Τα διογκωμένα, προεξέχοντα μάτια (εξόφθαλμος) ως σύμπτωμα της νόσου Basedow;

Διόγκωση, διόγκωση ή προεξοχή των ματιών: ο εξόφθαλμος αναφέρεται επίσης συχνά με αυτόν τον τρόπο. Βασικά, πρόκειται για την προεξοχή του βολβού του ματιού (ολόκληρου του ματιού) προς τα εμπρός.

Protrusion of the eye = προεξοχή του βολβού του ματιού.
Protrusion = προβολή, προεξοχή ή προεξοχή προς τα εμπρός.
Exophthalmos = προεξοχή του βολβού του ματιού προς τα εμπρός.
Enophthalmos = μια εισβολή, μια πτώση του βολβού του ματιού βαθύτερα μέσα στον οφθαλμικό κόγχο.

Ο βολβός του ματιού ωθείται προς τα εμπρός, με αποτέλεσμα την προεξοχή. Το μάτι είναι επομένως κυρτό και περισσότερο ή λιγότερο εμφανώς διογκωμένο.

Η κατάσταση αυτή δεν είναι απλώς ένα αισθητικό πρόβλημα, αλλά μπορεί να αποτελέσει πραγματική απειλή για τον βολβό του ματιού, τον οφθαλμό και την ίδια την όραση, αν και η διαταραχή της όρασης είναι σπάνια.

Συνήθως υπάρχει προεξοχή μόνο του ενός ματιού ή και των δύο ματιών, ακόμη και προς πολλαπλές κατευθύνσεις.

+ Η πιο κοινή αιτία του εξόφθαλμου είναι τα προβλήματα του θυρεοειδούς.

Ο θυρεοειδής αδένας και η φυσιολογική του λειτουργία επηρεάζει σχεδόν κάθε διαδικασία στο ανθρώπινο σώμα. Η υπερβολική ή ανεπαρκής λειτουργία έχει ως αποτέλεσμα τα τυπικά συμπτώματα. Η υπερβολική λειτουργία (υπερθυρεοειδισμός) είναι αυτή που προκαλεί την κατάσταση που φέρει την επαγγελματική ονομασία νόσος Graves-Basedow.

Συχνά σας ενδιαφέρει:
Τι είναι ο εξόφθαλμος και η νόσος Basedow;
Τι τον προκαλεί;
Ποια είναι τα οφθαλμικά συμπτώματα της θυρεοειδίτιδας και τι είναι ο υπερθυρεοειδισμός;
Πότε διογκώνονται και τα δύο μάτια και πότε μόνο το ένα;
Ποια είναι η θεραπεία;

Η ακριβής βάση ενός οφθαλμού ή μιας διόγκωσης του ματιού πρέπει φυσικά να διερευνηθεί σωστά και στη συνέχεια να αντιμετωπιστεί κατάλληλα. Αυτό ακριβώς γίνεται για να αποφευχθούν οι όψιμες επιπλοκές.

Συνοπτικά για το μάτι...

Το μάτι στεγάζεται σε μια περιοχή που έχει σχήμα πυραμίδας. Περιβάλλεται σχεδόν από κάθε πλευρά του από σκληρό σκελετό (οστό). Επομένως, οποιαδήποτε πάθηση που έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της περιοχής προσαρμογής του ματιού θα έχει ως αποτέλεσμα, για παράδειγμα, και την πρότασή του.

Εκτός από τον οφθαλμό, στο πλαίσιο αυτό αναφέρονται επίσης τα λεγόμενα προστατευτικά και βοηθητικά μέρη του οφθαλμού.

