Τσιμπήματα εντόμων: Μπορούν να αποβούν θανατηφόρα; Τι είναι οι πρώτες βοήθειες;

Τα σκαθάρια, οι αράχνες, τα κουνούπια και άλλα έντομα μπορεί να είναι αρκετά ενοχλητικά. Επιπλέον, προκαλούν τσιμπήματα, αλλεργίες, ασθένειες όπως η νόσος του Lyme ή η εγκεφαλίτιδα. Ορισμένα τσιμπήματα ή δαγκώματα μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και στο θάνατο.

Τύποι εντόμων και τι να περιμένετε από αυτά

Τα έντομα (λατινικά: insecta) ανήκουν στην υποομάδα των ασπόνδυλων (στα ασπόνδυλα περιλαμβάνονται οι αράχνες, οι σκορπιοί, οι σαρανταποδαρούσες κ.ά.). Πρόκειται για ένα ζώο που έχει μέγεθος μεγαλύτερο από το μισό του ζωικού βασιλείου.

Το αρθρωτό σώμα των εντόμων περιβάλλεται από έναν εξωσκελετό (σκληρό εξωτερικό κέλυφος) και αποτελείται από τρία μέρη στήριξης. Η βασική δομή του σώματός τους αποτελείται από κεφάλι, θώρακα, γλουτούς και έχουν τρία ζεύγη ποδιών. Έχουν κεραίες και τα περισσότερα από αυτά (όχι όλα τα είδη) έχουν φτερά, με αποτέλεσμα να μπορούν να πετούν.

Μπορεί να βρεθεί σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας. Μπορεί να βρεθεί σε δάση, στέπες, ερήμους, νερό (αρκετά είδη κατοικούν στους ωκεανούς). Κινείται περπατώντας, μπορεί να πηδήξει και να κολυμπήσει. Ωστόσο, πιο συχνά συναντάμε τα έντομα όταν πετούν στον αέρα.

Η βασική διαίρεση των εντόμων

Τα έντομα μπορούν να χωριστούν σε τέσσερις κατηγορίες, ανάλογα με τη σχέση τους με τον άνθρωπο και την κοινωνία στο σύνολό της. Ορισμένα είδη είναι σημαντικά για εμάς και μάλιστα χρησιμοποιούμε τακτικά τα προϊόντα τους, είτε στο σπίτι είτε στα καλλυντικά.

• Αδιάφορα έντομα - Περισσότερο από το 99% των εντόμων κατατάσσονται εδώ. Χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι δεν είναι ούτε χρήσιμα ούτε επιβλαβή για τον άνθρωπο και τη φύση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να είναι ενοχλητικά και ενοχλητικά.
• Χρήσιμα έντομα - Αυτός ο τύπος εντόμων παράγει ένα προϊόν που είναι σημαντικό για τον άνθρωπο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο σπίτι, στην κουζίνα, στα καλλυντικά. Οι επιδράσεις ορισμένων από τα προϊόντα που προκύπτουν έχουν ακόμη και θετική ή και θεραπευτική επίδραση στον άνθρωπο και γι' αυτό χρησιμοποιούνται και στην ιατρική.
  • Τα πιο συνηθισμένα είναι το μέλι ή η πρόπολη, τα οποία έχουν ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί κερί για την κατασκευή κεριών, καρμίνη ως κόκκινη χρωστική τροφίμων, μετάξι ή οστρακιά για χρώματα.
• Ωφέλιμα έντομα - Εδώ περιλαμβάνεται μια ομάδα φτερωτών εντόμων που, μέσω του έργου τους, έχουν συνολικά θετικό αντίκτυπο στη ζωή στη γη επικονιάζοντας τα λουλούδια και επεκτείνοντας το φυτικό βασίλειο. Ορισμένα είδη επηρεάζουν την ποιότητα του εδάφους, καταστρέφουν τους νεκρούς οργανισμούς και συμβάλλουν ακόμη και στην ποιότητα του νερού καθαρίζοντάς το.
• Επιβλαβή έντομα - Σε αντίθεση με τα ωφέλιμα έντομα, αυτά τα είδη συμμετέχουν στην καταστροφή της χλωρίδας. Επιτίθενται σε ορισμένα φυτά, τρώγοντάς τα, εμποδίζοντας την ανάπτυξή τους και συμβάλλοντας στην εξαφάνισή τους. Φυσικά, είναι επίσης επιβλαβή για άλλα ζώα και τον άνθρωπο.
  • Σε αυτά περιλαμβάνονται τα παράσιτα και τα έντομα που προκαλούν προβλήματα υγείας στον άνθρωπο με το δάγκωμα ή το τσίμπημα.
  • Αυτό μπορεί να είναι μια αλλεργική αντίδραση, αναφυλαξία ή η μετάδοση διαφόρων ακόμη και σοβαρών ασθενειών, όπως η ελονοσία, η πανώλη, ο κίτρινος πυρετός, ο δάγκειος πυρετός, η ιαπωνική εγκεφαλίτιδα ή ο ιός Ζίκα.

