Υπερμελάγχρωση: ποιες είναι οι αιτίες των σκούρων κηλίδων στο δέρμα;

Η υπερμελάγχρωση (αυξημένος χρωματισμός του δέρματος) χαρακτηρίζεται από αυξημένη παραγωγή μιας χρωστικής από τα κύτταρα του δέρματος. Η χρωστική αυτή είναι δύο τύπων. Ο πρώτος είναι η μελανίνη. Παράγεται από ειδικά κύτταρα του δέρματος και η χρωστική έχει καφέ-μαύρο χρώμα.

Υπερμελάγχρωση = περιοχές του δέρματος, μικρότερες ή μεγαλύτερες, με αυξημένη χρωστική ουσία = πιο σκούρες κηλίδες.
Συχνά μπορεί να σας ενδιαφέρουν: μεταφλεγμονώδης υπερμελάγχρωση, σκούρο δέρμα στο πρόσωπο, τα χέρια ή τα πόδια, κηλίδες ηλικίας.

Εμφανίζεται, για παράδειγμα, όταν κάνετε ηλιοθεραπεία.

Οι φακίδες, ή εφελκίδες, είναι επίσης σημάδι περίσσειας μελανίνης. Πρόκειται στην πραγματικότητα για έντονα καθορισμένες κηλίδες μεγέθους έως και μερικών χιλιοστών.

Μεγαλύτερες κηλίδες είναι το μέλασμα, γνωστό και ως χλόασμα μήτρας, το οποίο προκαλείται από ορμονικές επιδράσεις, κυρίως κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Συχνότερα εντοπίζονται στους κροτάφους και στο πρόσωπο. Είναι επίσης έντονα οριοθετημένες και το χρώμα τους είναι κιτρινωπό-καφέ ή κιτρινωπό.

Η ποικιλοδερμία του Civatte εμφανίζεται σε γυναίκες μέσης ηλικίας, κυρίως στο λαιμό.

Αντίστοιχα, οι ηλιακές κηλίδες αναφέρονται και με την αδόκιμη ονομασία κηλίδες ηλικίας. Σχηματίζονται συνήθως μετά την ηλικία των 40 ετών λόγω παρατεταμένης έκθεσης στις υπεριώδεις ακτίνες. Είναι μικρές, πιο σκούρες αλλά επίπεδες υπερμελάγχρωση.

Η μελανινική υπερμελάγχρωση υπάρχει επίσης, για παράδειγμα, στο σύνδρομο Peutz-Jehens ή στο σύνδρομο Bloch-Sulzberg, που είναι σχετικά σπάνιες ασθένειες.

Ο δεύτερος τύπος είναι η αιμοσιδηρίνη, η οποία έχει σκουριασμένο καφέ χρώμα. Η χρωστική αυτή έχει την προέλευσή της από την αιμοσφαιρίνη του αίματος. Μερικές φορές η υπερμελάγχρωση είναι μόνο ενός τύπου, μερικές φορές είναι μικτή.

Ο αυξημένος χρωματισμός με αιμοσιδηρίνη είναι συχνός σε διάφορες αγγειακές παθήσεις, για παράδειγμα στους αστραγάλους των ποδιών σε χρόνια νόσο φλεβικής ανεπάρκειας ή σε ασθένειες αυξημένης αιμορραγίας με εκδηλώσεις στο δέρμα.

Δευτερογενής υπερμελάγχρωση

Εμφανίζεται μετά από άλλες ασθένειες, φλεγμονές του δέρματος, αλλά και μετά από τραύματα και μηχανικές βλάβες στο δέρμα. Μπορεί επίσης να προκληθεί από χημικές ουσίες, αλλά και από φυσική έκθεση.

Μεταφλεγμονώδης υπερμελάγχρωση.

Είναι συχνή στην ψωρίαση, το έκζεμα ή το ατοπικό έκζεμα.