Σε αυτά περιλαμβάνονται:

• τα παλαμάρια
• ο οφθαλμικός κόγχος, η οφθαλμική κοιλότητα
• οι οφθαλμικοί μύες - musculi bulbi, οφθαλμικοί μύες
• δακρυϊκή συσκευή - apparatus lacrimalis
• επιπεφυκότας - tunica conjunctiva

Ο οφθαλμός βρίσκεται στον οφθαλμικό κόγχο και ο οφθαλμικός κόγχος είναι μια ζευγαρωτή τετράπλευρη κοιλότητα με πυραμιδοειδές σχήμα. Η βάση του βρίσκεται στην είσοδο του οφθαλμικού κόγχου και η κορυφή του αντικρίζει τον οπτικό σωλήνα, ο οποίος τον συνδέει με το εγκεφαλικό τμήμα του κρανίου.

Η χωρητικότητα του οφθαλμικού κόγχου είναι περίπου 35-40 ml.
Το 20% γεμίζει τον οφθαλμό (bulbus oculi).
Το υπόλοιπο προορίζεται για τον λιπώδη ιστό, την περιτονία, τους συνδέσμους, τους μυς, τα αιμοφόρα αγγεία, τα νεύρα, τον δακρυϊκό αδένα και τους δακρυϊκούς πόρους.

Ποιες είναι οι πιθανές αιτίες της προεξοχής (προβολής) του βολβού του ματιού;

Η παθολογική διαδικασία μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε μέρος και δομή στην περιοχή του οφθαλμού, τον οφθαλμικό κόγχο.

Δεδομένου ότι ο χώρος του οφθαλμικού κόγχου είναι συμπαγής, αποτελούμενος σχεδόν εξ ολοκλήρου από οστά, όταν ο χώρος συρρικνώνεται, αυξάνεται η πίεση στον οφθαλμό (βολβό).

Η αύξηση του όγκου του ιστού στον οφθαλμικό κόγχο οδηγεί σε αύξηση της πίεσης. Η αιτία είναι μια αυτοάνοση φλεγμονώδης διαδικασία που περιλαμβάνει τη συσσώρευση κυττάρων στον ιστό του οφθαλμικού κόγχου.

Πρόκειται για μια αντίδραση με συστατικό λιπώδους και συνδετικού ιστού, καθώς και συσσώρευση φλεγμονωδών συστατικών. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζεται πρήξιμο (οίδημα).

Διεύρυνση και οίδημα του οφθαλμικού κόγχου + δύσκολη αποχέτευση του αίματος + συσσώρευση φλεβικού αίματος στην περιοχή του οφθαλμικού κόγχου + διαταραχή της αιμάτωσης των μυών και των νεύρων = αυξημένη πίεση στον βολβό του ματιού με αποτέλεσμα την εξασθένιση της όρασης

Πιθανές αιτίες πρόπτωσης του οφθαλμού:

• Οι περισσότερες περιπτώσεις οφείλονται σε δυσλειτουργία του θυρεοειδούς
  • ειδικά για τον υπερθυρεοειδισμό, την οφθαλμοπαθητική νόσο του Graves
  • σπανιότερα, εμφανίζεται επίσης σε υπολειτουργία - υπολειτουργία
  • και τα δύο μάτια είναι διογκωμένα
• διαστολή στην περιοχή πίσω από το μάτι
  • για αιμορραγία
  • όγκος (καλοήθης, κακοήθης - καρκίνος, νευροβλάστωμα, σάρκωμα, αιμαγγείωμα, γλοίωμα)
  • Θρόμβωση - θρόμβος αίματος
  • Μόνο το ένα μάτι μπορεί να είναι διογκωμένο
• ανώμαλη αγγειακή δυσπλασία πίσω από το μάτι, κιρσοί του οφθαλμικού κόγχου, αρτηριοφλεβική δυσπλασία (παθολογική σύνδεση αρτηρίας και φλέβας), παλλόμενη μορφή
• λοιμώξεις στον οφθαλμό και στην περιοχή του οφθαλμικού κόγχου - κυτταρίτιδα του οφθαλμικού κόγχου, φλεγμονή, απόστημα
• διεργασίες νόσου στη γειτονική περιοχή, στον εγκέφαλο - όγκος, καρκίνος
• τραυματισμοί του οφθαλμού

Ποια προβλήματα σχετίζονται με τα διογκωμένα μάτια;

Τα διογκωμένα μάτια μπορεί να μην είναι το μόνο σύμπτωμα που εμφανίζεται. Ανάλογα με τον βαθμό και τη σοβαρότητα, συνδέονται και άλλα προβλήματα, τα οποία μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο σοβαρά.