Βασικά χαρακτηριστικά αναγνώρισης των κοριών

Ορισμένα είδη έχουν κεντρί, όπως οι μέλισσες, οι σφήκες, οι σφήκες ή τα κουνούπια, και τσιμπάνε όταν δέχονται επίθεση. Άλλα έχουν κεντρί και χαρακτηρίζονται από δάγκωμα, όπως οι αράχνες ή τα τσιμπούρια.

Όπως και να έχει, είτε πρόκειται για τσίμπημα είτε για δάγκωμα, μπορεί να προκαλέσει κνησμό, ερυθρότητα, πόνο και σε ορισμένες περιπτώσεις πιο σοβαρά προβλήματα. Μερικές φορές μπορούμε να καταλάβουμε τι είδους έντομο ή αρθρόποδο είναι από την εμφάνιση του τσιμπήματος ή του δαγκώματος.

Τσιμπήματα κουνουπιών

Πιθανότατα δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μην έχει τσιμπηθεί από κουνούπι. Το τσίμπημά του μοιάζει με ένα μικρό κόκκινο εξόγκωμα. Συνήθως βρίσκουμε πολλά τσιμπήματα στο σώμα ταυτόχρονα και δεν βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους.

Ο κοριός χαρακτηρίζεται κυρίως από κνησμό. Όσο περισσότερο ξύνουμε τον κοριό, τόσο πιο πολύ φαγουρίζει.

Τσίμπημα μέλισσας και σφήκας

Όποιος έχει τσιμπηθεί από μέλισσα ή σφήκα θα γνωρίζει ότι το τσίμπημά της είναι επώδυνο. Το σημείο του σώματος που τσιμπήθηκε είναι επώδυνο, η πληγή και το περιβάλλον της είναι κοκκινισμένα με τοπικό οίδημα. Στο κέντρο του οφθαλμού μπορεί να παρατηρηθεί το τσίμπημα που αφήνουν μετά την επίθεση.

Μερικές φορές απουσιάζει και υπάρχει μόνο μια λευκή πληγή σε σχήμα κουκίδας στο σημείο που βρισκόταν.

Τσίμπημα σφήκας

Η σφήκα είναι πολύ μεγαλύτερη από τη μέλισσα, αλλά είναι επίσης πιο έξυπνη και λιγότερο επιθετική. Αν δεν την πλησιάσουμε και δεν την προκαλέσουμε, δεν έχει τη συνήθεια να επιτίθεται. Το τσίμπημά της είναι πολύ επώδυνο και παρόμοιο με αυτό της μέλισσας και της σφήκας.

Η διαφορά έγκειται στο μέγεθος του οιδήματος. Στις σφήκες, το οίδημα είναι μεγαλύτερο, πιο επώδυνο, πιο σκληρό στην αφή και επιμένει για αρκετές ημέρες.

Τσιμπήματα μυρμηγκιών

Υπάρχουν περίπου 12 430 είδη μυρμηγκιών στον κόσμο. Το τσίμπημα μπορεί να διαφέρει με διάφορους τρόπους ανάλογα με το είδος. Για παράδειγμα, το μυρμήγκι του Φαραώ (κόκκινο) έχει αναπτύξει ένα αμυντικό τσίμπημα.

