Εξόγκωμα βλεφάρου: γιατί σχηματίζεται ένα λιπαρό, λευκό και άλλο εξόγκωμα, κύστη βλεφάρου;

Ένα εξόγκωμα στο βλέφαρο είναι συνήθως σύμπτωμα φλεγμονώδους αδένα των βλεφάρων. Είτε πρόκειται για τον Μεϊβομιανό αδένα είτε για άλλους αδένες. Ορισμένες φλεγμονές είναι επίσης πυώδεις, άλλες όχι. Δεν είναι πάντα προϋπόθεση ότι το εξόγκωμα πρέπει να σπάσει και να βγάλει πύον.

Μερικές φορές είναι χωρίς αυτό το σύμπτωμα.

Ωστόσο, είναι πάντοτε δεδομένο ότι το πύον δεν πρέπει οπωσδήποτε να βγαίνει από το εξόγκωμα. Ομοίως, δεν πρέπει να βγαίνει ούτε κανένας αδένας στην περιοχή του ματιού που έχει φλεγμονή. Σε μια τέτοια περίπτωση, υπάρχει κίνδυνος να επιδεινωθεί η φλεγμονή του συγκεκριμένου ματιού.

Κριθάρι ή λυκόσπορος;

Ένα εξόγκωμα μπορεί να εμφανιστεί τόσο στο κάτω όσο και στο άνω βλέφαρο. Βασικά, δύο ασθένειες χαρακτηρίζονται από αυτό το σύμπτωμα. Είτε πρόκειται για κόκκο κριθαριού (επίσης γνωστό επαγγελματικά ως hordoleum) είτε για κόκκο λύκου (επίσης αποκαλούμενο χαλάζιο).

Και οι δύο περιπτώσεις απαιτούν επίσκεψη σε εξειδικευμένο γιατρό ο οποίος μπορεί να συνταγογραφήσει την κατάλληλη θεραπεία. Ή, εναλλακτικά, μια συγκεκριμένη διαδικασία για τη βελτίωση της πορείας του. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις όπου αυτό το εξόγκωμα εξαφανίζεται από μόνο του μετά από λίγο. Και αυτό συμβαίνει στην περίπτωση υποχώρησης της φλεγμονής στον αδένα.

Οι παράγοντες κινδύνου συμβάλλουν στην απόφραξη και τη φλεγμονή των σμηγματογόνων πόρων:

• Τύπος λιπαρού δέρματος
• ορμονικές αλλαγές
• εξασθενημένη ανοσία
• Διαβήτης
• καταπόνηση των ματιών, π.χ. ακόμη και όταν αμελείτε να φοράτε γυαλιά
• υγιεινή, δηλαδή το άγγιγμα των ματιών με βρώμικα χέρια
• σύνδρομο ξηροφθαλμίας
• υψηλή ενδοφθάλμια πίεση

Οφθαλμικός κόμπος - ένας κόκκος κριθαριού

Ο κριθαρόσπορος είναι η πιο συχνή ασθένεια των βλεφάρων. Εμφανίζεται ένα επώδυνο εξόγκωμα στο κάτω ή στο άνω βλέφαρο. Προκαλείται από απόφραξη ενός από τους επιφανειακούς αδένες του βλεφάρου.

Η απόφραξη αυτή προκαλεί φλεγμονή, η οποία στη συνέχεια εκδηλώνεται με τη χαρακτηριστική ερυθρότητα, το πρήξιμο και τον πόνο. Η ίδια η νόσος εκδηλώνεται αρχικά με πόνο σε όλη την περιοχή του ματιού, αργότερα με ερυθρότητα. Τελικά, αναπτύσσεται ένα πρήξιμο, δηλαδή ένα εξόγκωμα. Ο βολβός του ματιού γεμίζει με πύον και είναι επώδυνος.

Εάν δεν υπάρχουν επιπλοκές, είναι δυνατόν η νόσος να θεραπευτεί χωρίς ιατρική παρέμβαση. Με την πάροδο του χρόνου, ο κόκκος του κριθαριού ωριμάζει μέχρι να σκάσει το εξόγκωμα στο βλέφαρο, να αποστραγγιστεί το πύον και να ανακουφιστεί το πρήξιμο.

Ωστόσο, όσοι δεν θέλουν να υποφέρουν από τον πόνο ή να περιμένουν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα (ακόμη και δύο εβδομάδες) μέχρι να τελειώσει η όλη διαδικασία από μόνη της, μπορούν να επισκεφθούν έναν γιατρό. Ο γιατρός θα κόψει τον κόκκο υπό τοπική αναισθησία, το πύον θα στραγγίξει και στη συνέχεια ο γιατρός θα απολυμάνει την περιοχή. Στη συνέχεια εφαρμόζεται τοπικά μια αντιβιοτική αλοιφή.

Μπορεί επίσης να είναι λυκοσπόρος.

Η δεύτερη συχνή ασθένεια που εκδηλώνεται επίσης ως επώδυνο εξόγκωμα στο βλέφαρο είναι το λυκόστομα. Αυτή η ασθένεια είναι επίσης γνωστή επαγγελματικά ως χαλάζιο. Στο χαλάζιο, υπάρχει μια πυώδης φλεγμονή στον Μεϊβομιανό αδένα.

Οι μεϊβομιανοί αδένες βρίσκονται στην άκρη του βλεφάρου. Παράγουν σμήγμα που υγραίνει το χείλος του βλεφάρου. Υπάρχουν αρκετές δεκάδες από αυτούς και στις δύο άκρες. Ο μεγαλύτερος αριθμός βρίσκεται στην πάνω.

