Πώς να ισιώσετε τη σπονδυλική στήλη; Η μέθοδος Dorn θα σας βοηθήσει

Σήμερα, κανείς δεν εκπλήσσεται όταν ένας γνωστός του στα τριάντα του παραπονιέται ότι εδώ και καιρό υποφέρει από προβλήματα στη μέση, στους μυς, στα γόνατα ή στο περπάτημα. Η σημερινή έντονη κινητικότητα, οι ώρες που περνάμε πίσω από το τιμόνι, στον υπολογιστή ή στο κινητό τηλέφωνο μας κάνουν να αντιμετωπίζουμε αυτά τα προβλήματα ακόμη και δύο δεκαετίες νωρίτερα από ό,τι θα έπρεπε.

Γι' αυτό μια επαναστατική μέθοδος που υπόσχεται να βάλει τέλος στους πόνους των κάτω άκρων χωρίς φάρμακα και μαχαίρια γίνεται όλο και πιο δημοφιλής. Πώς;

Θα εκπλαγείτε, αλλά όλα ξεκινούν με την εξισορρόπηση του μήκους των ποδιών σας. Γιατί τα πόδια δεν έχουν το ίδιο μήκος. Το θαύμα ονομάζεται μέθοδος Dorn.

Τι σημαίνει άνισο μήκος ποδιών;

Περίπου το 70% του πληθυσμού πάσχει από αυτή την ασυμμετρία στο μήκος των ποδιών. Από αυτούς, το 0,1% έχει διαφορά στο μήκος του δεξιού και του αριστερού κάτω άκρου του ποδιού μεγαλύτερη από 2 εκατοστά.

Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι ανισομέρειας του μήκους των ποδιών:

1. Ο πρώτος τύπος αφορά τα πόδια που έχουν μετρήσιμη διαφορά στο μήκος. Αυτό οφείλεται συνήθως σε διαφορά στο μήκος των ίδιων των οστών, είτε των μηριαίων οστών είτε των κνημιαίων και περονιαίων οστών του κάτω άκρου.

Μπορεί να πρόκειται για γενετικό ελάττωμα που υπάρχει από τη γέννηση. Η ασυμμετρία μπορεί επίσης να προκύψει ως αποτέλεσμα τραύματος, κατάγματος, χειρουργικής επέμβασης στο ισχίο, σοβαρής λοίμωξης ή τοπικής βλάβης σε μία από τις πλάκες ανάπτυξης.

2. Ο δεύτερος, πιο συνηθισμένος τύπος εμφανίζεται όταν τα ίδια τα πόδια έχουν το ίδιο μήκος. Η ασυμμετρία υπάρχει ως αποτέλεσμα διαταραχής των νευρομυϊκών σχέσεων στη λεκάνη ή στο άνω πόδι.

Το ένα κάτω πόδι ή το ισχίο κρατιέται ψηλότερα και πιο σφιχτά από το άλλο (αυξημένη ένταση στους μύες της λεκάνης ή των ποδιών). Αυτοί οι άνισα σφιγμένοι μύες προκαλούν την εμφάνιση των ποδιών να έχουν διαφορετικό μήκος. Προσεκτική μέτρηση θα δείξει ότι τα πόδια έχουν το ίδιο μήκος.

Το φαινόμενο αυτό αναφέρεται ως ασυμμετρία μήκους ποδιών. Είναι πιο αισθητό όταν είστε ξαπλωμένοι.

Ποιος ήταν ο κ. Dorn;

Όλα ξεκίνησαν τη δεκαετία του '70. Ένας Γερμανός άνδρας ονόματι Dieter Dorn προβληματιζόταν από την επιδείνωση της υγείας της συζύγου του, η οποία υπέφερε από συνεχείς πόνους στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης και στο κεφάλι.