Συνοδευτικά συμπτώματα:

• Πόνος στα μάτια
  • Πόνος πίσω από το μάτι, μέσα από το μάτι
  • αίσθημα πίεσης πίσω από τα μάτια
  • πόνος στο μάτι στην αφή
• πονοκέφαλος
• ξηροφθαλμία
• ερεθισμός των ματιών
• αυξημένη ευαισθησία στο φως - φωτοτυφλότητα, φωτοφοβία
• αυξημένη δακρύρροια
• διπλωπία - διπλωπία
• θολή όραση
• σε τύφλωση λόγω καταπίεσης του οπτικού νεύρου
• αδυναμία των οφθαλμικών μυών, οίδημα των μυών
• κοινό φύσημα του σφυγμού
• πρήξιμο των βλεφάρων
• αδυναμία κλεισίματος των βλεφάρων και ορατή σχισμή μεταξύ των βλεφάρων
  • ανάσπαση των βλεφάρων
  • υπερβολική ξήρανση της επιφάνειας του οφθαλμού
  • η οποία μπορεί να οδηγήσει σε δάκρυα και ακόμη και σε έλκη του οφθαλμού, του κερατοειδούς
  • με επακόλουθη διαταραχή της όρασης
• κοκκίνισμα του επιπεφυκότα, αύξηση της πλήρωσης των αιμοφόρων αγγείων
• πρήξιμο του επιπεφυκότα
• αλλαγή της θέσης του βολβού του ματιού, αλληθωρισμός

Η νόσος του Graves-Basedow ως η πιο συχνή αιτία
Διόγκωση των ματιών σε θυρεοειδή...

Ο υπερθυρεοειδισμός (υπερδραστήριος θυρεοειδής) είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Η λειτουργία του θυρεοειδούς επηρεάζει σχεδόν τα πάντα που συμβαίνουν στο σώμα μας, όπως ακόμη και τον μεταβολισμό ή τη διαχείριση της ενέργειας.

Η υπερπαραγωγή επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες. Το κάπνισμα επιδεινώνει τη συνολική πορεία. Επομένως, τα άτομα με προβλήματα θυρεοειδούς δεν πρέπει να καπνίζουν καθόλου.

Υπερθυρεοειδισμός σημαίνει ότι ο θυρεοειδής αδένας υπερπαράγει τις ορμόνες του, τη θυροξίνη (Τ4) και την τριιωδοθυρονίνη (Τ3).

Προκύπτει από πολλές αιτίες, ωστόσο, συνηθέστερα από μια αυτοάνοση ασθένεια. Αυτή αναφέρεται ως νόσος Graves-Basedow.

Οι εκδηλώσεις της είναι οι εξής:

• Απώλεια βάρους, απώλεια βάρους
• υπερβολική όρεξη και υπερκατανάλωση τροφής
• ή, αντίθετα, ναυτία, προσπάθεια για εμετό, έλλειψη όρεξης
• συχνή διάρροια
• διαταραχές της εμμήνου ρύσεως στις γυναίκες και στυτική δυσλειτουργία στους άνδρες
• κόπωση, αυξημένη κόπωση
• υπνηλία
• αδυναμία, μυϊκή αδυναμία
• αυξημένη εφίδρωση
• τρέμουλο των άκρων, του σώματος
• νευρικότητα, ευερεθιστότητα
• εξάψεις, υπερευαισθησία στη θερμότητα
• αίσθημα παλμών της καρδιάς και ταχυκαρδία, δηλαδή αυξημένος καρδιακός ρυθμός
• υψηλή αρτηριακή πίεση
• λεπτή, αραιή τριχοφυΐα και σπάσιμο των μαλλιών και των νυχιών
• Προβολή των ματιών
• μόνιμη αλλαγή στο σχήμα του ματιού και του προσώπου, με μείωση της ποιότητας ζωής
• διογκωμένος θυρεοειδής αδένας, αλλά μπορεί να μην αποτελεί πάθηση

