Πλαγιοκεφαλία στα παιδιά. Ποιες παραμορφώσεις θέσης της κεφαλής γνωρίζουμε;

Η πλαγιοκεφαλία είναι ένας ευρύτερος όρος για τις παραμορφώσεις του κεφαλιού που προκαλούνται από την επιπλάτυνση.

Το γιατί συμβαίνει και πώς μπορεί να προληφθεί στα παιδιά μπορείτε να το βρείτε σε αυτό το άρθρο.

Οι παραμορφώσεις του κεφαλιού συχνά εμφανίζονται στα νεογέννητα και τα βρέφη λόγω εξωτερικών επιδράσεων όπως:

• Ενδομήτρια - Ενώ αναπτύσσεται ακόμη στον ενδομήτριο χώρο, όταν ασκείται πίεση στο κεφάλι πριν από τη γέννηση, για παράδειγμα, με μειωμένη ποσότητα αμνιακού υγρού που περιβάλλει το μωρό.
• Περιγεννητικά - Κατά τη διάρκεια του τοκετού, σε επιπλοκές όπου χρησιμοποιήθηκαν μαιευτικές λαβίδες ή εκχυμωτές κενού για να επιταχυνθεί η φάση της αποβολής του τοκετού.
• Μετά τον τοκετό - Μετά το τραύμα του τοκετού, κακή τοποθέτηση, ιδίως σε μωρά με παλινδρόμηση με δύναμη και σε πρόωρα μωρά.

Το κεφάλι του νεογέννητου συχνά φαίνεται ελαφρώς παραμορφωμένο μετά τη γέννηση και κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής. Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό λόγω της πίεσης κατά την ενδομήτρια ανάπτυξη και μετά τη γέννηση μέσω του γεννητικού σωλήνα.

Παραμορφώσεις ή ασυμμετρίες του κρανίου αναφέρονται σε 1 στα 300 μωρά που γεννιούνται.

Σε ορισμένα μωρά η παραμόρφωση είναι αυξημένη, ιδίως στα πρόωρα μωρά, στα μωρά με παλινδρόμηση και στα μωρά που δεν ανέχονται καθόλου ορισμένες θέσεις.

Το κεφάλι μπορεί να διαμορφωθεί όμορφα με τη σωστή τοποθέτηση.

Όταν κοιμάστε ανάσκελα, η ένταση των μυών του αυχένα μπορεί να εμποδίσει το κεφάλι να γυρίσει προς τα πλάγια, με αποτέλεσμα η μία πλευρά του κεφαλιού να κινδυνεύει να πλακώσει.

Κρανίο

Το κρανίο ενός παιδιού διαφέρει από το κρανίο ενός ενήλικα, όχι μόνο ως προς το μέγεθος αλλά και ως προς το σχήμα.

Το κρανίο ενός παιδιού έχει μεγαλύτερο τμήμα εγκεφάλου σε σύγκριση με το τμήμα του προσώπου.

Το κρανίο δεν προστατεύει μόνο τον εγκέφαλο, αλλά στα βρέφη, όταν τα οστά του κρανίου διαχωρίζονται, επιτρέπει την ογκομετρική ανάπτυξη και την ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Στους πρώτους 6 μήνες, το κρανίο αναπτύσσεται γρήγορα και διπλασιάζεται σε μέγεθος. Μέχρι την ηλικία των 2 ετών, αυξάνεται έως και τρεις φορές. Από την ηλικία των 7 ετών, η ανάπτυξή του επιβραδύνεται και στην ηλικία των 16-18 ετών, η ανάπτυξη του κρανιακού θόλου σταματά.

Τα οστά του κρανίου αναπτύσσονται μέσω οστεοποίησης - οστεοποίησης από τη βάση τους με συνδετικό ή χόνδρινο ιστό. Η οστεοποίηση αρχίζει στο έμβρυο κατά την ενδομήτρια ανάπτυξη.

Τα οστά του κρανίου ενός νεογέννητου είναι ακόμη πολύ μαλακά, λεπτά και εύκαμπτα, ενώνονται με ραφές στο κεφάλι που είναι φαρδιές. Τα οστά του κρανίου ενός πρόωρου μωρού είναι ακόμη πιο μαλακά από εκείνα ενός πρόωρου μωρού.

Οι κρανιακές ραφές είναι οι συνδέσμοι των οστών του κρανίου. Οι ραφές, εφόσον δεν οστεοποιούνται, αυξάνουν την ευκαμψία του κρανίου και επιτρέπουν την κίνηση του θόλου.

