Συμπτώματα

Οι αλλεργικές αντιδράσεις είναι ίσως οι πιο συνηθισμένες, ακολουθούμενες από τη φλεγμονή. Αλλά και οι τραυματισμοί των ματιών είναι επίσης συνηθισμένοι. Ο κνησμός του ματιού είναι και πάλι ένα από τα συμπτώματα που δεν πρέπει να υποτιμάται. Τα μακροχρόνια προβλήματα μπορεί να προκαλέσουν μόνιμες συνέπειες και επιδείνωση της όρασης.

Η μειωμένη δακρύρροια και η ξηροφθαλμία είναι τρέχοντα προβλήματα στις μέρες μας που μακροπρόθεσμα βλάπτουν σημαντικά το μάτι. Γνωρίζετε τις αιτίες και τα συμπτώματα;

Η απώλεια της όρασης είναι μία από τις πιο σημαντικές αισθήσεις. Η απώλειά της οδηγεί σε μια κατάσταση που ονομάζεται τύφλωση, η οποία μπορεί να είναι ολική ή μερική. Η αιτία μπορεί να είναι ασθένεια, τραυματισμός ή γενετικό ελάττωμα.

Το στραβισμό είναι μια διαταραχή της κίνησης των ματιών. Η θέση τους κατά την κίνηση είναι διαφορετική. Η σταθεροποίηση της όρασης σε ένα αντικείμενο γίνεται μόνο με το ένα μάτι. Η διαταραχή αυτή έχει ως αποτέλεσμα οπτικές διαταραχές. Η έγκαιρη εξέταση και θεραπεία της είναι σημαντική.

Η πτώσεις, ή ένα πεσμένο και κρεμασμένο βλέφαρο, δεν είναι μόνο ένα αισθητικό πρόβλημα. Μπορεί επίσης να προκληθεί από μια πιο σοβαρή νευρική ή αγγειακή νόσο.

Τα βλέφαρα είναι ευαίσθητα στη φλεγμονή. Εκτός από τον πόνο, το πρήξιμο είναι εύκολα αντιληπτό, η ερυθρότητα μπορεί να είναι ένα άλλο σύμπτωμα. Το σημείο του βλεφάρου είναι ευαίσθητο και το άτομο είναι επίσης ευαίσθητο στην ασθένειά του. Μπορεί να υπάρχουν διάφορες αιτίες πίσω από το πρήξιμο, όχι μόνο φλεγμονή.

Η τύφλωση στο ένα μάτι είναι ένα σύμπτωμα που μπορεί να υποδηλώνει σοβαρή απειλή για την ποιότητα της όρασης ή για την υγεία και τη ζωή γενικότερα.

Ακόμη και χωρίς προφανή αιτία ασθένειας, υπάρχει μερικές φορές μια κατάσταση όπου υπάρχει ανοιγοκλείσιμο των ματιών ή άλλες οπτικές αισθήσεις. Οι φωσφίνες, όπως είναι γνωστές οι αισθήσεις, εμφανίζονται επίσης σε περίπτωση καταπόνησης των ματιών, μετά από ατύχημα, σε περίπτωση κόπωσης, αλλά και σε περίπτωση χαμηλής αρτηριακής πίεσης. Μερικές φορές αποτελούν σύμπτωμα μιας ασθένειας.

Μπορεί να είναι σύμπτωμα χρόνιας κόπωσης, διαταραχών του ύπνου ή υπνικής άπνοιας. Εμφανίζονται σε υπερθυρεοειδισμό, σιδηροπενία, αλλά και σε πενικιλία (ουλές). Είναι συχνά αποτέλεσμα τραύματος ή άλλης εγκεφαλικής βλάβης. Ένα μεγάλο ποσοστό είναι ψυχιατρικές διαταραχές, ADD ή ADHD.

Η παράνοια είναι μια διαταραχή που μπορεί να υπάρχει ως ξεχωριστή οντότητα, αλλά και ως μέρος μιας άλλης ψυχιατρικής διαταραχής. Το άτομο εκδηλώνεται με χαρακτηριστικά όπως υπερβολική ζήλια, επιβεβαίωση του εγώ του, υπερβολική ανησυχία για το πρόσωπό του, στιγματισμό και αίσθημα απειλής. Δημιουργεί ανεπιβεβαίωτες θεωρίες συνωμοσίας, αλλά μπορεί επίσης να έχει μια υπερβολική αίσθηση ανάγκης και σημασίας για τους άλλους και τον κόσμο.