Οι επανειλημμένες εξετάσεις από τους καλύτερους γιατρούς της χώρας δεν βοηθούσαν. Οι θεραπείες που ήταν ευρέως διαθέσιμες εκείνη την εποχή δεν έφεραν ανακούφιση στην κυρία Dorn. Μέχρι που μια μέρα ο σύζυγός της παρατήρησε ότι ένας από τους σπονδύλους στον αυχένα της γυναίκας του ήταν εκτός της φυσιολογικής του θέσης. Του άσκησε απαλή πίεση. Η γυναίκα του κούνησε τον αυχένα της από τη μία πλευρά στην άλλη.

Ο στραβός σπόνδυλος πήδηξε στη σωστή θέση και από εκείνη τη στιγμή η γυναίκα του δεν είχε κανένα σημάδι πόνου.

Έχουν περάσει αρκετές δεκαετίες από εκείνη τη στιγμή. Στο διάστημα αυτό, η μέθοδος Dorn έγινε δημοφιλής σε πολλούς θεραπευτές, γιατρούς και άλλους επαγγελματίες υγείας και φροντίδας.

Η μέθοδος Dorn είναι μια ολιστική θεραπεία που βασίζεται στις φυσικές αρχές της φυσικής, της φυσιολογίας και της ανατομίας. Συνδυάζει τα ευρήματα της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής με τις δυτικές θεραπευτικές τεχνικές.

Χρησιμοποιεί τις αρχές της χειροθεραπείας σε ασκήσεις αυτοβοήθειας. Σύμφωνα με τις διαθέσιμες πηγές και τις κριτικές, παράγει εξαιρετικά αποτελέσματα εδώ και πολλά χρόνια.

Έχει βοηθήσει ανθρώπους που υπέφεραν από σοβαρούς πόνους στην πλάτη, ισχιαλγία, σκολίωση, πόνο στον αυχένα και το ισχίο, ημικρανία, ινομυαλγία, καθώς και διάφορα οργανικά (εσωτερικά) προβλήματα και μη σωματικές παθήσεις.

Δεν χρειάζεται καμία φαρμακευτική αγωγή ή ιατρική εκπαίδευση για την επιτυχή εφαρμογή αυτής της μεθόδου. Είναι εύκολο να την μάθετε και να την κατακτήσετε. Το μόνο που χρειάζεστε είναι υγιή χέρια.

Εξαιτίας αυτής της απλότητας έχει προσελκύσει χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Ακόμη και ένας προικισμένος απλός άνθρωπος μπορεί να βοηθήσει γρήγορα τον εαυτό του και το περιβάλλον του ή τους αγαπημένους του σε πολλές περιπτώσεις.

Υπάρχουν και επαγγελματικά κέντρα όπου εφαρμόζεται αυτή η μέθοδος. Εκεί, βέβαια, εργάζονται γιατροί που έχουν υποβληθεί σε αρκετές εκπαιδεύσεις στην ανατομία, τη φυσιολογία και τη φυσιοθεραπεία και έχουν μεγάλη εμπειρία.

Οι βασικές αρχές της θεραπείας

Η μέθοδος βασίζεται στη γνώση ότι ο σκελετός μας πρέπει να είναι συμμετρικός, αρμονικός και σε στατική-δυναμική ισορροπία.

Αν διαταράξουμε αυτή την "οστική τάξη", οι αρθρώσεις μας μπορεί να υπερφορτωθούν. Αυτό προκαλεί φθορά και κακή λειτουργία στη διασύνδεσή τους, ιδίως στη σπονδυλική στήλη.

Όταν αυτό το δομικό σύστημα επανέρχεται σε ισορροπία, οι άνθρωποι αρχίζουν γρήγορα να αισθάνονται καλύτερα. Συμπτώματα όπως ο πόνος και άλλα προβλήματα μπορεί να μειωθούν ή και να εξαφανιστούν εντελώς.

Η μέθοδος αυτή βασίζεται στη διόρθωση του άνισου μήκους των ποδιών, το οποίο μπορεί να διαγνωστεί σχεδόν σε κάθε άτομο σήμερα.