Επιτρέπουν στα οστά να κινούνται μεταξύ τους. Αυτό παίζει σημαντικό ρόλο στη διέλευση από τον γεννητικό σωλήνα, στην οποία προσαρμόζεται το κρανίο.

Στα νεογέννητα και τα βρέφη, μεταξύ των οστών του κρανίου, όπου ενώνονται οι ραφές, βρίσκονται οι fontanelles - ταινίες συνδετικού ιστού.

Δύο σημαντικές fontanelles, που ονομάζονται μικρή και μεγάλη fontanelle, είναι ψηλαφητές και αποτελούν σημαντικούς δείκτες της ενδοκρανιακής πίεσης.

Η μεγάλη fontanelle ονομάζεται επίσης μετωπιαία fontanelle. Βρίσκεται μεταξύ του μετώπου και των δύο βρεγματικών οστών στην κορυφή του κεφαλιού. Έχει σχήμα ρόμβου και εξαφανίζεται μέχρι το τέλος του δεύτερου έτους.

Η μικρή fontanelle βρίσκεται μεταξύ των κροταφικών οστών και του ινιακού οστού. Έχει τριγωνικό σχήμα και εξαφανίζεται μέχρι τον 3ο μήνα της ζωής.

Υπάρχουν άλλες δύο fontanelle στο κρανίο που δεν μπορούν να ψηλαφηθούν, η σφηνοειδής fontanelle, που βρίσκεται στην κροταφική μοίρα, και η μαστοειδής fontanelle στο πίσω μέρος του κρανίου πίσω από το αυτί.

Γιατί παραμορφώνεται το κεφάλι;

Η αιτία των παραμορφώσεων είναι η κρανιοσυνόστωση ή η τοποθέτηση.

Το κρανίο ενός νεογέννητου κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του έχει την ικανότητα να διαμορφώνεται και επομένως είναι ευάλωτο σε παραμορφώσεις λόγω του εξωτερικού περιβάλλοντος.

Ένα πεπλατυσμένο κεφάλι αναπτύσσεται συχνά σε μωρά που περνούν πολύ χρόνο στην ίδια θέση, συχνότερα κατά τη διάρκεια του ύπνου, λόγω της επακόλουθης σύσφιξης των μυών του αυχένα. Οι αδύναμοι ή σφιχτοί μύες του αυχένα εμποδίζουν το κεφάλι του μωρού να περιστραφεί, ασκώντας πίεση σε ένα σημείο.

Ένα παραμορφωμένο κεφάλι από τη θέση δεν επηρεάζει την ανάπτυξη και την ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού. Το παιδί δεν έχει πόνο ή άλλα συμπτώματα. Αναπτύσσεται κανονικά όπως κάθε άλλο παιδί. Πρόκειται μόνο για ένα αισθητικό πρόβλημα που μπορεί να προκαλέσει μείωση της αυτοεκτίμησης και της αυτοεκτίμησης στην ενήλικη ζωή.

Ο παιδίατρος ελέγχει το παιδί σε τακτικές εξετάσεις και σημειώνει το σχήμα του κεφαλιού του παιδιού.

Εάν ο παιδίατρος διαπιστώσει ανομοιόμορφη ανάπτυξη του κεφαλιού, θα στείλει το παιδί σε ορθοπεδικό. Ο ορθοπεδικός δεν θα εξετάσει μόνο τη συμμετρία των κάτω άκρων, αλλά θα παρατηρήσει επίσης το σχήμα, το μέγεθος και τον σχηματισμό του κρανίου.

Η διάγνωση θα αποκαλύψει κρανιοσυνόστωση (πρόωρη σύντηξη των οστών του κρανίου) ή υδροκέφαλο (υπερβολική συσσώρευση εγκεφαλονωτιαίου υγρού μέσα στο κρανίο), οι οποίες συγκαταλέγονται στις σοβαρές διαγνώσεις που επηρεάζουν τον εγκέφαλο και την ψυχοκινητική ανάπτυξη του παιδιού.

Οι παραμορφώσεις είναι συχνότερες στα αγόρια από ό,τι στα κορίτσια και συνήθως οφείλονται στο μεγαλύτερο βάρος γέννησης του παιδιού.

Σε παιδιά ηλικίας 1-4 μηνών, οι παραμορφώσεις μπορούν να διορθωθούν με τη σωστή τοποθέτηση.

