Τι είναι η δηλητηρίαση από μανιτάρια, πώς εκδηλώνεται; Μέτρα και διαδικασία πρώτων βοηθειών

Δηλητηρίαση από μανιτάρια, γιατί συμβαίνει;

Ρωτάτε:
Τι είναι η δηλητηρίαση από μανιτάρια;
Πώς εκδηλώνεται η δηλητηρίαση;
Ποιες είναι οι προφυλάξεις και οι πρώτες βοήθειες για τη δηλητηρίαση από μανιτάρια;
Τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση υποψίας δηλητηρίασης;

Αιτία είναι η ανεξέλεγκτη συλλογή μανιταριών από ερασιτέχνες συλλέκτες μανιταριών. Η έλλειψη γνώσεων του κοινού έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται ενίοτε μοιραία λάθη.

Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στους διάφορους τύπους δηλητηρίασης μαζί.

Οι διαφορές μεταξύ βρώσιμων και μη βρώσιμων μανιταριών είναι μερικές φορές ανεπαίσθητες. Και έτσι μπορεί εύκολα να προκληθεί βλάβη στην υγεία και δηλητηρίαση από μανιτάρια.

Ωστόσο, τα προβλήματα υγείας δεν εμφανίζονται απαραίτητα μόνο μετά την κατανάλωση δηλητηριωδών μανιταριών. Ακόμη και τα βρώσιμα έχουν τοξική επίδραση στον άνθρωπο υπό ορισμένες συνθήκες.

Πότε πρέπει να σκεφτούμε πιθανή δηλητηρίαση από μανιτάρια;

Η δηλητηρίαση από μανιτάρια και η ανάλυση των τύπων δηλητηρίασης

Η δηλητηρίαση από μανιτάρια εμφανίζεται αρκετά συχνά.

Ο κίνδυνος έγκειται στην έλλειψη ενημέρωσης των ερασιτεχνών μανιταροσυλλεκτών σχετικά με την τοξικότητα των διαφόρων ειδών μανιταριών. Αυτά διακρίνονται σε εξαιρετικά τοξικά, τοξικά και επιβλαβή.

Η τοξικότητά τους έγκειται στις τοξίνες που περιέχονται απευθείας στο μανιτάρι ή στα προϊόντα διάσπασης, τα οποία παράγονται από την ακατάλληλη αποθήκευση ή την προετοιμασία των τροφίμων.

Οι άνθρωποι μπορούν επίσης να βλάψουν τον εαυτό τους καταναλώνοντας βρώσιμα αλλά παλιά, μουχλιασμένα μανιτάρια ή μανιτάρια μολυσμένα με κάποιο παράσιτο. Λιγότερο συχνή είναι η μόλυνση από περιττώματα ζώων ή ψεκασμό.

Κάθε μύκητας περιέχει διαφορετικούς τύπους τοξινών και επομένως τα συμπτώματα ποικίλλουν σημαντικά.

Επίσης, τα συμπτώματα της δηλητηρίασης μπορεί να μην εμφανιστούν αμέσως.

Ορισμένες δηλητηριάσεις εμφανίζονται επίσης με διαφορά αρκετών ωρών έως ημερών. Ως εκ τούτου, είναι πάντα σημαντικό να θυμάστε την κατανάλωση μανιταριών, ακόμη και αν αυτή έγινε πριν από μια εβδομάδα.

Υπάρχει μεγάλος αριθμός δηλητηριωδών μανιταριών και η δηλητηρίαση με καθένα από αυτά έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Συνοψίζοντας, χρησιμοποιούμε μια κατηγοριοποίηση των διαφόρων τύπων δηλητηρίασης, η οποία τα διαχωρίζει με βάση τα κυρίαρχα συμπτώματα. Περιορίζει το φάσμα των ύποπτων μανιταριών και διευκολύνει τη διάκριση του συγκεκριμένου είδους που μπορεί να προκάλεσε τη δηλητηρίαση.

Υπάρχουν, βέβαια, και πιο λεπτομερείς και επαγγελματικές ταξινομήσεις. Παρά τις διαφορετικές κατηγοριοποιήσεις, υπάρχουν πολλές δηλητηριάσεις που συνδυάζονται. Επομένως, η κλινική εικόνα μπορεί να μην αντιστοιχεί ακριβώς σε μια συγκεκριμένη κατηγορία.