Μπορείτε επίσης να διαβάσετε περισσότερα στα άρθρα:
Υπερθυρεοειδισμός και Θυρεοειδής: ποια είναι τα συμπτώματα μειωμένης ή αυξημένης δυσλειτουργίας;

Τι είναι η ενδοκρινική τροχιοπάθεια;

Ο όρος ενδοκρινική τροχιοπάθεια σχετίζεται με τη νόσο Graves-Basedow (θυρεοειδίτιδα Graves-Basedow).

Ενδοκρινείς αδένες = ενδοκρινείς αδένες των οποίων οι ορμόνες εκκρίνονται στο αίμα.
Orbitopathy = μεταβολές της νόσου που αφορούν τον οφθαλμικό κόγχο.

Η χρόνια (μακροχρόνια) νόσος οδηγεί σε ορισμένες αλλαγές που επηρεάζουν τον οφθαλμικό κόγχο και το εσωτερικό της τροχιακής περιοχής. Το πρόβλημα επηρεάζει δομές όπως ο λιπώδης συνδετικός ιστός, η οφθαλμική κόγχη, τα αιμοφόρα αγγεία ή νεύρα και η δακρυϊκή συσκευή.

Αναπτύσσεται περίπου στο 50% των ατόμων με νόσο Graves-Basedow.

Η αυτοάνοση διαδικασία πίσω από τη νόσο μπορεί να λάβει τρεις μορφές.
Η ήπια μορφή συνήθως δεν απαιτεί θεραπεία.
Η μέτρια μορφή απαιτεί θεραπεία, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος επιπλοκών.
Η σοβαρή μορφή χαρακτηρίζεται από συμμετοχή μυών και νεύρων, η οποία επηρεάζει την οπτική λειτουργία.

Βαθμολόγηση σοβαρότητας της ενδοκρινικής τροχιοπάθειας σύμφωνα με την EUGOGO (European Group on Graves' orbitopathy)

Η πορεία της νόσου χαρακτηρίζεται από σταδιακή διόγκωση των μαλακών δομών, ιστών, με αποτέλεσμα το μάτι να ωθείται προς τα εμπρός, δηλαδή εξόφθαλμος ή προβολή του βολβού του ματιού.

Εκτός από την ορατή αισθητική πτυχή, υπάρχουν προβλήματα με την εκροή του αίματος από την περιοχή. Κατά συνέπεια, τα βλέφαρα διογκώνονται, ο επιπεφυκότας γίνεται κόκκινος και μάλιστα πρησμένος. Σοβαρή κατάσταση αποτελεί η αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης.

Η διαταραχή των μυών κίνησης των ματιών οδηγεί σε αλλαγή της θέσης του ματιού και συνεπώς σε αλληθωρισμό. Αυτό στη συνέχεια οδηγεί σε διπλωπία.

Τα πρώτα συμπτώματα είναι...

Τα πρώτα συμπτώματα είναι τα λεγόμενα συμπτώματα των βλεφάρων. Ακολουθούν τα συμπτώματα του επιπεφυκότα και του κερατοειδούς και η διαταραχή των μυών κίνησης των ματιών.

