Τι είναι ο προστάτης: ποιες είναι οι πιθανές ασθένειες + Πώς να τον διατηρήσετε υγιή;

Τι είναι ο προστάτης και σε τι χρησιμεύει; Ποιες ασθένειες γνωρίζουμε και ποια είναι τα συμπτώματά τους; Και πολλές ακόμη πληροφορίες σας μεταφέρονται στις επόμενες γραμμές.

Στην ιατρική, τα πάντα σχετίζονται με τα πάντα. Αυτό ισχύει και για ένα όργανο τόσο μικρό όσο ο προστάτης.

Τα προειδοποιητικά σημάδια μπορεί να είναι πολύ πιο εκτεταμένα από ό,τι θα περιμένατε. Με την πρώτη ματιά, ένας συνηθισμένος πόνος στην πλάτη ή στο κάτω μέρος της μέσης μπορεί τελικά να οδηγήσει σε ουρολόγο.

Για πολλούς άνδρες, το θέμα αυτό είναι ταμπού, επειδή το άνοιγμά του συνδέεται λανθασμένα στο μυαλό τους με την απώλεια της ανδροπρέπειας. Ωστόσο, δεν πρόκειται για αποτυχία και συχνά είναι ένα εύκολα επιλύσιμο πρόβλημα.

Η διαδικασία της γήρανσης είναι φυσική και η κάλυψη των συμπτωμάτων της διεύρυνσης του προστάτη δεν θα επαναφέρει τη νεότητά σας. Αντίθετα - αν δεν αναφέρετε την ενόχληση, μπορεί να έχει μη αναστρέψιμες συνέπειες.

Γιατί; Διαβάστε παρακάτω.

Ο προστάτης στους άνδρες

Ο προστάτης είναι ένα τυπικά ανδρικό όργανο. Περιβάλλει την αρχή της ανδρικής ουρήθρας. Είναι ένας αδένας σε σχήμα κώνου. Το μέγεθος και το βάρος του είναι καθοριστικά. Η πιο συνηθισμένη πάθηση είναι η καλοήθης διόγκωση που σχετίζεται με την ηλικία.

Οι διαστάσεις του ανδρικού προστάτη είναι περίπου 4 x 3,5 x 2 cm. Το μέσο βάρος του είναι 20 γραμμάρια.

Ο προστάτης είναι ο μεγαλύτερος ανδρικός επικουρικός σεξουαλικός αδένας.

Παράγει ένα έκκριμα που αποτελεί το πρώτο κλάσμα της εκσπερμάτισης (10-20% του όγκου). Το έκκριμα αυτό βοηθά στην αραίωση της πυκνότητας του σπέρματος που αποβάλλεται στην ουρήθρα κατά την εκσπερμάτιση. Η σύνθεση του εκκρίματος περιλαμβάνει σπέρμα, ένζυμα, βιολογικά ενεργές ουσίες, μέταλλα και άλλα.

Μια από τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που πολλοί ντρέπονται να κάνουν είναι:
Έχουν και οι γυναίκες προστάτη;
Ναι, έχουν.

Ο γυναικείος προστάτης (Prostata femina)

Ο προστάτης υπάρχει και στις γυναίκες. Μια περιγραφή του γυναικείου προστάτη δίνεται από τον καθηγητή Zaviačić, MD, DrSc. το 1999.

Ωστόσο, οι πρώτες αναφορές εμφανίζονται πολύ νωρίτερα. Το έτος 1672 αναφέρεται στη βιβλιογραφία.

Το θέμα του γυναικείου προστάτη εξακολουθεί να είναι αμφιλεγόμενο.

Ήδη το 2001, η Ομοσπονδιακή Διεθνής Επιτροπή Ανατομικής Ορολογίας αποφάσισε να εισαγάγει τον όρο θηλυκός προστάτης στη νέα έκδοση της Ιστολογικής Ορολογίας.