1. Ηπατοτοξικός τύπος δηλητηρίασης

Ο ηπατοτοξικός τύπος δηλητηρίασης είναι ένας από τους πιο επικίνδυνους τύπους δηλητηρίασης.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι τοξίνες δρουν απευθείας στο ήπαρ, προκαλώντας σοβαρή τοξική ηπατική βλάβη και η κατάσταση μπορεί να καταλήξει σε ηπατικό κώμα με επακόλουθο θάνατο του ασθενούς.

Ο πιο επικίνδυνος και δηλητηριώδης μύκητας που συναντάται όχι μόνο στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική είναι ο πράσινος φρύγανος (Amanita phaloides). Συχνά συγχέεται με τα μανιτάρια και προκαλεί ηπατική βλάβη.

Το πράσινο φρύγανο περιέχει ένα μείγμα πεπτικών δηλητηρίων (αματοξίνη, φαλοτοξίνη) τα οποία, λόγω της μακράς λανθάνουσας φάσης, απορροφώνται πλήρως από τον οργανισμό.

Η λανθάνουσα περίοδος είναι έως και 8 έως 12 ώρες.

Λανθάνουσα περίοδος = καθυστέρηση στην εμφάνιση των συμπτωμάτων και των σημείων της δηλητηρίασης.

Ένα μόνο καρποφόρο σώμα ζυγίζει 30 έως 60 g. 50 g αυτού του μύκητα αρκούν για να σκοτώσουν έναν ενήλικα άνθρωπο που ζυγίζει περίπου 60 kg.

Τα παιδιά κινδυνεύουν περισσότερο, καθώς γι' αυτά αρκεί μικρότερη δόση. Οι έγκυες γυναίκες κινδυνεύουν από βλάβη του εμβρύου και οι θηλάζουσες μητέρες εκκρίνουν τοξίνες στο μητρικό γάλα, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν το θάνατο του μωρού.

Εκδηλώσεις δηλητηρίασης από ηπατοτοξικό μανιτάρι

Αρχικά, ο ασθενής εμφανίζει γενική αδυναμία, κακουχία, ρίγη, αίσθημα παλμών και βαρύτητα. Συνδέονται σοβαρός πονοκέφαλος, ζάλη και εμβοές.

Επίσης, αρχίζει να εμφανίζεται πόνος στο στομάχι και εξαπλώνεται σε ολόκληρη την κοιλιά.

Εκτός από άλλα συμπτώματα, υπάρχουν και συμπτώματα δηλητηρίασης τύπου γαστρεντερίτιδας με ναυτία, εμετό και διάρροια.

Ο ασθενής δίνει την εντύπωση του horror mortis (πρόσωπο πριν από το θάνατο).
Είναι αδύναμος, ασθενικός, εμφανώς χλωμός, υποθερμικός, κρύος και υγρός, ιδρώνει. Το πρόσωπο είναι βυθισμένο, τα χαρακτηριστικά είναι οξυμένα, η μύτη μυτερή.

Η κατάσταση χωρίς βελτίωση επιμένει για περίπου 3 ημέρες, αν ο ασθενής επιβιώσει.

Στη συνέχεια, υπάρχει πόνος στην περιοχή του ήπατος (κάτω από το δεξιό πλευρικό τόξο). Το χρώμα του δέρματος αλλάζει από χλωμό σε ικτερικό (κίτρινο) λόγω της ηπατικής βλάβης και ο μη θεραπευμένος ασθενής πεθαίνει από ηπατική ανεπάρκεια.

2. Νευροτοξικός τύπος δηλητηρίασης

Ο νευροτοξικός τύπος δηλητηρίασης είναι ο δεύτερος πιο σοβαρός τύπος δηλητηρίασης μετά την ηπατοτοξική.

Προκαλείται από ινδολικές νευροτοξίνες που περιέχονται σε ορισμένα είδη μυκήτων. Κύριος εκπρόσωπος είναι ο κόκκινος φρύνος (Amanita muscaria). Μεταξύ των φρύνων υπάρχουν επίσης ο κίτρινος φρύνος λεμονιού (Amanita citrina), ο πορφυρός φρύνος (Amanita porphyria) και ο φρύνος τίγρης (Amanita pantherina).

Προκαλείται επίσης από το άκαμπτο αναρριχητικό φυτό (Clitocybe galinacea), το χάλκινο νηματώδες σκουλήκι (Inocybe aeruginascens), το λευκοκέφαλο περονόσπορο (Lycoperdon candidum), το βελούδινο μηδενικό φυτό (Conocybe), το φολιδωτό μηδενικό φυτό (Gymnopilus) και το κολλαριστό μηδενικό φυτό (Stropharia).