Συμπτώματα των βλεφάρων:

• Σύσπαση των βλεφάρων, στο ένα ή και στα δύο μάτια.
  • μη κλείσιμο των βλεφάρων και διευρυμένη σχισμή των βλεφάρων
  • επηρεάζει έως και το 90% των περιπτώσεων με ενδοκρινική τροχιοπάθεια
• πρήξιμο των βλεφάρων, οίδημα των βλεφάρων
• έλλειψη επαφής βλεφάρων-ματιών
• έκφραση διογκωμένων, προεξέχοντων ματιών, για σύσπαση των βλεφάρων που σχετίζεται με τη σταθεροποίηση σε ένα σημείο
• αναφέρεται επίσης ως (από):
  • Dalrymple - σύσπαση του άνω βλεφάρου και αδυναμία κλεισίματος των βλεφάρων
  • Graefe - έλλειψη ευθυγράμμισης των βλεφάρων όταν κοιτάζετε προς τα κάτω
  • Jellinek - υπερμελάγχρωση των βλεφάρων - καφέ αποχρωματισμός του δέρματος
  • Enroth - πρήξιμο των βλεφάρων
  • Gifford - δυσκολία ή αδυναμία αναστροφής των άνω βλεφάρων
  • Stellwag - μείωση της συχνότητας των βλεφαρίδων
  • Rosebach - φτερούγισμα των βλεφάρων όταν τα βλέφαρα είναι κλειστά

Συμπτώματα επιπεφυκότα-κερατοειδούς:

• Ερυθρότητα του επιπεφυκότα - αυξημένη έγχυση
• οίδημα του επιπεφυκότα - χημειοποίηση
• κόψιμο του οφθαλμού και αίσθηση άμμου στο μάτι
• ξηροφθαλμία σε βλάβη του κερατοειδούς από τα δάκρυα, έλκη

Διαταραχές των οφθαλμικών μυών:

• 30-50% των περιπτώσεων
• διαταραχή της κίνησης των ματιών
• λανθασμένη ευθυγράμμιση του οφθαλμού
• αλληθωρισμός
• διπλωπία

Εξωφθαλμός:

• Οφθαλμός: μονόπλευρος/διπλόπλευρος
• συμμετρικός/ασυμμετρικός
• Εξωφθαλμική/μυοπαθητική (οφθαλμοπληγική) μορφή

Οπτική νευροπάθεια:

• Εμφανίζεται στο 3-5%
• σοβαρή κατάσταση καταπίεσης του οπτικού νεύρου
• Η καθυστερημένη θεραπεία οδηγεί σε μόνιμη οπτική εξασθένιση
• Αρχικά μπορεί να υπάρχει θολή όραση και απώλεια του κορεσμού των χρωμάτων
• ακολουθούν ελαττώματα και ελαττώματα οπτικού πεδίου και σκοτώματα

Διάγνωση και θεραπεία

Ακόμη και στην περίπτωση αυτής της πάθησης, η έγκαιρη διάγνωση και η έγκαιρη θεραπεία είναι σημαντική. Αυτό συμβαίνει προκειμένου να αποφευχθεί η εξέλιξη της νόσου και η οπτική εξασθένιση.

Σημαντικό είναι το ιατρικό ιστορικό, δηλαδή οι πληροφορίες απευθείας από τον πάσχοντα. Σχετικά με το τι είδους προβλήματα, ασθένειες ή οικογενειακό ιστορικό.

Ακολουθεί εξέταση, τόσο από γενικό ιατρό όσο και από οφθαλμίατρο. Αξιολογούνται διάφορα σημεία και συμπτώματα της νόσου, συμπεριλαμβανομένων μετρήσεων με εξόφθαλμομετρο Hertel.

Εξετάζεται η όραση και η περίμετρος, και αξιολογείται επίσης το πρόσθιο τμήμα του οφθαλμού ή μια εξέταση με σχισμοειδή λυχνία για την αξιολόγηση του αμφιβληστροειδούς. Αξιολογείται επίσης η ενδοφθάλμια πίεση.

Ο εργαστηριακός έλεγχος του αίματος και των θυρεοειδικών ορμονών έχει μεγάλη σημασία.