Σε μεγαλύτερες ηλικίες, η διόρθωση του σχήματος της κεφαλής απαιτεί ειδικό ορθοπεδικό, ορθοπεδικό προσθετικό, νευροχειρουργό, χειρουργό και αποκατάσταση.

Μορφές παραμορφώσεων του κρανίου

Η σοβαρότητα των παραμορφώσεων καθορίζεται από τους βαθμούς σοβαρότητας, από κρανιακές μετρήσεις και από υπολογισμούς με τη δημιουργία τρισδιάστατων φωτογραφιών με τη χρήση ειδικής σάρωσης.

Πλαγιοκεφαλία

Πρόκειται για ακανόνιστη επιπεδοποίηση του κεφαλιού. Συχνά συνδέεται με παραμόρφωση των πτερυγίων και μερικές φορές συνδέεται επίσης με μετατόπιση του μπροστινού μέρους του μετώπου.

Η παραμόρφωση αυτή συνδέεται συχνά με μια αναπηρία της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης που δεν επιτρέπει την πλήρη κίνηση. Το παιδί επομένως κρατά το κεφάλι σε μια θέση για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Η επιπλάτυνση του κεφαλιού εμφανίζεται όταν το κρανίο του παιδιού είναι ακόμη μαλακό και υπάρχει επαναλαμβανόμενη πίεση στο κεφάλι προς τη μία πλευρά. Τις περισσότερες φορές αναπτύσσεται λόγω του τακτικού ύπνου σε μία θέση.

Αυτός ο τύπος σχήματος κεφαλιού χαρακτηρίζεται από επιπέδωση στη μία πλευρά. Η άλλη πλευρά, από την άλλη πλευρά, είναι προεξέχουσα.

Στην πλαγιοκεφαλία, η ανομοιομορφία του σχήματος της κεφαλής είναι ορατή.

Το κεφάλι δεν έχει το σωστό σχήμα, τα αυτιά μπορεί να είναι άνισα ευθυγραμμισμένα, το ένα αυτί του παιδιού είναι εμφανώς μετατοπισμένο.

Από την πλευρά της οπίσθιας επιπλάτυνσης, το μέτωπο και το αυτί μετατοπίζονται προς τα εμπρός. Το μάτι και το πρόσωπο μπορεί επίσης να μετατοπιστούν προς τα εμπρός, προκαλώντας ανομοιομορφία στο πρόσωπο.

Όταν εξετάζεται από πάνω, το κεφάλι μοιάζει με παραλληλόγραμμο.

Βραχυκεφαλία

Ολόκληρο το κροταφικό τμήμα της κεφαλής συμπιέζεται συμμετρικά.

Το κεφάλι έχει φαρδύ σχήμα.

Η συμπίεση της κεφαλής μπορεί να είναι ασύμμετρη, π.χ. συμπίεση του πλευρικού τμήματος της κεφαλής.

Αυτή η παραμόρφωση του κρανίου έχει ως αποτέλεσμα το κεφάλι να έχει μικρότερο λόγο μήκους προς πλάτος. Παρατηρείται βράχυνση του κρανίου στην προσθιοπίσθια διάσταση.

Η συμμετρική βραχυκεφαλία είναι μια παραμόρφωση που οδηγεί σε κακή αναλογικότητα του κρανίου.

Η επιπλάτυνση είναι οπίσθια προς το μέσο του κρανίου.

Το κεφάλι είναι πλατύ με προεξοχή και των δύο κροταφικών οστών.

Το κεφάλι είναι ψηλότερο και πλατύτερο πλευρικά. Το μέτωπο είναι μεγάλο και μερικές φορές μετατοπισμένο προς τα εμπρός.

Συχνά συναντάται σε παιδιά που ξαπλώνουν μόνο ανάσκελα και δεν στρέφουν το κεφάλι τους.

Η ασύμμετρη βραχυκεφαλία είναι ένας συνδυασμός πλαγιοκεφαλίας και βραχυκεφαλίας.

Συνήθως συνδέεται με ακινησία της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

Το πίσω μέρος του κεφαλιού είναι ακανόνιστα πεπλατυσμένο. Η μία πλευρά είναι πιο επίπεδη από την άλλη.

Το κεφάλι μπορεί να είναι ψηλότερο από τη μία πλευρά και ασυνήθιστα πλατύ. Το αυτί, το μέτωπο, το μάτι και μέρος του προσώπου από την πλευρά της μεγαλύτερης επιπεδότητας μπορεί να είναι ελαφρώς μετατοπισμένα προς τα εμπρός.