Ο γυναικείος προστάτης βρίσκεται στο τοίχωμα της γυναικείας ουρήθρας, σε άμεση γειτνίαση με το πρόσθιο τοίχωμα του κόλπου. Στις γυναίκες αποτελεί περίπου το 1/5 έως το 1/4 του βάρους του προστάτη του μέσου ενήλικου άνδρα.

Είναι επίσης το σημείο όπου λαμβάνει χώρα η ωρίμανση των επιφανειακών, λεγόμενων επιθηλιακών κυττάρων του αδένα σε ώριμα εκκριτικά κύτταρα. Η εξωκρινής (εκκριτική) λειτουργία εξασφαλίζει την παραγωγή προστατικού υγρού.

Έχει επίσης περιγραφεί η λεγόμενη νευροενδοκρινική λειτουργία. Ωστόσο, η απόδειξή της υπόκειται σε περαιτέρω έρευνα και περαιτέρω αποσαφήνιση.

Τα αποτελέσματα σχετικά με τη βιολογική λειτουργία μπορεί να επιφέρουν εκπληκτικές εξελίξεις μεταξύ των γυναικολογικών-ουρολογικών διαταραχών που εμφανίζονται στις γυναίκες.

Όταν η ουρήθρα τραυματίζεται σε πτώση στην περιοχή του περινέου, η σοβαρότητα του τραυματισμού μπορεί να ποικίλλει. Οι μεμονωμένοι τραυματισμοί στον γυναικείο προστάτη είναι σχεδόν ανύπαρκτοι.

Έχουν δημοσιευθεί μελέτες που περιγράφουν σπάνιες περιπτώσεις κύστεων, υπερπλασίας (μη κακοήθης, καλοήθης διόγκωση) και καρκινώματος (κακοήθεια) του προστάτη σε γυναίκες.

Ποιες είναι οι πιο συχνές παθήσεις του προστάτη στους άνδρες;

Οι πιο συχνές "ομάδες" ασθενειών:

• Τραυματισμοί
• Φλεγμονή
• καλοήθης διεύρυνση του προστάτη
• κακοήθης όγκος του προστάτη

Μύθος: "Μπορώ να ουρήσω, δεν έχω προστάτη...".

Για την καλύτερη κατανόηση της νόσου του προστάτη, ας εξετάσουμε εν συντομία τις διαγνωστικές επιλογές.

1.

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης με το γιατρό, περιγράφετε διεξοδικά τα προβλήματα υγείας σας.

Αυτό το βήμα είναι καθοριστικό για τη διάγνωση οποιασδήποτε νόσου. Με βάση αυτές τις πληροφορίες, ξεδιπλώνεται η επόμενη πορεία δράσης.

Οι άνθρωποι τείνουν να αποκρύπτουν πληροφορίες όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες με την ούρηση, τις κινήσεις του εντέρου, τα γεννητικά όργανα ή γενικότερα σε οικεία θέματα.

Αυτές οι πληροφορίες είναι σημαντικές για τον γιατρό. Μη φοβάστε να μιλήσετε γι' αυτές, άλλωστε πρόκειται για την υγεία σας. Ανακριβείς πληροφορίες σχετικά με την εμφάνιση των πρώτων ή των επόμενων συμπτωμάτων θα βλάψουν τελικά την υγεία σας.

2. Το δεύτερο βήμα - φυσική εξέταση

Ο γιατρός θα αξιολογήσει τη συνολική σας υγεία. Θα επικεντρωθεί σε μια βασική ουρολογική εξέταση. Η πραγματική εξέταση του προστάτη περιλαμβάνει τη λεγόμενη ψηφιακή εξέταση (ο γιατρός φτάνει με το δάχτυλο μέσα από το ορθό για να ψηλαφήσει τον προστάτη).

3. Περαιτέρω διαγνωστικά βήματα

Ανάλυση ούρων, εργαστηριακές εξετάσεις αίματος και απεικονιστικές εξετάσεις - ακτινογραφία, USG (υπερηχογράφημα του προστάτη ή της κοιλιάς), αξονική τομογραφία (CT), μαγνητική τομογραφία (MRI), τομογραφία ραδιονουκλιδίων (PET-CT).

