Εμετός και ναυτία: ποιες είναι οι πιθανές αιτίες;

Κατά τον εμετό, το σώμα μας απαλλάσσεται από το ανεπιθύμητο περιεχόμενο του στομάχου. Ο εμετός προκαλείται από διάφορους παράγοντες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, πρόκειται για διατροφικό λάθος ή ιογενή λοίμωξη.

Ο εμετός μπορεί να σηματοδοτεί μια ασθένεια του πεπτικού και του νευρικού συστήματος. Μαζί με το αίσθημα του εμετού, υπάρχει συχνά μια δυσάρεστη αίσθηση, ζάλη και γενική αδυναμία.

Αιτίες, διάγνωση, θεραπεία, βοήθεια στο σπίτι και πολλές άλλες ενδιαφέρουσες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο άρθρο.

Εμετός: γιατί εμφανίζεται;

Επαγγελματικά, ο εμετός ονομάζεται εμετός.

Η στομαχική διαταραχή δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το άτομο θα κάνει εμετό. Ο ερεθισμός του στομάχου μπορεί να εξαφανιστεί αυθόρμητα.

Διαφορετικά, θα προκύψει ένα δυσάρεστο αίσθημα εμετού στο στομάχι και το περιεχόμενό του θα αδειάσει προς την αντίθετη κατεύθυνση - μέσω του στόματος.

Ο εμετός είναι σύμπτωμα ερεθισμού ή κάποιας νοσηρότητας. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για διαιτητικό λάθος ή γαστρεντερίτιδα του πεπτικού συστήματος (γαστρεντερίτιδα). Ο κίνδυνος του εμετού είναι η αφυδάτωση του οργανισμού λόγω απώλειας νερού και θρεπτικών συστατικών.

Ο εμετός είναι ένα προστατευτικό αντανακλαστικό του πεπτικού συστήματος με το οποίο ο οργανισμός απαλλάσσεται από το ανεπιθύμητο περιεχόμενο του στομάχου. Οι υπερβολικές ποσότητες τροφής ή οι χημικά ερεθιστικές τροφές μπορεί να είναι ανεπιθύμητες.

Η αιτία του εμετού μπορεί επίσης να είναι μια κεντρική αιτία, όπως νευρολογική νόσος, διάσειση κ.ά. Πιθανός είναι και ένας ψυχολογικός παράγοντας.

Ο εμετός είναι δυνατόν να οφείλεται στον προς τα πίσω περισταλτισμό του μυϊκού συστήματος του πεπτικού σωλήνα προς τα πάνω στο στόμα.

Κατά τη διάρκεια του εμετού, υπάρχει ταυτόχρονη βίαιη συστολή των κοιλιακών μυών.

Οι εκλυτικοί παράγοντες και η διαδικασία του εμετού στο σώμα είναι εξαιρετικά συντονισμένες. Όταν τα νεύρα στο στομάχι έρχονται σε επαφή με ύποπτες ουσίες κατά τη διάρκεια της πέψης, στέλνουν νευρικά σήματα στο κέντρο εμετού στο ΚΝΣ (κεντρικό νευρικό σύστημα) και το πάσχον άτομο νιώθει ναυτία.

Το νευρικό κέντρο του εμετού ανταποκρίνεται τότε. Αρχίζει να συντονίζει τη διαδικασία με το αναπνευστικό, το καρδιαγγειακό και το μυοσκελετικό σύστημα. Το κέντρο του εμετού ελέγχει τις συσπάσεις του διαφράγματος, των κοιλιακών μυών, τον περισταλτισμό και τη χαλάρωση του οισοφαγικού σφιγκτήρα.

Ο έμετος συνοδεύεται στις περισσότερες περιπτώσεις από άλλα συνοδά συμπτώματα:

• Γενική αδυναμία.
• Ναυτία
• Ναυτία
• Ζάλη
• Ημικρανία, πονοκέφαλος
• Κρύος ιδρώτας και ωχρότητα
• Αυξημένη παραγωγή σάλιου
• Καούρα
• Κακοσμία του στόματος

Πότε είναι απαραίτητο να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια;

Εάν υπάρχει διατροφικό λάθος ή εάν έχει καταναλωθεί μικρή ποσότητα αλκοόλ, ο εμετός μπορεί να αντιμετωπιστεί με κατ' οίκον θεραπεία. Ωστόσο, λόγω του κινδύνου μόλυνσης και αφυδάτωσης, συνιστάται να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια.

