Τι είναι ο πυρετός και πώς να τον μειώσετε; Γιατί εμφανίζεται και τι τύπους έχει;

Χαρακτηριστικά πυρετού και τιμές θερμοκρασίας σώματος

Οπυρετός (πυρεξία) είναι η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος. Αποτελεί ένδειξη συνεχιζόμενης νόσου. Ο πυρετός μπορεί να είναι γρήγορος ή αργός. Μπορεί να είναι διαλείπων ή σταθερός.

Η φυσιολογική θερμοκρασία του σώματος κυμαίνεται κατά περίπου 1 Στους περισσότερους υγιείς ανθρώπους, δεν υπερβαίνει τους 37 °C και δεν πέφτει κάτω από τους 35 °C. °C.

Μιλάμε για πυρετό (febris) όταν η θερμοκρασία του σώματος είναι πάνω από 38 °C.

Η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος μεταξύ 37 και 38 °C ονομάζεται υποπυρετική.

Μια θερμοκρασία σώματος άνω των 40 °C ονομάζεται τεχνικά υπερπυρετός.

Οι αυξήσεις της θερμοκρασίας μπορεί να συνοδεύονται από ρίγος και ρίγη. Μερικές φορές σχετίζονται με μυϊκό και αρθρικό πόνο, κακή ανοχή στο φως, πονοκεφάλους ή διαταραχές της ούρησης. Μπορεί να υπάρχει αυξημένη ευερεθιστότητα και αφυδάτωση.

Εμφανίζονται επίσης απώλεια όρεξης, γενική αδυναμία και κόπωση.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι πυρετού :

• Συνεχήςπυρετός - η θερμοκρασία δεν πέφτει κάτω από τους 38 °C.
• Μειούμενος πυρετός
• Εναλλασσόμενος πυρετός - εναλλαγή μεταξύ της φυσιολογικής θερμοκρασίας του σώματος και υψηλότερων τιμών (ακόμη και 39 °C)
• Επαναλαμβανόμενος πυρετός - εναλλαγή περιόδων χωρίς πυρετό με πυρετούς
• Υποτροπιάζωνπυρετός - διακυμάνσεις της θερμοκρασίας έως και 2 °C κατά τη διάρκεια της ημέρας
• Κυλιόμενος πυρετός - σταδιακή άνοδος που ακολουθείται από σταδιακή πτώση της θερμοκρασίας του σώματος

Αντίδραση του οργανισμού

Στον υποθάλαμο (τμήμα του εγκεφάλου που ονομάζεται υποθάλαμος) υπάρχουν κέντρα για τη θερμορύθμιση του πυρετού. Τα κέντρα αυτά αξιολογούν τις πληροφορίες σχετικά με τη θερμοκρασία του σώματος. Είναι σαν θερμοστάτης του σώματος. Το κέντρο είναι ρυθμισμένο στους 36,5-37 °C.

Σε χαμηλότερη θερμοκρασίαροής αίματος, το σώμα αρχίζει αμέσως να αποτρέπει την απώλεια θερμότητας και να αυξάνει την παραγωγή θερμότητας.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα:

• συστολή των αιμοφόρων αγγείων στο δέρμα και στον υποδόριο ιστό.
• ανακατανομή του αίματος από την περιφέρεια του σώματος προς τα εσωτερικά όργανα
• μυϊκός τρόμος, εάν είναι απαραίτητο

Εάν το αίμα που ρέει έχει υψηλότερη θερμοκρασία(όπως στον πυρετό):

• Διαστολή των αιμοφόρων αγγείων στην περιφέρεια.
• αυξημένη εφίδρωση
• ανακατανομή του αίματος από τα εσωτερικά όργανα προς την περιφέρεια

Γίνεται προσπάθεια να τεθεί το σώμα σε μια ισορροπημένη κατάσταση "θερμοστάτη".

Η αλλαγή στη ρύθμιση του θερμορυθμιστικού κέντρου αποδίδεται σε ορισμένες χυμικές ουσίες, που ονομάζονται πυρογόνα.

