Όταν πονάνε τα οστά: οφείλεται σε κούραση, κρύο, καρκίνο ή κάτι άλλο;

Ο πόνος στα οστά μπορεί να γίνει αισθητός κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης. Μια άλλη περίπτωση είναι η υπερφόρτωση, όπως η ορθοστασία για μεγάλο χρονικό διάστημα ή όταν το οστό της λεκάνης πονάει μετά από καθιστή θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ένας τραυματισμός μπορεί επίσης να προκαλέσει πόνο.

Στους τραυματισμούς, ο μηχανισμός και η δύναμη που ασκείται εξαρτώνται από τον τραυματισμό. Συχνά εμφανίζονται προσκρούσεις ή κατάγματα. Ο πόνος μπορεί, βέβαια, να υποδηλώνει ασθένεια. Μπορεί να είναι μολυσματικής προέλευσης ή να προκαλείται από εκφύλιση του οστικού ιστού. Εναλλακτικά, μπορεί να υποδηλώνει ογκολογική νόσο.

Οι ασθένειες αυτού του τύπου είναι αρκετά δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Είναι απαραίτητο να τις προλάβετε το συντομότερο δυνατό. Γι' αυτό, αν ο πόνος στα οστά δεν προκαλείται από κάποιο εξωτερικό ερέθισμα, είναι απαραίτητο να αναζητήσετε έναν ειδικό γιατρό, δηλαδή έναν ορθοπεδικό.

Συχνά ρωτάτε:
Ποιες είναι οι αιτίες όταν πονάνε τα οστά;
Είναι η κούραση, ένα κρυολόγημα ή ένας σοβαρός καρκίνος;

Ανάπτυξη των οστών και πόνος στα οστά

Οι πόνοι της ανάπτυξης εμφανίζονται στα παιδιά και τους εφήβους.

Δεν αποτελεί σύμπτωμα ασθένειας.

Παρουσιάζεται σε περίπτωση ταχείας ανάπτυξης των οστών. Εμφανίζεται κυρίως κατά την ανάπαυση και κατά τη διάρκεια της νύχτας. Είναι σημαντικό να διακρίνουμε αυτούς τους πόνους από καταστάσεις ασθένειας. Αυτός ο τύπος πόνου δεν συνοδεύεται από γενικά συμπτώματα όπως πυρετός ή πρήξιμο των άκρων.

Η αιτία του οστικού πόνου είναι ένας τραυματισμός

Τις περισσότερες φορές, το οστό τίθεται σε κίνδυνο από μια εξωτερική επίδραση. Μια πτώση, ένα χτύπημα ή άλλος μηχανισμός προκαλεί είτε πρόσκρουση στο οστό είτε κάταγμα του οστού (σπάσιμο ή θραύση).

Στην περίπτωση της πρόσκρουσης, ο πόνος είναι οξύς.

Στην περίπτωση κατάγματος, ο πόνος είναι πιο παρατεταμένος. Το σημείο και η περιοχή γύρω από το κάταγμα διογκώνονται και η κινητικότητα είναι μειωμένη.

Ο πόνος επιμένει μέχρι την επούλωση του οστού. Οποιαδήποτε κίνηση θα επιδείνωνε τον πόνο και θα παρέτεινε τη διαδικασία επούλωσης. Η περιοχή του κατάγματος πρέπει να σταθεροποιηθεί, δηλαδή να ακινητοποιηθεί. Διαφορετικά, το οστό θα αναπτυσσόταν σε αφύσικη θέση. Αυτό συμβαίνει με τα κατάγματα στα οποία έχει αλλάξει η θέση του οστού.

Γι' αυτό είναι σημαντικό να γίνεται επαγγελματική εξέταση όταν υπάρχει υποψία κατάγματος, ιδίως όταν υπάρχουν ορατές εξαρθρώσεις, δηλαδή όταν έχει αλλάξει η φυσική θέση και ευθυγράμμιση του οστού ή του άκρου.

Τα ανοικτά κατάγματα είναι επικίνδυνα, κυρίως λόγω του κινδύνου μόλυνσης.