Πότε πρέπει να αναζητήσετε επείγουσα επαγγελματική βοήθεια;

• Εάν ο εμετός δεν υποχωρήσει εντός 24 ωρών
• Εάν κάνετε εμετό με αίμα ή εάν ο εμετός έχει πράσινο ή μαύρο χρώμα
• Εάν έχετε αυξημένη θερμοκρασία σώματος, πυρετό
• Εάν το άτομο παρουσιάζει σημάδια αφυδάτωσης
• Εάν το άτομο παρουσιάζει σημεία ζάλης και λιποθυμίας
• Εάν ο εμετός σχετίζεται με ατύχημα
• Εάν το άτομο έχει καταναλώσει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ
• Εάν υπάρχει δηλητηρίαση από ουσίες ή τρόφιμα
• Εάν το άτομο είναι μικρό παιδί

Αιτίες και αιτιολογία του εμετού

Η αιτιολογία του εμέτου ποικίλλει. Από ψυχογενή παράγοντα, εγκυμοσύνη, διαιτητικό λάθος, μολυσματική ασθένεια, φλεγμονή έως σοβαρές ασθένειες του πεπτικού ή του νευρικού συστήματος. Τα πιο συνηθισμένα αίτια παρατίθενται παρακάτω.

Διατροφικό σφάλμα

Το διαιτητικό λάθος είναι μια κοινή αιτία ερεθισμού του στομάχου και εμέτου. Εμφανίζεται μετά από ακατάλληλη διατροφή, υπερβολικές ποσότητες ή ακατάλληλο συνδυασμό συστατικών τροφίμων. Μετά την αποβολή των προσλαμβανόμενων τροφίμων, η ιατρική κατάσταση βελτιώνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Τα ακατάλληλα παρασκευασμένα ή μολυσμένα τρόφιμα μπορεί να αποτελέσουν έναυσμα κινδύνου για εμετό.

Ψυχολογικός παράγοντας

Η λειτουργία του πεπτικού συστήματος μπορεί επίσης να επηρεαστεί ψυχοσωματικά.

Με την υπερβολική ψυχολογική πίεση, το άγχος και τα συναισθηματικά γεγονότα, ο οργανισμός μπορεί να αντιδράσει με ναυτία και, σε χειρότερες περιπτώσεις, με εμετό. Ωστόσο, πιο συχνές είναι οι συχνές κοιλιακές ενοχλήσεις, η αυξημένη συχνότητα κοπράνων και η διάρροια.

Δηλητηρίαση με ακατάλληλη ουσία

Η κατανάλωση υπερβολικών ποσοτήτων αλκοόλ ή ακατάλληλων συνδυασμών μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό των χημικών υποδοχέων του στομάχου.

Η κατανάλωση ή η χορήγηση μιας ακατάλληλης ουσίας (φάρμακο, φαρμακευτική θεραπεία...) μπορεί να ερεθίσει τους υποδοχείς και το κέντρο εμετού. Η επαγγελματική διάγνωση, η θεραπεία και ο αποκλεισμός του κινδύνου δηλητηρίασης είναι απαραίτητα.

Τροφική αλλεργία και δυσανεξία

Οι σοβαρές τροφικές αλλεργίες και δυσανεξίες μπορεί να προκαλέσουν πεπτικά προβλήματα λίγο μετά την κατάποση του αλλεργιογόνου. Μπορεί να προκαλέσουν κοιλιακό πόνο, κράμπες, εμετό ή δυσκολία στην αφόδευση. Πιθανά αλλεργιογόνα είναι, για παράδειγμα, η γλουτένη, ορισμένοι ξηροί καρποί, τα φρούτα, η πρωτεΐνη του γάλακτος και άλλα.

Εκτός από τα πεπτικά προβλήματα, μια αλλεργία μπορεί επίσης να προκαλέσει ανοσολογική αντίδραση, όπως κνησμό, πρήξιμο ή δερματικό εξάνθημα κ.λπ.

Μολυσματικές οξείες ασθένειες του πεπτικού συστήματος

Η λοίμωξη του πεπτικού συστήματος είναι συχνότερα ιογενής, αλλά μπορεί επίσης να είναι βακτηριακή και παρασιτική. Εμφανίζεται μετά από επαφή με μολυσματικό άτομο ή μολυσμένο αντικείμενο.

Μπορεί να συνοδεύεται από πυρετό, πυρετό, γενική κόπωση, έλλειψη όρεξης και προβλήματα με την αφόδευση (διάρροια, κοιλιακές κράμπες...). Με μια λοίμωξη του γαστρεντερικού, υπάρχει κίνδυνος αφυδάτωσης.