Οι περισσότεροι (αλλά όχι όλοι) μύκητες που περιέχουν νευροτοξίνες βρίσκονται σε καλά λιπασμένα εδάφη (περιττώματα, φυτικά υπολείμματα που αποσυντίθενται).

Οι τοξίνες που περιέχουν πιστεύεται ότι είναι ανάλογα (υποκατάστατα) της σεροτονίνης (της ορμόνης της ευτυχίας) και έχουν παρόμοιες επιδράσεις με το LSD. Χρησιμοποιούνται επίσης στην έρευνα και στην ψυχιατρική για την παραγωγή φαρμάκων.

Συχνά γίνονται αντικείμενο κατάχρησης από τους λεγόμενους μυκοτοξικομανείς που χρησιμοποιούν την επίδραση των νευροτοξινών για να προκαλέσουν διάφορες καταστάσεις (στο παρελθόν, σαμάνοι).

Ωστόσο, η δηλητηρίαση από ορισμένα μανιτάρια με ινδολικές νευροτοξίνες οδηγεί συχνά στο θάνατο των καταχραστών, καθώς η αναλογία των τοξινών που δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα ποικίλλει από μανιτάρι σε μανιτάρι.

Εκδηλώσεις δηλητηρίασης από νευροτοξικά μανιτάρια

Η δηλητηρίαση εκδηλώνεται με αντιληπτικές διαταραχές, κυρίως στην όραση και την ακοή. Αρχικά, η όραση είναι ασυνήθιστα καλή στο βάθος, τα χρώματα γίνονται πιο έντονα και η ακουστική οξύτητα βελτιώνεται.

Αργότερα, παρατηρούνται διαταραχές στην εκτίμηση της απόστασης και αλλαγές στην αντίληψη αντικειμένων, προσώπων και σχημάτων.

Οι ψευδοαλληλουκίνες εμφανίζονται όταν τα μάτια είναι κλειστά - παρατηρούνται σπινθήρες, λάμψεις, φώτα, χρώματα ή ακόμη και διαφορετικά αντικείμενα. Οι ψευδοαλληλουκίνες που επιμένουν μετά το άνοιγμα των ματιών αποτελούν ένδειξη σοβαρής δηλητηρίασης.

Τα γενικά συμπτώματα περιλαμβάνουν ζάλη, διαταραχή της σταθερότητας και του συντονισμού των κινήσεων, αίσθημα παλμών, ναυτία, αδυναμία, εμετό, ξηρό λαιμό. Ο εμετός είναι σχεδόν ανύπαρκτος.

3. Γαστρεντερικός τύπος δηλητηρίασης

Ο γαστρεντερικός τύπος δηλητηρίασης είναι επίσης ο πιο κοινός τύπος, καθώς προκαλείται από τον μεγαλύτερο αριθμό μυκήτων.

Σε αυτούς περιλαμβάνονται ορισμένα είδη μανιταριών (Agaricus), το μπιζέλι (Russula), το σαπουνόχορτο (Tricholoma saponaceum) και το καουμπόικο μπιζέλι (Lactarius torminosus).

Το όνομα υποδηλώνει ήδη ότι αυτός ο τύπος δηλητηρίασης επηρεάζει το πεπτικό σύστημα και εκδηλώνεται με τις διαταραχές του.

Το ύπουλο έγκειται στο γεγονός ότι και άλλοι τύποι δηλητηρίασης μπορεί να εκδηλώσουν συμπτώματα γαστρεντερικής βλάβης πέραν των βασικών κλινικών εκδηλώσεών τους.

Είναι σημαντικό να εκτιμηθεί εάν ο ασθενής έχει μόνο μεμονωμένες διαταραχές του πεπτικού συστήματος ή εάν υπάρχουν και άλλα συμπτώματα που είναι τυπικά για άλλους τύπους δηλητηρίασης.

Στην ουσία, δεν πρόκειται για δηλητηρίαση αυτή καθαυτή. Αντίθετα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για πεπτικό ερεθισμό.

Δεν απειλεί άμεσα τη ζωή του ασθενούς και η κατάσταση βελτιώνεται αυθόρμητα.

Εκδηλώσεις του γαστρεντερικού τύπου δηλητηρίασης από μανιτάρια

Η βασική κλινική εκδήλωση είναι η τοξική γαστρεντερίτιδα (φλεγμονώδης αντίδραση του στομάχου και του εντέρου). Συχνά συγχέεται και διαγιγνώσκεται λανθασμένα ως γαστρεντερίτιδα βακτηριακής ή ιογενούς αιτιολογίας (αιτίας), η οποία εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο.

