Τι αποκαλύπτουν οι ηπατικές εξετάσεις; Τι υποδεικνύουν οι αυξημένες τιμές;

Έχετε αυξημένες ηπατικές εξετάσεις, GMT, ALT, AST ή άλλες παραμέτρους;

Η ηπατική νόσος είναι η έκτη πιο συχνή αιτία θανάτου στην Ευρώπη. Παραδόξως, είναι πολύ συχνή η ιογενής ηπατίτιδα. Είναι η υπ' αριθμόν ένα αιτία ηπατικής νόσου γενικά και, επομένως, η πιο συχνή αιτία ηπατικής ανεπάρκειας και θανάτου.

Αμέσως μετά τις ιογενείς ηπατοπάθειες ακολουθούν οι μεταβολικές βλάβες, οι τοξικές βλάβες (κυρίως οι τοξικές ηπατικές βλάβες από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά) και τέλος ο καρκίνος.

Όλες αυτές οι ασθένειες μπορούν να ανιχνευθούν πολύ γρήγορα, κατά τη διάρκεια ενός προληπτικού ελέγχου από τον γενικό ιατρό. Οι βασικές παράμετροι του αίματος, συμπεριλαμβανομένων των ηπατικών ενζύμων, εξετάζονται ως πρότυπο. Οι αυξημένες τιμές δεν υποδηλώνουν πάντα σοβαρή ασθένεια, αλλά δεν πρέπει ποτέ να υποτιμώνται.

Συμβουλή: Ιογενής ηπατίτιδα Α και κακή υγιεινή

Αυξημένες ηπατικές εξετάσεις και η σημασία τους

Οι αυξημένες ηπατικές εξετάσεις εμφανίζονται αρκετά συχνά σε ασθενείς. Μπορεί να μην υποδεικνύουν αμέσως σοβαρή κατάσταση, αλλά απαιτείται περαιτέρω διαφορική διάγνωση σε ένα ηπατολογικό ή γαστρεντερολογικό εξωτερικό ιατρείο.

Είναι σημαντικό να πραγματοποιούνται εξετάσεις αίματος για παρακολούθηση. Εάν τα ηπατικά ένζυμα είναι αυξημένα για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό αποτελεί ένδειξη χρόνιας ηπατικής βλάβης. Οι χρόνιες ηπατικές παθήσεις περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, στεάτωση (λιπώδες ήπαρ) ή κίρρωση. Οι οξείες αιτίες περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, ηπατικό απόστημα, μετάσταση ή ιογενή ηπατίτιδα.

Στις χρόνιες ηπατικές παθήσεις, οι εξετάσεις αυτές πραγματοποιούνται τακτικά και αποτελούν ένδειξη της πορείας της νόσου. Η συχνότητά τους καθορίζεται από τον γιατρό με βάση την κατάσταση του ασθενούς.

Μας ενημερώνουν για την υποχώρηση ή την εξέλιξη της πάθησης και δείχνουν την αποτελεσματικότητα της υπάρχουσας θεραπείας. Άλλες εκδηλώσεις της ηπατικής νόσου είναι εξίσου σημαντικές.

Οι τιμές των ηπατικών εξετάσεων αντικατοπτρίζουν τον βαθμό της ηπατικής βλάβης

Οι εξετάσεις ήπατος πραγματοποιούνται με τη λήψη φλεβικού αίματος. Οι ασθενείς προσέρχονται συνήθως νηστικοί, αλλά αυτό δεν είναι υποχρεωτικό. Το φλεβικό αίμα λαμβάνεται σε σωληνάριο και στη συνέχεια αποστέλλεται σε βιοχημικό εργαστήριο.

Ενδιαφέρον:
Οποιαδήποτε εξέταση αίματος μπορεί να ζητηθεί από τον ασθενή. Η εξέταση αυτή συνήθως δεν καλύπτεται από την ασφάλιση υγείας.
Αυτό ισχύει και για τις ηπατικές εξετάσεις.

