Ποια είναι η διαφορά μεταξύ υπέρβαρου και παχυσαρκίας;

Κακός τρόπος ζωής, καθιστική εργασία, όχι αρκετή άσκηση ή κακές διατροφικές συνήθειες. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες πίσω από το υπερβολικό βάρος και αργότερα την παχυσαρκία. Δεν ευθύνονται όλοι, αλλά αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα.

Τι είναι το υπερβολικό βάρος και τι είναι η παχυσαρκία;

Η διαφορά μεταξύ υπέρβαρου και παχυσαρκίας δεν είναι μεγάλη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια διαφορά μερικών κιλών. Πόσο; Αυτό είναι ατομικό και εξαρτάται από το ύψος και το βάρος του ατόμου. Και τα δύο μπορούν να προσδιοριστούν από τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ).

Υπέρβαρος

Το υπέρβαρο ορίζεται ως πρόδρομος της παχυσαρκίας. Το υπέρβαρο μπορεί να ειπωθεί ότι προηγείται της παχυσαρκίας. Συχνά αναφέρεται ως το πρώτο της στάδιο. Έτσι, αντιπροσωπεύει αυξημένο κίνδυνο εξασθένισης της υγείας.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), ορίζεται από τον δείκτη ΔΜΣ ως εξής για διάφορους πληθυσμούς του πλανήτη μας:

• για τον ευρωπαϊκό πληθυσμό, μεταξύ 25 και 30
• για τους πληθυσμούς του Ειρηνικού και της Ασίας, μεταξύ 23 και 25

Για τον ευρωπαϊκό πληθυσμό, μια τιμή ΔΜΣ άνω του 30 θεωρείται ήδη παχύσαρκη. Χρησιμοποιούνται επίσης διάφοροι δείκτες αναφοράς, όπως η περίμετρος μέσης, ο λόγος μέσης-ισχίων ή το πάχος των δερματοπτυχών.

Θέλετε να μάθετε πού βρίσκεστε; Διαβάστε το άρθρο για τον υπολογισμό του ΔΜΣ.

Μια περίμετρος μέσης μεγαλύτερη από 94 cm για τους άνδρες και 80 cm για τις γυναίκες θεωρείται υπέρβαρη. Εάν η περίμετρος αυτή είναι μεγαλύτερη από 102 cm για τους άνδρες και 88 cm για τις γυναίκες, θεωρείται ήδη παχύσαρκη.

Αιτίες του υπέρβαρου

Οι αιτίες του υπέρβαρου μπορεί να είναι διάφορες. Δεν είναι σε κάθε περίπτωση υπαιτιότητα του ασθενούς. Ωστόσο, πολλές από αυτές μπορούν να επηρεαστούν από το άτομο και μπορούν να γίνουν προσπάθειες για την αλλαγή τους. Μπορούν να χωριστούν στις ακόλουθες ομάδες:

• ορμονικές επιδράσεις
• κακές διατροφικές συνήθειες
• ψυχολογικές επιρροές
• η χρήση ορισμένων φαρμάκων
• μεταβολικές διαταραχές
• γενετική
• χαμηλή ενεργειακή δαπάνη σε σύγκριση με την ενεργειακή πρόσληψη

Παχυσαρκία

Ως παχυσαρκία ορίζεται η υπερβολική αποθήκευση ενέργειας με τη μορφή λίπους. Τα αίτια είναι ποικίλα. Τις περισσότερες φορές εμφανίζεται όταν η ενεργειακή πρόσληψη είναι μεγαλύτερη από την ενεργειακή δαπάνη. Πολλοί παράγοντες συνδυάζονται για να το προκαλέσουν αυτό.

Αυτοί είναι η ήδη αναφερθείσα υψηλότερη ενεργειακή πρόσληψη, η έλλειψη άσκησης, οι κληρονομικές και ψυχολογικές επιδράσεις. Ο τρόπος διατροφής στην παιδική ηλικία παίζει σημαντικό ρόλο.

Διαβάστε για την παχυσαρκία στην παιδική ηλικία ή τη νεαρή ενήλικη ζωή στο άρθρο μας.

Οι τύποι παχυσαρκίας παρατίθενται στον πίνακα.

Διακρίνουμε τον λεγόμενο ανδροειδή ή ανδρικό τύπο παχυσαρκίας. Στην περίπτωση αυτή, το λίπος διασπάται στον κορμό και την κοιλιά. Στην περίπτωση αυτή, υπάρχει πολλαπλασιασμός του εσωτερικού λίπους στην κοιλιακή κοιλότητα. Αυτό είναι μεταβολικά ιδιαίτερα ενεργό. Παράγει ορμόνες που προκαλούν περαιτέρω αύξηση της παχυσαρκίας.

