Μυϊκές κράμπες: ποιες είναι οι αιτίες τους, όχι μόνο λόγω έλλειψης μαγνησίου;

Η πρώτη είναι οι πρωτογενείς μυϊκές κράμπες, οι οποίες μπορεί να είναι μια συνηθισμένη αντίδραση στην υπερφόρτωση ενός μυός ή μιας μυϊκής ομάδας, για παράδειγμα κατά τη διάρκεια υπερβολικής σωματικής ή αθλητικής δραστηριότητας.

Οι δευτερογενείς μυϊκές κράμπες είναι σύμπτωμα υποκείμενης νόσου, όπως νεφροπάθεια, διαταραχές ηλεκτρολυτών, διαβήτης ή ακόμη και ηπατική νόσος.

Πρωτογενείς και δευτερογενείς μυϊκές κράμπες

Η μυϊκή κράμπα είναι επίσης γνωστή ως κράμπα. Είναι μια εκούσια ανεξέλεγκτη συστολή ενός μυός ή μιας ομάδας μυών. Αυτές οι κράμπες μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα μιας άγνωστης αιτίας. Τότε ονομάζονται πρωτογενείς. Η εμφάνισή τους είναι αρκετά συχνή.

Υπολογίζεται ότι έως και το 75% του πληθυσμού τις βιώνει κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Ωστόσο, αν ένας μυϊκός σπασμός είναι αποτέλεσμα μιας γνωστής ασθένειας, τον ονομάζουμε δευτερογενή. Είναι πιο συχνές στον διαβήτη, στις ηπατικές παθήσεις (κίρρωση), στη νεφρική ανεπάρκεια, στους ασθενείς με αιμοκάθαρση και στις διαταραχές των ηλεκτρολυτών.

Παρουσιάζονται επίσης σε ασθενείς με παθήσεις του θυρεοειδούς, ως συνέπεια νευρολογικών παθήσεων αλλά και ως συνέπεια της χρήσης ναρκωτικών.

Στα παιδιά απαντώνται επίσης οι λεγόμενοι εμπύρετοι σπασμοί, οι οποίοι σχετίζονται με τον πυρετό και υποχωρούν μετά τη μείωσή του.

Οι μυϊκές κράμπες μπορεί να είναι τοπικές, επηρεάζοντας μόνο έναν συγκεκριμένο μυ ή μια ομάδα μυών. Υπάρχουν επίσης γενικευμένες, δηλαδή μυϊκές κράμπες ολόκληρου του σώματος, οι οποίες συχνά συνοδεύονται από απώλεια αισθήσεων.

Κύριες αιτίες των μυϊκών κραμπών

Οι πρωτοπαθείς κράμπες δεν αποτελούν εκδήλωση νόσου. Έτσι, δεν είναι γνωστή η διάγνωση μετά από εξέταση. Η εμφάνισή τους είναι και σε υγιή άτομα. Στις ομάδες κινδύνου περιλαμβάνονται:

• Ηλικία άνω των 50 ετών
• 7 φορές πιο συχνές στην εγκυμοσύνη
• πλατυποδία
• επώδυνες δερματικές παθήσεις, κιρσοί στα κάτω άκρα
• κατανάλωση αλκοόλ

Οι μυϊκές κράμπες σε κατάσταση ηρεμίας τείνουν να παρουσιάζονται στους περισσότερους ανθρώπους τη νύχτα (περίπου 70% των περιπτώσεων). Κατά τη διάρκεια της ημέρας εμφανίζονται σε μικρότερο βαθμό. Οι κύριοι μύες που επηρεάζονται τείνουν να είναι οι μύες των ποδιών, οι μύες της γάμπας, οι μύες των μηρών.

Οι νυχτερινές μυϊκές κράμπες έχουν ως αποτέλεσμα την κακή ποιότητα του ύπνου.

Προκαλούνται επίσης από μυϊκή καταπόνηση, αθλητική δραστηριότητα, αλλά και από υπερβολική επιβάρυνση των μυών. Επηρεάζονται επίσης από την κόπωση ή την εξάντληση. Η πιο συχνή εμπειρία τους είναι μεταξύ των ποδοσφαιριστών.

Μπορούν επίσης να παρουσιαστούν σε αφυδάτωση, ως αποτέλεσμα διάρροιας ή όταν εργάζεστε σε υπερβολικά ζεστές συνθήκες.

Η εμφάνισή τους επηρεάζεται επίσης από την έλλειψη ορισμένων μετάλλων, με κυριότερο το μαγνήσιο.

Επιπλέον, το μαγνήσιο επηρεάζει διάφορες φυσιολογικές σωματικές λειτουργίες:

• τη νευρική δραστηριότητα
• τη νευρομυϊκή μετάδοση ερεθισμάτων
• τον μυϊκό τόνο και τη μυϊκή δραστηριότητα
• που σχετίζεται με το καρδιαγγειακό σύστημα και τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης
• επίσης σημαντικό για το πεπτικό σύστημα
• ρύθμιση του ασβεστίου και, συνεπώς, της ποιότητας των οστών και των δοντιών
• τη μεταφορά οξυγόνου και σακχάρων
• λειτουργία του θυρεοειδούς
• λειτουργία του προστάτη

Η ανεπάρκεια μαγνησίου μπορεί να εκδηλωθεί ως εξής:

• πονοκέφαλο
• αδυναμία
• μειωμένη συγκέντρωση
• νευρικότητα
• υψηλή αρτηριακή πίεση
• αίσθημα παλμών της καρδιάς
• διάρροια
• εμετός
• μυϊκές κράμπες
• Μυρμήγκιασμα στα άκρα

Δευτερογενείς μυϊκές κράμπες

Οι δευτεροπαθείς μυϊκές κράμπες είναι συνήθως το αποτέλεσμα μιας γνωστής νόσου. Μερικές φορές αποτελούν το πρώτο σύμπτωμα. Η επακόλουθη διερεύνηση της αιτίας αποκαλύπτει ότι το αίτιο είναι μια ασθένεια που δεν έχει ακόμη αναγνωριστεί.