Οι εξετάσεις ήπατος και οι τιμές τους αντικατοπτρίζουν πάντα τον βαθμό βλάβης του ηπατικού ιστού και υποδεικνύουν τη σοβαρότητα της πάθησης. Επιτρέπουν να εντοπιστεί η νόσος στα αρχικά της στάδια και έτσι να διευκολυνθεί η θεραπεία.

Η πιο σοβαρή πρόγνωση αφορά τη σχετικά συχνή κίρρωση του ήπατος που προκαλείται από το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά, αλλά και το λιγότερο συχνό ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα.

Ενδιαφέροντα:
Σχεδόν όλα τα φάρμακα που λαμβάνονται αυξάνουν τις τιμές των ηπατικών εξετάσεων.
Ωστόσο, τα πιο συνηθισμένα είναι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα αντιβιοτικά, τα αντιεπιληπτικά και άλλα.
Έχει επίσης διαπιστωθεί ότι το ήπαρ επιβαρύνεται συχνά από εκχυλίσματα βοτάνων, ιδίως από κινέζικα τσάγια. Επομένως, ακόμη και με τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, θα πρέπει να δίνεται προσοχή.

Φυσιολογικές τιμές των βασικών παραμέτρων του ήπατος:

Οι τιμές που δίνονται στον πίνακα ενδέχεται να διαφέρουν ελαφρώς ανάλογα με το συγκεκριμένο εργαστήριο και την ηλικία του ασθενούς.

Πρόσθετες ηπατικές εξετάσεις

Εκτός από τις βασικές ηπατικές εξετάσεις που αποκαλύπτουν τις παραπάνω τιμές AST, ALT, ALP, GMT και χολερυθρίνης, διενεργούνται ειδικές ηπατικές εξετάσεις. Πρόκειται για πρόσθετες εξετάσεις που διενεργούνται όταν οι βασικές ηπατικές εξετάσεις είναι αυξημένες ή όταν υπάρχει υποψία σοβαρής διάγνωσης του ήπατος.

Ειδικές ηπατικές εξετάσεις:

1. εξετάσεις που μετρούν τη συνθετική ηπατική δραστηριότητα (αλβουμίνη, προαλβουμίνη, ΧΕ, παράγοντες προθρομβίνης).
2. εξετάσεις που μετρούν την ικανότητα και την ικανότητα του ήπατος να μεταφέρει οργανικές ουσίες στην κυκλοφορία και να απομακρύνει το χολικό υγρό και τη χολερυθρίνη
3. εξετάσεις που μετρούν την ικανότητα και την ικανότητα του ήπατος να μεταβολίζει ενδογενείς και ξενογενείς ουσίες (αμμωνία)
4. άλλες μη ειδικές και συμπληρωματικές εξετάσεις (επίπεδα αντισωμάτων, ορολογικές εξετάσεις για ηπατίτιδα)

Οι αυξήσεις της AST και της ALT αποτελούν ένδειξη βλάβης των ηπατικών κυττάρων

Η AST (ασπαρτική αμινοτρανσφεράση) και η ALT (αμινοτρανσφεράση της αλανίνης) είναι ηπατικά ένζυμα των οποίων οι αυξημένες τιμές μας πληροφορούν για ηπατική βλάβη σε κυτταρικό επίπεδο, δηλαδή για ηπατοκυτταρική βλάβη.

Ποιες είναι οι συχνότερες αιτίες των αυξημένων αμινοτρανσφερασών;

Οι αυξημένες αμινοτρανσφεράσες εμφανίζονται συνήθως σε χρόνια νοσήματα όταν οι τιμές αυτές είναι αυξημένες για μεγάλο χρονικό διάστημα, δηλαδή για περισσότερο από 6 μήνες.