Ένας άλλος τύπος ονομάζεται γυναικοειδής ή επίσης θηλυκός τύπος με συσσώρευση λίπους στην περιοχή των γοφών. Ο ανδρικός ανδροειδής τύπος παχυσαρκίας είναι πιο επικίνδυνος.

Υπολογίστε τον ΔΜΣ σας με τον υπολογιστή ΔΜΣ μας.

Ο παρακάτω πίνακας δείχνει τα επίπεδα παχυσαρκίας και τον κίνδυνο που διατρέχουν ανάλογα με τον ΔΜΣ

Σύμφωνα με το μέγεθος της περιφέρειας μέσης, οι άνδρες με περιφέρεια μέσης 94 cm και οι γυναίκες με περιφέρεια μέσης 80 cm διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο.

Ο κίνδυνος είναι πολύ υψηλός για τους άνδρες με περίμετρο μέσης 102 cm ή περισσότερο και τις γυναίκες 88 cm ή περισσότερο.

Η παχυσαρκία είναι μία από τις πιο διαδεδομένες ασθένειες και ο επιπολασμός της αυξάνεται απότομα.

Το 1975, λιγότερο από το 15% του πληθυσμού των ΗΠΑ ήταν παχύσαρκο. Το 2000, ήταν περίπου 30%. Μέχρι το 2025, προβλέπεται ότι θα είναι περίπου ο μισός πληθυσμός.

Η εμφάνιση της παχυσαρκίας

Η κύρια αιτία είναι η μεγαλύτερη πρόσληψη ενέργειας από την ενεργειακή δαπάνη. Έτσι συσσωρεύεται λιπώδης ιστός, ο οποίος συνίσταται σε αύξηση του όγκου των λιποκυττάρων, των λεγόμενων λιποκυττάρων.

Εκτός από το ρόλο του ως ενεργειακή δεξαμενή, θερμική μόνωση και μηχανική προστασία του σώματος, ο λιπώδης ιστός λειτουργεί επίσης ως εκκριτής ορμονών. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, χρησιμεύει επίσης ως προστασία από την αύξηση του επιπέδου άλλων λιποκυττάρων (των λεγόμενων λιπιδίων) στο αίμα μετά το φαγητό, και συνεπώς την εναπόθεσή τους σε ανεπιθύμητα σημεία.

Στην παχυσαρκία, ωστόσο, τα λιποκύτταρα που είναι υπερπλήρη με λίπος δεν είναι σε θέση να απορροφήσουν τα λιπίδια στο αίμα. Έτσι, αρχίζουν να παράγουν ουσίες που προκαλούν την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2 ή αθηροσκλήρωσης.

Οι γενετικοί παράγοντες παίζουν επίσης ρόλο στην ανάπτυξη της παχυσαρκίας. Ο άνθρωπος δεν είναι εγγενώς ρυθμισμένος να καταπολεμά την αφθονία της τροφής, αλλά την έλλειψή της. Χωρίς περίσσεια πρόσληψης τροφής, η αύξηση του σωματικού βάρους είναι αδύνατη ακόμη και με περιορισμένη άσκηση.

Αιτίες της παχυσαρκίας

Υπάρχουν διάφορες γνωστές αιτίες της παχυσαρκίας:

• Η υπερβολική διατροφή και η ακατάλληλη σύνθεσή της - περίσσεια σακχάρων και λιπών
• Έλλειψη άσκησης - καθιστική ζωή, απροθυμία να κινηθεί κανείς περισσότερο από όσο χρειάζεται
• Μεταβολικοί παράγοντες - χαμηλή ενεργειακή δαπάνη σε κατάσταση ηρεμίας, ένταση του μεταβολισμού στο σώμα
• Ψυχολογικά αίτια - τεμπελιά, βουλιμία, αντιστάθμιση της πλήξης ή του στρες με αυξημένη πρόσληψη τροφής
• Το περιβάλλον και η επιρροή του - διατροφικές συνήθειες των κοντινών σας ανθρώπων και υιοθέτηση ενός τρόπου ζωής
• Ενδοκρινικές παθήσεις και η επίδραση των ορμονών - για παράδειγμα, μειωμένη λειτουργία του θυρεοειδούς ή ορμονικές διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
• Φάρμακα - τα ορμονικά σκευάσματα, η ινσουλίνη και άλλα φάρμακα για τον διαβήτη έχουν μεγάλο αντίκτυπο
• Συγγενείς παθήσεις - που προκαλούν παχυσαρκία είναι πολύ σπάνιες

Πόση ενέργεια προσλαμβάνουμε με τη διατροφή μας:
Πίνακες θερμίδων: ποιες είναι οι θρεπτικές/θρεπτικές αξίες των τροφίμων, των τροφίμων;

Διάγνωση της παχυσαρκίας

Η άποψη του γιατρού αρκεί για να καθοριστεί η διάγνωσή της. Χρειάζεται πιο λεπτομερής εξέταση για να καθοριστεί ο βαθμός σοβαρότητας.