Οι ουρολογικές διερευνητικές επιλογές είναι εκτεταμένες, ενόργανες εξετάσεις (π.χ. σπείρωση), ουροδυναμικές εξετάσεις (παρακολούθηση πιθανών διαταραχών μεταφοράς ούρων), άμεση δειγματοληψία ιστών και άλλα.

Φλεγμονή

Η φλεγμονή του προστάτη, που ονομάζεται προστατίτιδα, είναι ένας ευρύτερος όρος. Περιλαμβάνει:

• Οξεία βακτηριακή φλεγμονή του προστάτη.
• Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα
• σύνδρομο προστατίτιδας, που ονομάζεται επίσης χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα ή σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου
• ασυμπτωματική προστατίτιδα - ιστολογικό εύρημα (εύρημα στον ιστό)

Εξηγήστε τις διάφορες μορφές φλεγμονώδους συμμετοχής του προστάτη.

Οξεία μορφή βακτηριακής φλεγμονής του προστάτη (οξεία προστατίτιδα)

Ανήκει στις λοιμώξεις του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος.

Συμπτώματα:

• Συχνή, επείγουσα ούρηση.
• πόνος στο περίνεο, στην κάτω κοιλιακή χώρα ή στην εξωτερική περιοχή των γεννητικών οργάνων
• πυρετός, ρίγη
• αδύναμη ροή ούρων έως αδυναμία ούρησης (επίσχεση ούρων)

Εάν η ροή των ούρων είναι μειωμένη ή αδύνατη, η ουροφόρος οδός μπορεί να αποφραχθεί, που ονομάζεται απόφραξη!

Ο ειδικός γιατρός (ουρολόγος) κατά την ψηφιακή εξέταση (δακτυλική εξέταση μέσω του ορθού) διαπιστώνει οίδημα, διαρροή και ο ασθενής αισθάνεται πόνο.

Ένα θετικό βακτηριακό εύρημα (συχνότερα Escherichia coli) είναι σύνηθες στην ανάλυση ούρων.

Κατά την υπερηχογραφική εξέταση μπορεί να υπάρχει εύρημα μεταουροποιητικού υπολείμματος. Αυτό σημαίνει ότι μετά την ούρηση, τα υπολείμματα ούρων παραμένουν στην ουροδόχο κύστη και προκαλείται βλάβη στον οργανισμό.

Εάν υπάρχει σημαντικό υπόλειμμα ούρων ή οξεία κατακράτηση ούρων (επίσχεση ούρων) σε οξεία προστατίτιδα, μπορεί να είναι απαραίτητη η επισυστομετρία (μια διαδικασία που επιτρέπει την αποχέτευση των ούρων με το άνοιγμα της ουροδόχου κύστης).

Η θεραπεία της οξείας προστατίτιδας εξαρτάται από τη σοβαρότητα της κλινικής κατάστασης.

Τις περισσότερες φορές, η θεραπεία με αντιβιοτικά βασίζεται στην ευαισθησία των ευρημάτων στα ούρα.

Χρόνια βακτηριακή φλεγμονή του προστάτη (χρόνια προστατίτιδα)

Σε σύγκριση με την οξεία φλεγμονή, η χρόνια φλεγμονή έχει πιο ύπουλη πορεία.

Χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις.

Η χρόνια προστατίτιδα θεωρείται η συχνότερη αιτία υποτροπιάζουσας (επαναλαμβανόμενης) ουρολοίμωξης στους άνδρες. Πολύ συχνά, η οξεία μορφή δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς.

Συμπτώματα:

• Διαταραχές του ουροποιητικού συστήματος, συχνουρία
• Επείγουσα ούρηση
• Μη ειδικός πόνος στο περίνεο ή στην περιοχή των γεννητικών οργάνων
• Μπορεί να μην υπάρχουν συμπτώματα

Η διάγνωση εξαρτάται από την υποτροπή της προστατίτιδας και η θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας είναι μακροχρόνια.