Το πιο σημαντικό είναι να αποκλειστεί εξαρχής η ιογενής ηπατίτιδα, η πρόγνωση της οποίας είναι σοβαρή αν δεν αντιμετωπιστεί. Αυτό γίνεται με ορολογικό έλεγχο για ενδείξεις αντισωμάτων στον ορό (anti-HBs, anti-HBc, anti-HBe, HBV DNA, anti-HCV, HCV RNA).

Είναι επίσης αυξημένα, για παράδειγμα, σε στεάτωση του ήπατος, κίρρωση, ηπατική βλάβη που προκαλείται από φάρμακα ή αιμοχρωμάτωση (η συγκέντρωση σιδήρου στον ορό προσδιορίζεται στη διαφορική διαγνωστική).

Η συνηθέστερη αιτία μακροχρόνιας αύξησης των αμινοτρανσφερασών τείνει να είναι η ηπατική βλάβη που προκαλείται από το αλκοόλ, με την AST να είναι έως και διπλάσια από την ALT. Υπάρχει επίσης ταυτόχρονη αύξηση ή αύξηση της GMT. Σημαντικό είναι επίσης το στοχευμένο ιστορικό κατάχρησης αλκοόλ, το οποίο είναι δύσκολο να παραδεχθεί κανείς. Ωστόσο, η φυσική εξέταση μπορεί να αποκαλύψει άλλα χαρακτηριστικά χρόνιου αλκοολισμού.

Οι αυξημένες τιμές ALP και GMT αποκαλύπτουν διαταραχές των χοληφόρων πόρων

Η ALT (αλκαλική φωσφατάση) και η GMT (γ-γλουταμυλτρανσφεράση) είναι ηπατικά ένζυμα των οποίων οι αυξημένες τιμές μας πληροφορούν για ηπατική βλάβη στο επίπεδο του χοληδόχου πόρου, που ονομάζεται χολοστατική ηπατική βλάβη.

Ποιες ασθένειες πρέπει να σκεφτούμε όταν η ALP και η GMT είναι αυξημένες;

Η μεμονωμένη αύξηση της ALT μας λέει ότι η βλάβη είναι στο επίπεδο του χοληδόχου πόρου, όπως η απόφραξη των χοληφόρων από πέτρα. Αυτή είναι η κατεύθυνση της διάγνωσης ακόμη και όταν η ALT και η GMT είναι ταυτόχρονα αυξημένες. Με μεμονωμένη αύξηση της GMT και φυσιολογικές τιμές ALP, συνήθως δεν υπάρχει σοβαρή νόσος.

Θα πρέπει να σκεφτεί κανείς ηπατοκυτταρική προέλευση, όπως κίρρωση, στεάτωση, ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, με αυξημένες επίσης την AST και την ALT.

Οι εξετάσεις αίματος όταν η ALP και η GMT είναι αυξημένες θα πρέπει να συμπληρώνονται με άλλες εξετάσεις όπως USG, ακτινογραφία, αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία και ERCP. Οι εξετάσεις αυτές γίνονται για την ακριβή διάγνωση και τη σωστή θεραπεία.

Η χολική χρωστική χολερυθρίνη δείχνει το πρόβλημα σε 3 επίπεδα

Οι αυξημένες τιμές της χολικής χρωστικής και ο επακόλουθος κίτρινος χρωματισμός του δέρματος και των βλεννογόνων υποδηλώνουν πρόβλημα σε επίπεδο αιμοποιητικού συστήματος, ήπατος και χοληφόρων οδών. Η υπερχολερυθριναιμία και ο ίκτερος από μόνες τους δεν μας λένε κάτι πιο κοντινό, γι' αυτό και είναι πάντα απαραίτητες οι συμπληρωματικές εξετάσεις (ορολογικές εξετάσεις, ογκομετρικές εξετάσεις, υπερηχογράφημα, ERCP...).

Ο κίτρινος αποχρωματισμός του δέρματος, των βλεννογόνων και των σκληρών δεν μπορεί να είναι μόνο ένδειξη των γνωστών μας νοσημάτων. Μπορεί επίσης να οφείλεται σε διάφορες ξένες λοιμώξεις που τελικά οδηγούν σε ηπατική ανεπάρκεια και θάνατο.