Και σε αυτή την περίπτωση εμφανίζονται τα κλασικά συμπτώματα της ερυθρότητας, των διογκωμένων οζιδίων και του πόνου. Η επιπλοκή είναι ο εκφυλισμός σε απόστημα ή φλεγμαίτιδα. Η επιπλοκή αυτή εμφανίζεται κυρίως στη χρόνια μορφή της νόσου. Προκαλείται από την παρεμπόδιση της εκροής αυτού του αδένα με συσσωρευμένο έκκριμα.

Ένα εξόγκωμα που σχηματίζεται με αυτόν τον τρόπο επουλώνεται αυτόματα σε περίπου 2 έως 3 εβδομάδες. Και εδώ είναι δυνατόν να επισκεφθείτε έναν γιατρό ο οποίος, με εξειδικευμένη παρέμβαση, μπορεί να απελευθερώσει το εξόγκωμα με χειρουργική τομή σε περίπτωση ανεπιτυχούς αντιβιοτικής θεραπείας.

Το πύον αποστραγγίζεται, η πίεση ανακουφίζεται και υπάρχει ταχύτερη επούλωση και ταχύτερη ανάρρωση. Κατ' εξαίρεση, από αυτή τη φλεγμονή μπορεί να προκύψει όγκος του Μεϊβομιανού αδένα. Πρόκειται για σοβαρή ασθένεια, αλλά είναι πολύ σπάνια. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να γίνει βιοψία και ιστολογία του δείγματος που λαμβάνεται.

Άλλες αιτίες των οφθαλμικών βολβών στο βλέφαρο;

Εκτός από τους προαναφερθέντες σχηματισμούς, μπορεί να εμφανιστούν και άλλοι σχηματισμοί στα βλέφαρα. Σε αυτούς περιλαμβάνονται διάφορα κονδυλώματα, κύστεις, αποστήματα, λιπώδεις διογκώσεις. Οι λιπώδεις σχηματισμοί είναι τις περισσότερες φορές η αιτία του ελαττωματικού μεταβολισμού του λίπους. Προκύπτουν επίσης ως αποτέλεσμα της αυξημένης πρόσληψης λίπους μέσω της διατροφής.

Μια ερπητική, ιογενής λοίμωξη μπορεί επίσης να λάβει χώρα στα βλέφαρα. Αυτή η ιογενής λοίμωξη προκαλείται από τον ιό του απλού έρπητα. Στην αρχική φάση παρατηρείται ερυθρότητα, οίδημα του βλεφάρου και τυπικά ερπητικά οιδήματα.

Η λοίμωξη αυτή είναι τις περισσότερες φορές μονόπλευρη και αυτοθεραπεύεται. Εμφανίζεται όταν ο οργανισμός είναι εξασθενημένος, όπως συμβαίνει με τον απλό έρπητα στα χείλη. Το πρήξιμο του δέρματος και το οίδημα είναι επίσης παρόντα στην αλλεργική φλεγμονή των βλεφάρων.

Το αλλεργικό έκζεμα προκαλείται συχνότερα από ερεθισμό από γύρη, αλλά και ως αντίδραση σε καλλυντικά προϊόντα. Παρουσιάζονται συμπτώματα όπως πρήξιμο, δηλαδή πρήξιμο, κνησμός, ερυθρότητα.

Διάφορα αποστήματα και φλεγμονές στα βλέφαρα εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της καλλυντικής αποτρίχωσης των φρυδιών ή των βλεφαρίδων, όταν μικρές πληγές στα βλέφαρα μολύνονται. Η μόλυνση στην περιοχή των βλεφάρων μπορεί επίσης να εξαπλωθεί από τις ρινικές κοιλότητες.

Καρκίνοι

Το βασάλωμα μπορεί επίσης να αναπτυχθεί στα βλέφαρα και γύρω από αυτά. Το βασάλωμα είναι ένας όγκος των βλεφαρίδων που είναι ευαίσθητος στην αφή και συχνά αιμορραγεί. Δεν είναι επώδυνος. Είναι εύκολα θεραπεύσιμος στα αρχικά στάδια. Επομένως, η έγκαιρη διάγνωση είναι σημαντική.

Το βασαλίνωμα δεν είναι επικίνδυνο και είναι ο πιο συχνός όγκος. Ωστόσο, εάν παραμεληθεί η εξέταση και η θεραπεία του, μπορεί να επιδεινώσει σοβαρά την κατάσταση του ματιού και της περιοχής γύρω από αυτό. Στις χειρότερες περιπτώσεις, μπορεί να προκαλέσει βλάβη που μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια του ματιού.

Το κακοήθες μελάνωμα είναι η πιο συχνή μορφή καρκίνου του ίδιου του ματιού. Είναι η πιο συχνή μορφή ενδοφθάλμιου όγκου. Οι διάφοροι όγκοι μπορεί να προσβάλουν όχι μόνο το μάτι, αλλά και κοντινές περιοχές όπως ο οφθαλμικός κόγχος, οι βλεφαρίδες ή ο επιπεφυκότας.

Ύποπτοι είναι οι σχηματισμοί που δεν επουλώνονται, δεν έχουν φαγούρα ή αιμορραγούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επομένως, είναι σημαντικό να ζητάτε επαγγελματική βοήθεια όταν αντιμετωπίζετε προβλήματα, δηλαδή εξέταση από ειδικό, δηλαδή οφθαλμίατρο.