Ο οστικός πόνος και το οίδημα στην περιοχή είναι παρόντα σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και μετά την επούλωση. Επιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε ορισμένες περιπτώσεις επιδεινώνονται ή επανέρχονται σε περίπτωση αλλαγής των καιρικών συνθηκών. Η μετεωρογενής επιδείνωση των δυσκολιών είναι κυρίως μετά από σοβαρότερους τραυματισμούς και οστικές βλάβες.

Δευτερογενής πόνος (που προκαλείται από άλλη ασθένεια)

Η ασθένεια των οστών στην οποία εμφανίζεται ο οστικός πόνος είναι η νόσος Paget. Χαρακτηρίζεται από παραμόρφωση των οστών. Μπορεί να προσβάλλει ένα ή περισσότερα οστά. 70-80% των πασχόντων έχουν ασυμπτωματική πορεία.

Τα κύρια συμπτώματα της νόσου αυτής είναι:

• πόνος στα οστά, συχνός νυχτερινός πόνος
• παραμόρφωση των οστών, του κρανίου, των σπονδύλων
• πονοκέφαλος
• καταπίεση των νεύρων, για παράδειγμα απώλεια ακοής
• Συχνά κατάγματα οστών

Η αραίωση των οστών έχει επίσης ως αποτέλεσμα πόνο.

Η αραίωση των οστών (γνωστή και ως οστεοπόρωση) είναι μια ασθένεια που προκύπτει από διαταραχή του μεταβολισμού του οστικού ιστού. Συνέπεια είναι η απώλεια οστικής μάζας. Το αποτέλεσμα είναι η μεγαλύτερη ευθραυστότητα των οστών.

Τα οστά είναι επιρρεπή σε αυξημένη ευθραυστότητα. Σε αυτή την περίπτωση, ο πόνος στα οστά εκδηλώνεται αρχικά στην πλάτη. Αργότερα, εξελίσσεται στην οσφυϊκή περιοχή και εκτοξεύεται στα κάτω άκρα. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την οστεοπόρωση, δείτε το άρθρο σχετικά με αυτή τη νόσο.

Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ασθένεια που έχει ως αποτέλεσμα εκφυλιστικές αλλαγές στις αρθρώσεις και επηρεάζει τον χόνδρο των αρθρώσεων. Προκαλεί οστικό και αρθρικό πόνο, κυρίως στις αρθρώσεις του ισχίου και των γονάτων, αλλά και στη σπονδυλική στήλη. Είναι γνωστή ως σπονδυλοαρθρίτιδα στην περίπτωση της σπονδυλικής στήλης, κοξαρθρίτιδα στην περίπτωση των ισχίων και γοναρθρίτιδα στην περίπτωση των γονάτων.

Τα συμπτώματά της περιλαμβάνουν:

• ρωγμές στην άρθρωση, το λεγόμενο crepitus.
• δυσκαμψία των οστών, παραμόρφωση των αρθρώσεων
• περιορισμός της κίνησης
• πόνος, ιδίως μετά από άσκηση
• δυσκαμψία των αρθρώσεων μετά από αδράνεια

Ο πόνος μπορεί επίσης να προκληθεί από φλεγμονή του οστού. Αυτό συμβαίνει μετά από χειρουργική επέμβαση κατάγματος, αλλά και μετά από ορθοπεδική χειρουργική επέμβαση ή σε σηπτικές καταστάσεις. Εκτός από τον πόνο στο φλεγμονώδες τμήμα του οστού, σχετίζεται και με πυρετό.

Ωστόσο, διάφορες βακτηριακές λοιμώξεις μπορούν επίσης να μολύνουν το οστό. Οι λοιμώξεις εισέρχονται στο μυελό των οστών και προκαλούν φλεγμονή. Στη συνέχεια, εμφανίζεται πόνος στο σημείο, μαζί με μειωμένη λειτουργικότητα του προσβεβλημένου οστού. Τέτοιες ασθένειες που προκαλούνται από βακτηριακή λοίμωξη περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, τη φυματίωση του οστού.

Το σύνδρομο Costen είναι μια νευραλγική μορφή οστικού πόνου στην περιοχή του αυτιού, του κεφαλιού. Στην κροταφογναθική διαταραχή, ο πόνος εντοπίζεται στη γνάθο, τον κρόταφο και τον αυχένα. Ο πόνος στο πρόσωπο και το κεφάλι μπορεί να έχει ποικίλες αιτίες. Οδοντίατρος, νευρολόγος, ΩΡΛ γιατρός, οφθαλμίατρος αλλά και ψυχολόγος ή ψυχίατρος συνεργάζονται για τη διάγνωση.