Τις περισσότερες φορές πρόκειται για μια τοπική ερυθρότητα. Στο σημείο του τσιμπήματος μπορεί να εμφανιστεί πύον ή μια μικρή φουσκάλα. Μοιάζει με ακμή με πύον στη μέση του εξανθήματος.

Τσιμπήματα αράχνης

Η αράχνη δεν έχει τσίμπημα, αλλά έχει πλοκάμια. Ως εκ τούτου, το τσίμπημά της μοιάζει λίγο διαφορετικό. Μετά το τσίμπημα, το άτομο αισθάνεται πόνο. Ο βαθμός του πόνου είναι ατομικός, ανάλογα με το είδος και το μέγεθος της αράχνης και το κατώφλι πόνου του ατόμου. Το σημείο του τσιμπήματος είναι κόκκινο, ευαίσθητο, επώδυνο και φαγούρα. Μπορούν να παρατηρηθούν δύο τρυπημένες πληγές κατά μήκος των πλοκαμιών.

Οι διαφορές και η απειλή για τη ζωή εξαρτώνται από το αν πρόκειται για κοινό και ακίνδυνο είδος αράχνης ή για εξωτικό (μαύρη χήρα, αράχνη της στέπας, πυγολαμπίδα...).

Δαγκώματα ψύλλων

Ο ψύλλος είναι ένα τσιμπημένο έντομο. Τα τσιμπήματα του ψύλλου είναι πιο συνηθισμένα στα ζώα, αλλά είναι επίσης αναπόφευκτα στον άνθρωπο. Τα τσιμπήματα είναι πολλαπλά, συνήθως συγκεντρωμένα κοντά το ένα στο άλλο. Είναι μικρά, κόκκινα, που προεξέχουν ελαφρώς πάνω από την επιφάνεια του δέρματος.

Στο κέντρο τους υπάρχει μια μικρή κηλίδα αίματος. Είναι από τα πιο γρατζουνισμένα από όλα τα ξυσίματα.

Τσιμπήματα από έντομα

Τα τσιμπήματα από κοριούς δεν είναι τόσο συνηθισμένα.

Εμφανίζονται κυρίως σε άτομα με χαμηλότερα πρότυπα υγιεινής. Οι κοριοί συχνά κατοικούν σε ζεστά και υγρά περιβάλλοντα, όπως τα στρώματα.

Αφήνουν πίσω τους κοκκινωπά τσιμπήματα που μοιάζουν με αυτά των κουνουπιών, αλλά βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους. Δεδομένου ότι οι κοριοί ρουφάνε αίμα, εντοπίζονται συχνότερα σε σημεία όπου το δέρμα είναι πιο λεπτό (καρποί, γόνατα, αστράγαλοι, βουβωνική χώρα).

Οι κοριοί εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της νύχτας και προκαλούν έντονη φαγούρα.

Τσιμπήματα από τσιμπούρια

Τα τσιμπούρια είναι πολύ συνηθισμένα έντομα. Ένα τσίμπημα από τσιμπούρι δεν προκαλεί προβλήματα. Είναι απλώς ένα ελαφρώς κοκκινισμένο σημείο.

• Ένα τσιμπούρι - ποιες ασθένειες μεταφέρει; Δεν είναι μόνο η νόσος του Lyme. Πώς βρίσκει και κολλάει σε έναν ξενιστή;
• Πώς να απαλλαγείτε από ένα τσιμπούρι σωστά και με ασφάλεια; 6 σημαντικά βήματα

Εάν το σημείο του τσιμπήματος είναι πρησμένο, το τσιμπούρι έχει μολυνθεί. Ο κίνδυνος έγκειται στο γαστρικό έκκριμα του ίδιου του κρότωνος. Εάν το τσιμπούρι έχει μολυνθεί, μπορεί να μολύνει τον άνθρωπο με τη νόσο του Lyme και ενδεχομένως με εγκεφαλίτιδα.