Σε διάφορα εξανθήματα, κατά την επούλωση της ψωρίασης. Επίσης, στην περίπτωση ορισμένων ασθενειών του ενδοκρινικού συστήματος, είναι δυνατόν να παρατηρηθεί μεγαλύτερη μελάγχρωση του δέρματος ως ένα από τα συμπτώματα. Εμφανίζεται, για παράδειγμα, στο σύνδρομο Cushing.

Η ασθένεια αυτή χαρακτηρίζεται από αυξημένη παραγωγή κορτιζόλης. Η κορτιζόλη είναι μια ορμόνη που παράγεται στα επινεφρίδια. Στην περίπτωση αυτή, η υπερμελάγχρωση εμφανίζεται σε γυναίκες που έχουν αυξημένη ανάπτυξη μελαγχρωματικών τριχών, συγκεκριμένα στο πρόσωπο, το πηγούνι και το άνω χείλος, ως ένα από τα συμπτώματα της νόσου.

Η υπερβολική εναπόθεση σιδήρου στους ιστούς με τη μορφή μιας από τις χρωστικές ουσίες αποτελεί επίσης εκδήλωση της αιμοχρωμάτωσης, μιας νόσου που προκαλεί την εναπόθεση αιμοσιδηρίνης, μιας χρωστικής ουσίας που αρχικά βρίσκεται στην αιμοσφαιρίνη, στα κύτταρα και τους ιστούς.

Επιπλέον, στη νόσο αυτή υπάρχει διόγκωση του ήπατος. Συχνά τα άτομα που πάσχουν από τη νόσο αυτή έχουν επίσης διαβήτη. Ορισμένα άτομα έχουν επίσης υπερμελάγχρωση των επιπεφυκότων.

Το μελάνωμα, το οποίο αναφέρεται επίσης ως καρκίνος του δέρματος, είναι επίσης ένας καρκίνος που προέρχεται από τα μελανοκύτταρα - τα κύτταρα του δέρματος που παράγουν αυτόν τον τύπο χρωστικής του δέρματος.

Αυτή η δερματική ασθένεια προκαλείται επίσης από τον ήλιο και την υπερβολική έκθεση στον ήλιο. Τα τελευταία χρόνια, ο αριθμός των ατόμων με μελάνωμα έχει αυξηθεί ραγδαία. Αυτό οφείλεται κυρίως στην ανεπαρκή προστασία από τον ήλιο, είτε από την υπερβολική έκθεση στον ήλιο είτε από τη μη χρήση αντηλιακού. Η θεραπεία σε αυτή την περίπτωση συνίσταται επίσης στη χειρουργική αφαίρεση.

Μια άλλη δερματική νόσος στην οποία είναι χαρακτηριστική η αυξημένη μελάγχρωση του δέρματος είναι το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα. Πρόκειται για κακοήθη όγκο του δέρματος που προσβάλλει κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, άνω των 70 ετών.

Ο όγκος αυτός εμφανίζεται σε δέρμα που κατά τα άλλα μπορεί να είναι υγιές. Στις περισσότερες περιπτώσεις, βρίσκεται στο πρόσωπο. Ωστόσο, ο όγκος είναι σχετικά εύκολο να αντιμετωπιστεί επειδή δεν εξαπλώνεται σε άλλα μέρη του σώματος. Συνήθως αντιμετωπίζεται με χειρουργική αφαίρεση.

Τα στίγματα στο δέρμα προκαλούνται επίσης από ασθένειες ή εξωγενείς παράγοντες όπως:

• Η νόσος του Addison.
• Υπερλειτουργία της υπόφυσης
• Μελανοδερμία
• νευροφυματίωση
• έρπης ζωστήρας
• παροδική διάχυτη υπερμελάγχρωση
• Μελάγχρωση σε καπνιστές
• Σύνδρομο Nelson (σπάνιο αδένωμα της υπόφυσης)
• Σύνδρομο Cockayne
• χρόνια φλεβική ανεπάρκεια των κάτω άκρων
• κιρσοί ή κιρσοί των κάτω άκρων
• μετά από φαρμακευτική αγωγή (κυτταροστατικά)
• μετά από εγκαύματα
• ηπατική νόσος
• διαβήτης
• Σκληρυντική χολαγγειίτιδα