη βακτηριακή χλωρίδα και προσβάλλει διάφορα στρώματα της μήτρας. Εάν εντοπίζεται μόνο στην επένδυση του βλεννογόνου της μήτρας, ονομάζεται ενδομητρίτιδα. Από το ενδομήτριο, μπορεί να εξαπλωθεί βαθύτερα στο μυϊκό σύστημα. Όταν προσβάλλεται το μυομήτριο, μιλάμε για μυομητρίτιδα.

Η φλεγμονή του περιτοναϊκού βλεννογόνου της μήτρας είναι περιμετρίτιδα.

Από εκεί μπορεί να εξαπλωθεί πολύ γρήγορα στα προσφύματα (εξαρτήματα της μήτρας) και στο περιτόναιο. Η περιτονίτιδα είναι μια πολύ σοβαρή επιπλοκή με αφόρητο κοιλιακό άλγος.

Ενδιαφέρον:
Αυτή η κατάσταση μπορεί να παρατηρηθεί συνήθως σε λοίμωξη που προκαλείται από Neisseria gonorrhoeae - τον αιτιολογικό παράγοντα της γονόρροιας. Αυτό μπορεί να προκαλέσει έως και πυομητρία όταν ο τράχηλος αποφράσσεται και η μήτρα στη συνέχεια γεμίζει με πυώδη συλλογή.

Ως εκ τούτου, η ενδομητρίτιδα προκύπτει κυρίως ανιούσα (από κάτω προς τα πάνω) από άλλο σημείο. Η συνηθέστερη πηγή μόλυνσης είναι ο κόλπος ή ο τράχηλος. Πολύ σπάνια, είναι αιματογενής και κατιούσα (από πάνω προς τα κάτω), για παράδειγμα, σε πνευμονική φυματίωση ή άλλες λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος (σπάνια).

Η λοίμωξη εμφανίζεται συχνότερα κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως, ιατρογενώς μετά από έκτρωση και άλλες ενδομήτριες (IUD) επεμβάσεις.

Πώς εκδηλώνεται η ενδομητρίτιδα;

Οι εκδηλώσεις ποικίλλουν ανάλογα με το ποιο στρώμα της μήτρας προσβάλλεται από τη φλεγμονή. Η κλινική εικόνα ποικίλλει επίσης ανάλογα με τον αιτιολογικό λοιμογόνο παράγοντα και το κατά πόσον υπάρχουν επιπλοκές και συμμετοχή των γύρω οργάνων.

Η πορεία της νόσου και τα συμπτώματά της είναι ιδιαίτερα εξατομικευμένα. Ανάλογα με την αιτιολογική λοίμωξη, μπορεί να εξελιχθούν από μια εντελώς ασυμπτωματική έως μια σοβαρή επώδυνη πορεία με την παρουσία επιπλοκών και σήψης.

Βασικά συμπτώματα κοινά για τις περισσότερες ενδομητρίτιδες

• Η έναρξη της νόσου εκδηλώνεται συνήθως με υψηλό πυρετό με ρίγη. Ο πυρετός συνδέεται με γενική κακουχία, αδυναμία και κακουχία όπως στις περισσότερες εμπύρετες νόσους έως πλήρη εξασθένιση.
• Αρχικά υπάρχει ένα ήπιο σφίξιμο στην κάτω κοιλιακή χώρα, που σταδιακά γίνεται επώδυνο, το οποίο εντείνεται κατά την αφόδευση (κένωση) και, λόγω της ανατομικής εγγύτητας της μήτρας με την ουροδόχο κύστη από μπροστά, συχνά υπάρχει πόνος κατά την ούρηση (δυσουρία). Ο πόνος συχνά ακτινοβολεί στη μικρή πύελο.
• Ένα από τα συμπτώματα είναι η δυσκοιλιότητα (δυσκοιλιότητα) και ο μετεωρισμός (υπερβολικά αέρια).
• Στα αρχικά στάδια της νόσου ή στην οξεία μορφή, η δυσμηνόρροια, δηλαδή η βαριά και επώδυνη έμμηνος ρύση, είναι συχνή. Στην προοδευτική και χρόνια μορφή της φλεγμονής της μήτρας, το ενδομήτριο καταστρέφεται σταδιακά. Αυτό με τη σειρά του έχει ως αποτέλεσμα πολύ ελαφριά έμμηνο ρύση, που οδηγεί σε αμηνόρροια (απουσία εμμήνου ρύσεως) και πλήρη στειρότητα.
• Οι κολπικές εκκρίσεις είναι σχεδόν πάντα παρούσες. Ο χαρακτήρας, η ποσότητα και η οσμή τους είναι ατομικές, ανάλογα με το αιτιολογικό βακτήριο. Οι εκκρίσεις είναι υδαρείς, με την παρουσία πύου, και τέλος αιματηρές. Για παράδειγμα, στη γονόρροια είναι συχνές οι εκκρίσεις που μυρίζουν χαρακτηριστικά ψάρι.

Η σωστή θεραπεία θεραπεύει τη φλεγμονή και προλαμβάνει τις επιπλοκές

Η ενδομητρίτιδα είναι συνέπεια της δράσης μιας βακτηριακής λοίμωξης. Οι λοιμογόνοι παράγοντες που την προκαλούν είναι μια ευρύτερη ποικιλία. Ως εκ τούτου, απαιτείται μια καλλιέργεια μικροβιακής ανάλυσης της χλωρίδας του τραχήλου της μήτρας και ακριβής προσδιορισμός του βακτηριακού είδους. Κατά συνέπεια, είναι απαραίτητο να ξεκινήσει η θεραπεία με αντιβιοτικά στα οποία είναι ευαίσθητο το συγκεκριμένο βακτήριο.

Η έγκαιρη αντιβιοτική θεραπεία μπορεί όχι μόνο να θεραπεύσει τη φλεγμονή της μήτρας, αλλά και να αποτρέψει την εξάπλωση της φλεγμονής σε άλλα όργανα του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος.

Τα αναλγητικά είναι επίσης χρήσιμα για τον πόνο. Πιο αποτελεσματικά είναι τα σπασμολυτικά, τα οποία χαλαρώνουν τους μυς της μήτρας (χαλαρώνουν τις κράμπες) και έτσι ανακουφίζουν πολύ αποτελεσματικά τον πόνο. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν τα σπασμολυτικά, τα οποία χρησιμοποιούνται συνήθως για τον πόνο της εμμήνου ρύσεως.

Για τον πυρετό χορηγούνται αντιπυρετικά - φάρμακα που μειώνουν τη θερμοκρασία.

Τα οιστρογόνα χρησιμοποιούνται για την υποστήριξη της αναγέννησης του ενδομητρίου. Πρόκειται για μια ορμονοθεραπεία που δρα υποστηρικτικά στα γυναικεία αναπαραγωγικά όργανα.

Η ανάπαυση στο κρεβάτι και η ελαχιστοποίηση της σωματικής δραστηριότητας είναι σημαντικές. Η καταλληλότερη θέση για την ενδομητρίτιδα είναι η ύπτια θέση με τα κάτω άκρα λυγισμένα στα γόνατα. Σε αυτή τη θέση, το κοιλιακό τοίχωμα είναι χαλαρό, γεγονός που βοηθά στον έλεγχο του πόνου.

Είναι επίσης κατάλληλη για άλλες αιτίες κοιλιακού πόνου.