Σοβαρή αναφυλακτική αντίδραση

Κάθε είδος εντόμου που δαγκώνει, τσιμπάει ή κεντρίζει εκκρίνει είτε σάλιο, είτε περιεχόμενο στομάχου είτε δηλητήριο στον ανθρώπινο οργανισμό. Κάθε άτομο που είναι υπερευαίσθητο σε οποιοδήποτε συστατικό των περιττωμάτων μπορεί να αναπτύξει αλλεργική αντίδραση.

Μια συνηθισμένη σπορά με τη μορφή κνίδωσης εμφανίζεται μετά από ένα τσίμπημα εντόμου, ακόμη και να εμφανιστεί ταυτόχρονα στο σώμα. Σοβαρότερες αλλεργικές αντιδράσεις εμφανίζονται, για παράδειγμα, μετά από τσίμπημα μέλισσας. Εμφανίζεται μια σοβαρή αναφυλακτική αντίδραση, η οποία χωρίς άμεση βοήθεια καταλήγει σε θάνατο.

Ηαναφυλαξία είναι η αντίδραση του οργανισμού σε μια ξένη ουσία. Χαρακτηρίζεται από ταχεία έναρξη (σχεδόν αμέσως ή μέσα σε λίγα λεπτά από το τσίμπημα), βίαιη πορεία με σοβαρή πρόγνωση.

Εκδηλώνεται με σπορά σε όλο το σώμα, ερυθρότητα και πρήξιμο. Το πρήξιμο εξαπλώνεται γρήγορα στο πρόσωπο και στο λαιμό. Ο ασθενής αρχίζει να παραπονιέται για αναπνευστικά προβλήματα καθώς οι αεραγωγοί διογκώνονται. Το πρόσωπο αρχίζει να γίνεται μπλε και να ασφυκτιά.

Σπανιότερα, εμφανίζεται εμετός ή διάρροια. Ο καρδιακός ρυθμός είναι γρήγορος, η αρτηριακή πίεση πέφτει. Εμφανίζεται κατάρρευση και απώλεια αισθήσεων. Ο ασθενής πεθαίνει από ασφυξία.

Ξένα έντομα και κίνδυνοι

Τα έντομα είναι φορείς σοβαρών μολυσματικών ασθενειών. Στις δικές μας συνθήκες, είμαστε εξοικειωμένοι με τη νόσο του Lyme ή τη μηνιγγίτιδα που προκαλείται από τσιμπούρια. Ωστόσο, στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές, ιδίως κατά τη διάρκεια των διακοπών, μπορεί να συναντήσουμε και πιο σοβαρές ασθένειες.

Φορέας είναι το κουνούπι Anopheles. Τα κουνούπια μεταδίδουν επίσης ασθένειες όπως ο κίτρινος πυρετός ή ο ιός Ζίκα, ο οποίος προκαλεί τη γέννηση μωρών με μικροκεφαλία (υπανάπτυκτο κεφάλι).

Επικίνδυνη είναι επίσης η πανώλη, η οποία μεταδίδεται από ψύλλους αρουραίων. Εμφανίζεται κυρίως σε φτωχότερες περιοχές διακοπών με χαμηλό επίπεδο υγιεινής.

Πριν ταξιδέψετε στο εξωτερικό, είναι σημαντικό να μάθετε ποιες ασθένειες είναι ειδικές για την περιοχή στην οποία πρόκειται να πάτε και να εξετάσετε το ενδεχόμενο εμβολιασμού πριν από το ταξίδι.

Ας δούμε όλα τα προβλήματα του καλοκαιριού μαζί:
Η υγεία μας το καλοκαίρι - ήλιος, ζέστη, τραυματισμοί και ασθένειες

Πώς να προστατευτείτε από τα έντομα

Η προστασία από τα έντομα ποικίλλει ανάλογα με το πού βρίσκεστε. Τα σπίτια είναι συνήθως εξοπλισμένα με δίχτυα στα παράθυρα για να εμποδίζουν τα έντομα να πετάξουν μέσα και να προκαλέσουν ζημιές. Παρόμοια δίχτυα υπάρχουν επίσης στις μπαλκονόπορτες και τις πόρτες του αίθριου.