Η διάρκεια της θεραπείας πρέπει να είναι τουλάχιστον 2 εβδομάδες. Μην διακόπτετε τη θεραπεία όταν βελτιωθούν τα κλινικά συμπτώματα- πρέπει να διαρκεί 4 έως 6 εβδομάδες.

Όπως και στην οξεία φλεγμονή, η αντιβιοτική αγωγή χρησιμοποιείται ανάλογα με τα ευρήματα των μικροοργανισμών. Το προτιμώμενο αντιβιοτικό είναι η σιπροφλοξασίνη.

Συχνά, λόγω της παρεμποδιστικής διείσδυσης του αντιβιοτικού στον ιστό ή κάποιας απομόνωσης των βακτηριακών εστιών, μπορεί να μην επιτευχθεί πλήρης ίαση.

Χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα (σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου)

Παρουσιάζει δυσφορία, πυελικό πόνο ή σεξουαλική δυσλειτουργία που διαρκεί τουλάχιστον 3 από τους τελευταίους 6 μήνες. Απαιτείται συνολική διάγνωση για τον αποκλεισμό άλλων αιτιών (βακτηριακή φλεγμονή, καρκίνος, νευρολογική νόσος, διάφορες ανατομικές ανωμαλίες κ.λπ.)

Η κλινική εικόνα της ίδιας της δυσφορίας, του πυελικού πόνου, των σεξουαλικών διαταραχών, ακόμη και των μεταβολών της διάθεσης και της συμπεριφοράς είναι πολύ ποικίλη.

Τα αίτια εμφάνισης διακρίνονται από την παρουσία μιας φλεγμονώδους συνιστώσας. Δεν έχουν αποσαφηνιστεί επαρκώς, γεγονός που καθιστά δύσκολη την ίδια τη θεραπεία.

Οι θεραπευτικές επιλογές αποτελούν ακόμη αντικείμενο πολλών μελετών. Στην πράξη χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά, αντιφλεγμονώδη φάρμακα, φάρμακα του λεγόμενου τύπου άλφα-αναστολέων, ορμονική αναστολή (άμβλυνση), φυτικά σκευάσματα και φυσικοθεραπεία.

Τι είναι η BPH;

Η ΒΡΗ είναι μια καλοήθης διόγκωση του προστάτη που ονομάζεται καλοήθης υπερπλασία του προστάτη.

Η συντομογραφία προέρχεται από το αγγλικό benign prostatic hyperplasia (καλοήθης υπερπλασία του προστάτη).

Κατά τη διάρκεια της φυσικής διαδικασίας γήρανσης, τα κύτταρα στην περιοχή του προστάτη (μυϊκά και επιφανειακά κύτταρα, που ονομάζονται επιθηλιακά κύτταρα) πολλαπλασιάζονται και επομένως η συσσώρευσή τους οδηγεί σε διεύρυνση του προστάτη.

Πρόκειται για μια συχνή, αργά εξελισσόμενη νόσο, που προσβάλλει κυρίως άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας. Η συχνότητα εμφάνισης αυξάνεται μετά την ηλικία των 50. Στη βιβλιογραφία έχει περιγραφεί ότι έως και το 90% των ανδρών πάσχουν από ΒΡΗ στη δεκαετία του 1980.

Η ΒΡΗ δεν σημαίνει καρκίνο του προστάτη. Η διεύρυνση του προστάτη μπορεί να εμφανιστεί με καρκίνο του προστάτη.

Εκδηλώσεις διευρυμένου προστάτη

Ο διογκωμένος προστάτης πιέζει την ουρήθρα και υπάρχει διαταραχή της κένωσης της ουροδόχου κύστης.