Αυτό, ωστόσο, δεν μας λέει τίποτα για την αναλογία λίπους και μυϊκής μάζας. Ως εκ τούτου, μετράται επίσης η μέση ή ο λόγος μέσης προς γοφούς του ασθενούς. Πρέπει επίσης να μετρηθεί η ποσότητα του υποδόριου λίπους.

Μια πλήρης εξέταση που περιλαμβάνει βιοχημική εξέταση του αίματος και των λιπιδίων σε αυτό θα καθορίσει την πιθανή παρουσία ασθενειών που προκαλούνται από την παχυσαρκία.

Ορισμένες φορές απαιτείται εξέταση από ενδοκρινολόγο ή ειδικό στις μεταβολικές διαταραχές.

Η πρωτοπαθής παχυσαρκία που δεν προκαλείται από άλλη ασθένεια αντιπροσωπεύει το 95 έως 98 % των περιπτώσεων.

Θεραπεία της παχυσαρκίας

Ο βασικότερος κανόνας στη θεραπεία της παχυσαρκίας είναι η μείωση της ενεργειακής πρόσληψης και η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας.

Διατροφή

Το πρωταρχικό και ουσιαστικό είναι η δια βίου τροποποίηση της διατροφής. Οι βραχυπρόθεσμες δίαιτες δεν έχουν κανένα νόημα. Μόλις ρυθμιστεί το βάρος, όλα θα επανέλθουν αν το άτομο δεν παραμείνει στις τροποποιημένες διατροφικές συνήθειες. Πρέπει να διατηρείται η κανονικότητα στο φαγητό, η ισορροπία της ενέργειας και των υδατανθράκων κατά τη διάρκεια της ημέρας. Είναι επίσης σημαντικό να μειωθεί η περιεκτικότητα σε λίπος και να αυξηθεί η ποσότητα των φυτικών ινών, των βιταμινών και των μετάλλων στη διατροφή.

Αύξηση της σωματικής δραστηριότητας

Πρόκειται για έναν πολύ σημαντικό παράγοντα που υποστηρίζει τη διατροφική τροποποίηση. Έχει σημαντικό αντίκτυπο στη βελτίωση της συνολικής υγείας του ασθενούς και όχι μόνο στη μείωση του βάρους. Η σωματική δραστηριότητα πρέπει να είναι τουλάχιστον 45 λεπτά τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα, με ένταση 50 έως 75% της αναερόβιας ικανότητας. Στη σωματική δραστηριότητα μπορούν να συμπεριληφθούν και καθημερινές δραστηριότητες όπως το περπάτημα, το να πηγαίνετε με τις σκάλες αντί να παίρνετε το ασανσέρ κ.λπ.

Φαρμακευτική αγωγή

Χρησιμοποιούνται φάρμακα που μειώνουν την όρεξη, γνωστά ως ανορεκτικά. Μια άλλη ομάδα φαρμάκων μειώνει την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών από το πεπτικό σύστημα. Ωστόσο, αυτά τα φάρμακα προκαλούν πεπτικά προβλήματα στους ασθενείς.

Χειρουργική θεραπεία

Ενδείκνυται συνήθως για τους πιο σοβαρούς ασθενείς. Συνίσταται στη μείωση του όγκου του στομάχου. Επιπλέον, χρησιμοποιούνται επεμβάσεις για να καταστεί μέρος του πεπτικού συστήματος μη λειτουργικό.

Η παχυσαρκία είναι μια ασθένεια που προκαλεί διάφορες επιπλοκές. Διακρίνεται σε μηχανική και μεταβολική. Οι μηχανικές περιλαμβάνουν:

• μυοσκελετικές διαταραχές (βλάβες στις αρθρώσεις, τη σπονδυλική στήλη και τους μεσοσπονδύλιους δίσκους)
• δυσκολία στην αναπνοή
• δερματικές παθήσεις
• μειωμένη επούλωση πληγών

Οι μεταβολικές επιπλοκές είναι κυρίως οι καρδιαγγειακές επιπλοκές της παχυσαρκίας:

• αυξημένη αρτηριακή πίεση
• στεφανιαία νόσος
• έμφραγμα του μυοκαρδίου
• εγκεφαλικό επεισόδιο

Η προκύπτουσα αντίσταση στην ινσουλίνη προκαλεί διαβήτη τύπου 2.