Παράνοια: Τι προκαλεί την παράνοια και πώς εκδηλώνεται;
Η παράνοια είναι μια διαταραχή που μπορεί να υπάρχει ως ξεχωριστή οντότητα, αλλά και ως μέρος μιας άλλης ψυχιατρικής διαταραχής. Το άτομο εκδηλώνεται με χαρακτηριστικά όπως υπερβολική ζήλια, επιβεβαίωση του εγώ του, υπερβολική ανησυχία για το πρόσωπό του, στιγματισμό και αίσθημα απειλής. Δημιουργεί ανεπιβεβαίωτες θεωρίες συνωμοσίας, αλλά μπορεί επίσης να έχει μια υπερβολική αίσθηση ανάγκης και σημασίας για τους άλλους και τον κόσμο.
Η παράνοια είναι μια κατάσταση κατά την οποία ένα άτομο υποφέρει από σχετικότητα και φαντασιώσεις και υποπτεύεται άλλους ανθρώπους εξαιτίας αυτών. Εναλλακτικά, τείνει να διαστρεβλώνει συναισθηματικά την πραγματικότητα.
Οι άνθρωποι μπορεί να είναι παρανοϊκοί από τη φύση τους. Ονομάζεται παρανοϊκή διαταραχή προσωπικότητας. Μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν παράνοια ως αποτέλεσμα κάποιας ασθένειας.
Ο όρος παράνοια, που μεταφράζεται ως "έξω από τον εαυτό μας", χρησιμοποιούνταν στην αρχαία ελληνική εποχή για να αναφέρεται σε καταστάσεις παραφροσύνης και άνοιας.
Σε αυτή την περίπτωση, πρόκειται επίσης για σύμπτωμα μιας ασθένειας. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για ψυχική και ψυχιατρική διαταραχή. Αυτή η κατάσταση πρέπει οπωσδήποτε να αντιμετωπιστεί, αν και η θεραπεία είναι πολύ δύσκολη και, κυρίως, μόνιμη.
Τα άτομα που πάσχουν από παρανοϊκή διαταραχή προσωπικότητας μπορεί να εκδηλωθούν ως εξής:
- δύσπιστοι
- ζηλιάρηδες
- βλέπουν το περιβάλλον τους ως εχθρό
- έχουν καχύποπτες ιδέες
- είναι σχετικοί
- επιθετικοί
- φοβούνται ότι οι γύρω τους θέλουν μόνο να τους βλάψουν
- δίνουν έμφαση στο δικό τους εγώ
- διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα
- μερικές φορές αισθάνονται ότι έχουν υπεράνθρωπες ικανότητες και δυνάμεις ή ότι έχουν σημαντικό ρόλο να παίξουν
Οι νέοι άνθρωποι είναι συνήθως δύσπιστοι απέναντι στους γονείς τους και αρνούνται να επικοινωνήσουν μαζί τους. Εάν η παράνοια αποτελεί μέρος των συμπτωμάτων μιας άλλης ασθένειας, μπορεί να εκδηλωθεί με ελαφρώς διαφορετικούς τρόπους.
Για παράδειγμα, με παραληρητικές ιδέες ή ψευδαισθήσεις, αλλά η αρχή είναι παρόμοια.
Οι παρανοϊκές καταστάσεις θεωρούνται ως ξεχωριστή οντότητα μεταξύ των διαταραχών, αλλά και ως μέρος της σχιζοφρένειας ή της συναισθηματικής διαταραχής.
Διπολική συναισθηματική διαταραχή και παράνοια
Οι άνθρωποι είναι περισσότερο εξοικειωμένοι με αυτή τη διαταραχή με την παλαιότερη ονομασία μανιοκαταθλιπτικό σύνδρομο ή ψύχωση.