Τα συμπτώματα διαφορετικού βαθμού διαταραγμένης κένωσης εξαρτώνται από αυτόν τον μηχανισμό.

Εκδηλώσεις διαταραχών εναπόθεσης (ερεθιστικές)

• συχνή ούρηση κατά τη διάρκεια της ημέρας
• συχνή ούρηση τη νύχτα
• επείγουσα ούρηση με διαρροή ούρων

Εκδηλώσεις διαταραχών κένωσης (αποφρακτικές)

• αδύναμη ροή ούρων
• διακοπτόμενη ούρηση
• παρατεταμένη ούρηση
• επιτακτική ούρηση

Συμπτώματα μετά την ούρηση (συμπτώματα μετά την ούρηση)

• αίσθημα ατελούς ούρησης
• στάξιμο μετά την ούρηση

Σεξουαλική δυσλειτουργία

Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό στο πρώτο βήμα. Είναι πολύ χρήσιμο να συμπληρωθεί σωστά το ερωτηματολόγιο της Διεθνούς Έρευνας Ασθενών (IPSS) (7 ερωτήσεις που αφορούν τις δυσκολίες ούρησης, σύμφωνα με τη βαθμολογία ταξινόμησης της σοβαρότητας).

Το ερωτηματολόγιο περιλαμβάνει επίσης μια ερώτηση σχετικά με την ποιότητα ζωής σας.

Ακολουθεί φυσική εξέταση του προστάτη σας από τον γιατρό σας, εργαστηριακές εξετάσεις (συμπεριλαμβανομένης της εξέτασης PSA) και απεικονιστικές εξετάσεις.

Μπορεί επίσης να περιλαμβάνει μια μέτρηση της ροής των ούρων μέσω της ουρήθρας που ονομάζεται ουροροομετρία, μέτρηση των υπολειμματικών ούρων και, εάν υπάρχει αιμορραγία, κυστεοσκόπηση της ουροδόχου κύστης.

Η εξέταση ροής ούρων υπό πίεση θα βοηθήσει επίσης στη διαφοροποίηση της ΒΡΗ από την αδυναμία των μυών της ουροδόχου κύστης.

Στην πράξη, πολύ χρήσιμο είναι επίσης το ημερολόγιο κένωσης, το οποίο περιγράφει τη συχνότητα των κενώσεων και τον όγκο των ούρων.

Θεραπεία της BPH

Η τακτική παρακολούθηση του ασθενούς, η οποία ονομάζεται ιατρείο, αποτελεί μέρος της θεραπείας.

Μαθήματα σχετικά με τις αλλαγές στον τρόπο ζωής στην BPH

Περιορίστε τον καθιστικό τρόπο ζωής. Μην καταναλώνετε ερεθιστικές ουσίες όπως αλκοόλ και καφέ πριν από τον ύπνο και μειώστε την πρόσληψη υγρών μόνο πριν από τον ύπνο.

Είναι σημαντικό να βεβαιώνεστε ότι ουρείτε σχολαστικά και να προσπαθείτε να ουρείτε σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Μην καθυστερείτε την ούρηση, π.χ. όταν ταξιδεύετε!

Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της παρόρμησης για ούρηση, εξασκηθείτε στο να συγκρατηθείτε για να διατηρήσετε τη χωρητικότητα της ουροδόχου κύστης.

Η φαρμακολογική θεραπεία συνίσταται στη λήψη αναστολέων της 5-άλφα-αναγωγάσης (αναστέλλει τη μετατροπή της τεστοστερόνης σε άλλη μορφή, αναστέλλει την ανάπτυξη των ιστών), άλφα-αναστολέων που μειώνουν την πίεση του προστάτη στην ουροδόχο κύστη, αντιμουσκαρινικών φαρμάκων και άλλων τύπων, συνδυασμών διαφόρων ομάδων φαρμάκων, φυτικών εκχυλισμάτων.

Η χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται σε περίπτωση αποτυχίας της συντηρητικής θεραπείας.