Νευρολογικές ασθένειες και σπασμοί

Οι μυϊκοί σπασμοί είναι χαρακτηριστικό πολλών νευρολογικών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της επιληψίας, η οποία είναι μια ασθένεια που εκδηλώνεται με επιληπτικές κρίσεις. Οι μυϊκοί σπασμοί εμφανίζονται κατά τη διάρκεια αυτών των κρίσεων και, στη γενικευμένη μορφή, της προαναφερθείσας λιποθυμίας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μυοπάθειας, υπάρχει μυϊκός πόνος και επίσης μυϊκοί σπασμοί. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα με τη μυϊκή δυστροφία, μία από τις μορφές μυοπάθειας. Η ασθένεια αυτή είναι ιδιαίτερα συχνή σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS).

Οι μυϊκοί σπασμοί, καθώς και η μειωμένη ευαισθησία στα χέρια και τα πόδια, για παράδειγμα, παρατηρούνται επίσης στη νευρίτιδα. Το μυρμήγκιασμα, η δυσκαμψία ή η αίσθηση καψίματος στο προσβεβλημένο άκρο είναι συχνό φαινόμενο, ενώ υπάρχει και μυϊκή αδυναμία.

Τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον, η οποία προκύπτει από την απώλεια εγκεφαλικών κυττάρων, έχουν επίσης προβλήματα με τον έλεγχο και τον συντονισμό των κινήσεων. Ξεκινά με ήπιους μυϊκούς σπασμούς, οι οποίοι στη συνέχεια εξελίσσονται σε δυσκαμψία και τρέμουλο.

Μυϊκές κράμπες, αιμοφόρα αγγεία, μεταβολισμός

Σε ορισμένες παθήσεις των αιμοφόρων αγγείων, μπορεί να προκύψουν προβλήματα ιδιαίτερα στα άκρα. Για παράδειγμα, στην ισχαιμική νόσο των κάτω άκρων, η παροχή αίματος διαταράσσεται ιδιαίτερα στα άκρα των κάτω άκρων και το άτομο υποφέρει από μυϊκές συσπάσεις και κράμπες.

Εμφανίζονται δευτερογενώς, για παράδειγμα, στη φαινυλκετονουρία, η οποία είναι μια διαταραχή του μεταβολισμού των αρωματικών οξέων που επηρεάζεται κυρίως από κληρονομικές προδιαθέσεις. Στην κοιλιοκάκη εμφανίζονται ως συνέπεια προβλημάτων στην απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και διαφόρων διαταραχών των οστών και της κίνησης.

Επίσης, σε μολυσματικές ασθένειες

Ορισμένες μολυσματικές ασθένειες μπορεί να εκδηλωθούν ως μυϊκά προβλήματα. Στη μηνιγγίτιδα, η λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί σε όλο το σώμα και το άτομο μπορεί να εμφανίσει μυϊκό πόνο και μερικές φορές μυϊκές κράμπες. Ο τέτανος είναι επίσης ένα καλό παράδειγμα.

Η λοίμωξη από ταινίες προκαλεί μια ασθένεια που ονομάζεται τενίαση και επηρεάζει κυρίως το πεπτικό σύστημα. Ο ταινιοσκώληκας ζει στο έντερο του ξενιστή. Εάν η λοίμωξη εξαπλωθεί στον εγκέφαλο, εμφανίζονται οπτικές διαταραχές, πονοκέφαλοι, ψυχολογικές διαταραχές και σπασμοί.

Ανοσοκατασταλμένοι σπασμοί

Η τοξοπλάσμωση είναι επίσης μια σοβαρή παρασιτική λοίμωξη και είναι πιο σοβαρή σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα. Οι πονοκέφαλοι και η κακουχία είναι τυπικά. Μπορεί να εμφανιστούν εγκεφαλικές λοιμώξεις, διαταραχές της συνείδησης, μερική παράλυση και σπασμοί.

Εμφανίζονται σε άτομα με AIDS, το οποίο είναι μια ασθένεια του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλείται από τον ιό HIV. Μπορούν να εκδηλωθούν σε περίπτωση επιπλοκών, όταν διάφορες νευροψυχιατρικές διαταραχές και διαταραχές της συνείδησης επηρεάζουν το άτομο.

Φάρμακα, αλκοόλ, ναρκωτικά σε σχέση με τις μυϊκές κράμπες

Μια ειδική ομάδα είναι οι κράμπες που εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της χρήσης φαρμάκων. Στο παρελθόν εμφανίζονταν, για παράδειγμα, κατά τη λήψη διουρητικών, τα οποία είναι φάρμακα για την αποχέτευση. Σήμερα, πρόκειται κυρίως για στατίνες και φιμπράτες, οι οποίες έχουν σχεδιαστεί για τη θεραπεία των αυξημένων επιπέδων χοληστερόλης.

Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι οι μυϊκές κράμπες είναι συχνά αποτέλεσμα μακροχρόνιου αλκοολισμού. Εμφανίζονται επίσης σε κατάχρηση άλλων ουσιών και οι μυϊκές κράμπες είναι επίσης συχνές σε περιπτώσεις υπερβολικής δόσης φαρμάκων (δηλητηρίαση). Μια άλλη περίπτωση είναι οι κράμπες σε δηλητηρίαση από μανιτάρια.