Η παράνοια και η παρανοϊκή συμπεριφορά παρατηρείται συχνά σε άτομα που πάσχουν από μανιοκαταθλιπτική ψύχωση. Πρόκειται για μια ψυχιατρική διαταραχή κατά την οποία παρατηρούνται περιοδικές αλλαγές στη διάθεση, τη ζωτικότητα και τη γενική λειτουργία του σώματος.
Η ασθένεια εκδηλώνεται κυρίως με διαταραχές της διάθεσης, αλλαγές στην προσωπικότητα, κατάθλιψη, αλλαγές στη συμπεριφορά και μερικές φορές με ευφορική διάθεση και συμπεριφορά. Επίσης, μερικές φορές συνοδεύεται από διάφορες ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις και εξάντληση.
Οι αλλαγές στα άτομα με μανιοκαταθλιπτική ψύχωση συμβαίνουν σε κύκλους. Συνήθως υπάρχουν τέσσερις κύκλοι. Υπάρχει μια υπομανιακή μορφή, μια μανιακή μορφή, μια καταθλιπτική μορφή και μια μικτή μορφή.
Λιγότερο από το 1% των ανθρώπων πάσχουν από την ασθένεια. Η κληρονομικότητα παίζει ρόλο. Η ασθένεια αντιμετωπίζεται τις περισσότερες φορές με φαρμακευτική αγωγή και αλλαγές στον τρόπο ζωής. Φυσικά, η θεραπεία πρέπει να ανατίθεται σε επαγγελματίες.
Σχιζοφρένεια και παράνοια
Οι παρανοϊκές καταστάσεις αποτελούν επίσης μέρος της σχιζοφρένειας. Πρόκειται επίσης για μια σοβαρή ψυχιατρική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από κατάρρευση της προσωπικότητας, ιδίως στο συναισθηματικό τμήμα του ανθρώπινου ψυχισμού.
Ως συμπτώματα είναι συχνότερα οι ορατές αλλαγές στη συμπεριφορά, οι διαταραχές των συναισθημάτων και των αισθημάτων, η αδυναμία λογικής σκέψης. Το άτομο μπορεί να υποφέρει από παραισθήσεις ή ψευδαισθήσεις. Οι αλλαγές στην προσωπικότητα, οι διαταραχές της διάθεσης και της συμπεριφοράς είναι συχνές. Μερικές φορές εμφανίζεται κατάθλιψη ή επιθετικότητα.
Η σχιζοφρένεια εμφανίζεται συχνότερα στην πρώιμη ενήλικη ζωή. Οι γενετικές προδιαθέσεις έχουν σημαντική επίδραση στην ανάπτυξη της διαταραχής. Μερικές φορές όμως μπορεί να πρόκειται για επίκτητη μορφή, στην οποία έχουν παίξει ρόλο οι εξωτερικές περιβαλλοντικές επιδράσεις.
Τα αντιψυχωσικά φάρμακα χρησιμοποιούνται κυρίως για τη θεραπεία της νόσου. Έχουν θετικό αντίκτυπο στις διαδικασίες σκέψης των ασθενών.
Άλλες αιτίες
Μερικές φορές η παράνοια αποτελεί μέρος των συμπτωμάτων ορισμένων ασθενειών του νευρικού συστήματος. Ένα παράδειγμα είναι η νόσος του Alzheimer. Ιδιαίτερα στα προχωρημένα στάδιά της, εμφανίζονται επίσης παραισθήσεις και ψευδαισθήσεις.
Ο αλκοολισμός μπορεί να είναι μια άλλη αιτία. Σε αυτή την περίπτωση, η παράνοια εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της μακροχρόνιας βλάβης του εγκεφάλου και των λειτουργιών του που προκαλείται από το αλκοόλ. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί στο στάδιο του προλήμματος. Τα ναρκωτικά και η μακροχρόνια κατάχρησή τους μπορεί επίσης να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, τα διεγερτικά όπως η μεθαμφεταμίνη και τα παραισθησιογόνα, η μαριχουάνα και το LSD.