Μην φανταστείτε αμέσως μια μεγάλη ανοικτή χειρουργική επέμβαση.

Στη σημερινή ιατρική υπάρχουν ήδη διαθέσιμες μη επεμβατικές επεμβάσεις που πραγματοποιούνται μέσω της ουρήθρας του ασθενούς. Άλλες επιλογές είναι οι επεμβάσεις με λέιζερ, οι λαπαροσκοπικές επεμβάσεις.

Καρκίνος του προστάτη

Οκαρκίνος του προστάτη είναι ο δεύτερος πιο συχνός καρκίνος στους άνδρες παγκοσμίως.

Σε αντίθεση με τη ΒΡΗ, ο καρκίνος του προστάτη περιλαμβάνει την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη μη φυσιολογικών κυττάρων στον ιστό του προστάτη. Τα περισσότερα προκύπτουν από τα αδενικά κύτταρα του προστάτη. Αυτός ο τύπος καρκίνου ονομάζεται αδενοκαρκίνωμα. Πολλοί από αυτούς τους τύπους όγκων είναι βραδείας ανάπτυξης, αλλά συναντάμε και επιθετικά ταχέως αναπτυσσόμενους τύπους.

Υπάρχουν διάφοροι ιστολογικοί τύποι καρκίνου του προστάτη ανάλογα με τους τύπους των κυττάρων που υφίστανται κακοήθη μετασχηματισμό.

Συμπτώματα του καρκίνου του προστάτη

Τα πρώιμα στάδια μπορεί να μην παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα.

Ως εκ τούτου, οι τακτικές προληπτικές εξετάσεις θα σας βοηθήσουν να εντοπίσετε τη νόσο νωρίς!

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα:

• Συχνότερη ούρηση τη νύχτα ή/και κατά τη διάρκεια της ημέρας
• δυσκολία στην ούρηση
• παρόρμηση για ούρηση
• αλλαγές στη ροή των ούρων
• διαρροή (ακράτεια) ούρων
• αίμα στα ούρα (αιματουρία)
• στυτική δυσλειτουργία
• αίμα στην εκσπερμάτιση
• πόνος στην περιοχή της πυέλου, στη μέση, πόνος στην πλάτη
• γενική αδυναμία, έλλειψη όρεξης και απώλεια βάρους
• ειδικά συμπτώματα που σχετίζονται με την παρουσία απομακρυσμένων δευτερογενών αλλοιώσεων (μεταστάσεις)

Συχνά οι άνδρες πιστεύουν ότι έχουν "μόνο" μακροχρόνιο πόνο στη σπονδυλική στήλη, ιδιαίτερα στο κάτω μέρος της πλάτης. Δυστυχώς, σε ορισμένες περιπτώσεις πρόκειται για οστικές μεταστάσεις στον καρκίνο του προστάτη!

Διάγνωση

Η ψηλάφηση του προστάτη από τον ουρολόγο, η εξέταση με υπερηχογράφημα και, εάν είναι απαραίτητο, η βιοψία με λεπτή βελόνα είναι απαραίτητες.

Το PSA μια μεγάλη βοήθεια!

Τι είναι το PSA;

Το ειδικό προστατικό αντιγόνο είναι ένας δείκτης (βιοδείκτης) του οποίου τα επίπεδα στο αίμα και η δυναμική του υποδεικνύουν μια παθολογική διεργασία στον προστάτη.

Το επίπεδο απλώς αντανακλά έναν πιθανό κακοήθη εκφυλισμό. Στην ογκολογία, είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στη διαγνωστική και θεραπευτική διαχείριση.

Μια μικρή αύξηση του PSA από μόνη της δεν σημαίνει πάντα καρκίνο του προστάτη!

Συχνά βοηθά στην ανίχνευση του καρκίνου του προστάτη ακόμη και σε τοπικό στάδιο.