Σε άλλες περιπτώσεις, από την άλλη πλευρά, είναι ακριβώς αυτή η κακή ευθυγράμμιση της λεκάνης που προκαλεί τη διαφορά στο μήκος των άκρων. Αυτή η λειτουργική διαφορά οδηγεί συχνά σε μια ασύμμετρη, κυρτή ή περιστρεφόμενη σπονδυλική στήλη, καθώς και σε προβλήματα με τους σπονδύλους και τους μεσοσπονδύλιους δίσκους.

Η συμβατική δυτική ιατρική αντιμετωπίζει αυτές τις ασυμμετρίες συνταγογραφώντας είτε ειδικά παπούτσια είτε υποστηρικτικά ένθετα παπουτσιών.

Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, ωστόσο, η διαμήκης ασυμφωνία των άκρων διαγιγνώσκεται πολύ αργά. Συχνά διαγιγνώσκεται μόνο στο στάδιο που η καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης οδηγεί στη "διόγκωση" του δίσκου και στην καταπίεση των νευρικών δομών γύρω από αυτόν. Η διαδικασία αυτή προκαλεί επίμονο πόνο και προβλήματα στη λειτουργία του ίδιου του νεύρου, το οποίο καταπιέζεται από τον δίσκο στον στενό σπονδυλικό σωλήνα.

Αυτό το πρόβλημα είναι που φέρνει τον ασθενή κάτω από το μαχαίρι του νευροχειρουργού.

Η μέθοδος Dorn αποδεικνύει ότι μπορούμε να αντισταθμίσουμε τις διαφορές μήκους των ποδιών καθημερινά, με διάφορους τρόπους και διαδικασίες.

Πρόκειται για χειροπρακτική μέθοδο;

Η στατική διόρθωση, που είναι η αρχή της χειροπρακτικής, είναι πολύ πιο επίπονη και αφύσικη για το σώμα από τη μέθοδο Dorn. Ο χειροπράκτης πρέπει να υπερνικήσει τη δύναμη των δύσκαμπτων μυών και τη φυσική προστατευτική τους ένταση.

Στη δυσφορία της χειροπρακτικής διαδικασίας προστίθεται και η ψυχολογική επιβάρυνση του ασθενούς. Ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται ότι η θεραπεία γίνεται "πάνω του" και όχι "μαζί του" και ότι δεν έχει κανέναν έλεγχο της κατάστασης.

Στη μέθοδο Dorn, η διόρθωση των αποκλίσεων του ισχίου ή της σπονδυλικής στήλης επιτυγχάνεται με αυτό που ονομάζεται δυναμική ή κινητική δραστηριότητα.

Οι μύες μας δημιουργούν ένταση και πίεση στο σώμα για να διατηρήσουν τη σωστή θέση των ισχίων και της σπονδυλικής στήλης. Αν οι μύες δεν βρίσκονται σε φυσική αρμονία μεταξύ τους, παίρνουν τη λανθασμένη θέση. Προσπαθούν να διατηρήσουν αυτή τη σταθερή λανθασμένη θέση ως τη σωστή.

Αυτό οδηγεί στη μη σωστή λειτουργία ορισμένων μυϊκών ομάδων και στην υπερφόρτωσή τους.

Οι μύες αντιστέκονται σε μια τέτοια διάταση με δυσκαμψία.

Δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Οι τεντωμένοι μύες υπερδιατείνονται περαιτέρω, σκληραίνουν, κονταίνουν και βαθαίνουν την καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης.

Σε ένα χαλαρό σώμα, είναι πολύ πιο εύκολο να ευθυγραμμιστούν εκ νέου οι δύσκαμπτες δομές του. Επομένως, η βάση της μεθόδου Dorn είναι να χαλαρώσουμε πρώτα τους μύες και στη συνέχεια να χειριστούμε τις αρθρώσεις που συγκρατούν τους μύες.