Είναι απαραίτητη η τροποποίηση της δίαιτας και η επαγγελματική αντιμετώπιση από γιατρό. Είναι απαραίτητος ο προσδιορισμός του παθογόνου παράγοντα και ο καθορισμός της θεραπείας με αντιβιοτικά ή άλλη κατάλληλη φαρμακοθεραπεία.

Ασθένειες του πεπτικού συστήματος

Οι χρόνιες παθήσεις του γαστρεντερικού σωλήνα μπορούν επίσης να προκαλέσουν ναυτία και έμετο. Πρόκειται κυρίως για χρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου σε επιδεινωμένη οξεία φάση, όπως η νόσος του Crohn ή η ελκώδης κολίτιδα.

IBD = Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου = φλεγμονώδης νόσος του εντέρου = ιδιοπαθής νόσος του εντέρου = μη ειδική φλεγμονώδης νόσος του εντέρου

Άλλες ασθένειες όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (IBS) και τα έλκη στομάχου, τα πεπτικά έλκη, η παλινδρόμηση και άλλα προβλήματα μπορούν να προκαλέσουν κοιλιακό πόνο, κράμπες, ναυτία και σε ορισμένες περιπτώσεις εμετό.

Νευρολογικός παράγοντας

Οι τραυματισμοί στο κεφάλι, η διάσειση ή η αιμορραγία στο κεντρικό νευρικό σύστημα μπορεί να προκαλέσουν εμετό. Οι λοιμώξεις του νευρικού συστήματος, η μηνιγγίτιδα, οι ημικρανίες ή οι διαταραχές της ισορροπίας δεν αποτελούν εξαίρεση.

Η ναυτία και ο εμετός μπορεί επίσης να εμφανιστούν σε πιο ευαίσθητα άτομα κατά την αλλαγή ισορροπίας κατά την οδήγηση αυτοκινήτου, σε αεροπλάνο ή άλλο μέσο μεταφοράς.

Εγκυμοσύνη

Οι στομαχικές διαταραχές και ο εμετός είναι πιο συνηθισμένοι τις πρώτες εβδομάδες της εγκυμοσύνης. Αυτό προκαλείται από τις ορμονικές αλλαγές στον οργανισμό και την αυξημένη πίεση που ασκείται στη μήτρα και τα γύρω όργανα στην αρχή της εγκυμοσύνης.

Η κατάσταση προκαλείται κυρίως από τα υψηλότερα επίπεδα της ορμόνης προγεστερόνης, η οποία μειώνει τον τόνο και την κινητικότητα του πεπτικού συστήματος.

Οι πρωινοί έμετοι και οι πρωινές ναυτίες είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικές. Εάν οι έμετοι είναι πολύ συχνοί, παρατεταμένοι ή ο εμετός έχει άτυπο χρώμα, είναι απαραίτητο να επισκεφθείτε γιατρό. Εάν υπάρχει αίμα, είναι απαραίτητο να επισκεφθείτε αμέσως γιατρό.

Άλλες ασθένειες

Ο εμετός δεν χρειάζεται να συνοδεύεται αποκλειστικά από ασθένειες του πεπτικού συστήματος. Μπορεί να είναι συνοδευτικό σύμπτωμα γρίπης, φλεγμονής των νεφρών, φλεγμονής της χοληδόχου κύστης ή ογκολογικών ασθενειών και πολλών άλλων.

Ο εμετός και η ναυτία είναι επίσης συνέπεια ισχυρής φαρμακευτικής αγωγής, χημειοθεραπείας ή ακτινοθεραπείας.

Εμετός σε μικρά παιδιά

Τα παιδιά έχουν τον ίδιο μηχανισμό εμετού με τους ενήλικες.

Τα μικρά παιδιά κάνουν εμετό ελαφρώς συχνότερα από τους ενήλικες. Αυτό οφείλεται κυρίως στο πιο ευαίσθητο ανοσοποιητικό και πεπτικό σύστημα.

Ο εμετός ή το αναγούλι μετά τη σίτιση είναι μια συχνή κατάσταση που σταδιακά εξαφανίζεται καθώς το παιδί αναπτύσσεται.

Εάν το παιδί παρουσιάζει συχνά ασυνήθιστους εμετούς ή άλλα σημάδια ασθένειας (διάρροια, δυσκοιλιότητα, αίμα και βλέννα στα κόπρανα, αυξημένη θερμοκρασία, πυρετός κ.λπ.), είναι απαραίτητη η επείγουσα επίσκεψη σε παιδίατρο.