Μερικές φορές το επίπεδο του PSA και η παρακολούθησή του με την πάροδο του χρόνου επηρεάζει την απόφαση του γιατρού σε μια στιγμή που καμία απεικονιστική εξέταση δεν μπορεί ακόμη να παράσχει τις απαραίτητες πληροφορίες για τον προστάτη.

Τα αποτελέσματα της βιοψίας περιλαμβάνουν την κλίμακα Gleason, μια ταξινόμηση της έκτασης των καρκινικών κυττάρων του προστάτη.

Πότε πρέπει να λαμβάνετε το PSA;

Εάν υπάρχει θετικό οικογενειακό ιστορικό, οι άνδρες άνω των 40 ετών θα πρέπει να κάνουν προληπτική δειγματοληψία PSA.

Σε άνδρες άνω των 50 ετών, στο πλαίσιο της τυπικής πρόληψης από τη δημόσια ασφάλιση υγείας.

Ωστόσο, ορισμένοι εμπορικοί ασφαλιστές καλύπτουν τη λήψη PSA νωρίτερα, από την ηλικία των 40 ετών.

Αν έχετε προβλήματα, μην κοιτάξετε να δείτε αν πληροίτε τα ηλικιακά κριτήρια. Επισκεφθείτε έναν ουρολόγο, ο οποίος θα σας εξετάσει σε πρώτη φάση και ενδεχομένως θα σας υποδείξει μια συλλογή.

Εκμεταλλευτείτε αυτή τη δυνατότητα.

Άλλες διαγνωστικές επιλογές έχουν περιγραφεί παραπάνω.

Θεραπεία

Χάρη στην πρόοδο της ιατρικής, κατανοούμε καλύτερα τη βιολογική βάση της νόσου του προστάτη. Αυτό φέρνει νέες θεραπευτικές επιλογές, παρατείνοντας τη ζωή των ασθενών και βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής τους.

Η θεραπεία και η πρόγνωση εξαρτώνται από το στάδιο ανίχνευσης της νόσου.

Οι νέες επιλογές περιλαμβάνουν χειρουργική επέμβαση, ορμονοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία, συνδυαστική και στοχευμένη θεραπεία.

Με τη χειρουργική επέμβαση, στόχος είναι η αφαίρεση του όγκου.

Η έκταση της επέμβασης (αφαίρεση μέρους του προστάτη, ολόκληρου του προστάτη ή εκτομή παρακείμενου οργάνου) εξαρτάται από τη θέση και τη διείσδυση της μάζας του όγκου.

Η ορμονική θεραπεία περιλαμβάνει τον αποκλεισμό των ορμονών που ονομάζονται ανδρογόνα (τεστοστερόνη στους άνδρες). Η καταστολή των ανδρογόνων επιβραδύνει και σταματά την ανάπτυξη των κακοήθων (καρκινικών) κυττάρων.

Στη θεραπεία, θα συναντήσετε τον όρο βραχυθεραπεία, που αναφέρεται επίσης ως εσωτερική ακτινοβολία. Η θεραπεία του προστάτη εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι η πηγή ακτινοβολίας βρίσκεται ακριβώς κοντά στην περιοχή που θεραπεύεται και παρέχει την απαιτούμενη υψηλή δόση ακτινοβολίας στον ιστό-στόχο.

Η εξωτερική ακτινοθεραπεία χρησιμοποιείται επίσης στη θεραπεία (η ακτινοβολία παράγεται σε μια συσκευή που ονομάζεται γραμμικός επιταχυντής και η ακτινοβολία φτάνει στον ασθενή μέσω του δέρματος).

Η πυρηνική θεραπεία μπορεί να χρησιμοποιήσει ειδικές ραδιενεργές ουσίες σε ορισμένες ενδείξεις. Αυτές μεταφέρονται μέσω του αίματος στο σημείο του καρκίνου και εκεί απελευθερώνουν ακτινοβολία ικανή να καταστρέψει τα καρκινικά κύτταρα. Μια επιλογή μπορεί να είναι το ράδιο-223, ο λεγόμενος άλφα πομπός, που επιτρέπει υψηλή αποτελεσματικότητα της θεραπείας με χαμηλή τοξικότητα.