Προστίθενται απεικονιστικές μέθοδοι όπως η ακτινογραφία, η αξονική τομογραφία, η μαγνητική τομογραφία, καθώς και το υπερηχογράφημα και η αγγειογραφία.

Για τον αποκλεισμό και τη διαφορική διάγνωση πρέπει να διαφοροποιούνται άλλα νοσήματα όπως ο διαβήτης, η καρδιακή και νεφρική νόσος (κυρίως λόγω διόγκωσης των βλεφάρων), η φλεγμονή των ματιών και το σύνδρομο ξηροφθαλμίας, το γλαύκωμα, η παράλυση του κρανιακού νεύρου, οι αλλεργίες, τα τοξικά αίτια κ.λπ.

Για το λόγο αυτό, η συνεργασία με γιατρούς άλλων ειδικοτήτων, όπως νευρολόγο, παθολόγο ή ΩΡΛ, είναι μερικές φορές απαραίτητη.

Η θεραπεία επιλέγεται με βάση τον βαθμό δυσκολίας και την πορεία.

Είναι σημαντικό να μην καπνίζετε. Το κάπνισμα επιδεινώνει σημαντικά την πορεία της νόσου του θυρεοειδούς.

Παράδειγμα αποτελεί ο κακοήθης εξόφθαλμος, δηλαδή ένας σοβαρός βαθμός που απαιτεί άμεση θεραπεία. Διαφορετικά, υπάρχει κίνδυνος μόνιμης και μη αναστρέψιμης βλάβης του οπτικού νεύρου, τύφλωσης.

Το ήπιο στάδιο συνήθως δεν απαιτεί ειδική θεραπεία. Ωστόσο, μερικές φορές είναι απαραίτητη η χορήγηση κορτικοστεροειδών ή ανοσοκατασταλτικών για την καταστολή των αυτοάνοσων διεργασιών.

Στη θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού είναι απαραίτητη η χορήγηση θυρεοστατικών (φάρμακα που καταστέλλουν τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα). Εναλλακτικά επιλέγεται η θεραπεία με ραδιοϊώδιο, η οποία τον θέτει εντελώς εκτός λειτουργίας (για 1, 2 ή 3 διεργασίες). Στη συνέχεια, όμως, είναι απαραίτητη η χορήγηση ορμονών τεχνητά.

Τα γυαλιά ηλίου είναι χρήσιμα.

Εάν τα βλέφαρα δεν κλείνουν, είναι απαραίτητο να υγραίνεται το μάτι με τεχνητά δάκρυα και οφθαλμικές αλοιφές ή πηκτές. Έτσι αποφεύγεται η ξήρανση του κερατοειδούς, η οποία είναι επικίνδυνη όσον αφορά τον σχηματισμό ρωγμών και ελκών στην επιφάνεια του ξηροφθαλμίου.

Επιπλέον, η θεραπεία επικεντρώνεται στη μείωση του λίπους στην περιοχή πίσω από τον βολβό του ματιού. Μερικές φορές επιλέγεται η ακτινοβόληση του λίπους ή των μυών.

Όταν οι συντηρητικές διαδικασίες αποτυγχάνουν, η χειρουργική μείωση και αποσυμπίεση της πίεσης στον οφθαλμικό κόγχο αποτελεί επιλογή. Η μείωση της πίεσης στον οφθαλμικό κόγχο είναι σημαντική για την προστασία της νευρικής και αγγειακής παροχής.

Αποσυμπίεση κόγχης + χειρουργική επέμβαση των οφθαλμικών μυών και των βλεφάρων.
Αυτό μπορεί να έχει πρόσθετη αισθητική, κοσμητική σημασία.

Λόγω της υπερπαραγωγής θυρεοειδικών ορμονών, η επεμβατική χειρουργική μέθοδος επιλογής είναι η ολική θυρεοειδεκτομή, η αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα, των διογκωμένων αδένων/struma.