Η πιο συχνή παραμόρφωση της κεφαλής στα παιδιά είναι ο ασύμμετρος τύπος βραχυκεφαλίας.

Η συμμετρική βραχυκεφαλία είναι η δεύτερη πιο συχνή παραμόρφωση.

Δολιχοκεφαλία

Το σχήμα της κεφαλής είναι στενό και μακρύ. Υπάρχει συμπίεση του κεφαλοθώρακα στα πλάγια και το κρανίο επιμηκύνεται προς τα εμπρός.

Αυτή η παραμόρφωση εμφανίζεται συχνά σε πρόωρα μωρά που τοποθετούνται μόνο στο πλάι στη θερμοκοιτίδα.

Τουρικεφαλία

Είναι ένα κατακόρυφα επιμηκυμένο σχήμα κρανίου, συχνά αποτέλεσμα εξαγωγής με κενό κατά τη γέννηση.

Το κεφάλι έχει κυρτό κρόταφο και το κεφάλι έχει τριγωνικό σχήμα με στρογγυλεμένη κορυφή. Μετά τη γέννηση με εξαγωγή, το κεφάλι ισοπεδώνεται μέσα σε λίγες ημέρες.

Κρανιοσυνόστωση

Η επιπλάτυνση μπορεί επίσης να προκληθεί από πολύ πρώιμη σύντηξη των κρανιακών οστών.

Η κρανιοσυνόστωση είναι μια γενετική ανωμαλία κατά την οποία τα οστά του κρανίου συγχωνεύονται πρόωρα, πριν αναπτυχθεί πλήρως ο εγκέφαλος. Ο εγκέφαλος συνεχίζει να αναπτύσσεται, αλλά σταματά να αναπτύσσεται λόγω του ότι το κρανίο δεν τεντώνεται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα μη φυσιολογικό σχήμα κεφαλιού.

Ως αποτέλεσμα της πρόωρης σύντηξης μιας ραφής, μπορεί να εμφανιστούν διάφορες παραμορφώσεις. Τέτοιες παραμορφώσεις μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου, να αυξήσουν την ενδοκρανιακή πίεση και να προκαλέσουν βλάβη στον εγκεφαλικό φλοιό και το οπτικό νεύρο. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση.

Η κρανιοσυνοστέωση μπορεί να είναι δύο τύπων:

Η πρωτογενής είναι η πρόωρη σύντηξη των κρανιακών οστών.

Η δευτεροπαθής είναι μέρος ενός συνδρόμου (Apert, Cruz...).

Πώς μπορώ να ξέρω αν το παιδί μου έχει πεπλατυσμένο κεφάλι;

Η πεπλατυσμένη κεφαλή εμφανίζεται συχνότερα σε μωρά στον 2ο-3ο μήνα.

Αρχίζουν να σχηματίζονται επίπεδα σημεία στο κεφάλι, είτε στα πλάγια είτε στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Στην περιοχή με τακτική πίεση, δεν υπάρχουν τρίχες στο τριχωτό της κεφαλής στο σημείο πίεσης και εμφανίζεται μια φαλακρή κηλίδα.

Η παραμόρφωση είναι καλύτερα ορατή όταν τη βλέπει κανείς από την κορυφή του κεφαλιού.

Ορισμένες παραμορφώσεις μπορεί επίσης να προκαλέσουν παραμόρφωση μέρους του προσώπου. Το ένα αυτί μπορεί να φαίνεται να είναι πιο μπροστά από το άλλο. Το μέτωπο μπορεί να είναι πιο προεξέχον ή, σε μια πλευρική παραμόρφωση, το μέτωπο μπορεί να είναι πιο εξογκωμένο από τη μία πλευρά.

Πώς να προλάβετε τις παραμορφώσεις του κρανίου;

Οι γονείς θα πρέπει να λαμβάνουν οδηγίες σχετικά με την τοποθέτηση και την απασχόληση του παιδιού κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό οι γονείς να παρακολουθούν την ανάπτυξη και το σχήμα του κεφαλιού ακόμη και στο σπίτι. Η σωστή τοποθέτηση είναι σημαντική όταν το παιδί κοιμάται, την ώρα του φαγητού ή κατά τη διάρκεια της ημέρας όταν το παιδί είναι ξύπνιο.

Το νεογέννητο και πρόωρο μωρό δεν μπορεί να κρατήσει το κεφάλι και αυτό γέρνει. Είναι ακόμα αδύναμο και η στάση του είναι ανομοιόμορφη.