Η συνεχιζόμενη εντατική κλινική έρευνα στην ογκολογία επικεντρώνεται επίσης στη χρήση της ανοσολογικής αντίδρασης του οργανισμού κατά των καρκινικών κυττάρων, τη λεγόμενη ανοσοθεραπεία. Η διέγερση των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος απευθείας κατά των καρκινικών κυττάρων του προστάτη εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο κλινικών δοκιμών.

Πώς να διατηρήσετε τον προστάτη υγιή;

Η απάντηση είναι η πρόληψη, ο υγιεινός τρόπος ζωής.

• Κουνηθείτε.
• Μειώστε την κατανάλωση αλκοόλ και καφεΐνης
• Μην καπνίζετε
• Επαρκής πρόσληψη υγρών

Προστάτης και φυσική ιατρική

Η φυτοθεραπεία βασίζεται σε φυτικά εκχυλίσματα και φυσικές ουσίες που περιέχουν λιπαρά οξέα και φυτοστερόλες που έχουν ευεργετική επίδραση στον προστάτη.

Έχει συγκρίσιμα αποτελέσματα με ορισμένα φαρμακευτικά φάρμακα. Μελέτες in vitro (σε δοκιμαστικούς σωλήνες) δείχνουν ότι τα φυτά μπορεί να ασκούν αντιφλεγμονώδεις, αντιανδρογονικούς, οιστρογονικούς και παρόμοιους μηχανισμούς.

Τα ευρήματα αυτά δεν έχουν αποδειχθεί πειστικά in vivo (σε ζωντανό οργανισμό). Ο ακριβής μηχανισμός και η επίδραση των φυτικών σκευασμάτων παραμένει ασαφής.

Οι διάφοροι κατασκευαστές διαφέρουν ως προς τις τεχνικές εκχύλισης των βοτάνων, την αναλογία ποσότητας και ποιότητας, και ως εκ τούτου το κλινικό αποτέλεσμα μπορεί να διαφέρει σημαντικά.

Μην ξεγελιέστε!
Δυστυχώς, τα περισσότερα φυτικά σκευάσματα ειδικά στο διαδίκτυο μπορεί να μην περιέχουν καθόλου ή σε ελάχιστες ποσότητες το πραγματικό φυτικό εκχύλισμα.

Τα έκδοχα σε τέτοια "ψευδο "παρασκευάσματα συχνά δεν έχουν καθόλου πραγματικά δεδομένα και μπορεί να είναι ακόμη και επιβλαβή για την υγεία.

Ελέγχετε πάντα το φυτικό προϊόν και τον κατασκευαστή!
Πολλοί κατασκευαστές δεν έχουν κανένα πρόβλημα να δηλώνουν παραπλανητικούς ισχυρισμούς στη συσκευασία. Έχουν την πολυτέλεια να το κάνουν, επειδή το προϊόν τους μπορεί να μην υπόκειται σε κατάλληλους ελέγχους.

Ελέγξτε τον φαρμακοποιό ή/και τον γιατρό σας για να μάθετε τι ποσοστό περιέχει πραγματικά το προϊόν.

Συμβουλή και σύσταση: Αγοράστε αγνό αποξηραμένο βότανο! Αγοράστε βιβλία για τα βότανα από πραγματικούς ειδικούς!

Είναι δύσκολο να γίνει μια αδιαμφισβήτητα έγκυρη ανάλυση ενός εκχυλίσματος από ένα φυτό. Ταυτόχρονα, είναι επομένως δύσκολο να προσδιοριστεί η ακριβής συγκεκριμένη δοσολογία.

Στη φυτοθεραπεία χρησιμοποιούνται συχνά η κοινή κολοκύθα, η μικρή ιτιά, το saw palmetto, το αφρικανικό δαμάσκηνο, η σίκαλη και η τσουκνίδα.