Φυσικά, το επίπεδο υγιεινής είναι επίσης σημαντικό. Εάν είναι χαμηλό, κινδυνεύουμε από προσβολή με, για παράδειγμα, κοριούς.

Όσοι έχουν τακτικά ψίχουλα στο πάτωμα του σπιτιού, πιθανώς γνωρίζουν πόσο δύσκολο είναι να απαλλαγούμε από τα μυρμήγκια με διάφορα εντομοκτόνα σπρέι. Υπάρχουν κεριά με άρωμα σιτρονέλας για τα κουνούπια, τα οποία τα βρίσκουν ενοχλητικά.

Παρόμοια είναι και τα ηλεκτρονικά, υπερηχητικά απωθητικά που μπαίνουν στην πρίζα. Τα εντομοκτόνα σπρέι είναι αποτελεσματικά, αλλά δεν μας επιτρέπεται να μπούμε σε ένα φρεσκοπλυμένο δωμάτιο για κάποιο χρονικό διάστημα.

Σύμφωνα με μια επιστημονική μελέτη, έχει αποδειχθεί ότι τα έντομα αντιδρούν αρνητικά στις δονήσεις. Όσοι αποκοιμούνται με μουσική ίσως το έχουν παρατηρήσει αυτό. Αν παίζει το ραδιόφωνο ή το κασετόφωνο, δεν θα ακούσετε ούτε ένα κουνούπι να βουίζει. Θα αρχίσουν να εμφανίζονται μόνο όταν το κλείσετε.

Φυσικά, η συσκευή πρέπει να βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από έναν άνθρωπο.

Ενδιαφέρον:
Πώς να εκπαιδεύσετε το κουνούπι σας.

Στη φύση, τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα. Αν θέλουμε να αποφύγουμε τα έντομα, χρησιμοποιούμε διάφορα απωθητικά. Τα απωθητικά είναι σπρέι που έχουν ένα συγκεκριμένο άρωμα που απωθεί τα κουνούπια, τα τσιμπούρια και τα κουνούπια.

Οι μελισσοκόμοι είναι εξοικειωμένοι με ένα συγκεκριμένο είδος προστασίας από τα τσιμπήματα των μελισσών: προστατευτικές φόρμες, προστατευτικά γάντια, προστατευτικά καπέλα, προστατευτικές κουκούλες και προστατευτικά πέπλα. Αυτά προστατεύουν τους μελισσοκόμους από τον κίνδυνο πολλαπλών τσιμπημάτων μελισσών.

Εάν κάποιος εργάζεται με αυτά τα τσιμπήματα χωρίς προστατευτικό εξοπλισμό, θέτει τον εαυτό του σε θανάσιμο κίνδυνο.

Βοήθεια για τα τσιμπήματα εντόμων

Δεν είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί ένα τσίμπημα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα συνηθισμένα σκευάσματα από το φαρμακείο αρκούν για να ανακουφίσουν τον κνησμό, τον πόνο και το πρήξιμο. Για τοπική ερυθρότητα ή τοπική κνίδωση, το fenistil είναι κατάλληλο για την ανακούφιση των αλλεργικών συμπτωμάτων.

Μπορείτε επίσης να βρείτε εκατοντάδες σπιτικές θεραπείες και θεραπείες στο διαδίκτυο. Μια άλλη θεραπεία είναι για σοβαρή αναφυλακτική αντίδραση ή για τσίμπημα από δηλητηριώδες έντομο.