Πρόκειται για έναν συνδυασμό πίεσης από τον θεραπευτή και αντίθετης κίνησης από τον ασθενή. Ο θεραπευτής ηγείται της θεραπείας, αλλά ο ασθενής έχει τον απαραίτητο έλεγχο του σώματός του.

Σε αυτή τη δράση εμπλέκεται ολόκληρη η λειτουργική μονάδα που αποτελείται από οστά, συνδέσμους και μύες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη συνολική διόρθωση της κίνησης.

Η θεραπεία συνδυάζει τους ακόλουθους 3 κύριους παράγοντες

1. οδηγίες σχετικά με το ποια στερεότυπα πρέπει να αποφεύγονται

Εξήγηση των πιθανών αιτιών και των παραγόντων που συμβάλλουν στα προβλήματα της σπονδυλικής στήλης και του ισχίου. Εξυπηρέτηση για την αποτελεσματική και συνειδητή αποφυγή μελλοντικών δυσκολιών.

2. Επίδειξη και εξάσκηση των χειροκίνητων ασκήσεων

Ο θεραπευτής θα επιδείξει αποτελεσματικές και ασφαλείς ασκήσεις σε συνεργασία με τον ασθενή. Θα δείξει ότι ακόμη και με τη δική του βοήθεια, χρησιμοποιώντας την αρχή του συνδυασμού αντιπιέσεων και κινήσεων, το άτομο μπορεί να επαναφέρει τις αρθρώσεις και τους μύες του στην ισορροπία και τη σωστή θέση.

3.

Μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, ο ασθενής είναι σε θέση να εκτελεί μόνος του όλες τις ασκήσεις. Είναι έτσι σε θέση να φροντίζει το σώμα του σε καθημερινή βάση. Λίγα λεπτά που ξοδεύονται καθημερινά, για παράδειγμα, εκτελώντας απλές ασκήσεις για το σωστό μήκος των ποδιών, μπορούν να βοηθήσουν να διατηρηθούν οι γοφοί στη θέση τους και η σπονδυλική στήλη σε ευθεία.

Πριν επιτύχετε πλήρη αποκατάσταση, θα χρειαστεί να αφιερώσετε αρκετό χρόνο για να συνηθίσετε να αποφεύγετε κινήσεις και συνήθειες που συμβάλλουν στην ασυμμετρία του σώματος και σε λανθασμένα πρότυπα κίνησης, παράλληλα με ασκήσεις αυτοφροντίδας.

Μια θεραπεία διαρκεί συνήθως τουλάχιστον 2 μήνες. Μετά από αυτό, θα πρέπει να είστε σε θέση να κάνετε όλες τις ασκήσεις αυτόνομα. Φυσικά, θα πρέπει να ασκείστε τακτικά ανάλογα με τις ανάγκες, ακόμη και για όλη σας τη ζωή.

Όπως με κάθε τρόπο ζωής και άσκησης, η πειθαρχία και η κανονικότητα είναι τα πιο σημαντικά.

Ποια όλα τα προβλήματα μπορεί να λύσει;

Η μέθοδος Dorn έχει σχεδιαστεί κυρίως για την αντιμετώπιση ασυμμετριών της σπονδυλικής στήλης και των ισχίων. Η βελτίωση αυτών των προβλημάτων οδηγεί στην επανενεργοποίηση της φυσικής αναγεννητικής ικανότητας του σώματος και σε άλλα συστήματα οργάνων.

Μελέτες δείχνουν ότι η μέθοδος αυτή μπορεί να βοηθήσει σε πολλά άλλα προβλήματα εκτός από αυτά που σχετίζονται άμεσα με τον σκελετό και τους σκελετικούς μύες.