Ο πόνος του τρίδυμου νεύρου μπορεί να μιμείται τον πόνο των οστών στην περιοχή που τροφοδοτεί το νεύρο αυτό. Ωστόσο, πρόκειται για νευραλγία και όχι για πόνο και αιτία που προέρχεται από το οστό. Φλεγμονή του νεύρου εμφανίζεται, ακόμη και με ένα κρύο. Συχνά προκύπτει και με πονόδοντο.

Ο πόνος μπορεί να επιδεινώνεται με το άγγιγμα, τη μάσηση, την ομιλία. Ο πόνος είναι έντονος και δυσάρεστος.

Ο πόνος στα οστά και στις αρθρώσεις είναι επίσης παρών όταν αυξάνεται η θερμοκρασία του σώματος και όταν υπάρχει πυρετός. Ο πόνος είναι συχνά παρών σε λοιμώξεις, για παράδειγμα σε λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος και επομένως και στη γρίπη.

Η ανεπάρκεια της βιταμίνης D ευθύνεται για διάφορες ασθένειες, όπως η οστεοπόρωση, η ραχίτιδα, η κατάθλιψη, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης και ο χρόνιος πόνος. Η βιταμίνη D είναι σημαντική για την ανοσία, αλλά και για το αναπνευστικό ή το καρδιαγγειακό σύστημα. Έχει επίσης αντικαρκινογόνο δράση.

Ο πόνος στο στέρνο, εκτός αν είναι μετατραυματικός, υπάρχει από διάφορες αιτίες. Ο πόνος στο στέρνο και στη σπονδυλική στήλη είναι συχνός, λόγω προβλημάτων με τη σπονδυλική στήλη. Μπορεί να προκληθεί από αναπνευστικές, καρδιαγγειακές και πεπτικές παθήσεις. Πόνος σε όλο το σώμα και στα οστά μπορεί επίσης να υπάρχει σε νεφροπάθεια.

Ωστόσο, ο πόνος στα οστά αποτελεί επίσης εκδήλωση πολλών άλλων προβλημάτων υγείας, επιπλοκών και ασθενειών που εκ πρώτης όψεως μπορεί να μην σχετίζονται με τα οστά. Για παράδειγμα, η κοιλιοκάκη, όπου παρατηρείται αραίωση των οστών. Αυτό προκαλείται από τη διαταραχή της απορρόφησης των ουσιών που απαιτούνται για το σχηματισμό αίματος στο μυελό των οστών.

Όγκοι

Οι όγκοι των οστών μπορεί να βρίσκονται απευθείας στην επιφάνεια του οστού ή στο κέντρο του οστού (στο μυελό των οστών). Στους όγκους, ο πόνος δεν υπάρχει μόνο στο οστό αλλά και στη γύρω περιοχή. Οι όγκοι μπορεί να είναι καλοήθεις ή καλοήθεις αλλά και κακοήθεις ή κακοήθεις.

Το οστέωμα είναι ένα παράδειγμα καλοήθους όγκου. Προσβάλλει κυρίως άτομα κάτω των 20 ετών και η εμφάνισή του είναι σχετικά σπάνια. Εκδηλώνεται με ένα αργά αναπτυσσόμενο εξόγκωμα. Μπορεί να είναι η αιτία ενός παθολογικού κατάγματος. Μπορεί επίσης να προκληθεί από ατύχημα.

Το χόνδρωμα είναι μια καλοήθης μορφή όγκου. Αποτελείται από χόνδρο και διακρίνεται ανάλογα με το πού αναπτύσσεται. Το ενχόνδρωμα σχηματίζεται στο εσωτερικό του οστού, κυρίως στα χέρια και τα πόδια. Το επικουρικό χόνδρωμα αναπτύσσεται στην εξωτερική επιφάνεια του οστού.

Το οστεόκλασμα μπορεί να προκαλέσει οστικό πόνο στο γόνατο. Βρίσκεται κυρίως σε αυτή την περιοχή. Σπανιότερα στον καρπό, το χέρι, τον βραχίονα, όπου μπορεί να προκαλέσει οστικό πόνο, αλλά και στην περιοχή της λεκάνης.