Εμφανίζεται επίσης ως σύμπτωμα ασθένειας, ιδίως σε ενδοκρινικές διαταραχές ή εγκεφαλική βλάβη στην περιοχή της θερμορύθμισης, η οποία ελέγχεται από τον υποθάλαμο. Πολύ συχνά, η μείωση της θερμοκρασίας του σώματος προκαλείται φυσικά από το περιβάλλον. Με μεγάλη διάρκεια και χαμηλή θερμοκρασία σώματος, απειλεί την υγεία και τη ζωή. Ωστόσο, έχει βρει επίσης τη χρήση της στην ιατρική.

Μπορεί να εμφανιστεί μετά από βαριά σωματική δραστηριότητα, άγχος, αλλά και με αφυδάτωση. Εάν επιμένει και συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα, είναι απαραίτητο να σκεφτείτε ασθένειες. Από το νευρικό σύστημα έως το ενδοκρινικό, το καρδιαγγειακό, το αναπνευστικό και το απεκκριτικό. Είναι παρούσα στη γρίπη, σε ήπια φλεγμονή του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, αλλά και σε σοβαρές ασθένειες.

Το ρίγος είναι μια κατάσταση τρόμου ή μια αίσθηση εσωτερικού τρόμου του σώματος. Συχνά συνδέεται με αυξημένη θερμοκρασία σώματος και πυρετό. Ωστόσο, μπορεί να εμφανιστεί και χωρίς πυρετό.

Ο τρόμος περιγράφεται ως μια ακούσια και ρυθμική κίνηση που επηρεάζει ένα ή περισσότερα μέρη του σώματος. Επηρεάζει τα άνω άκρα, τα χέρια, τα δάχτυλα, το κεφάλι, τον κορμό ή τα πόδια.

Η συνείδηση είναι αυτό που μας προσδιορίζει. Είναι αυτό μέσα από το οποίο είμαστε σε θέση να αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και το περιβάλλον μας. Είναι η εκδήλωση της δραστηριότητας του κεντρικού εγκεφαλικού συστήματος. Εκεί λαμβάνουν χώρα οι νοητικές μας διεργασίες, η σκέψη μας, η μνήμη μας. Κάποιες φορές συμβαίνουν συνθήκες που διαταράσσουν τη λειτουργία του και εμφανίζεται μια διαταραχή. Αυτή μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη. Επιπλέον, οι διαταραχές διακρίνονται σε ποιοτικές ή ποσοτικές.

Εμφανίζεται σε παιδιά, ενήλικες και ηλικιωμένους. Η απώλεια μνήμης μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμη, μακροπρόθεσμη, μερική ή πλήρης. Εμφανίζεται μετά από ατύχημα, σε ψυχολογική διαταραχή ή είναι σύμπτωμα ασθένειας.

Αναγνωρίζεται από την αδυναμία ενός μέρους του σώματος, τη μειωμένη κινητικότητα ενός άκρου ή μιας πλευράς του σώματος. Μπορεί να είναι μερική ή πλήρης, προσωρινή ή μόνιμη. Προσβάλλει ένα νεύρο, αλλά σε ορισμένες ασθένειες περισσότερα. Είναι συνέπεια μιας ήσσονος, αλλά και μιας σοβαρής ασθένειας. Η βασική αρχή είναι να μην υποτιμάται αυτό το σύμπτωμα και να ζητείται άμεση επαγγελματική εξέταση όταν εμφανίζεται.

Το μυρμήγκιασμα εμφανίζεται συχνά στα άνω ή κάτω άκρα, στο πρόσωπο, στα χείλη. Μπορεί να συνοδεύει μια στιγμιαία νευρική συμπίεση ή μια οξεία ασθένεια, καθώς και ένα χρόνιο πρόβλημα. Υπάρχουν διάφορες αιτίες.

Η ομιλία είναι το εργαλείο επικοινωνίας μας. Μας εξυπηρετεί με τη μορφή των λέξεων. Μπορεί να εκφωνηθεί ως ήχος, αλλά και με τη μορφή γραφής. Και οι δύο μορφές πρέπει να μπορούν να επεξεργαστούν, να γίνουν κατανοητές και τελικά να παράγουν μια απάντηση. Μερικές φορές, ωστόσο, δυσλειτουργεί. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα βλάβης του νευρολογικού συστήματος ή ακόμη και ασθένειας εκτός αυτού.

Οι μυϊκές κράμπες εκδηλώνονται ως ακούσιες μυϊκές συσπάσεις. Η αιτία τους δεν είναι πάντα απολύτως γνωστή. Μπορούν επίσης να εμφανιστούν ως συνέπεια, και συχνά ως πρώτη εκδήλωση, μιας άλλης νόσου. Είναι συχνότερες στους ηλικιωμένους και στις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.