Ωστόσο, ένα υγιές μωρό πρέπει να μπορεί να γυρίζει το κεφάλι του προς κάθε πλευρά.

Εάν στρέφεται μόνο προς τη μία πλευρά, αυτό ονομάζεται προδιάθεση του κεφαλιού. Αυτό δεν πρέπει να διαρκέσει περισσότερο από 6 εβδομάδες. Ειδικά στα πρόωρα μωρά, για τα οποία υπολογίζεται μια διορθωμένη ηλικία (εάν το μωρό γεννήθηκε δύο μήνες νωρίτερα, οι μήνες αυτοί πρέπει να αφαιρεθούν για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα και να χρησιμοποιηθεί η ημερομηνία γέννησης).

Για τα πρόωρα μωρά, η θέση του μωρού είναι πολύ σημαντική, καθώς το μωρό είναι πολύ αδύναμο και δεν μπορεί να γυρίσει το κεφάλι του.

Συνιστώνται ασκήσεις τοποθέτησης και φυσιοθεραπείας για την πρόληψη παραμορφώσεων του κεφαλιού.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το πλατυποδία βελτιώνεται φυσικά με την ανάπτυξη. Καθώς το παιδί μεγαλώνει και αποκτά δύναμη, είναι σε θέση να τοποθετηθεί, να γυρίσει το κεφάλι του και να γυρίσει στην κοιλιά του. Αυτό ενισχύει τους μύες του αυχένα και της πλάτης.

Ξαπλώνοντας στην κοιλιά

Από το 1992, δεν συνιστάται η τοποθέτηση του μωρού στην κοιλιά λόγω της διαπίστωσης ότι η θέση αυτή αυξάνει τη συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου αιφνίδιου βρεφικού θανάτου. Αυτό έχει επίσης αυξήσει τον αριθμό των παραμορφώσεων του κρανίου, καθώς πολλοί γονείς δεν τοποθετούν το μωρό και το μωρό εξακολουθεί να είναι μόνο ξαπλωμένο ανάσκελα.

Το ερώτημα είναι αν πρέπει να ξαπλώνετε το μωρό στην κοιλιά. Πολλοί φυσιοθεραπευτές συνιστούν τη θέση της κοιλιάς, η οποία μειώνει τον κίνδυνο να σέρνεται το κεφάλι.

Ωστόσο, τοποθετήστε το μωρό στην κοιλιά του όταν είναι ξύπνιο. Τότε δεν υπάρχει κίνδυνος. Ξεκινήστε κάνοντας τη διαδικασία αρκετές φορές την ημέρα για ένα ή δύο λεπτά. Μπορείτε σταδιακά να αυξήσετε το χρόνο.

Η βασική αρχή είναι να μην τοποθετείτε το μωρό στην κοιλιά του όταν είναι κουρασμένο. Τότε θα είναι κλαψιάρικο ή αδρανές. Αυτό οδηγεί σε μυϊκή ένταση, ευερεθιστότητα ή κακή διάθεση.

Ένα μωρό με παλινδρόμηση πρέπει να τοποθετείται στην κοιλιά του αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας για να δυναμώσουν οι κοιλιακοί μύες του, να βελτιωθεί η πέψη του και να αντιμετωπιστούν οι κολικοί.

Καθώς ξαπλώνει στην κοιλιά, το παιδί ασκείται, σηκώνει το κεφάλι, ενισχύει τους μύες του αυχένα και ενεργοποιεί την όρθια θέση.

Όταν ξαπλώνει μπρούμυτα, το μωρό πρέπει να στηρίζεται στα μπράτσα του, οι γλουτοί πρέπει να πιέζονται στο στρώμα σε ευθεία γραμμή με το κεφάλι. Τα χέρια πρέπει να είναι σφιγμένα σε γροθιές και χαλαρά. Αυτή η θέση αποτελεί την πρώτη στήριξη, η οποία είναι σημαντική για τη σωστή ανάπτυξη της σπονδυλικής στήλης.

Αλλαγή της θέσης του μωρού στην κούνια

Αλλάζετε τακτικά τη θέση του μωρού σας στην κούνια.

Οι περισσότεροι γονείς, ιδίως οι δεξιόχειρες γονείς, μεταφέρουν τα μωρά τους στην αριστερή τους αγκαλιά και τα τοποθετούν στην αριστερή τους πλευρά στην κούνια. Το μωρό συνήθως κοιτάζει προς τα έξω στο δωμάτιο, οπότε έχει το κεφάλι του τοποθετημένο μόνο στη μία πλευρά ανά πάσα στιγμή.