Σε αυτά περιλαμβάνονται:

• Ινομυαλγία
• Αλλεργίες
• Διαβήτης
• Πόνο στην έμμηνο ρύση
• Πεπτικές διαταραχές
• Υψηλή αρτηριακή πίεση
• Σκολίωση
• Φλεγμονή του ισχιακού νεύρου
• Πόνος στην πλάτη
• Μυϊκή ένταση
• Ανομοιόμορφο μήκος των ποδιών
• Πονοκέφαλοι και ημικρανίες
• Πόνος στο γόνατο

Η μέθοδος Dorn και η παιδική ηλικία

Στην παιδική ηλικία, κατά την περίοδο της βρεφικής και νηπιακής ηλικίας, τα πιο συνηθισμένα προβλήματα είναι οι τραυματικές κακώσεις λόγω δύσκολου και περίπλοκου τοκετού, οι συγγενείς ανωμαλίες με έναρξη πριν από τη γέννηση ή οι δυσκολίες που ακολουθούν λίγο μετά τη γέννηση, όπως οι σοβαρές λοιμώξεις.

Ιδιαίτερα μετά από έναν περίπλοκο τοκετό, εμφανίζονται συχνά υποστροφές της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, της λεκάνης και των ισχίων. Τα προβλήματα αυτά πρέπει να διορθωθούν το συντομότερο δυνατό.

Τα παιδιά συχνά δεν έχουν αίσθηση του σώματός τους. Τα διαφορετικά μήκη των ποδιών και άλλες μυοσκελετικές ασυμμετρίες δεν εκδηλώνονται απαραίτητα μόνο με πόνο. Τα παιδιά είναι πιο ευέλικτα και χαλαρά από τους ενήλικες λόγω της ατελούς ανάπτυξης, οπότε μπορούν να ανεχθούν μεγαλύτερες ασυμμετρίες.

Ωστόσο, οι αποκλίσεις από τον κανόνα αντικατοπτρίζονται συχνά στη συμπεριφορά τους.

Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν:

• συχνό κλάμα
• νευρικότητα
• προβλήματα ύπνου
• συχνές δερματικές παθήσεις και φλεγμονές
• Προβλήματα αναπνοής
• υπερκινητικότητα
• επαναλαμβανόμενα κρυολογήματα

Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι αποτέλεσμα λανθασμένης καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης.

Σε μεταγενέστερη παιδική ηλικία μπορεί να εμφανιστεί παιδική ημικρανία. Συχνά συνδέεται με λανθασμένη θέση του πρώτου σπονδύλου της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης - του άτλαντα.

Άλλα συμπτώματα που υποδηλώνουν πρόβλημα στην ανάπτυξη της σπονδυλικής στήλης του παιδιού είναι:

• τα παιδιά δεν θέλουν να περπατούν
• προτιμούν να κάθονται
• μεταφέρονται συχνά
• κουράζονται εύκολα

Ευτυχώς, στα πολύ μικρά παιδιά (μέχρι τη σχολική ηλικία) δεν χρειάζεται να διορθώσουμε ολόκληρη τη σπονδυλική στήλη.

Σε αυτή την ηλικία είναι ακόμα πολύ κινητικά και προσαρμοστικά, οπότε αρκεί να αποτρέψουμε λανθασμένα πρότυπα κίνησης. Ωστόσο, με ασυμμετρία των ισχίων, της αυχενικής και της ιερής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, θα πρέπει να δοθεί η κατάλληλη προσοχή σε ασκήσεις που θα ανακουφίσουν τις επικείμενες μελλοντικές δυσκολίες.

Κατά την άσκηση με παιδιά, ισχύουν παρόμοιες αρχές όπως και με τους ενήλικες.

Ενδιαφέρον άρθρο:
Ένα παιδίδεν είναι μικρογραφία ενός ενήλικα! Ποιες είναι οι διαφορές;

Ωστόσο, η προσέγγιση πρέπει να είναι πολύ πιο ήπια, με περισσότερη υπομονή, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία του παιδιού, την ψυχοσωματική του ανάπτυξη ή τυχόν συνοδές ασθένειες. Η εκπαίδευση των γονέων πρέπει να γίνεται σε εξειδικευμένα κέντρα κίνησης παιδιών ή με εκπαιδευμένο φυσιοθεραπευτή.