Τα πυρογόνα αναστέλλουν τους θερμοευαίσθητους νευρώνες στον υποθάλαμο και διεγείρουν τους ψυχρόευθυνους νευρώνες. Διατηρούν την ισορροπία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όμως, είναι απαραίτητη για τον οργανισμό μια υψηλότερη θερμοκρασία σώματος. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στις μολυσματικές ασθένειες.

Αιτίες

Τα πιο συνηθισμένα αίτια του πυρετού είναι :

• λοιμώξεις - ιοί, βακτήρια, μύκητες, παράσιτα
• αυτοάνοσα και ρευματικά νοσήματα - συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, ρευματικός πυρετός
• βλάβη του κέντρου θερμορύθμισης - σε καρκίνο, εγκεφαλικό επεισόδιο, φλεγμονή του εγκεφάλου ή εκφυλιστικές παθήσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος
• καρκίνος - ορισμένοι καρκίνοι συνοδεύονται από πυρετό (λευχαιμία, λεμφώματα ή μεταστατικοί όγκοι)
• καρδιαγγειακή νόσος - πνευμονική εμβολή, έμφραγμα του μυοκαρδίου
• ενδοκρινικά νοσήματα - νοσήματα των ενδοκρινών αδένων
• άλλα νοσήματα - αιμολυτική αναιμία, σαρκοείδωση, νόσος του Crohn κ.λπ.
• θερμοπληξία
• ορισμένοι εμβολιασμοί - εμβολιασμός κατά της διφθερίτιδας ή του τετάνου
• οδοντοφυΐα και ανάπτυξη των δοντιών στα παιδιά
• τροφική δηλητηρίαση

Επιπλοκές του πυρετού

Οι κύριες επιπλοκές του πυρετού περιλαμβάνουν:

• αφυδάτωση - συχνά συνδέεται με τη μειωμένη πρόσληψη υγρών
• σύγχυση - αλλαγή της προσοχής και της συγκέντρωσης, απροσεξία στο περιβάλλον
• ψευδαισθήσεις - ομοιότητα με όνειρο σε εγρήγορση, ο ασθενής μπορεί να έχει οράματα και να ακούει πράγματα που δεν υπάρχουν
• διαταραχή της αναπνοής - βαθύτερη ή ρηχή αναπνοή, μερικές φορές ακανόνιστη
• απώλεια συνείδησης - ιδίως λόγω αφυδάτωσης, ο ασθενής μπορεί να χάσει τις αισθήσεις του
• σπασμοί - τρέμουλο των άκρων, γενική αδυναμία ως συνοδευτική επιπλοκή του πυρετού

Σημεία ενδιαφέροντος

Οπυρετός έχει επίσης προστατευτική λειτουργία. Η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος οδηγεί σε μείωση του αριθμού των βακτηρίων ή άλλων μικροβίων.

Η αύξηση της θερμοκρασίας ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα.

Η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος μειώνει την επιβίωση των μικροβίων (βακτήρια, ιοί, μύκητες κ.λπ.). Ενεργοποιεί το αμυντικό σύστημα του οργανισμού.

Επομένως, ο πυρετός θεωρείται αρωγός στην καταπολέμηση των λοιμώξεων.

Μερικές φορές ο πυρετός μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα σοβαρής ασθένειας.

Για τους περισσότερους ενήλικες και παιδιά, ο πυρετός είναι δυσάρεστος. Συνήθως όμως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Ο πυρετός διαρκεί συνήθως για αρκετές ημέρες.

Για τη μέτρηση του πυρετού χρησιμοποιούνται διάφορα θερμόμετρα - μασχαλιαίο, ορθικό, ωτοθερμόμετρο, στοματικό. Τα στοματικά και τα ορθικά (ορθό) θερμόμετρα καταγράφουν τη θερμοκρασία του πυρήνα του σώματος.

Σε ένα μικρό παιδί (κάτω των 24 μηνών), είναι σημαντικό να καλέσετε βοήθεια εάν η θερμοκρασία του ορθού είναι πάνω από 38°C.

Στους ενήλικες, μια υψηλότερη τιμή, 38,9 °C, θεωρείται επικίνδυνη. Μπορεί να εμφανιστεί εξάνθημα, ασυνήθιστη ευαισθησία στο φως, πονοκέφαλος, εμετός κ.λπ.