Αυτός ο λανθασμένα διαγνωσμένος αιτιολογικός παράγοντας γίνεται και λανθασμένη θεραπεία. Επομένως, οι πληροφορίες σχετικά με την κατάποση μανιταριών στο προηγούμενο διάστημα είναι σημαντικές για την ορθότητα της διάγνωσης και της θεραπείας.

Οι πιο συνηθισμένες εκδηλώσεις περιλαμβάνουν:

• Ναυτία
• Ναυτία - αίσθημα εμετού
• επίμονος εμετός
• συστροφή των κινήσεων του εντέρου
• Κράμπες στην κοιλιακή χώρα
• διάρροια

Είναι επικίνδυνη στους ηλικιωμένους λόγω της ταχείας εμφάνισης αφυδάτωσης που τους θέτει σε κίνδυνο.

Παρόμοια συμπτώματα με τους γαστρεντερικούς τύπους δηλητηρίασης από μανιτάρια παρατηρούνται σε ορισμένες τροφικές δηλητηριάσεις ή ακόμη και σε δηλητηριάσεις νερού. Η κλινική πορεία μοιάζει πολύ με τη σαλμονέλωση, τον τυφοειδή πυρετό, το E. coli - δηλαδή τις διαρροϊκές ασθένειες που είναι χαρακτηριστικές στην Εκδίκηση του Φαραώ.

4. Αγγειοτοξικός (κοπρινικός) τύπος δηλητηρίασης

Ο αγγειοτοξικός τύπος δηλητηρίασης χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι εμφανίζεται μόνο όταν ένα κανονικά βρώσιμο μανιτάρι προσλαμβάνεται σε συνδυασμό με αλκοόλ.

Μην συνδυάζετε μανιτάρια με αλκοόλ!

Προκαλεί μια αντίδραση που είναι πανομοιότυπη με εκείνη της δηλητηρίασης από αλκοόλ και της ταυτόχρονης χρήσης antabuse (φάρμακο για τη θεραπεία της εξάρτησης από το αλκοόλ).

Προκαλείται από το μελάνι (λατ. Coprinus inkoustaria), αλλά και από άλλα είδη κοπριάς, όπως το επιφανειακό κοπριά (Coprinus alopecia), το αστραφτερό κοπριά (Coprinus micaceus), το στικτό κοπριά (Coprinus picaceus) ή το κοντόχοντρο μανιτάρι (Boletus torosus).

Περιέχουν μια ουσία που ονομάζεται coprin, η οποία πήρε το όνομά της από το όνομα του ίδιου του σκαθαριού της κοπριάς, επειδή βρέθηκε για πρώτη φορά στο σκαθάρι της κοπριάς. Η coprin είναι ένας αναστολέας (επιβραδυντής) του ενζύμου αφυδρογονάση της ακεταλδεΰδης. Επιβραδύνοντας ή σταματώντας αυτό το ένζυμο, σχηματίζεται περίσσεια ακεταλδεΰδης στο ήπαρ.

Αυτό κανονικά θα έπρεπε να μεταβολίζεται περαιτέρω σε οξικό οξύ, πράγμα που δεν συμβαίνει στη δηλητηρίαση από κοπρίνη. Το επίπεδο της ακεταλδεΰδης αυξάνεται επίσης στην κυκλοφορία του αίματος και εμφανίζονται κλινικά συμπτώματα δηλητηρίασης.

Εκδηλώσεις δηλητηρίασης από αγγειοτοξικό μανιτάρι

Στην αγγειοτοξική δηλητηρίαση μιλάμε για πρώιμη δηλητηρίαση.

Η λανθάνουσα περίοδος μέχρι την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων κυμαίνεται από λίγα λεπτά έως περίπου 3-4 ώρες.

Η ακεταλδεΰδη προκαλεί υπερβολική ροή αίματος στο δέρμα, η οποία εκδηλώνεται εξωτερικά με ερυθρότητα κυρίως του προσώπου και του λαιμού.

Η αρτηριακή πίεση πέφτει γρήγορα, με αποτέλεσμα πιθανή κατάρρευση.

Η δράση της καρδιάς επιταχύνεται, μερικές φορές γίνεται ακανόνιστη, και είναι η αιτία διαφόρων διαταραχών του καρδιακού ρυθμού.