Πρώτες βοήθειες για ένα φυσιολογικό τσίμπημα χωρίς σοβαρή αντίδραση

1. αφαιρέστε το τσίμπημα ή βγάλτε τα τσιμπούρια (και τα δύο με τσιμπιδάκια, όχι με τα δάχτυλά σας)
2. καθαρίστε το τσίμπημα με καθαρό, κρύο νερό (τα επώδυνα τσιμπήματα μπορούν να καθαριστούν με σκληρό οινόπνευμα)
3. δροσίστε την πληγείσα περιοχή (πάγος τυλιγμένος σε σακούλα και ενδεχομένως σε ένα καθαρό πανί - ανακουφίζει από το πρήξιμο, τον πόνο και τη φαγούρα)
4. τρίψτε με ιχθυόλη, σε περίπτωση κνίδωσης με phenistil ή άλλη αντιαλλεργική κρέμα από το φαρμακείο (αν δεν έχετε, χρησιμοποιήστε ξύδι, σκληρό οινόπνευμα)

Πρώτες βοήθειες για αλλεργική αντίδραση - αναφυλαξία

Σε περίπτωση σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης, είναι απαραίτητο να δράσετε γρήγορα. Η κατάσταση αναπτύσσεται γρήγορα, εξελίσσεται και ο ασθενής κινδυνεύει να πεθάνει. Τα άτομα που γνωρίζουν ότι είναι αλλεργικά σε τσίμπημα, για παράδειγμα, μέλισσας ή σφήκας, έχουν στο σπίτι τους ένα epipen.

Τοepipen είναι ένα ειδικό στυλό που περιέχει επινεφρίνη (αδρεναλίνη). Είναι σημαντικό να διακρίνετε αν το στυλό προορίζεται για ενήλικα ή για παιδί. Τα παιδικά epipen περιέχουν 0,15 mg επινεφρίνης, ενώ τα στυλό ενηλίκων έως 0,30 mg.

Οι ειδικές πένες προορίζονται για την άμεση παροχή πρώτων βοηθειών σε αλλεργικούς σε περίπτωση σοβαρής αντίδρασης. Εάν ένας ασθενής τσιμπηθεί από μέλισσα και αρχίσει να πρήζεται, να πνίγεται ή ενδεχομένως να μελανιάζει, το epipen πρέπει να εγχυθεί αμέσως στο μηρό και μέσα από τα ρούχα.

Πώς να κάνετε σωστά την ένεση ενός epipen:

• Αφαιρέστε το epipen από το κουτί
• αφαιρέστε την ασφάλεια (αναγράφεται επίσης στις οδηγίες χρήσης)
• αφαιρέστε το κάλυμμα
• τοποθετήστε το στυλό στο εξωτερικό μέρος του μηρού, περίπου στο άνω τρίτο προς την κατεύθυνση του βέλους (το βέλος δείχνει προς το μηρό και είναι σχεδιασμένο στο epipen)
• πιέστε το στυλό όσο το δυνατόν πιο κοντά στο δέρμα
• πιέστε και κρατήστε το για μερικά δευτερόλεπτα (το φάρμακο πρέπει να εισέλθει στον μυ)

Πρώτες βοήθειες μετά την εφαρμογή επινεφρίνης

• Μισοκαθιστή θέση για δύσκολη αναπνοή (σε ύπτια θέση με το κεφάλι σε πρηνή θέση εάν δεν έχει τις αισθήσεις του ή σταθεροποιημένη στο πλάι)
• Χαλαρώστε τα σφιχτά ρούχα γύρω από το λαιμό και τη μέση
• Εξασφαλίστε την παροχή αέρα (ανοίξτε το παράθυρο)
• ψύξτε την πληγείσα περιοχή, μειώνοντας έτσι τη ροή του αίματος στην περιοχή και επιβραδύνοντας την εξάπλωση του δηλητηρίου στην κυκλοφορία του αίματος
• δροσίστε το λαιμό, τα χείλη και τη γλώσσα όταν εμφανίζεται πρήξιμο (ο πάγος μειώνει το πρήξιμο και επιβραδύνει το κλείσιμο των αεραγωγών και την ασφυξία)
• καλύψτε το υπόλοιπο σώμα του ασθενούς
• Μην δίνετε υγρά, φαγητό, τσιγάρα.
• καλέστε ασθενοφόρο, εάν η κατάσταση του ασθενούς αλλάξει καλέστε τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης για περαιτέρω οδηγίες