Γυρίστε το στην κούνια ή βάλτε ένα παιχνίδι στο οπτικό του πεδίο το οποίο αλλάζετε κάθε φορά. Αυτό θα το αναγκάσει να γυρίσει το κεφάλι του από τη μία πλευρά στην άλλη.

Μεταφορά στην αγκαλιά σας

Πολλοί γονείς δεν προτιμούν να μεταφέρουν το μωρό τους στην αγκαλιά τους.

Ωστόσο, και αυτό είναι μια επιλογή για την ανακούφιση από την πλατυποδία του κεφαλιού. Μεταφέρετε και σηκώστε τακτικά το μωρό σας, μειώνοντας την πίεση της στήριξης του κεφαλιού.

Το να μεταφέρετε το μωρό σας σε ένα μαντήλι είναι υγιές και ευεργετικό. Αυτή η θέση είναι επίσης καλή για τη διαμόρφωση του κεφαλιού και γυμνάζει τους μύες στάσης που απαιτούνται για τη στήριξη του σώματος, οι οποίοι τείνουν να μειώνονται.

Τοποθέτηση κατά τη διάρκεια του ύπνου

Αλλάξτε τη θέση του κεφαλιού του μωρού σας κατά τη διάρκεια του ύπνου, στηρίζοντάς το με μια μικρή πετσέτα ή πάνα. Αυτό ασκεί πίεση με το κεφάλι πάνω στο στρώμα, ακόμη και στην πλευρά του κεφαλιού όπου διαμορφώνεται η παραμόρφωση.

Υπάρχουν επίσης στην αγορά μαξιλαράκια κεφαλής που κρατούν το κεφάλι σε μια θέση και ασκείται λιγότερη πίεση στο πίσω μέρος του κεφαλιού.

Τοποθέτηση του παιδιού στο μαξιλάρι

Αποφύγετε την τοποθέτηση του παιδιού σας σε σκληρά μαξιλαράκια για πολύ ώρα, όπως τα καθίσματα αυτοκινήτου που έχουν σκληρό πλαστικό καλυμμένο μόνο με ένα λεπτό στρώμα μαξιλαριού.

Τοποθετήστε το μωρό σε ένα μαλακό μαξιλάρι με επένδυση στα πλάγια ώστε να μην αναποδογυρίζει. Φτιάξτε ένα είδος φωλιάς με τα πλάγια όλου του χώρου να είναι παραγεμισμένα. Υπάρχουν επίσης διάφορες φωλιές τοποθέτησης για μωρά που είναι μαλακές και δεν πιέζουν το κρανίο του μωρού.

Στήριγμα αναδιαμόρφωσης

Εάν η παραμόρφωση σε ένα μεγαλύτερο παιδί είναι μεγαλύτερη από 4 μήνες, απαιτείται μια KRO (κρανιακή ορθοπεδική αναδιαμόρφωση), η οποία έχει ποσοστό επιτυχίας έως και 95%.

Η θεραπεία με KRO πρέπει να συμβουλεύεται νευρολόγο ή νευροχειρουργό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μέθοδος αυτή αντενδείκνυται, για παράδειγμα σε υδροκέφαλο.

Η KRO ορθοστάτης είναι ένα ειδικό κράνος που εξωτερικά είναι σκληρό και εσωτερικά επενδεδυμένο με μαλακή επένδυση. Το κράνος δεν συμπιέζει το παιδί. Δεν προκαλεί πίεση στο κρανίο, το συμπιέζει μόνο ελαφρά και το σημείο όπου εντοπίζεται η παραμόρφωση είναι το κενό μεταξύ του κρανίου και του κράνους.

Πρόκειται για μια δύσκολη θεραπεία. Χρησιμοποιείται για μέτριες έως σοβαρές παραμορφώσεις του κεφαλιού του παιδιού.

Η KRO αποσκοπεί στη σωστή καθοδήγηση της ανάπτυξης του κρανίου.

Η καταλληλότερη περίοδος είναι η ηλικία των 4-7 μηνών, η οποία μειώνει τη θεραπεία σε 4-5 μήνες. Όσο μεγαλύτερο είναι το παιδί, τόσο περισσότερο χρόνο χρειάζεται για τη σωστή ανοικοδόμηση του κρανίου του παιδιού, λόγω του κλεισίματος των σχισμών και της ανάπτυξης του κρανίου. Η θεραπεία με νάρθηκα είναι δυνατή μέχρι την ηλικία των 18 μηνών.