Συμβουλή: Ο εμβολιασμός, η σημασία του πριν από τα ταξίδια στο εξωτερικό - ξένες ασθένειες

Τύπος ίκτερου ανάλογα με το σημείο της βλάβης:

1. Ο προηπατικός ίκτερος (⇑ n-Bil., norm. k-Bil.) εμφανίζεται στο επίπεδο των αιμοσφαιρίων. Παρατηρείται αυξημένη διάσπαση των ερυθρών αιμοσφαιρίων (αιμόλυση των ερυθροκυττάρων) και αυξημένη συγκέντρωση συζευγμένης χολερυθρίνης. Εμφανίζεται κυρίως στα νεογέννητα. Ονομάζεται αιμολυτικός ίκτερος. Μπορεί να εμφανιστεί και σε ενήλικα από διάφορα αίτια νόσου (αιμολυτικός πυρετός).
2. Ο ηπατικός ίκτερος (⇑ n-Bil., ⇑ k-Bil.) προκύπτει απευθείας στο ήπαρ από βλάβη των ηπατικών κυττάρων - ηπατοκυττάρων. Αιτία είναι συνήθως η κίρρωση του ήπατος, όλοι οι τύποι ιογενούς ηπατίτιδας (A, B, C) και άλλες ασθένειες. Τα εργαστηριακά στοιχεία δείχνουν αυξημένη συγκέντρωση συζευγμένης και μη συζευγμένης χολερυθρίνης.
3. Ο μεταηπατικός ίκτερος (norm. n-Bil., ⇑ k-Bil.) προκύπτει στο επίπεδο των χοληφόρων πόρων. Αυτοί είναι διατεταμένοι λόγω απόφραξης. Η απόφραξη μπορεί να σχηματιστεί, για παράδειγμα, από πέτρα στη χοληδόχο κύστη ή από όγκο που δημιουργεί πίεση.

Ενδιαφέροντα:
Οι ταξιδιώτες προσέξτε!
Τα ταξίδια σε εξωτικές χώρες μπορεί να σας κοστίσουν το συκώτι σας.
Εκτός από ένα μαυρισμένο σώμα, μπορεί να πάρετε από τις διακοπές σας και ένα κίτρινο χρώμα.
Αυτό μπορεί να συμβεί αν έχετε μολυνθεί από ιογενή ηπατίτιδα ή ακόμη και από κίτρινο πυρετό.

Η αλβουμίνη έχει μικρή διαγνωστική αξία

Η αλβουμίνη είναι μια πρωτεΐνη του πλάσματος που αποτελεί σχεδόν το 60% όλων των πρωτεϊνών του σώματος. Τα αυξημένα επίπεδα αλβουμίνης έχουν μικρή διαγνωστική σημασία, γι' αυτό και δεν αναφέρονται συχνά σε άρθρα σχετικά με το ήπαρ ή τις ηπατικές εξετάσεις.

Ωστόσο, η αλβουμίνη δεσμεύει τη χολερυθρίνη και είναι σημαντική για τη διάλυσή της. Επίσης, δεσμεύει διάφορες τοξικές ουσίες (βαρέα μέταλλα, φάρμακα).

Οι μειωμένες τιμές της υποδηλώνουν ορισμένες ηπατικές παθήσεις, επίσης νεφρικές παθήσεις, άλλες παθήσεις του πεπτικού συστήματος, μεταβολικές διαταραχές, αλλά και βλάβες ιστών (τραυματισμοί, εγκαύματα).

+

Εξετάσεις ήπατος στο σπίτι;

Τα οικιακά τεστ για τον έλεγχο της ηπατικής λειτουργίας μπορούν επίσης να αγοραστούν στο φαρμακείο και στο διαδίκτυο. Αλλά να θυμάστε ότι κανένα γρήγορο τεστ δεν είναι ισότιμο με μια επαγγελματική εξέταση.