Η αιτία του εμετού στα μικρά παιδιά μπορεί να είναι μια λοίμωξη του πεπτικού συστήματος (γαστρεντερίτιδα), τροφική αλλεργία, διάσειση, μηνιγγίτιδα, μέση ωτίτιδα και άλλα.

Ως εκ τούτου, η διάγνωση από γιατρό είναι σημαντική.

Διάγνωση και θεραπεία του εμετού

Η αρχική διάγνωση συνίσταται στη λήψη ιατρικού ιστορικού, στην αξιολόγηση των κλινικών συμπτωμάτων και στη βασική εξέταση της κοιλιακής κοιλότητας με ψηλάφηση και ακρόαση. Συχνή είναι επίσης η υπερηχογραφική εξέταση των κοιλιακών οργάνων.

Σε περίπτωση τραύματος επιλέγεται απεικονιστική ακτινογραφία, αξονική ή μαγνητική τομογραφία για να αποκλειστεί νευρολογικό πρόβλημα ή αιμορραγία. Εάν υπάρχει υποψία λοίμωξης και φλεγμονής, λαμβάνεται δείγμα αίματος, ούρων και ενδεχομένως κοπράνων από τον ασθενή.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να ενδείκνυται η γαστροσκόπηση, μια απεικονιστική εξέταση του στομάχου με τη χρήση κάμερας. Στη γαστροσκόπηση, μια ειδική κάμερα εισάγεται μέσω του στόματος και του οισοφάγου στον πεπτικό σωλήνα, μέσω της οποίας ο γιατρός που εξετάζει μπορεί να δει το ανώτερο τμήμα του πεπτικού σωλήνα.

Ανάλογα με τη διάγνωση και την αιτιολογία του εμέτου, επιλέγεται στη συνέχεια η ακριβής πορεία θεραπείας. Αυτή καθορίζεται συνήθως από γαστρεντερολόγο.

Η θεραπεία μπορεί γενικά να χωριστεί σε συντηρητική θεραπεία με τη μορφή ανάπαυσης και τροποποίησης της διατροφής και σε φαρμακευτική αγωγή.

Η βάση της θεραπείας του εμετού είναι η ανάπαυση και η επαρκής πρόσληψη υγρών, βιταμινών και μετάλλων που έχει χάσει ο οργανισμός. Το καθαρό νερό, το μεταλλικό νερό, το ζαχαρούχο τσάι ή το διάλυμα ενυδάτωσης είναι κατάλληλα. Το μαύρο τσάι ή το τσάι χαμομηλιού είναι κατάλληλο για την καταπράυνση του πεπτικού συστήματος.

Βασικό μέρος της θεραπείας είναι μια διατροφή που δεν επιβαρύνει το στομάχι. Πρέπει να αποφεύγονται τα πικάντικα, καυτερά, γαλακτοκομικά, όξινα και λιπαρά τρόφιμα. Η καφεΐνη και το αλκοόλ δεν συνιστώνται.

Παραδείγματα κατάλληλων σπιτικών τροφών είναι οι μπανάνες, τα μπισκότα, τα μπισκότα, οι βραστές πατάτες, το ρύζι, τα βρασμένα καρότα, τα γυμνά ζυμαρικά, το άπαχο βραστό κοτόπουλο και άλλες τροφές για εύκολη πέψη και αποβολή.

Διαβάστε επίσης:Ποια δίαιτα είναι καλή για διάρροια, δυσκοιλιότητα ή εμετό και πώς να τα σταματήσετε;

Τα πιο συχνά χορηγούμενα φάρμακα είναι τα αντιεμετικά, τα οποία καταστέλλουν τον εμετό. Σε περίπτωση βακτηριακής γαστρεντερίτιδας, ενδείκνυται η χορήγηση αντιβιοτικών στον ασθενή.

Τα προβιοτικά είναι επίσης χρήσιμα για την αποκατάσταση της ισορροπίας της εντερικής μικροχλωρίδας.

Σε περίπτωση χρόνιας φλεγμονής του εντερικού σωλήνα, με τη σειρά τους, αντιφλεγμονώδη κορτικοστεροειδή και αμινοσαλικυλικά.

Η θεραπεία επιλέγεται ανάλογα με την αιτία του εμέτου. Μπορεί να διαφέρει από ασθενή σε ασθενή. Στην περίπτωση τροφικών αλλεργιών ή χρόνιων φλεγμονωδών νοσημάτων, η κατάσταση αντιμετωπίζεται μακροπρόθεσμα με τροποποίηση του τρόπου ζωής, διαιτητικές αλλαγές, υποστηρικτική φαρμακοθεραπεία, παρακολούθηση της υγείας και πρόληψη.