Η θερμοκρασία του σώματος το πρωί είναι συνήθως ελαφρώς χαμηλότερη από ό,τι το απόγευμα και το βράδυ.

Η πάλη του οργανισμού με τη μόλυνση μπορεί να είναι δυσάρεστη, αλλά μια αυξημένη θερμοκρασία σώματος είναι επιθυμητή.

Επιπλοκή του πυρετού μπορεί να είναι οι εμπύρετοι σπασμοί, ιδίως στα παιδιά. Πρόκειται για επιληπτικές κρίσεις. Μπορεί να συνδέονται με απώλεια συνείδησης, τρέμουλο των άκρων και στις δύο πλευρές του σώματος, κύλισμα των ματιών κ.λπ.

Ορισμένες ασθένειες είναι τυπικοί εκλυτικοί παράγοντες του πυρετού. Σε αυτές περιλαμβάνονται η ελονοσία, ο πυρετός Q, ο κίτρινος πυρετός, η οστρακιά και ο δάγκειος πυρετός.

Ο πυρετός προκαλείται από πολλές λοιμώξεις, συνηθέστερα από λοιμώξεις που προκαλούνται από βακτήρια και παράσιτα.

Πυρετός μπορεί επίσης να προκληθεί από ορισμένα φάρμακα, όπως οι κεφαλοσπορίνες ή η μεθυλντόπα. Πυρετός έχει επίσης παρατηρηθεί σε χρήστες ψυχοδιεγερτικών φαρμάκων, όπως η μεθαμφεταμίνη.

Μερικές φορές είναι απαραίτητες διαγνωστικές εξετάσεις. Αξιολογούνται οι μετρήσεις των λευκών αιμοσφαιρίων και των ούρων ή η παρουσία βακτηρίων. Σε ορισμένες περιπτώσεις (υποψία μηνιγγίτιδας) πρέπει να ληφθεί δείγμα εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ΕΝΥ).

Ο εμμηνορροϊκός κύκλος (ωορρηξία) ή η έντονη άσκηση μπορεί να οδηγήσουν σε μεταβολές της θερμοκρασίας του σώματος και πυρετό.

Δεν έχουν όλοι το ίδιο θερμορρυθμιστικό φορτίο. Τα άτομα με βραδύτερο μεταβολισμό παράγουν θερμότητα πιο αργά ακόμη και υπό φυσιολογικές συνθήκες κατά τη διάρκεια ορισμένων εξώθερμων αντιδράσεων.

Πρόληψη

Η καλύτερη πρόληψη των λοιμωδών νοσημάτων που συνδέονται με πυρετό είναι ο εμβολιασμός και η τήρηση των επιδημιολογικών μέτρων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι σκόπιμο να φοράτε ένα κάλυμμα.

Σημαντική είναι επίσης η καλή σωματική υγιεινή και η υγιεινή των χεριών. Είναι επίσης απαραίτητο να φροντίζετε σωστά τη ρινική περιοχή χρησιμοποιώντας σερβιέτες.

Θεραπεία

Το καλύτερο είναι να αντιμετωπιστεί η ίδια η νόσος. Δίνεται επίσης συμπτωματική θεραπεία. Πρόκειται για τη θεραπεία των συμπτωμάτων της νόσου. Χρησιμοποιούνται αντιπυρετικά όπως η παρακεταμόλη ή το ακετυλοσαλικυλικό οξύ. Αυτά μειώνουν τη θερμοκρασία του σώματος για περίπου 4 ώρες.

Διαβάστε επίσης το άρθρο:Τοπεριτύλιγμα βοηθά στη μείωση του πυρετού: ή πώς να μειώσετε τον πυρετό χωρίς φάρμακα

Συνιστάται η λήψη άφθονων υγρών και η ανάπαυση στο κρεβάτι.

Χρησιμοποιούνται επίσης κρύες συσκευασίες ή ντους με κρύο νερό.

Το φάρμακο επιλογής μπορεί να είναι τα κορτικοστεροειδή για τη μείωση του πυρετού.