Το χονδροσάρκωμα είναι η συχνότερη μορφή κακοήθους όγκου των οστών. Εμφανίζεται συνήθως μεταξύ των ηλικιών 40 και 70. Εμφανίζεται κυρίως σε άνδρες. Ο οστικός πόνος παρουσιάζεται στην περιοχή του καθίσματος, στο ισχίο. Ο πόνος επιδεινώνεται σταδιακά και δεν υποχωρεί ούτε κατά την ανάπαυση.

Το οστεοσάρκωμα είναι ένας κακοήθης όγκος. Προσβάλλει κυρίως τα μακρά οστά του κάτω άκρου. Σε αυτή την περίπτωση, ο πόνος στο γόνατο μπορεί επίσης να υποδηλώνει την παρουσία του. Αναπτύσσεται μέσα στο οστό, καταστρέφοντας αυτό και τους γύρω μαλακούς ιστούς.

Μαζί με το χονδροσάρκωμα, είναι μία από τις πιο συχνές κακοήθειες. Η μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης είναι μεταξύ των ηλικιών 10 και 20:

• πόνος κατά την ανάπαυση και τη νύχτα στην πληγείσα περιοχή
• ένα σκληρό, ανώδυνο οίδημα, δηλαδή ένα εξόγκωμα
• προκαλεί παθολογικά κατάγματα
• σε περίπτωση μετάστασης στους πνεύμονες, προκαλεί δύσπνοια, βήχα
• έχει επίσης γενικές εκδηλώσεις
  • αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος
  • απώλεια βάρους
  • νυχτερινές εφιδρώσεις

Το πολλαπλό μυέλωμα είναι ένας όγκος που προσβάλλει τον μυελό των οστών. Προσβάλλει κυρίως ηλικιωμένους ασθενείς. Η συντριπτική πλειονότητά τους έχει πόνο στα οστά, συχνότερα στην πλάτη ή στα πλευρά. Η θεραπεία είναι δυνατή με χημειοθεραπεία ή μεταμόσχευση μυελού των οστών.

Η σωστή λειτουργία του μυελού των οστών διαταράσσεται και δεν είναι σε θέση να παράγει αρκετά από τα απαραίτητα κύτταρα του αίματος. Συνέπεια είναι η αναιμία ή οι συχνές αιμορραγίες ή η τάση για λοιμώξεις, δηλαδή η μειωμένη ανοσία.

Περισσότερες πληροφορίες για την ασθένεια αυτή υπάρχουν σε ξεχωριστό άρθρο.

Επιπλέον, η λευχαιμία προσβάλλει και τον μυελό των οστών. Είναι πολύ επικίνδυνη και γι' αυτό πρέπει να αρχίσει η θεραπεία το συντομότερο δυνατό. Διαφορετικά, η νόσος μπορεί να φτάσει σε στάδιο που δεν είναι πλέον θεραπεύσιμη.

Η λευχαιμία είναι μια κακοήθης νόσος του αίματος. Στο μυελό των οστών παρατηρείται νοσηρός πολλαπλασιασμός των λευκοκυττάρων (λευκών αιμοσφαιρίων), ιδιαίτερα των ανώριμων μορφών. Και πάλι, ο φυσιολογικός σχηματισμός του αίματος καταστέλλεται.

Η λευχαιμία είναι ο πιο συχνός καρκίνος της παιδικής ηλικίας στις ανεπτυγμένες χώρες. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτή τη νόσο, δείτε το άρθρο.

Άλλοι καρκίνοι μπορούν επίσης να προκαλέσουν πόνο στα οστά. Για παράδειγμα, ο καρκίνος του προστάτη. Δεν επηρεάζει τα οστά, αλλά προκαλεί πόνο στην πλάτη και γύρω από τους γοφούς.

Μια άλλη περίπτωση είναι η μετάσταση ενός άλλου όγκου στο οστό. Η μετάσταση είναι στην πραγματικότητα μια απομακρυσμένη βλάβη που έχει προκύψει από έναν πρωτοπαθή κακοήθη όγκο σε άλλο σημείο του σώματος. Ο καρκίνος είναι ένα παράδειγμα τέτοιας μετάστασης:

• Μαστός
• της μήτρας
• του προστάτη
• θυρεοειδής αδένας
• πνεύμονας
• νεφρός