Ο ασθενής αισθάνεται ταχυπαλμία, έχει αίσθημα έλλειψης αέρα, τρέμουλο.

Η κατάσταση συνοδεύεται από βλαστικά συμπτώματα όπως υπερβολική εφίδρωση, ναυτία, ναυτία, εμετός, ζάλη.

Ας δούμε μαζί όλα τα προβλήματα του καλοκαιριού:
Η υγεία μας το καλοκαίρι - ήλιος, ζέστη, τραυματισμοί και ασθένειες

Τι πρέπει να κάνετε αν υποψιάζεστε δηλητηρίαση από μανιτάρια + Πώς να κάνετε τις πρώτες βοήθειες

Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να σκεφτείτε είναι ότι οι δυσκολίες που έχουν προκύψει, σε ένα άτομο, μπορεί να οφείλονται στην κατανάλωση δηλητηριωδών μανιταριών.

Ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ της κατάποσης των τοξινών και της εμφάνισης των πρώτων συμπτωμάτων παίζει επίσης σημαντικό ρόλο.

Σε ορισμένες περιπτώσεις με σύντομη λανθάνουσα φάση, η πρόκληση εμετού είναι πιο σημαντική. Αυτό έχει σημασία μόνο εάν τα μανιτάρια δεν έχουν χωνευτεί - εντός 30 λεπτών από την κατανάλωση.

Αυτό επιτρέπει την απομάκρυνση των άπεπτων υπολειμμάτων μανιταριών και των τοξινών από τον οργανισμό και αποτρέπει την περαιτέρω έκθεση στη νοξα.

Ποτέ δεν προκαλούμε εμετό σε άτομο με μειωμένη συνείδηση!

Αφού αποβληθεί το περιεχόμενο του στομάχου, συνιστάται η λήψη μαύρου άνθρακα για την απορρόφηση των υπόλοιπων τοξινών από τον πεπτικό σωλήνα.

Στη συνέχεια, θα πρέπει να αυξηθεί η πρόσληψη υγρών για να επιταχυνθεί η έκπλυση των απορροφημένων τοξινών στο σώμα. Σε δηλητηρίαση γαστρεντερικού τύπου, ενυδατώνουν επίσης.

Αμέσως μετά θα πρέπει να αναζητηθεί ιατρική βοήθεια.

• Επικοινωνήστε με το Κέντρο Πληροφοριών Δηλητηριάσεων
• πρόκληση εμέτου - το αργότερο εντός 30 λεπτών από την κατάποση
• πάρτε μαύρο άνθρακα - απορροφά τις τοξίνες
• ενυδατώστε τον οργανισμό - τα υγρά επιταχύνουν επίσης την έκπλυση των τοξινών
• αναζητήστε ιατρική βοήθεια το συντομότερο δυνατό
• επικοινωνήστε με τη γραμμή των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης, όπου θα σας δοθούν οδηγίες ή θα σας συνδέσουν με το τοξικολογικό τμήμα
  • αν το απαιτεί η υγεία του ατόμου, θα στείλουν βοήθεια
    • αυτό θα αξιολογηθεί από έναν χειριστή έκτακτης ανάγκης

Πώς μπορείτε να αποτρέψετε τη δηλητηρίαση;

Εάν δεν είστε έμπειρος συλλέκτης μανιταριών, είναι προτιμότερο να αγοράζετε αυτά τα τρόφιμα από το κατάστημα.

Έτσι θα αποτρέψετε πιθανή δηλητηρίαση.

Εάν η συλλογή μανιταριών εξακολουθεί να είναι ένα από τα χόμπι σας, είναι καλύτερο να πηγαίνετε στο δάσος με ένα έμπειρο άτομο που γνωρίζει τις μικρές διαφορές μεταξύ βρώσιμων και δηλητηριωδών ειδών.

Τα μανιτάρια που συλλέγετε θα πρέπει να καθαρίζονται και να ταξινομούνται.

Θα πρέπει να ελέγξετε ξανά, είτε σε ένα βιβλίο είτε στο διαδίκτυο, κάθε άγνωστο μανιτάρι και εκείνα για τα οποία δεν είστε σίγουροι. Δεν θα σας πάρει πολύ χρόνο και θα προστατεύσετε τον εαυτό σας από κινδύνους.

Μπορείτε επίσης να βρείτε τις σωστές μεθόδους αποθήκευσης και προετοιμασίας στη σωστή βιβλιογραφία.